NSU Prinz 3 1958 Met de NSU Prinz 3 ging in 1958 de autoproductie weer van start. In de jaren van het Wirtschaftswunder nam de productie met sprongen toe van 13.000 in 1958 tot 145.000 autos in 1969. In totaal werden vanaf 1957 circa 1,2 miljoen NSU-modellen geproduceerd. De NSU Prinz 3 werd geproduceerd van 1957 tot 1960. De achterin geplaatste tweecilindermotor was luchtgekoeld. Vanaf 1959 werd de NSU Prinz voorzien van een motor van 30 pk.
De Tomaso is opgericht door een Argentijn, en dat kan je nu nog makkelijk zien aan het logo. Alejandro De Tomaso zat allang in de racerij, maar is dan samen met z'n nieuwe liefde, die in het racen financiële hulp gaf, naar Italië getrokken om er auto's te bouwen. Het eerste was een sportwagen, de Vallelunga. Daarna kwam de Mangusta, ook een sportwagen, maar misschien iets minder radicaal dan de Vallelunga. Daarop volgde de Deauville, eerder een luxewagen, en dan de Pantera. Dit is ongetwijfeld het bekendste model geweest van het merk uit Europa, ook al wordt het al sinds begin de jaren '90 niet meer gemaakt. Er zijn een groot aantal versies van de Pantera uitgekomen. Daarop volgde dan weer de Longchamp. De Tomaso is al door Citroën en Maserati overgenomen geweest, maar is nu weeral totaal onafhankelijk.
De Tomaso Pantera 1974 De Tomaso nam de productie van de Pantera alleen in handen en ging zich meer richten op de Europese markt en de racewereld. In de jaren 70 werden nog het GT/4- en het GTS-model ontwikkeld, met een meer aggressiever uiterlijk. In 1980 kwam de Pantera GT5 op de markt met opnieuw wat kleine wijzigingen aan de body zodat er meer grondeffect werd gecreëerd en een nieuwe 350 pk sterke motor. In 1985 kreeg de Pantera met de GT5/S een grondigere face-lift: grote luchthappers aan de zijkanten van de wagen, grotere voor- en achterbumpers en een opgefrist interieur. Nadat Marcello Gandini de Pantera nog een opfrisbeurt bezorgde in 1991 werd er overgegaan op de opvolger: de De Tomaso Guarà
De Tomaso Pantera De Tomaso Pantera is het succesvolste en bekendste model van het Italiaanse automerk De Tomaso. De Pantera is een sportwagen die gebouwd werd tussen 1970 en 1991. In totaal werden dankzij een samenwerking met Ford 7260 exemplaren geproduceerd. Om in Amerika de strijd aan te kunnen gaan met de Corvette van General Motors had Ford een niet overdreven dure GT-wagen nodig. Ford leverde eerder al de motoren voor de De Tomaso Mangusta uit 1967 en zag in De Tomaso de ideale partner voor een nieuwe mid-engined GT. Het Italiaanse designhuis Ghia werd overgenomen door Ford en zorgde met de Amerikaan Tom Tjaarda voor het ontwerp van de Pantera. Het chassis van de wagen werd ontwikkeld door de Italiaan Gian Paolo Dallara en werd gebouwd rond de nieuwe 5,7 liter Cleveland V8-motor van Ford die zorgde voor 246 kW (330 pk). De eerste Pantera's deden de sprint van 0 tot 100 km/u in 5,6 seconden.
De Pantera werd echter voortdurend aangepast en in 1972 werd besloten om de naam te wijzigen in de Pantera L (Lusso, Luxury). In september 1973 werd de samenwerking tussen Ford en DeTomaso echter beëindigd.
Model van 1970: Motor: Ford 5800 cc Cleveland V8 Vermogen: 246 kW (330 pk) Lengte: 4013 mm Breedte: 1702 mm Hoogte: 1102 mm Wielbasis: 2500 mm Droog gewicht: 1417 kg
In 1960 was de eerste Lotus met middenmotor verschenen. Zoals gebruikelijk duurt het enige jaren voordat een nieuwe technologie in straatauto's beschikbaar komt. Bij Lotus was dat in 1966 het geval. Het chassis van de Europa kende weer het backbone-principe dat voor het eerst in de Elan was toegepast. De zoektocht naar een integrale motor-versnellingsbak combinatie bracht Lotus (door tussenkomst van Chapman's Franse vriend Jabby Crombac) in contact met Renault. De lichtgewicht aandrijflijn van de Renault 16 werd opgekieteld tot 78pk en kon zonder belangrijke wijzigingen gemonteerd worden. Lotus wilde met deze auto het vasteland van Europa veroveren, vandaar de naam en de Franse onderdelen. De wielophanging was overigens wel voor een aanzienlijk deel op Engelse (Triumph) componenten gebaseerd. De Series 1 Europa (type 46) kenmerkt zich doordat de kunststof carrosserie aan het chassis vast gelamineerd is. Er zijn er 644 van gemaakt
Lancia Stratos 1972 Met slechts enkele kleine veranderingen werd uit het prototype een supersnelle sportwagen gebouwd , die in rallys nauwelijks was te verslaan.
