Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
08-04-2011
Altijd weer een boeiend en kleurrijk schouwspel!
In de tapijtweverijen van Turkije kan je het proces van wol of zijde tot tapijt of kilim tot in de details volgen. Je krijgt er een deskundige uitleg en ook de verkoopstechnieken kent men er door en door De vrouwen die hier tewerkgesteld zijn kennen hun vak! Ze weven naarstig en toch werken ze maanden aan één tapijt. Eén na één hebben ze een pleister aan de vinger, misschien als bescherming, maar eerder als afdekking van een wondje. De sublieme kleuren en patronen, die strikt gevolgd worden, spreken tot de verbeelding. Zelfs de zeer oude werkwijze van wol spinnen wordt uitgebeeld. Het oude vrouwtje zat er doodgemoedereerd bij en keek ons nieuwsgierig aan, ze heeft waarschijnlijk in haar hele leven niets anders gedaan...Het proces van zijderups tot zijde is telkens weer interessant en speciaal om te zien! Elk tapijt of kilim is een echt kunstwerk en hopelijk verdienen deze vrouwen navenant, maar hier twijfel ik wel even...
All turkish carpet factories deliver firm and beautiful carpets. Women are working for eight hours a day in this rooms and are paid no much more than 150 euros a day. They work months on one carpet and seem to me as real artists. Of course the carpets are expensive ! Silk clothes are made of the wires inside the cocoons of silkworms...The colours are taken from natural sources like onions and other plants.
Het leuke aan reizen is iets anders te zien dan wat je gewend bent
Ja, een ander land en zijn cultuur, de natuur, de fauna en flora leveren ludieke en soms ook hilarische toestanden en, daaruit voortvloeiend, plezierige beelden op. Soms kan je ze vastleggen, soms niet, maar deze waren raak!
Turkse manier van gras maaien
Bij ons staan ze naast de baan...hier er tussenin
De hele santenboetiek.. te betalen aan de overkant!.
Waar zou ik ze neerzetten? Onzekere japanner zoekt een plaatsje voor zijn ( nieuwe)schoenen
Je krijgt zelf ook een hoofddeksel op als je deze, soms bijtende, kameel bestijgt
Hun bedje werd gespreid...en ze hebben zich laten verleiden
Buitenverblijfje in de appelsienenboomgaard, slot op de deur!
GROOT vuil
Hier kunnen we nog wat van leren...
Angorageit met sik en frou-frou
Wie het broekje past trekke het aan!
Hersenschim, fata morgana, illusie of gewoon een grapje van de schipper?
Het "kwade" oog, nog altijd HET symbool van Turkije
De lente was in het zuiden van Turkije zeker al een tijdje bezig...
Zoals overal in de natuur vonden we ook hier planten en bloempjes langs berm en sloot. Hoe groot of klein ze ook waren ze zouden op de foto! Er waren waarlijk prachtige exemplaren bij. Aan jullie om dit te beoordelen...
Gevlekte Aronskelk
Lipbloemige
Bloeiwijze van de Mimosa
Euphorbia
Klaprozen
Gele goudsbloempjes
Appelsienenplantage : Zeer precieze aanplanting!
Met een beetje fantasie en weinig middelen
Het hart van een lage Palm
Zo frêle en breekbare bloem van de Chicorei
Inheemse, onbekende schone...
Uit de kluiten gewassen Kamillebloempje
Rozen bloeien hier eerder dan bij ons
Eén van de vele kunstwerkjes die pronkten tussen het buffet van het hotel
The plants and flowers in the south of Turkey are very similar to those of Europe. Only some are more colored, larger and more special. In hotel " Presa di Finica" were cooks who could shape flowers out of melons, courgettes and pumpkins in a way only artists can!
De eerste dag van de rondreis reden we al het Taurusgebergte in. De hoogste toppen waren nog bedekt met sneeuw, terwijl aan de voet de sinaasappels hingen te stralen in de zon en geiten zich te goed deden aan het malse gras. De dorpsmoskeetjes stonden er vredig bij en her en der konden we heel hoog tegen de wand een graftombe ontwaren. Hoe hoger we kwamen hoe bóchtiger het werd, naast de weg lag hier en daar nog sneeuw... In de omgeving van Pamukkale bevonden zich veel warmwaterbronnen waarvan de hotels graag gebruik maakten om hun gasten te verwennen. Zoals "Herakles thermaal Hotel", waar aan de ingang een prachtige haan met zijn pootjes in het warme water de aandacht van de toeristen trok.
