een volle maan wit in een nobele grijze hemel terwijl ze in slaap gleed dromend over een lopende band wentelende planeten waaruit iemand in priorsgewaad zwevend naar voren trad het bleek Dante te zijn zwijgend daar genoeg rumoer over het geroddel in zijn verzen hem het spreken belette maar de lopende band leidde haar naar een zuigende afgrond 'de Hades' waar iets Dante wachtte in donkere nissen ribbenkasten en bevroren cadavers die één van zijn hellecirkels bevolkten toen trok een hand haar omhoog naar zonnige oorden waar schoonheid gekleurde wolken van bruisend leven voorzag die door elkaar dreven ongekende extase uitstralend dat haar verwelkomend terugstuurde doch rustig opengebloeid wetend dat niet alle dromen verwelken
- Luc -
een waterig leven eertijds knielend voor sterren die er toen al niet meer waren en hun licht laattijdig als subliem uitdovende stralen overbrachten aldus de rechtlijnige tijd verwarrend op meerdere plaatsen verschillend in ouderdom die dat dan ook niet meer kon z ijn maar een gewoon deel van het overweldigende zijn in verscheidene dimensionele velden die de waterige mens tot een vraag herleid omdat bewustzijn weinig meer dan bewustzijn is het weten dat je bestaat omdat je het voelt en denkt ik besta natuurlijk ben je er en er zelfs altijd geweest hoe dan ook probeer maar eens je het niet zijn in te beelden onmogelijk omdat je er bent en blijft al is het dan als waterig leven
- Luc -
hoe kun je ooit iets begrijpen van het gruwelijke gewicht van het leven,zo vreselijk vergeven van zovele leugens van kalmte en gelukzaligheid, die het verpletterende gewicht van dat alles op z'n hoogst half bedekken maar nooit verlichten,en alleen een levenlang van hetzelfde garanderen,jaar na jaar na jaar na jaar na jaar en waarvoor allemaal ? - Luc D./M.D.
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek