Inhoud blog
  		• Requiem
  		• Cogito ergo sum
  		• viribus audax
  		• Ydille
  		• gratia plena
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    zijn
    het blijft de vraag
    13-05-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vluchtige ontmoeting
    Je hoort de bel,opent de deur en wordt onmiddellijk 50 à 70 jaar teruggeslingerd
    in de tijd.Voor je staat een man met een ouderwetse voorraadkist aan een brede
    riem op zijn rug.Alles aan hem ruikt naar boenwas.Het gekochte triviale
    voorwerp ligt nooit gebruikt nog ergens,maar de geur hangt er nog altijd aan.
    Geuren scharnieren de tijd.Toen je de deur opende schrok je op,hetgeen vijftig
    jaar geleden niet het geval zou zijn geweest.Een echte marskramer,die veters,
    stofdoeken en borstels te koop aan bood.De deur leek wel een gat in de tijd.
    Al die jaren dat je daar woonde had je hem nog nooit gezien en daarna ook niet
    meer.Dood inmiddels?Of was je telkens hij langskwam niet thuis?Eerder
    onwaarschijnlijk.Een man vevolgt zijn weg.Blijvers zijn we allemaal niet ging het
    door je hoofd als je hem in gedachten weer oproept.Ook besefte je met grote
    helderheid dat het er eigenlijk niet toe doet wàt je doet,maar hôe.
    Soms herinner je je een vluchtige ontmoeting met een helderheid die groter is dan
    wanneer je vertrouwde mensen voor de geest haalt.Je ziet niet dat een collega zijn
    snor afgeschoren heeft,maar van een enkele vluchtige ontmoeting staan de contouren
    je voor altijd bij.
    Als dat het geval is,kun je vaak denken aan de nieuwe tijdsinteresse in 'gidsen' helpers
    die ons van waar dan ook  mogen helpen.Het is dan ook in allerlei workshops,
    bijvoorbeeld in centra voor intuïtive ontwikkeling een geliefde methode om spirituële
    leiders te IMAGINEREN,en ze vragen te stellen.Wat je eigenlijk nog sterker raakt
    zijn vluchtige ontmoetingen in je eigen leven.Je gaat op vakantie,ligt alle dagen op het
    strand al of niet je roes uit te slapen.Op een klein rotsblok zag je regelmatig een oude
    man zitten.Hij intrigeert je,maar je durfde of wilde hem niet aanspreken.Hij zat daar alsof
    hij een deel van die steen was. Op een of andere voor jou onbekende manier scheen
    hij over het vermogen te beschikken zich met die steen te verbinden.Dan zat hij daar
    zo,één of twee uur lang en als je even niet had opgelet bleek hij verdwenen.Ook met
    vakantie?Een autochtoon?Ook die man is je bijgebleven.Een keer keek hij naar jouw 
    en knikte kort.Een afwezige blik van iemand die toch scheen te weten dat  je daar
    was.Hoe vluchtig is zo'n ontmoeting eigenlijk?Waarschijnlijk heb je toen iets gezien dat 
    mogelijk je toekomst is: de laatste levensfase.Krachtig aanwezig,maar al niet meer
    helemaal van deze wereld.Niet belangrijker dan de steen waarop je zit.
    Wie dit leest denkt nu aan zijn eigen vluchtige ontmoetingen.Zo werkt de magie van
    het vertellen.Het kan een avond met verhalen opleveren.Wie dit soort herinneringen
    niet heeft,kan proberen zijn waarnemingen uit het verleden te actualiseren.
    Methodes van o.a.medicijnmannen met een ander soort kennis dan de gebruikelijke.
    Onze manier van kijken schijnt verkeerd te zijn omdat we ten eerste te lang kijken.
    Staren schijnt weinig op te leveren.Een bewuste,maar vluchtige blik zonder dat degene 
    naar wie gekeken werd het in de gaten had.En dan die 'foto' genomen met 'hoge
    sluitersnelheid' ontwikkelen in de donkere kamer ergens in je hersenen.Dan zag je veel
    scherper dan wanneer je langer keek.Je kunt dit met herinneringen toepassen van mensen
    die ooit je pad gekruist hebben.Juist als die ontmoeting maar heel kort was,kan de afdruk
    van de indruk heel helder zijn.Voeg je kijkmethodes later bijeen en maak dan uit wat de
    ontmoeting voor je betekent heeft.
    Herinner je de oude man op de steen.In het zinderende zonlicht leek die man als zuiver
    geëtst,met steen en al en toch niet meer van hier.Hij zat daar onopvallend,in volledige rust,
    zonder door het strandgewevel te worden afgeleid.
    Zoiets kan je zinvolle stilte leren in alle omstandigheden.Een trapje hoger op de ladder van
    je bewustzijn
    (+/-bres)

    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Archief
  		• Alle berichten
    Inhoud blog
  		• Requiem
  		• Cogito ergo sum
  		• viribus audax
  		• Ydille
  		• gratia plena
  		• Ave
  		• Lunch
  		• Begoocheling
  		• Sasanguie
  		• Proserpine
  		• CVA 2
  		• Najade
  		• Tangerine
  		• CVA
  		• Cave !
  		• Oxymoron
  		• Innerlijk
  		• Vae Victis
  		• Dageraad
  		• Woe-Wei
  		• Ecce homo II
  		• Eenvoud
  		• meditatie
  		• Monatarism
  		• het brein
  		• Etiquette
  		• R.I.P.
  		• Tantum ergo
  		• Orakel
  		• Ozymandios
  		• haiku
  		• Lilith
  		• Myxomatose
  		• vox clamantes
  		• Jezus
  		• Psychotrip
  		• Merveille Arabe
  		•  BDE
  		• illusoire varia 2
  		• illusoire varia 1
  		• She..
  		• Ecce homo
  		• Credo
  		• Zahir +
  		• Bizarre
  		• quantumtheorie
  		•  so sweet
  		• Bezinning
  		• Vluchtige ontmoeting
  		• les fleurs du mal
  		• ashes to ashes
  		•  Puritanisme
  		• Voodoo
  		• prins & tovenaar
  		• Goethe's ghosts
  		• Sex en dood
  		• Verlangen
  		• Females
  		• Dreams
  		• Djungelboek R.Kipling
  		• Pseudo-death
  		• Something different
  		• emotional rescue
    Archief
  		• Alle berichten

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!