Officieel ging de Stratos HF in 1974 in produktie voorzien van 1 ruitenwisser en enkele optische carrosserieaanpassingen. Medio 1973 werd door Bertone in Chivasso met de bouw van de 500 body's aangevangen om tijdig de homologatie van 500 stuks gereed te hebben.
Uiteindelijk was er een aantal van 147 stuks pas gereed op 1 oktober 1974 waarna in ieder geval werd toegestaan dat reeds aan rally's of andere autosportevenementen (San Remo, Targa Floria ) kon worden deelgenomen. Met deze produktiesnelheid bleef de Stratos tot 1979 "nieuw" verkrijgbaar.
Of er daadwerkelijk 500 stuks gebouwd zijn zal altijd een geheim blijven.
Lancia Stratos HF 1975 Carrozzeria Bertone staat bekend om zijn bizarre ontwerpen . De firma presenteerde in 1970 de Stratos . In 1972 kocht Lancia het model en Bertone kreeg opdracht de auto te bouwen , maar dan wel in een iets aangepaste vorm. De Stratos was een prima opvolger van de Fulvia HF en zorgde voor een nieuwe reeks successen.
De futuristische Lancia Stratos was de ultieme rallye-auto uit de 70-er jaren. Met de introductie van de Groep 5 reglementen zag Lancia ook kansen op het circuit. De lichte 2,4 liter V6 turbo was echter te zwak in vergelijking met de Porsches en BMW's en successen bleven uit. Eén van de twee auto's brandde in 1976 volledig uit. Enkel in de Giro d'Italia - een combinatie tussen race en rallye - was de auto succesvol. De enig overgebleven auto won zowel in 1976 als 1977. Tegenwoordig staat deze auto in een Japans museum.
De Lancia Rally 037, voorzien van een polyestercarrosserie van Pininfarina en een viercilinder 16-kleppenmotor met Volumex-drukvulling. Het nieuwe topklassemodel, de in oktober 1984 uitgebrachte Thema, onderscheidt zich weer door enkele geavanceerde voorzieningen, zoals een ABS-remsysteem, motorbalansassen die tegengesteld aan de krukas draaien en een turbocompressor met intercooler en overboost. Deze laatste voorziening, die de mogelijkheid biedt om bij accelereren tijdelijk de vuldruk te verhogen, wordt voor het eerst op een normale serietoerwagen toegepast. De Thema is ook de eerste Lancia met een turbodieselmotor. Het betreft hier een motor van een geheel nieuwe generatie die door zijn stille werking en hoge prestaties afrekent met de tot dan toe belangrijkste nadelen van diesels.
De Lancia Delta HF Integrale is één van de belangrijkste rallyautos van de laatste 15 jaar geweest. In totaal won deze auto tussen 1987 en 1992 6 maal het WRC (Wereldkampioenschap Rally) voor constructeurs en 4 maal het WRC voor rijders , een prestatie die tot op de dag van vandaag nog niet geëvenaard is! Deze auto heeft geschiedenis geschreven en is daardoor een icoon geworden.
LANCIA DELTA HF INTEGRALE MARTINI 5 1992
Het Integrale genieten
Bij het wegrijden vanuit stilstand kijk je de eerste keer onherroepelijk even naar de pook. Ben ik nu gek of lijkt het alleen maar zo? Even krijg je namelijk het idee alsof je in drie vertrekt, maar dat is schijn. Het differentieel heeft een overbrenging van 3,11 op 1. Dat maakt de vijf voorwaartse overbrengingen vrij lang. Wie ervan houdt om zo nu en dan flink tekeer te gaan, heeft hier juist veel plezier van. Twee, drie en vier zijn uiterst bruikbare verzetten. De eerste versnelling gebruik je alleen aan het begin van de klassementsproef en in haarspeldbochten. Het is de bedoeling dat je jezelf lanceert met dit kanon. Dus het toerental rond de 4.500 en dan loslaten die koppeling! De vier banden grijpen zich vast aan de ondergrond en net als destijds Kankkunen, Auriol en Biasion ga je er in een verpletterend tempo vandoor. Zij het dat de rallycracks zon 400 pk tot hun beschikking hadden, dat dan weer wel. Toch slaagt de Delta HF Integrale erin om in slechts 5,7 tellen vanuit stilstand naar de 100 km/h te spurten. Zelfs naar de hedendaagse normen is dat akelig snel.
