Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
20-08-2007
Ode aan al mijn vrienden
ML Bedankt dat je me altijd geduldig (of ongeduldig) helpt bij al onze leuke activiteiten, voor het begrip dat door de jaren heen groeide en soms enorme afmetingen aanneemt of soms wel "moet" aannemen !!!
SS Bedankt voor je fijne gezelschap tijdens de gezellige uurtjes die we samen doorbrengen. Ik kan wel zeggen dat we ook zonder veel woorden elkaar heel goed begrijpen.
R en N Met jullie kan ik altijd een goed gesprek hebben, op jullie kan ik ook altijd rekenen. Dat is dan ook wederzijds, beloofd !!!
M Dank je wel voor al de mooie en lekkere uurtjes . Ze bleven zeker niet zwaar op mijn maag liggen. Dat er nog vele mogen volgen...
Vrienden Collega's Ik vergeet ook jullie niet, want jullie betekenen ook heel veel voor mij ! Wie maakt dat ik kan genieten van een weekendje, een wandel- of fietstocht? Met wie bracht ik een groot deel van mijn leven door? Juist ja, met jullie !!! Wat er ook gebeurde, we blijven elkaar ontmoeten en dat vind ik gewoon prachtig .
Voor jullie en voor iemand in het bijzonder heb ik dit gedicht gemaakt in het begin van de jaren tachtig
Jij bent toch steeds mijn vriend gebleven Praatte met me hebt met mij gezwegen Ook al kon je mij niet geven wat ik verlangde van jou Toch troostte je mij liet me niet in de kou Begreep je waarom ik het zo moeilijk had Streelde me kuste weg die traan die op mijn wangen zat Ik wil voor jou hetzelfde voelen of nog meer... Mijn hoop is toch nog niet verloren Want ergens uit tederheid wordt liefde soms geboren
Vanmorgen werd ik zacht gewekt,door een poezelig handje... Toen ik, nog halfslapende, mijn ogen probeerde open te doen zag ik een bekend gezichtje naar mij lachen! Na drie volle weken was ze eindelijk terug van vakantie... mijn kleine Blauwoogje. Onverwacht,omdat ze de avond tevoren een beetje koorts maakte (hoektandje waarschijnlijk), ging ze maar het best naar oma, want mama en papa moesten gaan werken! Ze wilde dadelijk in het grote bed en spelen (het koortsmiddeltje had al geholpen) Ama (oma) moest in allerijl haar bedje klaarmaken dat opgevouwen had gestaan in mijn kleine flatje. Haar troetels,poppen en speeldeken werden uitgespreid en in een oogwenk stond alles weer overvol.Maar alle kusjes en knuffels van ons Zoentje maakte dat ik over de rommel heen keek en de pijn in mijn rug pas weer voelde als ik haar de laatste keer optilde voor een "laatste zoentje" .Twaalf kilo is niet niks op onze leeftijd...Toch maar een beetje oppassen, want er komt nog een aangename maar zware periode in september...en daar wil ik zoveel mogelijk van genieten !
Mijn schoondochter belde me op vanmorgen en vertelde me dat er iets gebeurd was...Ik schrok en vroeg dadelijk of er iemand ziek of iets overkomen was. Neen, was het antwoord, je kleindochter is vandaag gekortwiekt ! Je hebt toch dat mooie krulhaar niet helemaal afgeknipt zeker ??? Neen, het is nu halflang, het komt nog tot aan haar schouders... Dat moet pijnlijk voor haar geweest zijn? Helemaal niet, ze vroeg het zelf ! Het "kleine meisje" is er nu wel helemáál af !!! We komen straks binnen dan kan je het zien. Mijn hart sloeg een slagje over : Mijn kleine Doornroosje was dus een roos geworden. Haar dik,lang krullend haar dat tot bijna aan haar middel kwam, lag nu ingepakt in de kast...Gisteren had ze het hier bij mij nog gewassen,een hele klus voor een kind van elf. Toen ze eraan kwamen, moest ik toegeven dat het kapsel haar wel stond maar dat ze wél een paar jaartjes ouder leek. Ik nam onmiddellijk mijn fototoestel en we begonnen aan een fotoshoot ! (Zie je wel mama,ik had het gezegd hé? Ik ken oma immers !) Na enkele gekke bekken te hebben getrokken werd ze even serieus,misschien dacht ze aan een zekere .... die ze na de grote vakantie zou terugzien. Er waren een paar mooie kiekjes tevoorschijn gekomen en het zullen nog niet de laatste zijn als het aan mij ligt ! De wereld draait wel voort, maar ik wil er nog niet af, nog lang niet ...