While the highest tops of the hills were still covered with snow, the oranges at the trees were ready to be harvested and goats were already feasting on the new fresh grass in the valley.
Hiërapolis, romeinse site nabij de kalkterrassen van Pamukkale
De site van Hiërapolis ligt vlakbij de kalkterrassen van Pamukkale. Ze getuigt van een groot romeins verleden. De overblijfselen uit de Romeinse Oudheid zijn veelvuldig aanwezig. In die tijd hielden de romeinen al veel van baden en ze hadden hier gratis warm water. Een amphitheater mocht ook niet ontbreken en wellicht zijn hier ook vele heersers gestorven, de graftombes en sarcofagen getuigen hiervan. De huidige overblijfselen van de stad dateren uit de eerste en tweede eeuw na Christus Alles toont aan dat een groot volk hier zijn " steentje " heeft bijgedragen
Hiërapolos, an old roman city The museum of this site was very beautiful and interesting
De eerste dag van de begeleide rondreis reden we vanuit Finike noordwestwaarts door het Taurusgebergte naar Pamukkale. Hier kan je prachtige kalkterrassen bekijken, er pootje in baden en in de nabijgelegen zwembaden zelfs een duikje nemen. Deze kalkformaties zijn geen unicum in de wereld maar ze zijn hier mooier en ook groter dan die in China of de Verenigde Staten. De site is sinds de jaren negentig enorm veranderd want voorheen deed het toeristenbezoek meer kwaad dan goed. Enkele kalkpoelen mogen nog worden betreden, op blote voeten uiteraard! De hotels moesten hun heil zoeken verder wég ... Het blééf boeiend om de mooie vormen en kleuren te aanschouwen van de terrassen, het museum te bezoeken en te wandelen tussen eeuwenoude resten van een glorieuze tijd...
Het had de schoonheid van een sneeuwlandschap
Hemelsblauw water in de sneeuwwitte bassins
Turkooiser dan de zwembaden in de vijfsterrenhotels
Aan elkaar gegroeide stalagtieten in kalk
Het water sleep hier allerlei eigenaardige vormen uit
Men bouwde hier nieuwe betonnen terrassen ter ondersteuning van de "natuurlijke"
Het tegenlicht schiep buitenaardse beelden van woelige golven op een woeste zee
Pamukkale, Turkey, contains the most beautiful limestone formations in the world. They're an UNESCO heritage of heavenly white and blue coloured pools with nearby the site of Hiërapolis, the excavations of a roman city...
Na de wandeling door de appelsienplantages kwamen we in Limyra waar je vele graftombes aantreft in de rotswand. De laagstgelegene kon je zelfs betreden. Hoe rijker je was, hoe hoger je begraven werd. De tombes, die rijkdommen bevatten voor de overledenen werden later door ongelovigen geplunderd... Ze liggen er onverzorgd bij, maar dat doet niets af aan de schoonheid van deze overblijfselen uit de Oudheid.
The tombs of Limyra in the south of Turkey are as beautiful as those of Myhra more west...
Rondreisje in de omgeving van Antalya in Zuid-Turkije
Het rondreisje begon de tweede dag van mijn week in Zuid-Turkije. De eerste dag maakten we een wandeling doorheen de sinaasappelplantages rondom het hotel " Presa di Finica ". Het leverde plaatjes op die je qua onderwerp alleen hier kan maken. FINIKE, het dorpje waar we verbleven levert sinaasappels aan gans Turkije en daarbuiten. Kwestie fotografie kon je je hier wel even laten gaan! Leuke foto's waren dan ook het resultaat! Vers van de boom waren de appelsienen súperlekker
Appelsien laat U zien pas maar op of ik eet U op!
The orangeplantations in Finike are one of the most important sources of income!
Ik deed het vroeger ook graag, zelfs met mijn (oud-)tante! Zij de leerling, ik de juf ;-)) Daarna heb ik het mijn hele loopbaan mogen doen, tot mijn rug en ook mijn moed het begaven. Nu spelen de kleinkinderen dit rollenspel en vinden het nog altijd even fijn!
I liked to play school when I was young, my grandchildren love it too. Only Zeppos doesn't like to stand in the corner....as you can see!
Kleine narcis, zo frêle en zo fris, je zegt mij dat het bijna lente is. Je kleur, je groen, je simpele bloem, kent vele namen en grote roem. Ik wacht, ik droom en hoop al zo lang, de grijze regen maakt mij wat bang! Komt de lente, komt hij gauw, Met bloemen, purper, geel en blauw?
