AMC Pacer
Amerikanen moesten er maar eens aan wennen dat hun auto’s niet meer altijd de zuipende zwaargewichten moesten zijn zoals die al decennia lang in de VS werden gebouwd, zo meende de directie van de American Motors Company eind jaren zestig. Zodoende waren ze al in 1970 met de compacte AMC Gremlin gekomen, en in 1975 kwam daar de Pacer bij. Het was een merkwaardig gevormde auto, temeer omdat hij weliswaar de lengte van een Europese auto had, maar de breedte van een onvervalste Amerikaan. Ook heel apart is het feit dat het linker- en rechterportier qua lengte niet gelijk zijn. Rechts is de deur zo’n tien centimeter langer, waardoor het in- en uitstappen achterin vanaf die kant gemakkelijker moet zijn. Onder de motorkap trof je in eerste instantie twee verschillende zescilinders (van 3.901 en 4.235 cc), maar vanaf 1978 kon je ook kiezen voor een V8 met een inhoud van 4.981 cc. Een jaar na de introductie kwam er trouwens ook een stationversie van de Pacer uit, maar echt veel ruimer was die niet. In totaal bouwde AMC 280.859 Pacers, een stevig aantal voor de – voor Amerikaanse begrippen – relatief kleine autofabrikant AMC. In 1987 ging het merk niettemin ten onder. De Pacer beleeft de laatste jaren echter weer een opmars, vooral onder jongeren en dat heeft ‘ie vooral te danken aan een niet onverdienstelijke bijrol in de film ‘Wayne’s World’. Trouwens: Van Kooten en de Bie gebruikten de Pacer ook ooit voor misschien wel een van hun allerbeste filmpjes: als trekauto voor het aanhangwagentje van Jacobse en Van Es die tuinen winterklaar komen maken.

22-03-2007 om 22:02 geschreven door skodaman

SKODA 1200,1201 & 1202
In 1952 kwam de Skoda 1200 op de markt. De Skoda 1200 die de 1100 opvolgde, viel op door zijn 'ronde' carrosserie. Hoeken had de wagen niet, alles was even rond, en men vond het prachtig. De motor was afgeleid van die uit de 1102 maar had nu een cylinderinhoud van 1221cc. De carrosserie was nu geheel van staal (in de 1101/1102 serie werd ook hout gebruikt), wat een grotere serieproductie mogelijk maakte. De Skoda 1200 werd daarna al snel ook in andere carrosserievarianten aangeboden, zoals bestel, station, en ambulance. Het model bleef in productie tot 1956, de stationcar werd zelfs nog tot in 1970 gemaakt. Ondanks het in de praktijk erg ruime, betrouwbare en economische wagens waren, bleef hun succes vrijwel tot Tsjechoslovakije beperkt.

22-03-2007 om 12:41 geschreven door skodaman

22-03-2007 om 12:38 geschreven door skodaman

Pierce-Arrow
Pierce-Arrow was een Amerikaans automerk van 1901 tot 1938. Pierce-Arrow was vooral bekend met peperdure luxewagens maar maakte daarnaast ook vrachtwagens, brandweervoertuigen, kampeerwagens, motorfietsen en fietsen. Rond 1920 werd Pierce-Arrow samen met de andere luxemerken Packard en Peerless tot The 3 P's of American Motordom gerekend.

De Grote Depressie
De Beurskrach van 1929 en de daaropvolgende Grote Depressie in de jaren 1930 zorgden voor moeilijke jaren in de autosector. Vooral luxemerken waaronder Pierce-Arrow werden in die periode zwaar getroffen. In 1930 vielen de verkoopcijfers terug tot 6795 stuks en in 1931 verder tot 4522.

In 1932 faceliftte Pierce-Arrow haar Model 8 met onder andere een V12-motor. Ook werd de radicale Silver Arrow geïntroduceerd. De gestroomlijnde Silver Arrow had een zilverkleurige lak, dubbele koplampen en kostte $10.000, een enorm bedrag in die tijd. De auto werd goed ontvangen op het autosalon maar de slechte economische toestand zorgde ervoor dat er niet meer dan vijf van gebouwd werden.

