mindinvestigation in error unvoluntary images coud'nt stand reality for what it's worth lucid dreams without real sence or some changing truth searching for itself in absence lacking existence which does'nt mean anything at all confronted with the everlasting questionmark after all what seems to be or does'nt in countless dimensions flashing trough eachother in vain for ever and ever reaching for a solution that would stand in time or space meaningless for conscience in sublimation an amazing approach for the labyrinth as a riddle
" Ik herrinner me de enorme pijn, en dacht bij mezelf dit moet een hartaanval zijn. Maar toen ging de pijn plotseling weg,en ik voelde me zo vredig.Het volgende was dat ik mezelf in bed zag liggen,alsof ik er vanaf het plafond op neerkeek. De verpleegster kwam binnenrennen - die moet iets gehoord hebben - en keek of alles goed was.Toen greep ze de telefoon en zei zoiets als 'bel een code'. Ik voelde dat ik haar moest zeggen zich geen zorgen te maken daar ik me prima voelde,maar dat lukte niet.Plotseling was ik ergens buiten in een prachtige tuin, met zonlicht en bloemen.Ik liep - of zweefde - naar de ingang van een of andere plaats.Die was helder goudachtig verlicht.Toen zag ik ineens mijn vrouw - ze is al drie jaar dood - daar hoog bij die ingang staan.Toen ik naar haar toe wilde gaan hoorde ik een stem - of dacht een stem te horen - die me zei dat het mijn tijd nog was,dat ik moest teruggaan.Ik wilde niet terug,maar kon niets zeggen.Toen werd alles grijs en het volgende dat ik me herrinner is die jonge dokter met dat ding in zijn handen."
Deze man beschrijft iets dat bekend geworden is als de-bijna-dood-ervaring.BDE. Ooit maar weinig gemeld en meestal afgedaan als een hallucinatie,is deze beleving nu een meer algemene ervaring geworden.Dankzij de wonderen van de medische wetenschap zijn artsen meer dan ooit in staat mensen uit de klauwen van de dood te halen,of ze dat nu willen of niet.Daardoor worden er nu vaak verhalen verteld die ervaringen weergeven met een soort hemels tintje of iets dergelijks. Hoewel er pas sedert het midden van de jaren '70 onderzoek naar deze ervaringen worden gedaan liggen de wortels van dit werk in 1959 en 1960,uitgevoerd door dr.Karlis Osis,voor de Parapsychologic Foundation in New York.In het voetspoor van enkele oude psychical researchers meende Osis dat er wel eens dat er weleens een aanwijzing voor het oplossen van het vootbestaansvraagstuk zou kunnen worden verkregen via die 'sterfbedvisioenen'.Meestal worden die visioenen wegverklaard als bijproducten van steeds mnder goed functionerende hersenspinsels.Hee vaak lijken de verklaringen van de stervende juist het tegendeel te beweren.Osis meende dat die BDEs systematisch onderzocht moesten worden en stuurde een vragenlijst naar 5000 artsen en 5000 verpleegkundigen.Een veel belovende respons leidde tot een omvangrijke collectie onderzochte gevallen. Nu staan we op dat gebied al veel verder en literatuur erover is zeker niet hetgene dat ontbreekt.Vooral het feit dat het niet altijd zieken of stervenden zijn die zoiets ervaren, maar door kerngezonde en intelligente personen als een onontbeerlijke geestelijke herbronning worden gezien die na de ervaring automatisch geschiedt.
Anderen zaten terzijde op een heuvel teruggetrokken in verhevener gedachten en redeneerden fel over voorzienigheid,voorwetenschap,wil en lot vaststaand lot,vrije wil,absolute voorwetenschap maar vonden geen uitweg verdwaald in kronkelende doolhoven.
Ver hier vandaan rolt een stille,trage stroom Lethe,de rivier der vergetelheid,haar waterlabyrinth en wie eruit drinkt : vergeet voortaan zijn vorige staat en wezen,verget vregde en verdriet,genot en pijn. - Milton /Paradise lost -
The comets have such space to cross, such coldness,forgetfulness, so your gestures flake off - warm and human,then their pink light bleeding and peeling trough the black amnesias of heaven
De kometen moeten zoveel ruimte doorkruisen zulke koude vergeetachtigheid dat je gebaren afschilferen - warm en menselijk,hun roze licht dan bloedend en vervellend door de zwarte amnesiën van de hemel. - Sylvia Plath /the night dances -
Hebben wij het ook ? Ja,we hebben Antwoorden,en weten niet van waar, echo's van gene zijde van het graf, Herkende Intelligentie ! Zulke terugkaatsingen vangt ons innerlijk oor van ver.Luister,peins,koester ze want van het zijnde - van het zijnde zijn zij.
Ik heb de grote kristallen bal meegebracht, wie kan hem tillen ? Kun je de grote eikel van licht binnentreden ? Maar schoonheid is niet waar het om gaat, mijn fouten en mislukkingen liggen om mij heen, ik kan zeniet doen samenhangen, waar geen soort liefde is,is er niets.
De waarheid ligt ergens in het midden,omringd door andere leugens
Dood is wakker worden aan de verkeerde zijde van je dromen.
Genade of geen genade ? Ik hoorde niets, mijn oren waren geknapt, ik zag niets, mijn ogen waren dichtgenaaid, mijn geest had afgehaakt. Totaal.
