Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
04-08-2011
Lanhydrock House, één van de mooiste landdomeinen van Groot Brittanië
Lanhydrock house is een bijzonder groot en mooi landhuis dat aan de familie Robartes toebehoorde. Het is in de loop der eeuwen vele malen van eigenaar (bewoners) gewisseld. Later is het in de prachtige Victoriaanse stijl van de Robartes teruggebracht door een Trustfonds in Engeland. In de prachtig onderhouden tuin is het fijn vertoeven. Het hele huis bestaat uit 49 kamers en zijn bijna allen te bezichtigen. Het bezoek duurt 2 uur lang en is erg interessant!
De familie kreeg 9 kinderen en het huis bevatte dan ook een hele vleugel waar kinderkamers, nursery-rooms en zelfs een klein klaslokaal waren ondergebracht. Er was ook een kerk, ter ere van de heilige Hydrock, ingebouwd.
Jachttrofeeën en een hoop lederen koffers wezen erop dat er veel gereisd werd....
Lynmouth was een klein kuststadje waar we de steile "Cliff Railway" namen naar Lynton. Het weer wilde niet mee die dag zodat de wandeling naar "Valley of the rocks" maar door enkele van ons ten einde werd gelopen. We konden daarentegen genieten van knusse, warme thee- en eethuisjes...
Zicht op het strandje van Lynmouth vanuit de "Cliff Railway"
Bloeiende bloemen overal, zelfs aan de straatmuren
Lege straatjes, wellicht vanwege het slechte weer !
Een originele manier om koopwaar te presenteren...
Nog nooit leidde zo'n mooi steegje naar het toilet...
In Cornwall bestaat er een tegenhanger van de Mont Saint Michel in Bretagne/Frankrijk: "St Michael's Mount", gelegen dichtbij Penzance en Marazion! In het slot bovenop de berg woont nog steeds de familie St Aubin. Je kan er per motorbootje, maar tijdens laagtij ook te voet geraken over een cobblestone-paadje. Wij deden de beide...
Hoogtij aan het strand van Marazion
Zicht op Marazion vanuit de haven van het eilandje
Begin van de wandeling naar het kasteel van de familie St Aubin
Als aasgieren zitten ze te wachten, gek op de restjes van de tafels van het restaurantje
Newquay, waar we voor 4 dagen verbleven, lag er zeer netjes bij. Ons hotel stond op een zeer romantische plaats en een stadsbezoek begon bij de Milleniumsteen vlakbij de zee. Het restaurant van de bekende Jamie Oliver was niet ver daarvandaan. Er was een verscheidenheid aan woningen. Zelfs op een hoge rots in zee bouwde men een groot huis. Een brug verbond het met het vasteland en een trap van misschien wel tweehonderd treden leidde naar een klein privéstrand...
Deze straat deed me een beetje aan San Francisco denken
Aan de stand van de zon kon men hier het uur aflezen als men op de juiste maand ging staan
Het was onderdaad rond tien uur!
De omgeving straalde kleur en rust uit
Hotel Victoria: Hier kookt(e) James Oliver
De heerlijk blauwe zee, zo dichtbij!
Hier woon je pas ongestoord...
"Honi soit qui mal y pense", excentriek huis met franse tekst in het wapenschild
Vergezicht nabij het terras van hotel "California", kan het mooier?
Polperro, een cornish stadje met een italiaanse naam
Polperro ligt zoals zovele cornishe stadjes afgesloten van de oceaan door een muur maar met aan de zijkant een doorgang naar volle zee. Bij hoogtij ligt het binnenhaventje onderwater en kunnen de bootjes uitvaren... Een korte wandeling leidde ons naar een mooi uitzichtpunt boven de zee. In het stadje was het druk en de kleine winkeltjes deden goede zaken. Zoals overal hingen er kleurrijke bloemen in "baskets" en bakken. De restaurantjes waren zeer authentiek en serveerden vooral vis. Overal is ook altijd "fish and chips" te krijgen Een langharige poes wachtte rustig haar beurt af aan een oude engelse telefooncel,die zéker wel nog in gebruik was gezien de moderne mogelijkheden ...
