Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
12-09-2008
Er was eens....
Er was eens...heel lang geleden een klein meisje van de boerenbuiten die een boekje had ...Ieder mocht iets in dat boekje tekenen en dat zou ze dan bewaren!
Toen ze uiteindelijk vijftien was had ze veel klasgenootjes die kónden tekenen, want ze leerden allemaal voor kleuterleidster...De kleinste maar niet de allerjongste onder hen tekende voor haar "de heide" , want daar ging ze elk weekend naartoe en daar hield ze erg van.
Af en toe mocht het nu al zestienjarig meisje mee gaan naar het kleine zomerhuisje van de ouders van haar vriendinnetje op de Kotse Heide. Soms wel voor een hele week! Daar amuseerden ze zich rot en leerden veel...Ze werden vrienden voor het leven en hoe verschillend ze ook waren, niets kon die vriendschap deren. Deze overwon vele stiltes, grote onbereikbaarheid soms en ook perioden van uit elkaar groeien.
Toen ze er deze week samen op uit trokken kan je al raden naar waar, de heide natuurlijk...in Kessel én in Kalmthout. En ook al staken de muggen en de zon even erg, al was de lichamelijke gesteldheid niet meer die van toen...Samen genoten ze met volle teugen.
Wat was de heide mooi, alleen waaide de wind niet alle zorgen weg...maar dat deerde niet en de foto's zijn er niet minder mooi om.
Weer eens op bezoek in de mooie exotische tuin in Grobbendonk, waar het wemelde van de bezoekers. Doorheen het stukje wildernis moest mijn kleindochter toch steeds een handje vasthouden...De plastieken spin en krokodil waren wel een beetje schrikaanjagend voor haar. Het weer was zwoel, het zweet parelde gewillig van voorhoofden en de bar draaide dan ook op volle toeren. Spijtig genoeg waren er nog slechts weinig bloemen te bewonderen! Maar de plantenverkoop ging goed. Na heel wat informatie trokken we verder en genoten nog even op een terrasje van de avondzon, die versluierd was... gelukkig!!! Zou het nu dan toch gaan onweren of zou dat voor vannacht zijn?
Een dagje uit....O-L-V- en Katelijne -Waver, Heist-op-den-Berg
Moederdag, 15 augustus 2008
Ja, in het Antwerpse vieren ze Moederdag in de zomer ! En dus trokken twee moeders erop uit, daar hun kinderen en kleinkindjes op reis waren of op weekend !
Ze belandden eerst op de rommelmarkt...Er waren koopjes te doen ! Daarna een lekker snackje met een frisse cola want het was heet ! Dan even naar huis, fotootjes bekijken van de Edegemse Folklorefeesten en opnieuw de baan op. Deze keer richting Lier om één auto op een parking te plaatsen zodat ze geen onnodige kilometers zouden moeten doen bij 't naar huis gaan, want de brandstofprijzen zijn nu niet bepaald laag te noemen. Ze reden gezamenlijk naar Waver, Katelijne en Onze Lieve Vrouw, want daar vierden ze feest! Het 1000-jarig bestaan van de beide gemeentes bracht heel wat evenementen mee. Het St Michielskasteel, met een roofvogelshow en een fototentoonstelling, was goed te vinden maar de St Michielskerk moest uiteindelijk Onze-Lieve-Vrouwskerk zijn. Deze was overigens met prachtige bloemstukken versierd en ook de glas-in-loodramen waren schitterend. Lang geleden nog zo lang in een kerk gebleven...
Na een vlugge Italiaanse hap nog een rondje op de Heistse Berg, mooie gemeentegebouwen en veel bloemen overigens! Tenslotte 176 trappen klimmen in de watertoren (puf puf) waar ze met de verrekijker tot wel 40km in het rond konden kijken. De Doeltorens, de peperbus te Lier, de luchthaven met lichtjes van de start- en landingsbanen en minstens 20 kerktorens lagen in een zee van groen. De zonsondergang was oranje gekleurd, niet zéér spectaculair maar toch heel erg de moeite waard om enkele foto's te nemen. Zo dat was me het dagje wel. Maar ze genoten! Daarom waren ze ook zo laat thuis, waar de berichtjes op 't antwoordapparaat ervan getuigden dat ze toch niet vergeten waren.
"Wat misten ze de kindjes, zou dat andersom ook zo zijn ???"
"Gekoesterd gewas"
Oehoe
Woestijnbuizerd
.
Rond glas-in-loodraam Onze-Lieve-Vrouw kerk in Waver
De hele kerk was versierd met de mooiste creaties
.
De floristen van de streek hadden heel erg hun best gedaan
Oud herenhuis in O-L-V-Waver
.