Het einde
Tegen 1933 begon de Grote Depressie zondanig te wegen dat Studebaker zich gedwongen zag Pierce-Arrow te verkopen. De kopers waren een groep investeerders die genoeg kapitaal verschaften om verbeterde modellen uit te brengen in 1935 en 1937. Het bedrijf werd omgevormd van de Pierce-Arrow Motor Car Company tot de Pierce-Arrow Motor Corporation. De afdeling Pierce-Arrow Sales Corporation, dat de verkooppunten bezat, werd verkocht en het merk werd voortaan verkocht via onafhankelijke dealers.

In navolging van concurrent Packard bracht Pierce-Arrow een goedkoper model uit, de Pierce-Arrow Model 21. Het was echter al te laat en in 1938 werd de productie stilgelegd. Op 13 mei dat jaar ging het bedrijf onder de hamer.

22-03-2007 om 10:06 geschreven door skodaman

22-03-2007 om 10:04 geschreven door skodaman

Holden
Holden is het grootste en het bekendste Australische automerk. Het telt een groot aantal modellen, is onderdeel van GM en is razend populair in thuisland Australië. Het merk wordt in de Benelux en in Suriname niet ingevoerd.

Holden was een fabrikant van karren en bussen toen het in de jaren 20 begon met de autocarrosserieproductie. Door de wereldcrisis was Holden gedwongen om begin de jaren 30 overgenomen te worden door General Motors Australia. In 1936 werd een nieuwe fabriek gebouwd. In 1948 werden de eerste auto's onder de naam Holden aangeboden. Sinds de jaren 50 maakt Holden vele mooie, originele modellen, ondanks dat vele modellen door GM in Engeland en Amerika werden getekend. In 1958 werden er al meer dan 100 000 auto's per jaar verkocht. In mei van 2005 verhuisde Holden naar een nieuw modern hoofdkwartier aan de Salmon Street te Port Melbourne (Victoria), HQ191 genaamd en naast de oude fabrieken gelegen.

21-03-2007 om 20:46 geschreven door skodaman

Ford Lotus Cortina Mk I
Begin jaren zestig is Lotus bezig met de ontwikkeling van een twin cam motor op basis van een Ford viercilinder. Deze motor is bestemd voor de in 1962 te introduceren Lotus Elan. Bij Ford hebben ze ook wel oren naar deze motor; hij zou perfect kunnen worden ingezet bij races in een Ford productiemodel. Zo leidt het samenwerkingsverband tussen Ford en Lotus in januari 1963 tot de spectaculaire Ford Lotus Cortina (interne code: Lotus Type 28).
Ford levert de tweedeurs carrosserie van de Cortina inclusief voorwielophanging. Lotus monteert vervolgens de eigen 1,6-liter viercilinder met dubbele nokkenassen van 105 pk, een close-ratio vierversnellingsbak plus een speciaal ontwikkelde achterwielophanging. Portieren, motorkap en kofferdeksel worden uitgevoerd in lichtmetaal. Voorzien van schijfremmen vóór en bredere banden levert dit een sportsedan van formaat op, vergelijkbaar met de sportiefste Alfa en BMW sedans van die tijd.
Alle Lotus Cortina’s zijn uitgevoerd in crèmekleur, met een opvallende groene bies over de flanken. De grille is in matzwart uitgevoerd. De auto is zeer populair bij coureurs – onder wie Jim Clark – en is dan ook veelvuldig en met succes te vinden op het circuit. In 1967 wordt de eerste Lotus Cortina (Mk I) afgelost door de tweede serie (MkII), met een nieuwe carrosserie en een tot 109 pk opgevoerde motor.
 

TECHNISCHE GEGEVENS
 type 
 bouwjaren 1963-1967
 bouwwijze 4 cil.,lijn
 cilinderinhoud 1558 cc
 brandstof benzine
 aandrijving achter
 vermogen 105 pk/5500 tpm
 koppel 146 Nm/4000 tpm
 lengte 421 cm
 breedte 159 cm
 hoogte 140 cm
 wielbasis 251 cm
 massa 825 kg
 topsnelheid 174 km/h
 acceleratie 10 s 
 productieaantal 2894

