Het Belgisch kampioenschap beleefde een SNITT-invasie. Onze spelers wonnen opnieuw heel wat eremetaal. Er was niet alleen de strijd om het goud. In de wandelgangen werden ook enkele transfergeruchten opgevangen. Als alles normaal verloopt wordt SNITT met voorsprong de sterkste tafeltennisclub voor mindervaliden in België. In diezelfde wandelgangen werd gefluisterd dat Fred Spiessens noodgedwongen moet stoppen. De speler van Sterke Stut en Thumbs Up was een graag en veel geziene figuur tijdens de VLG-manifestaties.
In de A-reeks zorgde Nico Vergeylen in de halve finale voor een kleine verrassing door Olympisch kampioen Mathieu Lhoicq te kloppen met 3-2. In de vijfde en beslissende set ging het aanvankelijk gelijk op. Nico slaagde er dan in om een vierpuntenkloof te slaan. Mathieu vocht terug, maar Waasmunstenaar Vergeylen hield het hoofd koel en won met 11-8.
Ei zo na deed hij die stunt over in de halve finale van de Open reeks. Daar keek hij al vlug tegen een 2-0-achterstand aan. Maar met Vergeylen ben je nooit klaar. Dat ondervond Mathieu. De volgende twee sets waren voor Nico. In de belle moest hij echter met 11-9 het hoofd buigen. In de finale moest  Mathieu Lhoicq het dan opnemen tegen Marc Ledoux. Die laatste kon zijn geliefkoosd spelletje spelen. Hoe hard Mathieu ook topspinde de ballen bleven terugkomen. Ledoux won oververdiend met 3-1. Lhoicq had blijkbaar zijn dagje niet.
In de troostingfinale bleef Nico baas over Arnaud Duquesne. De SNITT'er had heel wat last met de humeurige Duquesne, maar kon toch het laken naar zich toehalen.
In de C-reeks kregen we een volledig SNITT-podium met een onverwachte winnaar. Kevin De Meirichy ondervond dat de ene dag de andere niet is. Hij ging er al vroeg uit tegen ploeggenoot Leon Waterschoot. De finale ging tussen Frederic Lanoy en Danny Rombaux. Een finale die door Jef Vercauteren met een wrang gevoel gadegeslagen werd. ,,Ik had hier moeten staan, in plaats van Danny. Eerder op de dag had ik hem in de open reeks al vrij vlot geklopt, maar in mijn eigen klassementsreeks vlotte het niet'', zei hij terneergeslagen. In de strijd om het hoogste schavotje won Frederic vlot de eerste set. Daarna haalde Danny zijn gevreesde backhand boven. Frederic vond geen antwoord op de verrassende slagen en ging volledig kopje onder. In de strijd voor de derde en vierde plaats had Jef geen moeite om Leon naar af te sturen.
Bij de zittenden viel Tim Vinck juist naast het podium. Eerder op de dag verloor hij tegen zijn zwart schaap Magda. Tim en vrouwen, het wordt nooit wat. Voor de strijd om de bronzen plak zag het er lange tijd goed uit. Onze benjamin keek goed uit zijn doppen en bouwde een 2-1 voorsprong uit. Zijn opponent kwam langszij. In de vijfde en beslissende set verloor Tim de pedalen en de controle over zijn zenuwen, wat bij pa Rudy de veel gehoorde opmerking ontlokte: ,,Als ik blijf meegaan, ga ik er nog iets van krijgen''. We zullen misschien aan de organisatoren moeten voorstellen om Tim in een achteraf gelegen zaaltje te laten spelen, ver weg van alle stresserende toestanden dan zal hij zijn zenuwen misschien beter onder controle kunnen houden.
De medailleoogst
Open reeks - Brons: Nico Vergeylen.  A- en B-reeks - Zilver: Nico Vergeylen.  C-reeks - Goud: Danny Rombaux; zilver: Frederick Lanoy; brons: Jef Vercauteren.  Dubbel gemengd - Goud: Nico Vergeylen en Sylvie Dejonckheere. Dubbel Open - Goud: Nico Vergeylen en Marc Ledoux.