Sombere,sombere blues zijn absinth voor mij vannacht.
'Je bent verdwaald' 'Ik weet het' 'Opnieuw' 'Opnieuw'
Als hij zijn hoed uitsteekt vangt hij een munt en verheugt zich over het feit dat het geen koper is maar puur goud. Zou kunnen gebruikt worden voor een manchetknoop of om iets te kopen Hoewel om je de waarheid te zeggen er was nooit echt een munt en trouwens ook geen hoed.
There are not leaves enough to crown to cover,to crown,to cover - let it go - the actor that will at last declaim our end.
Er zijn niet genoeg bladeren om hem te kronen te bedekken,te kronen,te bedekken - laat maar de acteur die tenslotte ons einde zal declameren..
Le coeur a ses raisons que la raison ne connaît point. Het hart heeft zijn redenen die de rede niet kent.
Je vois q'infini par toutes les fenêtres. Door alle vensters zie ik slechts oneindigheid.
Inzichten,denkbeelden zweven geruisloos door het ijle,worden soms geplukt, en dan al dan niet zinvol of in schoonheid gematerialiseerd.Sommige gedachten zoals enkele van C.Jung staan er zowel letterlijk als figuurlijk.Maar over het algemeen moet je eerder op het intuitieve afgaan.Het onbewuste voornamelijk in de rechterhelft van je hersenen zetelend drukt zich op een andere wijze uit dan op het pragmatisch logische.Symbolen en beelden die je toelaten je geest beter te doorgronden.
We moeten een gebouw beschrijven en verklaren waarvan de bovenste verdieping in de 19de eeuw werd opgericht,de benedenverdieping uit de 16de eeuw stamt,en zorgvuldig onderzoek van het metselwerk onthult dat het opnieuw werd opgebouwd uit een 11de eeuwse woontoren.In de kelder ontdekken we Romeinse fundamenten en onder de kelder een dicht gegooide grot,waar in de vloer stenen werktuigen werden gevonden en restanten van de fauna uit de ijstijd in de lagen eronder. Dat zou een beeld schetsen van onze geestelijke structuur. C.G.Jung /Geest en Aarde
Door wijsheid wordt een gebouw gebouwd en door begrip opgericht en door kennis zulen de kamers gevuld worden met alle heerlijke en kostbare dingen.
Een plek,zoals een familiehuis,bestemd om mannen en kinderen in te zetten, om hen vast te houden op een plaats die voor hen gemaakt is,om hun ontsporen in te perken en hen af te leiden van hun zin voor avontuur en ontsnapping die eigen is sedert het begin der tijden.
Laten we ook de labyrinthen bespreken,wel het meest wonderbaarlijke werk,waar de mensen hun geld aan besteed hebben,maar niet,zoals men allicht meent,verzonnen. In de labyrinthen van mijn geest kom ik gekristallisserde gevoelens tegen, Stuk kan ik ze niet slaan.Ze niet vernietigen.Ze zijn er gewoon.Teveel. Het verband tussen geestelijke en materiële labyrinthen is reeds een doolhof op zichzelf
Hij richtte zijn blik op mij en leidde me weg naar het paleis van Irkalla, de koningin der duisternis,naar het huis waarvan niemand die het betreedt ooit terugkeert,langs de weg waarvan geen terugkeer mogelijk is. 'Daar is het huis waar de mensen in duisternis zitten;stof is hun voedsel en klei hun vlees.Ze zijn gekleed als vogels met vleugels voor bedekking.Ze zien geen licht,ze zitten in duisternis...' - Gilgamesch Epos -
Ik mis ontelbare schimmen,ze waren zo fijn,zo moeilijk weer te geven in kleurloze woorden.
En wie bent u dan wel ? 'Slechts een deel van die kracht die steeds het goede doet en daarvan kwaad verwacht.' Lopend tussen wandelende lijken,grote menigten doden,die allemaal weigeren toe te geven dat ze het gehad hebben,lijken die doorgaan met zich te gedragen als levende mensen.Gewoon niet beseffen dat ze leven niet als leven herkennen.Tant pis.
Se perdre en soi-même.Tristesse.Solitude.Rien à espérer.Rien à gagner.Jouissance exclucivement artificielle,courronné par l'impuissance. Apprendre à vivre avec sa maladie.Ce n'est même pas une maladie, mais une bêtise voilée. Heureusement ce n'est pas toujours le cas :
onbestemd gevoel verdeeld en nooit heersend gewoonlijk onopvallend belangrijk in schijn jezelf ergens in verliezen zonder egocentrisme niemand om je heen tijdelijk enkel in je hoofd en rationeel onwetend opgaan in een in feite vreemde ervaring die de eenzaamheid als alleenzijn ontkent nabijheid laat je enkel toe als je wilt dat soort vrijheid
Here we go again.Het quadraat van de hypothenusa van een rechthoekige driehoek is gelijk aan de som der quadraten der rechthoekszijden.Ik zal opgaan naar het altaar van god,naar de god van mijn vreugde.Allen schijnen ze te weten waar ze mee bezig zijn,hebben iets te doen dat opéén of andere manier de moeite van het doen waard blijkt te zijn,zelfs zin heeft.Ego,over een geestelijk vacuüm beschikkend,verveling tot de allerhoogste top verheven,kom erin de verste verte niet achter wat het zijn op zichzelf de bedoeling van dat zijn zou mogen wezen.Je wordt er doodmoe van.Het is uitraard wel duidelijk dat doordat wij over uiterst beperkte middelen van inzicht beschikken - gezien de beperktheid van ons menselijk verstand - er au fond gezien helemaal geen reden of bedoeling hoeft te bestaan die wij kunnen begrijpen,laat staan doorgronden,maar toch lopen erhier velen rond alsof ze het allemaal zelf bedacht of uitgevonden hebben,terwijl anderen doodgewoon en ergens uiterst natuurlijk niet weten wat er aan de hand is en toch totaal geen besef hebben van het feit dat de mogelijkheid bestaat het zich af te vragen.Zalig de armen van geest,want zij zullen.....Armen van geest?Rijken van geest en overlevende Neanderthal die blijkbaar aan puur bestaan bevrediging kunnen ontlokken.