21-03-2007 om 20:43 geschreven door skodaman

Toyota Hilux
De eerste Hilux 4x4 (vaak 'het werkpaard van Afrika' genoemd) verscheen in 1979, tien jaar nadat de eerste 4x2 Hilux ten tonele was verschenen. In 1984 werd de carrosserie ge-upgrade en de eerste double-cab in Afrika werd onmiddellijk een succes. De markt voor vrijetijds auto's kreeg wat het wilde, een werkpaard met heel veel laadvermogen dat ook nog mensen kon vervoeren. In 1989 werd de Hilux de eerste pick-up die met een diesel werd uitgevoerd en in 1991 werden de bekende modellen 'Raider' op de markt gebracht. Tot 1998 had de Hilux eenvoudige en robuuste bladveren, wat van fundamenteel belang is geweest voor de populariteit in Afrika. De starre assen en de riante grondspeling maakten de auto tot een geweldige off-roader. Als je overweegt een auto van dit kaliber te kopen en je wilt een harde werker in moeilijke omstandigheden, dan is er bijna geen betere keus dan een Hilux van deze jaren, robuust, oersterk en betrouwbaar. Hij werd geleverd met een 2.2 of een 2.4 liter 4 cilinder benzine motor of met een 4 cilinder 2.4 liter diesel. De meeste kritiek is er altijd geweest op de harde vering, maar dat is een beetje onterecht omdat de auto ontworpen is om zware ladingen te vervoeren in moeizame omstandigheden. De vering van de oude Hilux kent geen compromissen en de ruggen van de inzittenden betalen de tol tijdens een rit in ruw terrein. Hoewel de Hilux sterk is houdt hij er niet van overladen te worden en dat kan dan teveel worden voor het onderstel. De modellen voor 1985 staan er om bekend dat de bak waar de accu in staat vaak afbreekt; in latere modellen is dit wel verbeterd, maar het is onder off-road omstandigheden nog steeds geen erg sterk punt. De meest waardevolle verbetering aan de wegligging van zo'n oudere Hilux is het Old Man Emu onderstel.

Hilux motoren: brandstof benzine benzine diesel
cilinders 4 in lijn / 2237 cm3 4 in lijn / 2366 cm3 4 in lijn / 2446 cm3
pk's 75 kw (5200 rpm) 80 kw (4800 rpm) 55 kw (4000 rpm)
trekkracht 182 nm (2400 rpm) 186 nm (3200 rpm) 158 nm (2200 rpm)
transmissie 5-bak handschakeling; inschakelbare 4WD met hoge-lage gearing; free wheel front hubs.
sper-differentieel geen

afmetingen single-cap double-cap
wielbasis 2840 mm 2840 mm
grondspeling 220 mm 220 mm
brandstoftank 100 liter 80 liter
belading 750 kg 500 kg
banden (oud model) 7.00 x 15 - 6 ply 205 SR16
banden (nieuw model) 215 R15C
highlift-jack (standaard) alleen achter
highlift-jack (raider) ja

21-03-2007 om 11:41 geschreven door skodaman

Porsche 911
De Porsche 911 is de bekendste sportwagen van de Duitse autoproducent Porsche. Het uiterlijk van de auto is ontworpen door Ferdinand "Butzi" Porsche. De bekende vorm is in 35 jaar nauwelijks veranderd.

Op 12 september 1963 werd door Porsche het model 901 voor het eerst getoond aan het publiek op de autosalon van Frankfurt. Het nummer moest echter worden veranderd omdat Peugeot het merkrecht claimde op alle automodelnummers bestaande uit drie cijfers met een nul in het midden. Gekozen werd toen voor 911.

21-03-2007 om 11:38 geschreven door skodaman

Edsel
Edsel is een voormalig Amerikaans automerk dat in 1958 werd gelanceerd door Ford Motor company. Het merk mislukte en staat bekend als één van de grootste en duurste mislukkingen in de Amerikaanse autoindustrie. Edsel werd in 1960 alweer geschrapt.

Het begin
4 september 1957 was E-Day, de grote dag waarop Edsel met veel fanfare werd gelanceerd. De voorgaande maanden was al nieuwgierigheid opgewekt door advertenties te publiceren met enkel details van de nieuwe auto. Nu begon een grote dure marketingcampagne. De dealers werden overrompeld door nieuwsgierigen. Op 13 oktober werd zelfs een speciale televisieshow, The Edsel Show, uitgezonden.

De verwachtingen van de vele nieuwsgierigen werden niet ingelost. Waar men een vernieuwende radicale auto verwachtte zag men enkel een gewoon bijtijds model met wat meer gadgets dan anders. Edsel had een eigen netwerk met 1200 dealers opgebouwd die dagelijks minstens 400 stuks zouden moesten verkopen. Dat aantal werd nooit gehaald. Het meest herkenbare aan een Edsel was het radiatorrooster dat op een haam leek en later dan ook de bijnaam horse collar kreeg.

