Het verhaal gaat dat dit een zagato ontwerp is en dat honda dit zonder vermelding hiervan deze auto in 1970 in produktie heeft genomen, oficieel alleen in Italie , Frankrijk en Engeland geimporteerd
technisch gelijk aan de N modellen maar al wel enkele verbeteringen die overeen komen met de eerste civic
motor: 598 cc 2 cilinder luchtgekoelde viertaktmotor met bovenliggende nokkenas en 4 ongechynchroniseerde versnellingen vooruit en een achteruit, voorwielaandrijving
prestatie: 40 pk bij 6000 onw/min topsnelheid 120 km/u
De NSU 1000 is een kleine personenauto in sedanuitvoering van het Duitse automerk NSU.
Geïntroduceerd in september 1963 als NSU Prinz 1000, werd de auto hernoemd tot NSU 1000 in 1966.
De NSU Prinz 1000 werd in 1964 geïntroduceerd met een viercilinder 996 cc motor, de eerste naoorlogse NSU met een viercilindermotor. De auto was gebaseerd op de NSU Prinz 4, maar had een grotere carrosserie. De auto had een heckmotor.
4 cilinder motor 996 cm³ Sterke 43 of 40 pk Max snelheid: 130 km/u Acceleratie: 0 tot 60 km/u in 8 sec Afmetingen (in mm): lengte 3743 - breedte 1490 - hoogte 1364 Gewicht: 620 kg Productie: 207.628 exemplaren
De 1000-serie werd in 1966 uitgebreid met de NSU 1000 TT en NSU 110. De auto's hadden een kenmerkende heckmotor (motor achter de achteras}.
De 1000 TT (Tourist Trophy) is afgeleid van de 1000L en heeft een sterkere motor van 1085 cc, daarnaast heeft de auto schijfremmen voor. Deze versie was uiterst succesvol in de rally- en racewereld.
Het type 110 heeft dezelfde 1085 cc motor als de TT, maar is voorzien van een andere carrosserie. Onder andere herkenbaar door de 19 cm langere wielbasis, de grotere bagageruimte en schuiner geplaatste voorruit.
De altijd inventieve Colin Chapman, oprichter van het excentrieke Lotus, presenteert op de London Motor Show de Elan. De karakteristieke roadster is als eerste Lotus-model met het befaamde backbone chassis uitgerust (een ruggengraat van plaatstaal, die aan beide zijden eindigt in een vork). Daarop is een glasvezel carrosserie gemonteerd, wat garant staat voor een uiterst stijve constructie. De carrosserie is ontworpen door Ron Hickman, de man die later de Black & Decker Workmate zou uitvinden. De Elan beschikt over onafhankelijke wielophanging en schijfremmen rondom. Pers en publiek zijn dan ook enthousiast over de perfecte wegligging. Die superbe handling gaat nu eens niet vergezeld van een keiharde vering, zoals gebruikelijk bij sportwagens. Integendeel, de vering is aangenaam soepel, zonder verlies aan scherpte. Bijzonder zijn ook de klapkoplampen die bij de bediening ervan gebruik maken van het vacuüm van de motor. In het vooronder van de Elan S1 (eerste serie) vinden we een Coventry Climax viercilindermotor van 1.499 cc met 100 pk. Bij de S2, die in 1964 verschijnt, vinden we echter een nieuw 1.558 cc Ford-motorblok, door Chapman voorzien van een cilinderkop met Twin Cam-techniek (dubbele nokkenassen) en mede daardoor nu 106 pk leverend. De S3 uit 1966 is ook als elegante coupé leverbaar en vanaf 1967 kan ook gekozen worden voor de Elan +2, een 2+2. In 1970 verschijnt de tweekleurige Sprint, met een 126 pk sterke motor. Decennia later vormt de Elan nog altijd de inspiratiebron voor vele roadsters. In totaal worden tussen 1962 en 1973 ongeveer 12.000 exemplaren gebouwd.
TECHNISCHE GEGEVENS type S1 S2 Sprint bouwjaren 1962-1964 1964-1966 1970-1973 bouwwijze 4 cil.,lijn 4 cil.,lijn 4 cil.,lijn cilinderinhoud 1499 cc 1558 cc 1558 cc brandstof benzine benzine benzine aandrijving achter achter achter vermogen 100 pk/5700 tpm 106 pk/5500 tpm 126 pk/6500 tpm lengte 369 cm 369 cm 369 cm breedte 142 cm 142 cm 142 cm hoogte 110 cm 110 cm 110 cm massa 585 kg 585 kg 687 kg topsnelheid - 185 km/h 196 km/h acceleratie - - 7,9 s productieaantal - 1.250 1.300
De Simca Aronde was een automodel dat tussen 1951 en 1964 geproduceerd werd door de Franse autofabrikant Simca. De naam Aronde komt van het oud-Franse woord voor zwaluw, het symbool van Simca.
In tegenstelling tot vroegere Simca-modellen, was de Aronde geen kopie van een Fiat-model, maar een origineel ontwerp, al werd de technische basis nog wel afgeleid van de Fiat 1200. De Aronde was de eerste Simca met een zelfdragende carrosserie.
Er zijn drie generaties van de Aronde geproduceerd; de 9, de 90A, en de P60.
In de Rover P5, die wordt gelanceerd in 1959, is de oude P4 nog wel te herkennen. Het nieuwe model is alleen aanmerkelijk lager, breder en groter. Bovendien is hij niet met een viercilinder leverbaar, maar vanaf het begin met Rovers zes-in-lijn. Die motor levert 135 pk met zijn 2.995 cc inhoud, maar er zijn ook mondjesmaat wat lichtere uitvoeringen geleverd (met Rovers oudere zescilindermotoren met 2,4- en 2,6-liter inhoud). De auto slaat vanaf het begin goed aan en als Rover in 1967 een mk2-versie aanbiedt, is er plotseling ook een Coupé leverbaar. Een echte coupé is dit niet, aangezien hij gewoon vier deuren heeft. Maar fraai is hij wel, met een nog iets lager (5 centimeter) teruglopende daklijn. Vanaf 1967 is er ook de P5B, die met een lichtgewicht V8 van 3.528 cc geleverd wordt. Deze motor is in de jaren vijftig al ontwikkeld en gebruikt door Buick (vandaar ook de B in de P5B-aanduiding), maar wordt in de Verenigde Staten geen groot succes. Rover koopt de productierechten van het blok en bouwt in Engeland een gemodificeerde versie. Je herkent een P5B aan zijn sportieve Rostyle-wielen. Het interieur van alle types P5 is bijzonder stijlvol, met veel hout en leer en in combinatie met de stijlvolle buitenkant is de auto ook lange tijd populair onder Britse hoogwaardigheidsbekleders en regeringsleiders. In Nederlandse films doet de P5 het ook goed, althans: in zowel Turks Fruit (1973) als De Ontdekking van de Hemel (2001), raakt de P5 betrokken in een spectaculair ongeval.
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.
Ik ben een man en woon in Duffel (belgie) en mijn beroep is ( geen ) invalide.
Ik ben geboren op 30/01/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles over autos.
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.