Zahir is Arabisch en betekent : zichtbaar,aanwezig,onmogelijk om onopgemerkt te blijven.Iets wat of iemand die,wanneer we ermee in contact komen,langzaam beslag legtop onze gedachten zodat we ons uiteindelijk op niets aanders kunnen concentreren.Dit kan men zien als heiligheid of waanzin.Heiligheid als waanzin of omgekeerd.
Iedere man,iedere vrouw is verbonden met die energie die door velen liefde genoemd wordt,maar die in werkelijkheid de oermaterie is waaruit ons universum werd opgebouwd.Het is energie die niet gemanupileerd kan worden : zij is het die ons leidt,en al wat we in dit leven leren danken we aan haar.Als we haar proberen te richten op wat wij willen,is het resultaat vaak wanhoop,desillusie,frustratie - want zij is vrij en ontembaar.Gewoolijk brengen we ons leven door met te beweren dat we van die of die houden,van dit of dat,terwijl we in werkelijkheid eerder lijden omdat we,in plaats van deze energie in haar volheid te aanvaarden,haar proberen in te perken om haar maar in het leventje te kunnen persen dat wij voor onszelf voor ogen denken te hebben.
De ' acomodador ' : in ons leven is er steeds een gebeurtenis aan te wijzen,die er de oorzaak van is dat we gestopt zijn ons verder te ontwikkelen.Een trauma,een nederlaag die bijzonder bitter was,een teleurstelling in de zogenaamde liefde,zelfs een overwinning die we niet als dusdanig herkennen leidt er ons dan toe de moed te veliezen en niet verder te gaan.De psychiater,de psycholoog of de sjamaan die zijn inzicht als kracht wil ontwikkelen,moet zich allereerst bevrijden van dit ' acomodadorpunt ',daartoe moet hij zijn leven de revue laten passeren om te ontdekken waar dat punt zich bevindt. - naar P.C. -
; my heart is an organ of fire and I would become your obligee if your wish became granted ' cause deep in the caves of my mind there"s too much fear for the devils in my soul Luc D.
Je kunt je weleens afvragen of je ooit een guillotine,een galg of een electrische stoel zou kunnen aanbidden.Cicero schreef dat het kruis een ' afgrijselijke straf ' was : voordat de dood intrad veroorzaakte hij vreselijke pijn.Tegenwoordig lopen velen nog altijd met zo'n ding op hun borst,hangen het in hun slaapkamer aan de muur, bekijken het als een religieus symbool,vergeten dat het gewoon om een martelwerktuig gaat. Zoals ze ook na tweeënhalve eeuw besloten dat er een einde moest komen aan de heidense feesten bij de zonnewende in de winter,als de zon het verst van de aarde staat.De apostelen en hun opvolgers hadden het te druk met het verspreiden van de boodschap van Jezus,en over het ' natalis invict solis ',het mitraïsche feest van de geboorte van de zon,op 25 december,daarover maakten zij zich geen zorgen. Tot een of andere bisschop besloot dat deze zonnewendefeesten een bedreiging voor het geloof vormden.Daardoor zitten we nu met nachtmissen,kerststalletjes, cadeautjes,preken,plastic babytjes in kribbetjes van hout.Dit ter meerdere glorie van de vermenstelijke versie van een god die nu op die bewuste dag geboren werd. En uiteraard niet te vergeten : de kerstboom.Het was natuurlijk weer een heilige, Sint Bonifatius die een ritueel christianiseerde dat gewijd was aan de god Wodan, toen die nog een klein kind was.De Germanen legden eenmaal per jaar rondom een eik geschenken neer opdat hun kleine kinderen die vol vreugde zouden vinden en aldus ook Wodan blij en tevreden stelden. Die dingen weten doet er natuurlijk niets toe,mensen doen hun best zich niets te herinneren,om het immense magisch potentieel waarover ze beschikken niet te aanvaarden.Het zou immers hun huidig georganiseerd univerum uit zijn evenwicht halen.Zou daardoor een gemis,zelfs zijnsverdriet vandaan komen ? In ieder geval, merry christmas.