De Edsel had wel een unieke stijl waarvan die horse collar een onderdeel was. Dat was bewust gedaan om een opvallende auto te creëren. Die stijl lokte matige tot zelfs afbrekende reacties uit. Sommigen vroegen zich af of het publiek wel lag te wachten op zo'n grote, opvallende en dorstige auto. Ook de wegligging van Edsel werd als bijzonder slecht ervaren

20-03-2007 om 21:50 geschreven door skodaman

20-03-2007 om 21:47 geschreven door skodaman

Saleen S7
De Saleen S7 staat sins 2002 bekend als de snelste Amerikaanse straatauto. De afgelopen tijd zijn merken als Ferrari, Lamborghini, Mercedes-Benz en Porsche de Saleen voorbijgestoken. Nu is het antwoord van de Amerikanen klaar: de Saleen S7 Twin Turbo.

De ´oude´ Saleen S7 heeft een vermogen van 500 pk en een maximale trekkracht van 500 Nm. De Twin Turbo, die werd gepresenteerd op de Auto Show in Los Angeles, gaat daar ruim overheen: 750 en 949 Nm is de nieuwe norm. De prestaties van de S7 Twin Turbo zijn spectaculair: sprint in 2,8 seconden van 0 naar 100. De 160 km/u wordt in 6,0 seconden bereikt. De topsnelheid heeft Saleen nog niet vrijgegeven, maar een snelheidsmeter die loopt tot 390 km/h, belooft veel. De S7 Twin Turbo heeft in de VS een prijs van 555.000 dollar.

De 7,0-liter V8 is door Saleen zelf ontwikkeld en in het midden van de auto geplaatst, zo is het gewicht in de auto optimaal verdeeld. Leuke bijkomstigheid is dat de S7 een luchtinlaat op het dak heeft. Voor het 2005-model van de S7 zijn de diffusor en de achterspoilers aangepast, ook de voorzijde is opnieuw ontworpen. Volgens de fabrikant is door deze wijzigingen de luchtweerstand flink afgenomen.
De remmen behoren tot de grootste exemplaren die op een productieauto worden aangetroffen. Aan de voorzijde zitten schijven met een diameter van 15 inch; achteraan zijn die 14 inch. De bandenmaat van de Saleen S7 Twin Turbo is 275/35R19 aan de voorzijde en 335/30R20 aan de achterzijde.

20-03-2007 om 17:19 geschreven door skodaman

Nissan Skyline
De Nissan Skyline is een automodel van het Japanse merk Nissan.
Er zijn tal van varianten van de Nissan Skyline uitgebracht, waaronder het vlaggenschip GT-R die in de jaren 60 werd geïntroduceerd. Deze was technisch gezien voor zijn tijd geavanceerd. Anno 2005 kan het vergeleken worden met de hedendaagse exoten zoals E60 M5 S85. Echter, de huidige 4WD-wereldrecords in alle categorieën zijn nog steeds bezet door de Skyline's (onder andere b.v. de 4WD-topsnelheid van 387 km/h en dragaccerlatie van 0 naar 300 km/h in 7,94 seconden).

Desbetreffende records daarvan worden geleverd door (gn.) RB26DETT ("The engine of the year 1995, 1996, 1997"), welke van origine ontwikkeld is voor de rally/racerij. Dat blijkt ook uit het feit dat de Skylines 50 keer achter elkaar de JGTC-kampioenschappen domineerden (1ste, 2ste, 3ste plaatsen). In 1989 debuteerde de GT-R in de Japan Touring Car Groep A races en was reeds tijdens het eerste seizoen onverslaanbaar. Gedurende vier jaar won de Skyline het kampioenschap, met 29 zeges uit 29 races. In 1991 deed de R32 GT-R voor het eerst mee aan de 24-uursrace op de Nürburgring in de Groep N klasse, en ging meteen met de zege aan de haal. In hetzelfde jaar werd ook de 24-uursrace op het Spa Francorchamps circuit voor Groep A en N1 gewonnen. Daarna namen ze niet meer deel aan de races, onder meer omdat Nissan besloot te stoppen met de fabrieksproductie van Skylines. Het merk wou zich richten op 'de gewone burger'.