T : "Hallo,komt U binnen mevrouw" M : "Dokter ik ben wel heel wat te vroeg hoor" T : "Geeft niet ,de dame van halfzeven is niet opgedaagd.... dan moet zíj maar wachten" M : "Dank U dokter"
Terwijl ik in ZIJN luie zetel lig, met MIJN klein mondje wagenwijd open, vult hij vlug een gaatje van een afgebroken vulling. Geen verdoving, maar ik moet toch niet de held uithangen zegt hij. Steek je hand maar op als je iets voelt ! Klaar !!!
T : "Ziezo,dat was nog niet zo erg... met zo'n gebit word je honderd jaar !" M : "Dan kan ik zeker gerust op reis vertrekken dokter?" T : " Natuurlijk,waar gaat U naartoe mevrouw?" M : "Ver .....heel ver " T : "Welk land dan ? " M : "Peru" T : " Nu ben ik toch een beetje jaloers..." M : "Gaat U ook zo graag op reis dan?" T : "Ja hoor,als ik kan óók zo ver mogelijk !" M : "Ik ben al op de meeste continenten geweest,Azië,Afrika,Amerika, nog niet in Australië ...maar dat kan nog komen hé? T : "Ja, Nieuw Zeeland wil ik absoluut zelf óók nog eens zien....en Papoea-Nieuw Guinea ..." M : " Ge weet toch dat daar vroeger kannibalen waren hé dokter?" T : "Ja,dat weet ik. Het is wel een vroege kinderdroom die dan zou uitkomen....!" M : "Jaja, dat komt ervan als je teveel stripverhalen leest " T : " Kan zijn ,als ik op pensioen ga vertrek ik direkt!!! M : "Dat zal dan nog wel even duren veronderstel ik? " T : "Hm..............Zo mevrouw ,ik wens U een hele mooie reis,geniet er maar van" M : "Dank U dokter, je zal er vroeg of laat wel van horen ..."
Toen ik betaald had en naar buiten geleid was vroeg ik me tóch af of zo'n toffe, guitige tandarts met lichte blauwe ogen achter een John Denverbrilletje ooit eens op het seniorennet zou terechtkomen ! Hopelijk zie ik hem volgend jaar weer en kan ik hem vragen of ik mee mag op zijn volgende reis. Mmmmm,lijkt me wel wat !
" Leeftijd doet onze relatie met de tijd veranderen : mét de jaren wordt onze toekomst korter en ons verleden langer "
Simone de Beauvoir
Zo heb ik het nooit bekeken maar het ís wel zo... Laten we dan maar maken dat we ons de goede dingen uit het verleden blijven herinneren en onze toekomst zo roze mogelijk inzien !!!
Wat ik gedacht had werd bewaarheid! Toen ik vanavond samen met mijn kleindochter in mijn wagen stapte, zag ik algauw links in mijn spiegel MIJN spinnetje in haar web zitten. Ik startte de motor en reed weg....Het net wapperde in de wind en ze vluchtte naar haar schuilplaatsje, niet zonder eerst naar haar spiegelbeeld te kijken en dan achter de spiegel naar dit "lekkere hapje" te gaan zoeken ??? Onderweg zat ze fijn uit de wind in't oog te houden of er vliegjes uit de lucht gehapt werden en in het net terechtkwamen. Ze haalde ze in een onwaarschijnlijk tempo op en bracht ze in veiligheid achter de spiegel. Dit gebeurde allemaal bijzonder vakkundig en toen ik thuiskwam en het rag nog altijd intact was heb ik haar "bon appetit" gewenst, want ik schatte haar avondmaal op zo'n vijftal prooien! Ik vind zo'n spinnetje wel zo'n nuttig diertje, dat eigenlijk tot heel wat in staat is... Mijn kleindochter vond het maar akelig,ze houdt niet zo van spinnen en insekten, dat zal ze van haar vader hebben.....
Toen ik vanmorgen in mijn auto stapte zag ik, voor de derde keer deze week, een spinnenweb dat van de zijruit naar de linker zijspiegel gespannen was. Ik opende het raampje om het te verwijderen en toen, vliegensvlug, kroop een spinnetje achter de spiegel en deed het ritje naar de supermarkt met mij mee! Als ik morgen ga rijden en er hangt weer een spinsel aan mijn raam, dan weet ik dat ik nog steeds een ijverige passagier heb... Ik zal dan het net niet meer afbreken maar kijken hoe de wind er de insektjes in jaagt die als maaltijd voor MIJN spinnetje zullen dienen... als ik natuurlijk niet te " laag vlieg " .......
Een piepklein krantenberichtje dat ik al jaren bijhoud:
"Want samenzijn met iemand waarvan je houdt is leuk,en samenleven met iemand die zó anders is dan jij,een avontuur!!! Want alletwee verander je een stuk van jezelf, en je maakt er samen iets verrassends van."
Er staat geen naam bij, ik herinner mij de naam ook niet meer, het is werkelijk uit een tekst geknipt, ik vond en ik vind het nog altijd een waarheid als een koe!
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