Volgens de quantumtheorie bestaan de subatomaire gebeurtenissen niet als afzonderlijke, welbepaalde dingen tot op het moment dat ze gemeten worden.Of een foton als een deeltje of als een golf verschijnt - twee mogelijkheden die elkaar uitsluiten - is niet bepaald tot er een meting plaatsvindt. Als we een cadeautje krijgen dat nog is ingepakt,is dat voorwerp er al,maar we weten pas wat het is als we het uitgepakt hebben.De situatie in de quantummechanica is anders.Een 'foton' is voor de meting geen golf en geen deeltje.Voordat de meting plaatsvond wordt het foton gezien als de som van de waarschijnlijkheden van alle mogelijke uitkomsten van de meting.Deze som der waarschijnlijkheden noemt men de 'toestandsvector'.Bij een meting zal de toestandsvector die alle mogelijke toestanden beschrijft 'inklappen' tot één enkele toestand - datgene wat we waarnemen.Alle andere toestanden krijgen onmiddellijk een waarde van nul.Deze merkwaardige manier om naar de wereld van elementaire deeltjes te kijken is geen zaak van de parapsychologie.Het is een fundament van de moderne natuurkunde,en hoewel het helemaal ingaat tegen de intuïtie van de niet fysicus,is het een succesvol wetenschappelijk beeld van de subatomaire wereld.Maar wij leven in een wereld waarin de objecten duidelijk niet de som van waarschijnlijkheden zijn.Een stoel is een stoel en we hoeven niet bang te zijn dat het in iets anders verandert als we even niet kijken.Hoe moeten we een verband leggen tussen de merkwaardige wereld van de quantummechanica,die in het centrum van alle materie ligt,en de alledaagse wereld die in de klassieke fysica beschreven wordt?Op dit punt vinden we een aantal uiteenlopende interpretaties,maar het meetprobleem is hierbij van het grootste belang.De standaardinter- pretatie van de quantummechanica maakt geen onderscheid tussen een meetapparaat en een menselijk wezenVooraanstaande geleerden gaan ervan uit dat de meting door een apparaat niet voldoende is,het moet een 'bewuste' waarneming zijn om de toestandsvector te doen 'inklappen'.Dit zou alle toevalsprocessen van de quatummechanica uitsluiten.Een wereld die door het bewustzijn van de mensheid geschapen wordt?
bekende inleidingen in de wereld van de quantummechanica zijn : - de tao van de fysica door Fritjof Capra - de dansende woe-li meesters van Gary Zukof
So,wanne dance with the devil by the pale moonlight ?
the sun is up and the world is flat damn good adress for a rat the smell of blood the drone of flies you know what to do if the baby cries hoist that rag
the barn leaned over the vultures dried their wings the moon climbed up an empty sky the sun sank down behind the tree on the hill there's a killer and he's coming thru the rye but maybe he's the father of that lost little girl it's hard to tell in this light
color of the street life is sweet at the edge of a razor
and I want to know the same thing evryone wants to know how it's going to end
remember this don't let a kiss fool you never marry for love now they're all watching the sea what's lost can never be broken her roots are sweet but they were shallow
but now she's dead she's so dead forever dead and lovely now.
kissed my sweethaert by the chinaballtree everything I done is between god and me only he will judge how my time was spend 29 days of sinning and 40 to repent the horse is steady but the horse is blind wicked are the the branches on the tree of mankind the roots grow upward and the branches grow down it's much too late to throw the dice again I've found
- a mix of lines by T.Waits/Luc
hush my baby baby don't you crie mama's going to take care of you she'll make all of your nightmares come true :mama never knew really why..... - Luc -
Irak Iran Congo Afghanistan .....
de zon is op en de wereld plat een vervloekt goed adres voor een rat de geur van bloed en vliegen verlorenen hebben niet te kiezen krampachtig verrotte lijken dooreengesmeten moeilijk weg te krijgen god's verdoemd cynische streken schijnen alleen hem te helen en wij als neutrale figuren hebben niets te maken met dat genre buren - Luc -
Het formuleren van de vraag houdt ontoereikend weten in.Yeah,we hebben het er al meermaals over gehad,maar tot meer dan een poging tot zijn we niet geraakt. Er wordt herhaaldelijk gepraat,soms bij benadering uitgelegd dat de geest of het het brein kalmte,rust nodig heeft.Zich moet kunnen ontlasten van alle vergaderde kennis,niet alleen om zich te bevrijden maar om datgene te kunnen begrijpen dat zowel tijdloos,gedachteloos en ontdaan van alle actieve beweging is.Op verschillende wijzen o.a. door te lezen over of lezingen en meetings bij te wonen. Het is moeilijk het concept op zichzelf te begrijpen,laat staan te doorgronden. Het gaat zeer ver en zou een gevoel van rustige ledigheid oproepen,als we het zo mogen uitdrukken.De meesten verdwalen in hun pogingen,de manier of wijze worden nooit herkend.We hebben verschillende methodes uitgeprobeerd om een eind te maken aan al dat gedoe en gebabbel in onze geest,het eindeloos bezig zijn met dit of dat,hetgeen gewoonlijk niet veel meer dan problemen creëert. En vermits we er zijn leven we er ook middenin.Het is ons dagelijks leven,ons beziig zijn,de familiale gesprekken,en als er even gezwegen wordt vinden we altijd wel een tijdschrift,boek of televisie.De geest schijnt te verlangen altijd bezig te worden gehouden,dat het van de ene naar de andere kant kan springen,van weten naar weten, van beweging naar beweging zonder dat het denken een seconde stilstaat. Het wordt nog mooier als we beginnen te begrijpen dat het denken niet kan gestopt worden door volharding, een beslissing van de wil of het uiterste verlangen om de kwaliteit van die rustige,stille ledigheid te ervaren. Velen zijn enigzins afgunstig om datgene waarvan ze de waarheid denken en vooral voelen,dat ze graag zouden ervaren,hen telkens ontsnapt of buiten hun bereik blijft. In ons dagelijks en zakelijk leven is er gewoonlijk geen echte stabiliteit en zeker geen voortdurende kalmte.Waarom niet?We vroegen onszelf af wat we zouden kunnen doen. We realiseerden ons dat we weinig of helemaal niets konden bereiken.Maar het blijft wel knagen,we kunnen het niet laten vallen.Al mochten we het slechts één keer ervaren, dan zou die herinnering ons voeden Het denken eraan zou zelfs betekenis kunnen geven aan een min of meer waardeloos bestaan.We gaan misschien iets verder wanneer we ons gewoon afvragen waarom de geest - het brein is misschien een beter woord - vraagt om steeds bezig gehouden te worden?