Wegens de wetgeving van de Japanse regering werd dit motorblok vanaf de GT R31 S-series gedowntuned naar 278 pk's standaard aan het vliegwiel. Hierbij werden de huidige Skylines betrekkelijk zeer makkelijk stock op te voeren (vermogens ver boven de 800 AWHP's zijn geen uitzondering, integendeel). Ook het onderstel en de aandrijving waren toentertijd opmerkelijk, daar deze auto onder andere beschikt over vierwielbesturing (S-HICAS) en computergestuurde aandrijvingsverdeling (de door Nismo vervaardigde ATTESA-ETS Pro), deels afhankelijk van omstandigheden. Hiermee was het niet alleen mogelijk om enkel voor/achterzijde onafhankelijk te bepalen. Sterker: het werd per wiel geregeld, wat vooral het bochtengedrag en grip ten goede komt. Vrijwel alle Skylines worden met zescilindermotoren in een lijn afgeleverd, met de GT-R als topmodel. Over dat laatste schreef het internationale automagazine “Road & Track” ooit: The best straight-six sportcar to ever come from the land of the rising sun. Na een rit in 1000 pk's sterke JUN R33 betitelde Jeremy Clarkson het als 'de auto met de meeste grip en beste weggedrag'.

Het eerste Skylinemodel is de CCR21 GT-2000. De laatste fabrieksaf Skyline (dato 1999) was de GT-R BNR34 V-Spec II. De Skyline modellen werden destijds alleen in Japan, Engeland, en Australië verkocht. Een van de grootste nadelen die genoemd zijn, is dat hij enkel als right steer-constructie leverbaar is. Dit vanwege zijn aparte motorconstructie en ATTESA-ETS Pro aandrijvingssysteem.

De lijst van BNR34-modellen in chronologische vorm (fabrieksaf geleverd), m.b.t. onderstel en diens aandrijving;

20-03-2007 om 11:33 geschreven door skodaman

Silvia S13:
In de loop van 1988 werd het eerste model van de s13 geintroduceerd, als sedan (klein kofferdeksel), in eerste instantie zonder de klap lampen, dit model werd alleen in japen geleverd en heette daar de silvia. Dit model was met 2 motoren leverbaar, de CA18DE en de CA18DET. Dit model werd tevens optioneel met HICAS geleverd, ofwel 4-wielbesturing. In Amerika en Australie is een cabriolet-versie van de s13 uitgebracht. Eerst met het sivia front, later met de klaplampen. 
In 1989 en 1990 werd in amerika gebruik gemaakt van de KA24E motor met 12 kleppen en 140pk. In 1991 werd de 16 kleppen KA24DE geleverd. Deze laatste heeft een vermogen van 155 pk. Deze motoren hadden geen turbo, omdat men bij Nissan dacht de Amerikanen liever een grotere motorinhoud hadden dan een turbo.

20-03-2007 om 11:29 geschreven door skodaman

19-03-2007 om 21:14 geschreven door skodaman

Willy Jeep 
Willys Jeep MB uit 1945.Willys-Overland was één van de autoconstructeurs die een offerte indiende bij het Amerikaanse leger voor de productie van een lichte terreinwagen, gebaseerd op een prototype van American Bantam.

Willys-Overland mocht de productie starten van wat zij de Willys MB noemden. In 1941 werden 8598 stuks gebouwd. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog waren er 359.851 eenheden geproduceerd. Buiten het bedrijf werd de MB Jeep genoemd dewelke Willys-Overland na de oorlog liet registreren. Naast Willys-Overland bouwde ook Ford haar versie van het model.

Na de oorlog werd overgeschakeld op een burgerversie die de naam CJ-2A kreeg. Dat was een MB die ontdaan was van alle militaire toevoegingen. Het was moeilijk om een afzetmarkt te vinden voor deze auto die daarom gepromoot werd als een alternatief voor de tractor, die door de oorlog schaars waren. De verkoop kwam echter niet van de grond daar het voertuig te licht was.

19-03-2007 om 21:03 geschreven door skodaman

Toyota Corolla Levin
De naam Corolla betekent bloemkroon. Vanwege deze naam heeft het oude Corolla embleem lange tijd (tot circa 1979) de auto’s verfraaid. Hierna werden de letters “Toyota” als merkembleem gebruikt en vanaf 1991 wordt voor de Corolla het logo met de drie elipsen als merkembleem gebruikt. Maar voor vele miljoenen mensen betekent Corolla ook probleemloos rijden! In twaalf modellen zijn er al circa 25 miljoen exemplaren van de Corolla verkocht. Zie hiervoor dit overzicht.