Dit liefdadigheidsprojekt kenden we al van docu's op TV maar het zicht bovenop was onaards. Het leek of enorme UFO's geland waren in een groot groen woud van struiken, bomen en planten. Eens in de koepels stonden we versteld van de exotische weelde. Het was er ontzettend warm en alles stond droog, een fris bad was welkom geweest voor vele gewassen. Dit moest wel even wachten tot de bezoekers verdwenen waren. Elke bioom was er vertegenwoordigd, de plantengroei althans... Het regenwoud, het mediterrane, de afrikaanse tropen, de aziatische jungle kregen hier hun eigen plek... Leuk waren ook de kunstwerken uit hout, de junglehutjes en het bamboehuis. Ik stond versteld hoe lekker het sap van een baobabvrucht smaakte ! Vele exotische schoonheden passeerden hier de revue, als we zelf bleven rondwandelen wel te verstaan... Het leek inderdaad veel op de " Tuin van Eden"
Nabij het pittoreske stadje St Ives ligt het "landeinde" van Engeland. Het was een ruig landschap maar het weer was mooi en de blauwe lucht maakte van de anders zo donkere zee een azuurblauwe! Jammer genoeg was het voor twee mensen van onze groep hier ook het einde van de reis...
Paarse Buddleja of Vlinderstruik in volle bloei
Rotsformatie in zee ten Zuiden van Land's End
Ruig en groots, het westelijkste puntje van Engeland
Een mooie maar enigszins gevaarlijke wandeling ligt bovenop de rotsen
Een eenzame, verkleumde meeuw schuilt op een windstil plekje
Monument voor de soldaten van St Ives gesneuveld in de twee wereldoorlogen.
St Ives , een kunstenaarsstadje een twintigtal kilometers ten noorden van Land's End
Een bloemenzee in tuinen, aan ramen, deuren, muren en op daken
Souvenir- en artisanale winkeltjes alom...
Vissersbootjes gelegen aan een klein zandstrand met kabbelende golfjes
De tuin strekte zich uit in een smalle vallei, met de zee grenzend aan de onderste plantenrij... Beschut door hoge kliffen groeiden er vele tropische planten in open lucht en daar het in Cornwall bijna nooit vriest gedijen ze daar fantastisch! De allereerste eigenaar was een zeiler die zijn boot aanlegde op zijn privéstrand. Om telkens op een aangename manier de weg naar zijn veel hoger gelegen huis af te leggen, bouwde hij deze tuin, die langs weerszijden omzoomd was door alle kleuren Hydrangea's...
Overzicht vanuit het midden van de valleituin
Aeonium Arboreum of "Black Rose"
Zeer helder water voor deze Kois
De bladeren van deze Gunnera Manicata leken op gigantische rabarberbladeren
Zijn bloeiwijze zag er zeer speciaal uit
Reuzenvarens, ongezien in andere delen van Groot Brittanië
De Callistemon of Lampenpoetser heet in Engeland Bottlebrush
Een woud van reuzenvarens, heel lommerrijk
Hydrangeas of Hortensiastruiken, aanwezig in grote getale
Vijver overwoekerd door waterlelies
Romnea Culteri een papaverachtige bloem met een hart van ontelbare gele meeldraden.
Deze gothische kathedraal straalde rust en sereniteit uit, de eenvoud was opvallend! Geen overdaad van bloemen, kaarsen of heiligenbeelden waren hier de blikvangers.
Castle Combe, één van de mooiste dorpjes van Engeland
De eerste fotostop was al een groot succes. "Castle Combe" lag er rustig bij en die ene bus Japanners deed niets af aan de schoonheid en de kalmte van het kleine plaatsje. De fototoestellen klikten en piepten, er was geen houden aan! We hielden ons wel goed aan het afgesproken uur want we hadden van daaruit nog een lange weg te rijden...
Strooien daken zijn typisch engels
Blauweregen beklimt muren en daken
Kalkstenen huizen met leien daken
Dit huisje lag er wel héél idyllisch bij...
Uit te kiezen, pondjes in de gleuf onder de pijl a.u.b.
Gevel versierd met zalmroze begonia's
"Hanging baskets" zo spreekwoordelijk voor dit land
Ik telde hier wel twintig verschillende soorten planten en bloemen
Mijn eerste beelden van "Great Britain" waren de " White cliffs of Dover" die mooi afstaken tegen de blauwgroene golfjes van een kalme Noordzee. Dat was al een goed begin... Toen we eindelijk de ferry verlieten en het linkse rijvak moesten aanhouden werd het alsmaar lichter en lichter, de lucht blauwer en blauwer. Het glooiende landschap van Zuid-Engeland toonde zich in al zijn pracht. Gele koren-en maïsvelden omzoomd met struiken en bomen in elke soort groen. Het leek wel een patchworkdeken.Zou dit het begin van het wereldwijd verspreide handwerkfenomeen geweest zijn? Hier en daar maar steeds vér weg lagen de boerderijen ertussen gestrooid. De weiden werden bevolkt door witzwarte en bonte koeien, paarden, pony's en vooral schaapjes. Engeland het land van thee en scones, van regen en dauw, van cottages in 't groen, ontvouwde zich meer en meer voor onze gretige ogen... Het was genieten geblazen, dat kon je nu al voelen!