hoe zou ik nu kunnen hebben over het dromerig zijn dat gedachten vermijdt maar er toch in verdwaalt en tijdens zalige nachten als een onuitsprekelijk wetend nooit gezien gelaat het ongewild ontwaken met tranen omfloerst.
Je hoort de bel,opent de deur en wordt onmiddellijk 50 à 70 jaar teruggeslingerd in de tijd.Voor je staat een man met een ouderwetse voorraadkist aan een brede riem op zijn rug.Alles aan hem ruikt naar boenwas.Het gekochte triviale voorwerp ligt nooit gebruikt nog ergens,maar de geur hangt er nog altijd aan. Geuren scharnieren de tijd.Toen je de deur opende schrok je op,hetgeen vijftig jaar geleden niet het geval zou zijn geweest.Een echte marskramer,die veters, stofdoeken en borstels te koop aan bood.De deur leek wel een gat in de tijd. Al die jaren dat je daar woonde had je hem nog nooit gezien en daarna ook niet meer.Dood inmiddels?Of was je telkens hij langskwam niet thuis?Eerder onwaarschijnlijk.Een man vevolgt zijn weg.Blijvers zijn we allemaal niet ging het door je hoofd als je hem in gedachten weer oproept.Ook besefte je met grote helderheid dat het er eigenlijk niet toe doet wàt je doet,maar hôe. Soms herinner je je een vluchtige ontmoeting met een helderheid die groter is dan wanneer je vertrouwde mensen voor de geest haalt.Je ziet niet dat een collega zijn snor afgeschoren heeft,maar van een enkele vluchtige ontmoeting staan de contouren je voor altijd bij. Als dat het geval is,kun je vaak denken aan de nieuwe tijdsinteresse in 'gidsen' helpers die ons van waar dan ook mogen helpen.Het is dan ook in allerlei workshops, bijvoorbeeld in centra voor intuïtive ontwikkeling een geliefde methode om spirituële leiders te IMAGINEREN,en ze vragen te stellen.Wat je eigenlijk nog sterker raakt zijn vluchtige ontmoetingen in je eigen leven.Je gaat op vakantie,ligt alle dagen op het strand al of niet je roes uit te slapen.Op een klein rotsblok zag je regelmatig een oude man zitten.Hij intrigeert je,maar je durfde of wilde hem niet aanspreken.Hij zat daar alsof hij een deel van die steen was. Op een of andere voor jou onbekende manier scheen hij over het vermogen te beschikken zich met die steen te verbinden.Dan zat hij daar zo,één of twee uur lang en als je even niet had opgelet bleek hij verdwenen.Ook met vakantie?Een autochtoon?Ook die man is je bijgebleven.Een keer keek hij naar jouw en knikte kort.Een afwezige blik van iemand die toch scheen te weten dat je daar was.Hoe vluchtig is zo'n ontmoeting eigenlijk?Waarschijnlijk heb je toen iets gezien dat mogelijk je toekomst is: de laatste levensfase.Krachtig aanwezig,maar al niet meer helemaal van deze wereld.Niet belangrijker dan de steen waarop je zit. Wie dit leest denkt nu aan zijn eigen vluchtige ontmoetingen.Zo werkt de magie van het vertellen.Het kan een avond met verhalen opleveren.Wie dit soort herinneringen niet heeft,kan proberen zijn waarnemingen uit het verleden te actualiseren. Methodes van o.a.medicijnmannen met een ander soort kennis dan de gebruikelijke. Onze manier van kijken schijnt verkeerd te zijn omdat we ten eerste te lang kijken. Staren schijnt weinig op te leveren.Een bewuste,maar vluchtige blik zonder dat degene naar wie gekeken werd het in de gaten had.En dan die 'foto' genomen met 'hoge sluitersnelheid' ontwikkelen in de donkere kamer ergens in je hersenen.Dan zag je veel scherper dan wanneer je langer keek.Je kunt dit met herinneringen toepassen van mensen die ooit je pad gekruist hebben.Juist als die ontmoeting maar heel kort was,kan de afdruk van de indruk heel helder zijn.Voeg je kijkmethodes later bijeen en maak dan uit wat de ontmoeting voor je betekent heeft. Herinner je de oude man op de steen.In het zinderende zonlicht leek die man als zuiver geëtst,met steen en al en toch niet meer van hier.Hij zat daar onopvallend,in volledige rust, zonder door het strandgewevel te worden afgeleid. Zoiets kan je zinvolle stilte leren in alle omstandigheden.Een trapje hoger op de ladder van je bewustzijn (+/-bres)
Viens-tu du ciel profond ou sors-tu de l'abîme, O beauté,ton regard infernal et divin, Verse confusément le bienfait et le crime, Et l'on peut pour cela te comparer au vin.
