cogito ergo sum - ik denk dus ik ben - to be or not to be,that's the question -
Een constatering en een vraag.Zo kunnen ze blijven doorgaan.We kunnen uiteraard
even meespelen.Zijn de hersenen er voor het lichaam of andersom ?Tot nu toe is
daar evenmin een antwoord op gevonden als het al of niet bestaan van een ziel.
Het is doodgewoon een geheel,het ene kan niet zonder het andere.Voilà!
Om maar een voorbeeld te gebruiken dat je begrijpt zonder meer.Als de hersenen
er zijn voor het lichaam,moet je de hersenen beschouwen als een aanhangsel,een
orgaan als de andere,een feedback- en stuursysteem,een regulator of een relais;
als het lichaam geen hersenen had zou het rondtollen,gaan koken of uitdrogen.
Andersom een verlaten lichaam,waar het ook mag zijn,op het kerkhof,in een
formalinebad,in een vrieskist of in de gedaante van een dolende zombie - dat
lichaam zou niet meer dan een gecompliceerd kostuum zijn.Een systeem van
prothesen en hulpmotoren om de hersenen te dienen.Om te eten heb je handen,een
mond,een maag enz. nodig.Om bij de tafel te komen heb je benen nodig.Bijna al
het voedsel wordt opgenomen door het lichaam,maar om de hersenen op een
aanvaardbaar druivensuikergehalte te houden - hersenen eten alleen maar suiker -
heb je dus dat heel ingewikkelde systeem nodig,heel dat kwetsbare,lastige,veel
ruimte innemende,domme lichaam.Een lichaam is zo dom als een wortel of een
blad sla.Maar waar bevindt je je in die hersenen ?De meesten hebben het zich
nooit afgevraagd.Ergens in hun hersenpan zat iets of iemand die de hele troep
bestuurt,dat zijn ze dan zelf.De troost voor een sterfelijk mens : Als je
sterft geef je het roer over....
- Give me,give me some lovin' every day.-
In dit deel van de wereld die we het Westen noemen,hebben de Christenen meer
gedood dan eender wie.Ze praatten altijd over vrede op aarde.Maar om vrede te
verkrijgen moet je vreedzaam leven,en dat schijnt uiterlijk onmogelijk te zijn.
Er zijn argumenten voor en tegen oorlog,het feit dat de mens altijd een doder is
geweest en zo zal blijven,en anderen,die ervan overtuigd zijn zich te kunnen
veranderen en ophouden te doden.Dit is een zeer oud verhaal.Het eindeloze
slachten is een gewoonte geworden,een geaccepteerde formule,ondanks alle
religies.Men kijkt naar twee arenden,hoog in de hemel,moeiteloos circelend,zonder
een vleugelslag,alleen om het genot van het vliegen,enkel gesteund door de
luchtstromingen.Twee prachtige schepsels in de blauwe lucht,en hen pijnigen op
welke manier ook is een schande voor de hemel.Natuurlijk is er geen hemel,de mens
vond de hemel uit om nog ergens van te kunnen dromen,de hoop,want zijn leven
is een hel geworden,een eindeloze tegenstrijdigheid van de geboorte tot de dood.
Komen en gaan,geld versieren door eindeloos te werken.Dit leven is een draaimolen
geworden,met een eindeloos doel als streven.Je kunt je afvragen of er ooit een mens,
een menselijk wezen vredig op aarde zal kunnen leven.Conflicten,tegenstrijdigheden,
waren zijn manier van leven - uiterlijk en innerlijk,psychisch zowel als in de
gemeenschap die de psyche tot stand gebracht heeft Echte liefde is waarschijnlijk
geheel verdwenen op aarde.Liefde die onzelfzuchtigheid,zorg,elkaar niet verwonden,
niemand schuldig verklaren,generositeit en beleefdheid impliceert.Die gedachten
en woorden gepaard laat gaan met menslievendheid.Menslievend kun je moeilijk zijn
als je behoort tot een georganiseerde religieuse institutie,groot,machtig,dogmatisch
en op geloof hamerend.Vrijheid is er in liefde,geen plezier of verlangen,het is er gewoon.
Liefde is niet de tegenstelling van jaloersheid,haat of woede.
Maar ja,het klinkt utopisch en idealistisch in het kwadraat.....
|