Ja, zo noemden we vroeger Valentijnsdag. Nog vóór de kaartjes, cadeautjes, knuffels en dineetjes, overgewaaid uit Amerika, ook hier hun intrede deden. De engelse pioniers hadden de "Heilige Valentinus" meegenomen overzee en nu is het al jaren een hype over de hele wereld. Goed voor de commerce en de romantische zielen, slecht voor de portomonnee en degenen die vergeten werden. Míjn schatjes werden niet vergeten, ook al moeten ze wachten tot na het skiverlof om hun pakjes en kaartjes te openen. Straks komt mijn oudste....misschien heeft ze voor mij ook wel een kleine verrassing bij. Ik wens jullie alleszins een fijne Valentijn en aan alle jarigen op deze dag een extra fijn verjaardagsfeest vol liefde en geluk!
Gisteren, vrijdag 17 december was een uitgelezen dag om de mooiste kiekjes te maken aan de Romeinse Put ! Alles was maagdelijk wit tot de zon zich kwam moeien, toen was het een kwestie van een paar uurtjes om sneeuw en ijs op takken en takjes te zien smelten. Vlug laarzen en jas aan om het diepblauwe van de lucht en de frisse witheid van de sneeuw te vereeuwigen. Hier en daar wat bruine blaadjes aan de bomen gaf nog onverwacht wat kleur aan het landschap. Zelfs de bevroren vijver weerspiegelde de lucht en kreeg een ijsblauwe kleur. De eendjes doken diep in hun kragen en zetten hun veertjes dik om de kou te weerstaan. Af en toe woei een stijve wind door de bomen waardoor een gordijn van wit poeder naar beneden kwam. Verderop waren gemeentewerkers nog steeds bezig om decennia-oude wilgen af te zagen vanwege hun wildgroei en het gevaar op het omlaag komen van de zwaarste takken. Het knotten van wilgen is dus wel degelijk nodig! Afwachten of morgen alles weer ondergesneeuwd is...
De laatste herfstbeelden, de eerste winterprenten, het ging vlug deze week. In het Arboretum te Kalmthout werd er ook weer dit jaar een bloemsier- en kunstenaarshappening gehouden. Amerikaanse eiken werden omgetoverd tot grote tuin"versieringen", ze waren ontschorst bijzonder wit van kleur. Maar of dat zo zal blijven... Met natuurlijke ingrediënten zoals, bladeren, zaden, bessen, schors e.a. werden de mooiste kerstcreaties ineen geknutseld. Mooi opgesteld in een wel iets te donkere lokatie... Rijm en laat zonlicht maakte van de grote "bomentuin" een klein wandelparadijsje....
Het goud van de herfst kwam nú nog beter uit!
Nóg mooier met een wit randje
Niet álle bomen zijn al kaal...
Grassen, rode bessen, heel decoratief allemaal...
Wat dacht je van de échte natuurlijke ijssculpturen?
En nóg houden ze stand, tot alles ontdooit...
Skimmia in bloei én berijmd...
Net suikeren ijsbloempjes, zo uit een sprookje...
Zo sierlijk en kleurrijk....
Dat je ze zou gaan klonen... ;-)
Waardig en trots in het toch ijskoude water!
Er groeien zelfs Sequoia's of Mammoetbomen in het Arboretum
Ik heb thuis een potje. Op het potje staat "verdriet". Ik doe er vaak "verdrietjes" in, want als ze klein zijn ...huil ik niet.
Steeds als er iets tegenzit, er iets gebeurt wat ik niet wil, open ik het potje, gooi het erin, heel stil.
Maar gisteren was de laatste druppel iets te veel. Van al die stukjes klein verdriet Kreeg ik een brok in mijn keel.
Mijn hand begon te trillen, verdriet vloog golvend uit de pot, een traan begon te rollen, ik voelde mij erg rot.
Een onbedaarlijk snikken deed me trillen overal. Ik zat echt tot mijn haren in het diepste diepe dal.
Het was met rood omrande ogen toen ik mijzelf weer rustig kreeg. Opgelucht keek ik naar mijn potje, En het potje?...Dat was leeg! Dus zie je iemand lopen, Rode ogen en heel bedeesd Dan vraag je best niets meer, Dan weet je: haar potje is pas vol geweest.
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
.
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