Tu contiens dans ton oeil le couchant et l'aurore; Tu répands des parfums comme un soir ourageux; Tes baisers sont un philtre et ta bouche une amphore Qui font l'héros lâche et l'enfant courageux.
Sors-tu du gouffre noir ou descends-tu des astres, Le destin charmé suit tes jupons comme un chien; Tu sèmes au hasard la joie et les désastres, Et tu gouvernes tout et ne réponds de rien.
Tu marches sur des morts,beauté,dont tu te moques; De tes bijoux l'horreur n'est pas le moins charmant, Et le meurtre, parmis tes plus chères breloques, Sur ton ventre orgueilleux danse amoureusement.
L'éphémère éblouie vole vers toi,chandelle, Crépite,flambe et dit : Bénissons ce flambeau! L'amoureux pantelant incliné sur sa belle A l'air d'un moribond caressant son tombeau.
Que tu viennes du ciel ou de l'enfer,qu'importe, O beauté! monstre énorme,effrayant,ingénu! Si ton oeil,ton souris m'ouvrent la porte D'un infini que j'aime et n'ai jamais connu.
De Satan ou de Dieu,qu'importe?Ange ou Sirène, Qu'importe,si tu rends, - fée au yeux de velours, Rythme,parfum,lueur,ô mon unique reine! - L'univers moins hideux et les instants moins lourds.
- Charles Baudelaire : hymne à la beauté - Voici un poête qui n'as pas besoin de commentaires.
Death seems to be the only truth left Death seems to be what she cannot bear to think At every moment she is thinking of something else She is not thinking of death not thinking of the truth So far for her life is nothing but a dream on the way to death But I saw death returning from the veil of tears
geen groeten daar niemand iets zei niets was je bekend en er was dus niets van jou je zocht ook niets en zei ook niets er was niets in je ogen en je had er niets mee te maken
You shout in your sleep act surprised in a dream does fear have a voice ? I can tell you 'cause I know that sometimes it is hard to get up.
Overigens niets te vermelden,een treurig,vermoeiend en waardeloos bstaan.Zonder internet zelfs geen spoor van creatief scheppen.Nu ja,waarschijnlijk is het allemaal op één of andere manier geschreven.Of niet natuurlijk.Statistieken wijzen op een intelligenter worden van de gemiddelde mens.Ze eten elkaar normaal gezien niet meer op.Godsdiensten worden,zelfs dankzij fundamentalisten tot hun reëele waarde herleid : percentage blindelings aannemen van of geloven gereduceerd tot een aanvaardbaar peil.Het vraagteken,de twijfel,normaal gezien de beperktheid van ons verstand,neemt langzamerhand zijn verdiende plaats in.Oplossingen nog altijd niet voorradig,maar het besef dat de ene vraag de andere oproept dringt tot velen door.
Your voice stirs he patina of emotions that lie in another world. And in my dream you appeared as a miasma of light in the darkness to reawaken my heart as by alchemy from the deepest of sleeps and I have risen to claim you.
Don't be afraid of the darkness because all the mysteries are written in dreams and they reveal themselves to you 'cause they are written in your dreams.
Het grooste deel sexactiviteiten in de tegenwoordige romans horen toe aan aan slechte individuën : verkrachters,kindaanranders en serial killers;de meest perverse van alle sexmoorden.Hun sexhandelingen zijn specifiek,persoonlijk en uniek;het blijft maar doorgaan,zijn verwant aan het karakter en bepalend voor de plot.De huidige tendens is inderdaad om te gaan met alle misdadige aspecten van het menselijk gedrag,dit sedert de misdaadroman ' in ' is. Aldus beschikken we over misdadige businessmen,corrupte politici en advokaten die een kruising van de twee vormen.Maar,het gaat verder dan dat.Zonder twijfel is er een nieuw of beter gezegd een soort puritanisme opnieuw opgedoken dat we meer moeten vrezen dan het zwavelzuur of het langzaam geroosterd worden in een hel waarnaar ze verwijzen.Een groepsgeest die alle sex als een van de krachten van het kwade beschouwt.En overeenkomstig handelt. Een nieuw soort inquisitie die gevaarlijk kan uitdijen.Al is het 2006,moslimfundamentalisme zelfmoordacties,stammenhaat,zelfs het consumeren van een vijandsbil behoort nog steeds tot het gebeuren.Mislukte karikatuurtekeningen en schrijfsels roepen nog steeds het tegendeel op dan dat wat de mens schijnbaar niet kan gebruiken : de ratio. Geestelijk schijnen we gegroeid te ziijn,ze verbranden je tenminste niet meer levend als je archaïsche godsdienstwaanzin van de hand wijst.Op een of andere manier schijnt de geest de techniek niet te kunnen volgen.Ce sont les hommes très intelligents qui commettent les plus grandes erreurs.Il arrive à l'homme non ce qu'l mérite,mais ce qu'il lui ressemble.Jacques Rivière was reeds lang op de hoogte.Waarschijnlijk is het bewustzijn van de gemiddelde mens nog te zeer door de tridimensionaliteit omkadert dat de catastrofen niet kunnen uitblijven.Comfortabel achterover leunend in 'zijn' zetel had hij een kop waar de klok stil van bleef staan..... .