Heist-op-den-Berg
Gemeentehuis
.De Zwaan staat voor "Heist-op-den-Berg "
De Peperbus of Sint Gummarustoren goed te herkennen van op de
Ondertussen weeral enkele jaartjes geleden dat ik er nog ronddwaalde tussen de moderne en al wat oudere, maar daarom niet minder mooie kunstwerken. Rik Wouters en Auguste Rodin waren nog altijd voelbaar aanwezig. Het viel me voor de eerste keer op hoeveel prachtige oude eiken en andere reusachtige bomen hun schaduw wierpen over de mooi onderhouden grasvelden. Een leuke spiegelzuil viel bijna niet op...Hij weerspiegelde immers al het groen van struiken en bomen rondom. Een sierlijk jong meisje rende door het bos en ze was fotogeniek langs alle kanten. Drie grote druppels (verf-bloed?) stonden te pronken op het bordes van het kasteel... luguber maar ze hadden een perfekte vorm. Allerlei "Modern en ander Art" trok de aandacht van toch een redelijk aantal bezoekers, al was het maar een weekdagdie dag.
In de rozentuin was het een festijn van Zinnia's en andere kleurrijke bloemen. We kregen er maar niet genoeg van! De resultaten zijn er dan ook naar. Op een lommerrijk plaatsje vonden we een achtentachtigjarige die ons allerlei bijbracht over Antwerpen, meegenomen...
Wat was het weer heet vandaag, maar wel lekker koel onder het groene lover in het park .
En zoals altijd benieuwd naar de fotoresultaten van een dagje in de natuur trokken we huiswaarts
Het anders zo rustige Edegem stond de laatste week wel even op zijn kop. Alleen het slechte weer was spelbreker in het prachtige internationale schouwspel van wirrelende dansrokjes en lachende gezichten, van tromgeroffel en ritmische choreografieën ... Ook het feit dat de Turkse dansgroep niet daar was, wegens niet tijdig een visum, was teleurstellend. Spijtig genoeg ook geen foto's van Zimbabwe, Senegal en Servië...Brazilië was ook nergens te bespeuren.
Volgend jaar toch maar naar betere informatie zoeken !
Het feit dat het "Park van de Barones" ondoorwaadbaar leek te zijn was ook een spijtige zaak, want dit decor leent zich uitstekend voor zulk spektakel. We hopen maar voor volgend jaar... Misschien tóch eventueel de basiliek eens een bezoekje brengen !
Al bij al was het tóch weer de moeite waard om al die kleurrijk geklede en lichtvoetige mensen te zien optreden. Hun vloeiende en elegante bewegingen gade te slaan en in je binnenste met hen mee te dansen op de muziek van elk hun eigen orkest of muziekgroep.
Ik heb een paar mooie foto's van o.a. de Indiase dansgroep "Spandan Sanskrutik Trust", de Mexicaanse "Ballet Folklórico RECREACION" alsook van het Oezbeekse "State vocal-choreographic ensemble LAZGI " en het Madrileense Esbart Dansaires RENAIXENCA voor jullie.
Zomer in 't Stad.... Het Antwerpse Museum voor schone Kunsten
Zomaar op een hete zomerdag wou mijn oudste kleindochter een bezoek brengen aan 't Museum van Schone Kunsten in Antwerpen.
Mij niet gelaten, het is er altijd fris binnen en er is altijd iets nieuws. Meteen kon ik eens kijken of mijn opvouwbaar parapluutje er nog lag! De vorige keer regende het pijpenstelen en toen was het Museum een goed onderkomen. Al bij al wéér vergeten te vragen naar het kleinood en ook de prijsvraag belandde thuis in de papiermand. Ach wát : een nep-vliegticket voor een wereldreis... Tekenen is toch veel leuker zeker!
We liepen de hele bovenverdieping af en genoten !!! Romy had het vooral gemunt op de houdingen van de marmeren en andere beelden, ook P.P. Rubens kon haar bewondering wegdragen. Wie zou dat ooit gedacht hebben... Ze tekende en tekende, en toen ik uiteindelijk beneden de moderne kunst nog eens wou doorlopen, kreeg ik te horen dat dát haar niet veel zei...".Oma ik ga dat bééld nog wat verder tekenen..."
Ik kan het moeilijk anders uitleggen dan dat ze er bezeten van is, al jaren! Wat had ze bekijks want veel kinderen zie je hier niet en ze zitten dan zeker niet te tekenen.
De restauratiezaal, waar wel 4 mensen werkten aan een restauratie van Hans Memlings' drieluik "Christus met zingende en musicerende engelen", was indrukwekkend. Spijtig dat we niet dichterbij konden gaan kijken...