Corolla KE10
Tot 1966 bestond er nog geen Corolla model. Het toenmalige model heette Toyopet. In oktober 1966 kwam de eerste Corolla uit, de KE10 serie. De auto had een 1077 cc motor (K) van 48 pk.
In 1969 kwamen de modellen KE11, KE17 en KE18 uit. De carrosserie was gelijk, alleen werd de zwaardere 1166 c motor (3K) toegepast.
 

Corolla KE20
Het KE10 model werd in 1970 opgevolgd door de KE20. Dit model Corolla was voorzien van dezelfde 3K motor. Maar ook een 1588 cc motor (2T) van circa 73 pk was in 1973 leverbaar. In het buitenland kwam ook nog een SR coupe-versie uit (TE27), waarbij een dubbele carburateur werd toegepast. Het vermogen van deze motor was 68 pk. Later verscheen zelfs een versie met dubbele nokkenassen (2T-G) van 108 pk. In Nederland hielden we het bij de KE25 1200 Coupé.
 

De basisprijs van de KE20 Special de Luxe was in 1971 € 3.357,-. Vanaf 1973 zijn de zijknipperlichten apart vooraan de voorspatschermen geplaatst en eindigt de voorgrill in een sierstuk met horizontale ribbels.

19-03-2007 om 12:43 geschreven door skodaman

Ferrari Dino
Dino 246 GTSDino is de naam van een tussen 1959 en 1979 door Ferrari en Fiat gebouwde reeks sportwagens.

Na de tragische dood van Enzo Ferrari's zoon (Alfre)Dino Ferrari in 1956 besluit Enzo Ferrari als postuum eerbetoon de pas mede door zijn zoon ontwikkelde, relatief bescheiden aluminium 2 liter V6 motor (3 dubbele Weber-carburatoren) naar hem te noemen. Alle door Ferrari gebouwde V6 motoren dragen vanaf dat moment de naam 'Dino'. Wanneer in 1964 door een verandering in het reglement enkel wagens met een motortype waarvan er minstens 500 in serie zijn geproduceerd mogen meedoen aan de Formule 2-competitie vormt dit een probleem voor het Ferrari-concern. Midden jaren 60 is dit nog maar een kleine fabriek waar slechts 700 wagens per jaar kunnen gebouwd worden. Daarom besluit Ferrari hulp te zoeken bij Fiat. Het grote Fiatconcern zal de door Ferrari ontworpen V6-motoren bouwen, waarvan men een deel in auto's onder eigen naam mag verkopen, terwijl Ferrari zo de Dino-homologatie krijgt voor F2-deelname. De relatie tussen de fabrieken leidt in 1969 tot een meerderheidsparticipatie van Fiat in Ferrari.

 
Dino 246GTDe eerste seriewagen die uit de samenwerking voortkomt, is de door Pininfarina ontworpen Fiat Dino Spider 2.0 (150 pk)(1967-1969). Kort daarop volgt ook een coupé, waarvoor Bertone het carrosserie-ontwerp en -productie verzorgt. Nadat Ferrari eind 1967 een eigen versie (de (Ferrari) Dino 206) uitbrengt op dezelfde wielbasis, maar met een dwarsliggende, middengeplaatste motor in plaats van voorliggend, en meer flitsend vormgegeven door Pininfarina, komt dit submerk door zijn relatief lage prijs en toch hoogwaardige technologie, aansprekend design en beroemde familie in een stroomversnelling terecht. Fiat zelf heeft eind jaren zestig weinig ervaring in het bouwen van dure, robuuste sportwagens, zelf toen nog marktleider in het segment van kleine, goedkope stadswagentjes (getuige de onsterfelijke Topolino, cinquecento en seicento- series: de 'bolhoedjes'). Dit imago weerhoudt het grote publiek een stormloop op de Dino, getuige de lage verkoopcijfers voor een wagen die zich in het topsegment probeerde te klasseren. Bijna dubbel zo duur als een Jaguar E-type, en in prijs en kwaliteit perfect concurrerend met de eerder gelanceerde Porsche 911 (maar dan zonder enige naambekendheid) slaagt de Fiat Dino 2.0 niet in het inlossen van de verwachtingen. Alleszins lijdt de eerste door Fiat geproduceerde Dino-serie aan een heleboel kinderkwalen wat zich vooral wreekt in een te lage performance (door het hoge extra-gewicht van al de luxe in het interieur) en de overal-afwerking in de carrosserie van de spider. Vanaf 1970 tot 1972 bouwt Ferrari daarom zelf de Fiat Dino (2.4 coupé en 2.4 spider), maar dan met een grotere en sterkere gietijzeren motor van 180 pk en andere subtiele mechanische verbeteringen, zoals een onafhankelijke achterwielophanging. Deze krachtbron wordt ook gebruikt in de Dino 246 en de Lancia Stratos (waarin de V6 motor later nog wordt opgepept met een turbo tot een vermogen van 440 pk). Deze zwaardere motor brengt een meergewicht van 140 kilogram met zich mee ten opzichte van de vorige generatie waarvoor het extra vermogen nauwelijks compenseert, maar wel een soepeler koppel veroorzaakt. Dit alles maakt van de Fiat Dino meer een sportieve luxewagen dan een echte sportwagen. Daarvoor is meer vermogen nodig, en minder gewicht.