Laten we het eens zo stellen,alhoewel het al meermaals gedaan werd : de wereld is ziek en er is echt niemand die je kan helpen buiten jezelf. We hebben leiders gehad,specialisten,allerhande uiterlijk eerder oppervlakkige, zelfs buitenaardse krachten,inclusief x-aantal goden - ze hadden au fond gezien geen enkel effect;ze hebben op geen enkele manier je psychologisch zijn beïnvloed.Ze konden je niet op weg helpen,misleidend geloof zoals de Tao,katholisisme en dergelijke op kop.Geen staatsman,geen leeraar,geen guru, konden je innerlijk sterk maken of uiterlijk blakend van gezondheid.Zolang je in een soort verwarring verkeert,zolang je huis niet in een behoorlijke,afdoende staat blijkt te vertoeven,schep je de uiterlijke onheilsprofeet die je altijd zal misleiden.Wanneer je huis in wanorde,onbekommerd staat te pronken is er echt niemand op aarde of in de hemel die de orde tevoorschijn zal toveren. Tenzij je zelf de natuur van die wanorde begijpt,de natuur van het conflict,van de verdeeldheid,zal je huis,dat je uiterlijk zelf bent,in wanorde en in staat van oorlog blijven. Het gaat hier niet om wie over de grootste militaire macht beschikt,maar eerder mens tegenover mens,de mens die ideologische onzin uitkraamde,ideologieën door de mens uitgevonden en min of meer verfijnt,staan recht tegenover elkaar. Zolang die ideën,ideologieën van kracht blijven,niet verdwijnen en de ene mens zich niet verantwoordelijk voelt voor de ander,kan er geen vrede op aarde heersen.
The night he was born,they swore the moon turned the fire red,blazing red, the sign that a voodoochild was born,blessed or damned with strange occult powers.Faired or worshipped by the members of the clan.An 'Obeah-man'. Jaren later was er een rituele plechtigheid bij het Kumina-volk in Zuid-Oost Jamaica,de stam waar de Obeah-man geboren was.Bongo,het voodoo-child had reeds lang allerlei beproevingen moeten doorstaan,die een gewoon mens nooit aan zou kunnen en tekenen van zowel genezing als betovering vertoond. Vrees was vooral wat hij bij mensen en dieren opriep.De ceremonie,toen hij achttien jaar werd,was groots opgevat,begon tijdens de schemering waar de clan vreemde brouwels dronk,die een hallucinerende werking hadden.Een vuur was het centrum waaromheen de dansers op en af sprongen op de maat van veemde roffels en percussiesound. Het eigenaardige was het feit dat twee blanken de ceremonie mochten bijwonen.Het was 1971 en Joseph Long,een medisch antropoloog,begeleidde een plaatselijke arts om de tranceplechtigheid te observeren. Toen de dansers op een eigenaardige manier tot een andere wereld schenen te behoren,viel het de artsen op dat de Obeah-man onafgebroken sexuele avances naar een dansende in trance verkerende priesteres maakte,die ze stelselmatig, zelfs soms onbewust allemaal afwees.De Obeah-man veranderde de kleur en sprongen van zijn trancedans en bleek een ander soort ritueel uit te voeren dan de anderen.Plotseling viel de priesteres neer in een trance waar ze niet meer uit tevoorschijn scheen te kunnen komen Alle gebruiken van de deelnemers om haar te wekken faalden. De arts onderzocht haar en nadat hij in twee uur geen verandering had waargenomen,eiste hij haar naar een ziekenhuis mee te mogen nemen.Hij deed dit en keerde terug om het einde van de ceremonie te aanschouwen.Zowel Long als de dokter bezochten haar om twee uur s'nachts in het ziekenhuis,en de priesteres was nog steeds in trance.Haar ademhaling was normaal,en haar pupillen leken eveneens normaal en reageerden normaal.Ze stierf om zes uur s'nachts met volgens het ziekenhuisverslag geen verdere symptomen. Uiteraard bestaan er verscheidene al of niet stompzinnige verklaringen voor zo'n dood door beheksing.Het meest gebruikelijke is suggestie,het slachtoffer deelt het geloof en de macht van de dader,de effectiviteit van beheksing en sterft letterlijk aan een overweldigende angst,extreme stress.Bij veel gemeenschappen waar sjamanen,tovenaars,de boventoon voeren is eerder het tegenovergestelde waar. Wanneer de beheksing van het slachtoffer samenvalt met sociaal isolement,zou het slachtoffer,uitgebannen uit een geïsoleerde samenleving,een soort zelfmoord kunnen plegen.Er zijn echter vele verslagen van dood-door-beheksing uit gemeenschappen waar het juist heel belangrijk is dat het slachtoffer niet weet dat het behekst is,uit vrees dat hij of zij stappen zou kunnen ondernemen om de aanval te pareren. Deze gevallen zouden juist tegen de rol van stress en isolement pleiten,en daarmee vormen zij een deel van een grote groep verslagen die geen bevredigende medische of psychosociale verklaring hebben. Evenals bij paranormale geneeswijze,wil het ontbreken van een normale verklaring niet zeggen dat er iets paranormaals gebeurt,hoewel de vermoedens intrigerend zijn. Het betekent dat er nog een klasse vreemde verschijnselen bestaan die nog aan een diepgaander onderzoek toe zijn.