De haven van Dover ligt vlakbij de kliffen
Ze lijken wel wit geschilderd
Het donkergroen van de bebossing maakt het nóg mooier
Dover Castle staat bovenop de beroemde krijtrotsen
De dreigende wolken schoven langzaam maar zeker naar het oosten...
Het zuidwesten van Engeland is een streek van oude verhalen, mythes en legenden. Het landschap is grandioos. In diepe inhammen liggen schilderachtige vissershaventjes. Tientallen botanische en andere tuinen, al dan niet privé, kunnen er bezocht worden. Men geniet er van een mild klimaat, het vriest er praktisch nooit! Dit type weer wordt veroorzaakt door de Warme Golfstroom die voor de kust van Zuid-Engeland voorbijkomt. Cornwall en Devon zijn een paradijs voor natuurliefhebbers. De natuur wordt beschermd, zoals in "Exmoor en Dartmoor National Park". Dit zijn de laatste stukjes wildernis van Engeland, waar prehistorische cirkels en megalithische monumenten getuigen van eeuwenlange menselijke activiteit.
Stonehenge is een megalithisch monument uit de jonge steentijd dicht bij de plaats Amesbury in het engelse graafschap Wiltshire.
Voor de eerste keer naar Groot Brittanië op reis! Ik ben vol verwachting naar groene heuvels, engelse cottages en prachtige tuinen met massa's rozen en andere bloemen. Maar zal alles niet "in het water vallen"? Dat is nog af te wachten, ik hoop er natuurlijk het beste van. Een beetje regen mág, maar liefst zou ik ook graag af en toe een flinke scheut zon zien. Cornwall en Devon liggen in al hun lieflijke ruigheid te wachten daar aan de overkant, maar deze nacht zal er hier niet veel geslapen worden...
Het is hier weer druk in de winkel, want het schooljaar loopt ten einde. De laatste dag is gewoontegetrouw maar een halve schooldag en vele oma's, bomma's en grootmoeders of grootvaders zullen weer opgetrommeld worden om de kleintjes op te vangen. Maar ze doen dat met alle plezier... De kleinste hier wordt pas 2,5 in de loop van september en kan dus nog niet naar de kleuterschool de eerste dag van 't nieuwe schooljaar. Ze zullen er dus in de crêche hun handen nog 2 maanden mee vol hebben. Het wordt tijd dat hij ( lijkt soms op een "zij") zich eens moet bewijzen tussen grotere kinderen!!! 7 november zal het uur van de waarheid voor hem slaan. Ik ben er zeker van dat hij zijn "mannetje" zal staan.
Sinds 1982 woon ik al in de Romeinse Put en ik woon er nog altijd graag. Iedereen kent iedereen, want we komen regelmatig op gezellige feestjes bij elkaar. De laatste keer was op 18 juni jongsleden bij een lekkere Barbecue. Vanaf 2004 zijn er foto's van eerdere feestjes verwerkt in collages... Vivi en Carl zijn de voortrekkers van elk evenement. Hartelijk dank bij deze, ook aan iedereen die hen helpt !!!
Vivi heeft altijd een klein rijmend speechke klaar
Elk zijn eigen fles en glaasje, rijden moeten we toch niet meer...
Ook de jeugd ontbreekt hier niet, tof!
Kinderen zijn ook altijd welkom
Peter, de plaatselijke slager verzorgt steeds een fijn maal voor ons
Het activiteitencentrum voor blinden en slechtzienden De Markgrave te Antwerpen maakte deze kleine expositie in het Middelheimpark van werkjes van haar leden. Je houdt het niet voor mogelijk dat blinde mensen zoiets moois met eigen handen kunnen creëren. Ik heb er lang "tussen en rond" gedwaald, en nagedacht...
Deze tekst vond ik in een uitstalraam van een Mortselse winkel tijdens de " Mortselse Poëzieroute 2011 " Heerlijk vers vind ik het, om bij weg te dromen...
In de goot tussen afgestorven bladeren vond ik de restanten van een glimlach. Ik heb hem voorzichtig opgeraapt en naar huis meegenomen waar hij nu voor het vernster staat en stilaan weer op krachten komt. En straks als alle littekens geheeld zijn ga ik op zoek je weet maar nooit misschien heeft hij wel vrienden.
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