19-03-2007 om 12:39 geschreven door skodaman

DAF 600
In 1959 lanceerde Van Doorne’s Automobielfabrieken (DAF) uit Eindhoven zijn eerste personenauto: de DAF 600. Een revolutionair autootje met een volautomatische versnelling. De motor had een cilinderinhoud van 590 cc, goed voor een kruissnelheid van 90 km per uur. Na de DAF 600 volgde in 1961 de DAF 750 in vijf uitvoeringen: Sedan standaard, Sedan luxe, Pick-up, Combi en Bestel. Met een motor van 746 cc haalde dit type een maximumsnelheid van 105 km per uur. Aanvankelijk had de DAF personenauto veel succes, maar in 1976 moest de productie wegens gebrek aan afzet worden gestaakt.

DAF Daffodil
De DAF Daffodil was een compacte sedan van de Nederlandse fabrikant DAF.
De DAF 750 en de Daffodil kwamen gelijktijdig op de markt als vervanger van de DAF 600. De Daffodil was bedoeld als een luxe exportmodel (gericht op de Amerikaanse markt) en kreeg daarom veel chroom mee. De 750 cc motor zorgde voor betere prestaties dan de 600. Later werd het model iets minder extravagant.

Er zijn drie types te onderscheiden:

Type 30
Het eerste Daffodilmodel kreeg in de fabriek typenummer 30 mee. De Daffodil, Engels voor "narcis", kreeg een afbeelding van deze bloem op het stuur, een rechthoekige snelheidsmeter en een brede grille.

Type 31
Het tweede model kreeg het fabrieksnummer 31. Het model was iets minder overdadig. Feitelijk volgde het zowel de 750 als de oude Daffodil op. Het model was als sedan, pick-up, stationwagen en bestelwagen te krijgen.

Type 32
In 1965 kwam het derde en laatste model Daffodil uit, ditmaal met fabrieksnummer 32. Giovanni Michelotti styleerde de auto lichtjes. De motorkap en kofferklep werden iets hoger gebouwd. Een speciale versie, de Daffodil S, had een opgevoerde motor en schijfremmen vooraan.

 
Productiejaren 1961-1967
Productieaantal 132.919
Voorganger DAF 600
Opvolger DAF 33
Uitvoeringen sedan, combi, bestelwagen

19-03-2007 om 08:46 geschreven door skodaman

Lamborghini Miura
De Miura P400 S, met de S van Sprinto, werd voor het eerst getoond op het autosalon van Brussel in 1968. Chassisontwerper Gianpaulo Dallara was verhuisd naar De Tomaso en werd bij Lamborghini opgevolgd door Paolo Stanzini. Het metaal gebruikt voor het chassis werd iets dikker en de Miura kreeg een 370 pk sterke motor. De topsnelheid kwam hiermee op 288 km/u te liggen en het 0 tot 100 km/u sprintje op 5,6 seconden, wat van deze Miura één van de snelste wagens uit zijn tijd maakte. Het uiterlijk van de wagen werd op een paar details na niet gewijzigd. In totaal werden slechts 140 Miura S wagens geproduceerd.
In 1971 volgde de laatste versie van de Miura met de P400 SV, waarbij de V voor veloce staat. De meest opvallende uiterlijke verschillen zijn het verdwijnen van de "wimpers" bij de koplampen en het verbreden van de wielkassen achteraan vanwege de nieuwe wielen met bredere Pirelli banden. Het vermogen van de motor werd verder opgedreven tot 385 pk.

19-03-2007 om 08:35 geschreven door skodaman