Na een paar lekker tassen koffie en een verkwikkende douche werd het hoogtijd om te eten. In de jachthaven van Lelystad is een prima restaurant. Het eten was er buitengewoon; het was echt genieten.
Na de sluis waren we al vlug terug op het IJsselmeer. In tegenstelling tot een paar dagen geleden was het nu niet windstil, maar was het windkracht 4; een hele verandering. De golven sloegen soms tot tegen de voorruit en de boot ging hard op en neer. Na een kwartiertje voel je dat niet eens meer en treed gewenning op. Een goede vier uur later kwamen we aan in Lelystad.
De volgende morgen vertrokken we terug naar huis met de nieuwe boot. Eerst moesten we brandstof tanken. Aan de jachthaven was een bunkerstation, maar ook weer van diezelfde uitbater van de jachthaven en het café-restaurant. Bij de prijs van de diesel telde hij doodleuk het havengeld bij voor 1 nacht. Indien we niet betaalden zou hij de politie verwittigen. Dus weer 15 euro bijbetaald. We voeren terug via dezelfde weg maar in plaats van door Lemmer te varen bleven we op het Prinses Margrietkanaal, om via de Prinses Margrietsluis het IJsselmeer op te varen. Het was zondag en het was erg druk in de sluis.
Uiteindelijk raakte toch alles een beetje op zijn plaats. Het werd hoog tijd voor een verkwikkende douche. We stapten naar de havenmeester en vroegen waar we konden douchen en waar we de afvalcontainer konden vinden. De anders zo vriendelijke man zegde ons dat de douches alleen maar bestemd waren voor diegenen die havengeld betaalden. Nu was het al de derde keer dat ik in de Woudfennen kwam, was er altijd goed en vriendelijk ontvangen, en had er ook al veel gegeten en gedronken. Vanwaar die plotse ommekeer? Ik vertelde hem dat ik 35 euro had betaald via de makelaar aan de eigenaar van de boot om de nieuwe boot er nog een paar dagen te laten liggen. De havenmeester beweerde dat hij daar niets van gezien heeft. We zijn dan met z'n vieren NIET gaan eten bij hem, maar zijn op onze nieuwe boot blijven eten. Wel na eerst een uitgebreid aperitief te hebben gedronken, ook aan boord natuurlijk.
Veel tijd om te genieten van een drankje hadden we niet. Ik moest de makelaar bellen. Die zou onze (oude) boot komen ophalen maar die moest eerst door hem gekeurd worden. We begonnen al met het uitladen van onze boot en alles naar onze nieuwe boot te dragen. Wat een gezicht!! De makelaar kwam ter plekke. Hij begon met het keuren van de boot en vond toch hier en daar een mankement. Hij probeerde nog wat af te dingen op de overeengekomen verkoopprijs maar stemde uiteindelijk toch in met de overname van onze boot en vertrok bijna onmiddellijk. We hadden nog juist 30' tijd om de laatste spullen van de boot te halen.
We zijn op onze eindbestemming aangekomen, veilig en wel. Eerst even naar onze nieuwe boot gaan kijken en dan direct iets gaan drinken op het mooie en gezellige terras van het de jachthaven.
Eens de Langweerder Wielen overgevaren slaan we de Scharster- of Nieuwe Rijn op. Honderd meter verder is onze eindbestemming : de jachthaven De Woudfennen in Boornzwaag.
Op het einde van de Koevorde nemen we aan stuurboord de Janesloot. We moeten nog onder een laatste brug. Er liggen enkele zeiljachten te wachten. Wij kunnen er wel onderdoor en even verder zijn we op de Langweerder Wielen, het meer dat we nog kenden van onze proefvaart..
Eens door de sluis varen we door het centrum van Lemmer. Een echte belevenis. We varen langs de vele terrasjes, waar we gisteren nog lekker zaten te genieten.
Op onze doorvaart door Lemmer zijn er ook nog een paar lage bruggen, waar we, in konvooi , moeten wachten. En met zoveel boten is dat altijd weer een spannend moment.
Het is nog vroeg in de ochtend, maar er is al druk verkeer op het water. De Zijlroede, het kanaaltje door Lemmer, is smal en er liggen aan beiden kanten boten aangemeerd.
We vertrekken uit Lemmer voor de laatse etappe van onze reis naar Friesland. We hopen in de jachthaven van Boornzwaag aan te komen rond de middag. Eerst moeten we in Lemmer de sluis door. Voor het gebruiken van de sluis moet in Friesland betaald worden. Het geld wordt geïnd door de sluiswachter die met een houten klomp aan een touwtje, het geld aan elke boot komt ontvangen.
Lemmer is echt een gezellig stadje waar de pleziervaart echt thuis hoort. Langs de kanaaltjes, midden in de stad, naast de tientallen terrasjes, liggen hondenden boten en bootjes aangemeerd, de een al mooier en nieuwer dan de andere.