Technische gegevens Merk en model Lancia Delta HF Integrale 5 WRC Vermogen en koppel 270 PK/370 NM Acceleratie 0-100 km/u 5.1 seconden Topsnelheid 240 km/u Nieuwprijs EUR. 52184
Lancia Super Delta 1993 In 1983 komt Lancia met de HF turbo, met een geblazen 1.585 cc viercilinder van 130 pk. Pas met de introductie in 1986 van de vierwielaangedreven HF 4WD ofwel de Integrale (met een van injectie voorziene 1.995 cc turbomotor en 165 pk) wordt de Delta echt serieus genomen. Met deze auto betreedt Lancia in 1987 het WK Rallye en wint meteen het eerste seizoen. Dat succes wordt in 1988 tot en met 1992 herhaald, wat de potentie van de Deltas bewijst. Uiteraard evolueert de HF Integrale met het verstrijken van de jaren. In 1987 beschikt de 1.995 cc 8-kleps turbomotor nog over 185 pk; de laatste Evoluzione 2 heeft een 16-kleps motor met 215 pk onder de motorkap. Ook het uiterlijk is flink veranderd, met uitgeklopte wielkasten voor de grotere spoorbreedte en de nodige spoilers rondom. De productie van de Delta eindigt in 1993, wanneer de nieuwe Delta verschijnt. De Integrale wordt nog een jaar doorgebouwd.
Bellett 1600 GTR 1969 De Bellett was leverbaar met maar liefst acht verschillende motoren. De 1300 was de kleinste en de 1600 de grootstebenzinemotor. Daarnaast stond nog een 1800cc dieselmotor op het programma.
Bellett 1600 GTR 1969.... Giugiaro tekende deze Isuzu Bellett in 1964 . omdat deze wagen voor de japanse markt was bestemd had hij een rechtse besturing
De koda automobielen werden vervaardigd in de koda Automobielfabriek te Mladá Boleslav te Tsjecho-Slowakije. De verkoop werd destijds uitgevoerd door Staatsbedrijf Motokov te Praag.
De koda 440, een 2 deurs coach met geheel gewijzigde carrosserie, werd geïntroduceerd in het najaar van 1955 en werd voor het eerst in Nederland geïmporteerd in februari 1956. De volgende modellen waren verkrijgbaar; 440 - 2 deurs coach, 445 - 2 deurs coach en de 450 - 2 deurs cabriolet. In Tsjechie werd de 440 ook wel "Spartak" genoemd. De Octavia, die de 440 verving, werd in juli 1959 geïntroduceerd en omvatte de volgende uitvoeringen; Octavia - 2 deurs coach, Octavia Super - 2 deurs coach, Octavia TS - 2 deurs coach, Felicia - 2 deurs cabriolet en als 2 deurs coupé en de Combi - 3 deurs stationcar.
Op de afbeeldingen kan je de Skoda Octavia TS zien Deze wagen reed in 1959 mee in de rally van Monte Carlo
Skoda Rapid 130H 1984 Skoda produceerde auto's in grote aantallen. Alleen al van het basismodel S100 werden er totaal 819.787 gebouwd. Van de modellen S105/S120 werden er ongeveer 1,3 miljoen gemaakt. In 1981 probeerde Skoda het weer met een coupé, de Rapid, die qua vormgeving onmiskenbaar in de S-serie thuishoorde. Het wagentje werd aangedreven door de motor uit de S120 LS, later door de iets zwaardere motor van de S130, nu met de type-aanduiding Rapid 130. De Rapid was ook de eerste Skoda, die voorzien was van een vijfbak. Door aanpassingen van stuurinrichting en onderstel, was de wegligging aanzienlijk verbeterd.
Pas in 1987 kwam Skoda met een voorwiel-aangedreven auto, de Favorit 136. De vijfdeurs carrosserie was getekend door Bertone, maar onder de motorkap zat een aangepaste motor van de S130.
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.
Ik ben een man en woon in Duffel (belgie) en mijn beroep is ( geen ) invalide.
Ik ben geboren op 30/01/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles over autos.
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.