Buitengekomen was er het verfrissende voetbad en de luie schaduw van het majestueuse gebouw, waar kinderen en grote "stads"mensen verpozing zochten. Wat een verschil met de plassen en de donkere wolken van de vorige keer!!!
We brengen al eens meer een bezoekje aan het Liers begijnhof. Maar telkens is er voor mij weer iets nieuws, iets dat ik nog niet had opgemerkt...We stappen door de hoofdpoort het pronkstuk van de stad binnen en bekijken weer die mooie kerk, de kinderkopjes waar je moeilijk met hoge hakken over kan lopen, de straatjes en steegjes, soms niet meer dan een goeie meter breed. Hier een nieuw kleurtje op de gevel, daar een ander bloemetje op de vensterbank...Prachtige geraniums op het arduin, rozen en begonia's in de hoogommuurde tuintjes, een luie lappenpoes tegen de straatmuur... Telkens weer oogt alles liefelijk en straalt het rust uit. We kuieren langs schilderachtige deurtjes met erachter een kleurrijk "hofje",zoals ze in Lier zeggen. We kunnen het weten want we zijn er geboren! Na een goed uurtje lopen we aan de andere kant het Begijnhof weer uit en bewonderen nog even de prachtige Zimmertoren die door vele toeristen zoals elke zondag uitgebreid gefotografeerd wordt. Nog even nagenieten op een terrasje en het zit er weer op. Hopelijk vallen de foto's mee ,want het weer was met pozen dreigend te noemen...
Wat begon als een samenkomst van SeniorenNetbloggers mét Koud Buffet, groeide uit tot een kort bezoekje aan Diksmuide-stad, een bezichtiging binnenin zowel als een bewondering langs buiten van de Ijzertoren en de Ijzerpoort, een ingewikkeld nachtelijk ritje naar Oostende en zondag een wandeling langs de oevers, weiden en velden van Sint Martens-Lathem... Een fotoverslag vind je hier van begin tot eind ! Veel plezier .
Met ons drieën trokken we voor twee dagen naar Luxemburgstad en omgeving. De weergoden waren ons zeer gunstig want we kregen geen druppel regen. De stadswandeling legden we in de schaduw van wolkjes en bladeren in rustig tempo af. Vele trappen en verdoken weggetjes voerden ons langs en door de mooie vallei van de Petrusse, een klein riviertje dat de oude stad doorkruist! De panorama's waren zó mooi dat we niet uitgekeken raakten op de vanille-geel-roze-oranje gekleurde huizen met verzorgde tuinen en met gebouwen die lagen te pronken tussen het groen van bomen en struiken. Middenin het vrij rustige centrum vonden we het hertogelijk paleis. Hier geen hoge hekken of lange inrijlanen. Je kon voelen dat de bewoners heel dicht bij de bevolking leefde. Op korte afstand daarvandaan stond het standbeeld van prinses Josephine-Charlotte, zus van wijle koning Boudewijn. Het stadhuis was te zien van op een groot plein en was mooi in al zijn eenvoud. Langs brede boulevards kwamen we voorbij het Solidariteitsmonument waar de vlam eeuwig brandend wordt gehouden. We arriveerden in de stationsbuurt en ook plots in de drukte van alledag . Nijvere Luxemburgers haastten zich voorbij, velen van hen waren "gekleurd". Luxemburg herbergt ongeveer een half miljoen inwoners en velen komen blijkbaar uit andere plaatsen in Europa en de wereld. 's Anderendaags lichtten we het anker en gingen het mooiste dorpje van Luxemburg bezoeken, dat aan de Moezel bleek te liggen. Niet te verwonderen dus dat alles daar met wijn te maken had. Smalle op- en aflopende straatjes,oude wijnvaten, wijnranken en bloemen aan de muren, zelfs het Nationale Wijnmuseum was hier gevestigd. We bezochten ter plaatse ook een amateurmuseum van oude wijnbouwattributen mét eigenaar. hij ontving ons zeer gastvrij en gaf ons ook een degelijke uitleg in zijn kelder. Wat klikten onze toestelletjes weer lustig, geen enkel schilderachtig hoekje werd overgeslagen, maar netjes vastgelegd op de gevoelige digitale plaat! Als toetje bezochten we nog de vlindertuin van Grevenmacher alwaar we de vlugge fladderende "Papillons" zo goed mogelijk in onze lens probeerden te "vangen". Nog even picknicken en dan de weg op naar Antwerpen....waar we de eerste (of laatste ) druppels van een zondvloed op de autoruit zagen neerkomen. Het was er hard aan toe gegaan in Vlaanderen, maar daar hadden wíj niets van gemerkt!!!
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