Life's just a dream on the way to death but I saw death returning from the veils of tears. Luc1/x .
De auteur van dit wonderbaarlijke stukje inzicht is mij onbekend.Hij wist waarover hij het had.Read and try to understand.A long way from our daily minds. Speciaal voor Cooltje,with love.
De prins en de tovenaar.
Er was eens een jonge prins die in alles geloofde behalve in drie dingen.Hij geloofde niet in prinsessen,hij geloofde niet in eilanden,hij geloofde niet in god.Zijn vader,de koning,had hem verteld dat dergelijke dingen niet bestaan.Aangezien er geen prinsessen of eilanden in het rijk van zijn vader waren,en geen spoor van god, geloofde de prins zijn vader. Maar op een dag liep de prins weg uit zijn paleis.Hij kwam bij een volgend land. Toen hij aan het water stond,zag hij daar tot zijn verbazing overal eilanden en op deze eilanden wonderlijke en verontrustende schepsels die hij geen naam durfde te geven.Terwijl hij zocht naar een boot,kwam hem langs het water een man in groot avondtoilet tegemoet. "Zijn dat echte eilanden?" vroeg de prins. "Natuurlijk zijn dat echte eilanden,"zei de man in avondtoilet. "En die wonderlijke en verontrustende schepsels?" "Dat zijn allemaal echte en onvervalste prinsessen." "Dan moet god dus ook bestaan!" riep de prins. "Ik ben god." antwoordde met een buiging de man in groot avondtoilet. De prins keerde zo snel hij kon naar huis terug. "Daar ben je weer," zei zijn vader de koning. "Ik heb eilanden gezien,ik heb prinsessen gezien,ik heb god gezien," zei de prins verwijtend. De koning bleef onbewogen. "Er bestaan noch echte eilanden,noch echte prinsessen,noch een echte god." "Ik heb ze gezien." "Zeg me hoe god gekleed was." "God was in avondtoilet." "Waren de mouwen van zijn rok opgerold?" De prins herinnerde zich dat dit het geval was geweest.De koning glimlachte. "Dat is het uniform van een tovenaar.Je bent bedrogen." Daarop keerde de prins terug naar het volgende land en ging weer naar het water,waar hij de man in groot avondtoilet opnieuw ontmoette. "Mijn vader,de koning,heeft mij verteld wie u bent," zei de jonge prins verontwaardigd."U heeft mij de vorige keer bedrogen,maar dat gebeurt niet nog eens.Nu weet ik dat er geen echte eilanden en geen echte prinsessen bestaan, omdat u een tovenaar bent." De man glimlachte. "Jij bent degene die bedrogen wordt,mijn jongen.In het rijk van je vader zijn vele eilanden en vele prinsessen.Maar je bent door je vader betovert,zodat je ze niet kunt zien." De prins keerde nadenkend naar huis terug.Toen hij zijn vader zag keek hij hem recht in de ogen. "Vader,is het waar dat u geen echte koning bent,maar slechts een tovenaar?" De koning glimlachte en rolde zijn mouwen op. "Ja,mijn zoon,ik ben slechts een tovenaar." "Dan was de man bij het water god." "De man bij het water was ook een tovenaar." "Ik moet de echte waarheid weten,de waarheid buiten de toverkunst." "Er is geen waarheid buiten de toverkunst." zei de koning. De prins was vervuld van droefheid. Hij zei : "ik zal mij van het leven beroven." De koning riep met zijn toverkunst de dood op.De dood stnd in de deuropening en wenkte de prins.De prins huiverde.Hij dacht aan de mooie maar onechte eilanden en de onechte maar mooie prinsessen. "Uitstekend," zei hij."Ik kan het dragen." "Zie je,mijn zoon," zei de koning,"nu begin je een tovenaar te worden."
It was Goethe himself,when I visited him one day in his garden-house, who gave me the following account of how it came to be haunted : ' I have invisible servants who allways kept the landing swept clean. Very early one morning I had whan I supposed was a dream,but It was exactly like reality : upstairs in my bedroom the door leading to the stairs was open,and I saw an old women with a young girl leaning against her.She turned to me and said " we have been living here for twenty-five years on conditon that we must be gone by daybreak; now she has fainted and I can't go."When I looked more closely she had vanished.' - Jenny von Pappenheim/May 1831 -
Het was Goethe zelf,die op een dag dat ik hem een bezoek bracht in zijn tuinhuisje,vertelde hoe het een spookhuisje geworden was :' ik heb onzichtbare dienaressen,die dit laantje altijd proper gekuist houden.Erg vroeg in de morgen beleefde ik iets waarvan ik veronderstelde dat het een droom was,alleen was het heel reëel : boven stond de deur die naar de trappen leidde open,en ik zag een oude vrouw met een jong meisje dat tegen haar aan leunde.ze keerde zich naar mij en zei " we leven hier al vijfentwintig jaar op voorwaarde dat we voor de dageraad verdwenen zouden zijn,nu is zij bewusteloos gevallen en kan ik niet meer weg gaan." Toen ik hen van dichterbij beter wilde kijken waren ze verdwenen.' - traduction Luc1
.
