copyright by Barbara Valkova
"Poëzie is onthulling van gevoel"
01-08-2008
Lavastromen
Lavastromen vormen
woorden, van
boosheid en
verdriet; roodgloeiende
brokstukken golven
door deze
aders,
gevoelens bonken; in
een opzwellend
crescendo
tegen mijn
slaapbeen; vragen om
hun absolutie, in
circulerend
vulkanisme onder
gespannen huid; nog even
eventjes, en dan
zal
gesmolten
emotiegesteente zich
de weg naar
buiten zoeken,
als
lavas openbloeien.
01-08-2008 om 00:00
geschreven door Littledolphin
Zwarte ruimtes zwarte ruimtes
geen licht en lucht;
ronde lijnen zonder
begin of einde;
angst bonkt in
een keel, die
dichtgesnoerd niet
schreeuwen kan;
zoekend, tastend
geen uitweg te
bekennen; donkere
handen dreigen;
ben omcirkeld,
opgesloten
het staat me tot
de nek;
ik ben bang.
01-08-2008 om 00:00
geschreven door Littledolphin
Afsluiting
Sluit me af, bouw
muren ter
bescherming
om mij heen
timmer laatste
deuren dicht,
hermetisch
afgesloten voor
gevoel, verdriet
en pijn; is er
geen weg meer
naar mijn eigen kern;
ben luchtdicht
steriel
misschien zelfs al
volkomen dood; probeer
nu eens
mij
te raken.
01-08-2008 om 00:00
geschreven door Littledolphin
Tempels der lust "Bemin mij", schreeuwt mijn
omhuld door
naaktheid;
en een geur van begeerte; elke
kleinste huidopening
smeekt om
het verrichten van
de daad;
borsten bloeien open
onder duizend kleine
aanrakingen
als bloemen
en wijdebeens verlangend
wacht ik, om
bemind te worden
door jouw levensvocht
in
tempels der
lust.
Tempels der lust, 2
Zwart leer lonkt op
naakter huid, en
rode lakens ademen
wellustig geur van onzedelijkheid;
elke porie weergalmd lustwekkend
trillingen in
vleesgeworden begeerte, want
de nachtbloem van zonde zal openbloeien;
in onstilbaar verlangen
smeekt
mijn onbeklede lijf
"neem mij, streel mij, lik mij", wijl
warm kaarsvet zinprikkelend
over ronde billen naar beneden loopt,
open ik
de poorten
van tempels der lust;
enkel en alleen
voor jou.
Tempels der lust, 3
Laat ons vannacht slechts
begeerte en hartstocht
schrijven, tussen
rode lakens van satijn;
het firmament onze
namen lustvol kreunen
van oneindig
wild genot; in
hevig stotende bewegingen
extase kleuren, wanneer
de poorten van
tempels der lust
zich wijd
openen.
Tempels der lust, 4 De nacht is gekomen, waar
onze naaktheid schuilt op
't schemerduistere strand, en
slechts kleine golven
lust en verlangen zingen,
wij liefde vrijen in
het wit van 't warme zand;
mijn borsten bloeien open
als twee
passiebloemen, die
onder jouw lonkenden strelingen
dorstig het
vocht van begeerte
drinken; tot aan
de laatste druppel
wil ik
jou beminnen
in
tempels der lust.
Tempels der lust, 5 Hartstochtelijk bloeien
lakens
lustvol rood, in
kleur van zinnelijke liefde;
de nacht is wakker,
een teunisbloem
gaat open, waar
slechts schemerdonker
tonen van verlangen en passie
weergalmd, en
lichamen hongerig
elkaars lustvocht opnemen;
leg mij neer
op het altaar
der godin van liefde
neem dit blote offer;
drink mijn bloed der
liefdesdaad
tot aan
de laatste druppel;
ik ben jouw
koningin der nacht
kom
in mijn
tempels der lust.
Tempels der lust, 6 Het nachtdier is
ontwaakt
voor de poorten
van tempels der lust;
een beest in mij
schreeuwt genotziek om
jouw naaktheid
lustvoedsel voor mijn lichaam;
voed dit roofdier vannacht
tot laatste druppels
van verlangen en
begeerte, want
't aloude spel
der
paring is
begonnen;
treed binnen
in
mijn tempels der
lust.
Tempels der lust, 7 de laatste
Een laatste keer
schreeuwt dit
lichaam om
jouw vlees; uitgehongerd
zet ik nagels in
een zinnelijk
wezen; wellustig
is mijn naaktheid,
slechts een
naar zaadvocht
verlangende begeerte; lonkend
ligt deze lijf
vannacht te
schreien, om
genotsvoedsel; achter
de poorten van
tempels
der lust.
01-08-2008 om 00:00
geschreven door Littledolphin
31-07-2008
Splinter
Daar zit je dan,
lekker ingewreven
onder
-mijn huid-
pogingen, jou
eruit te peuteren
mogen niet baten
-verrekt, wat zit je toch diep-
krijg jou maar niet
te pakken, geen
grip erop
-'t is toch dieper, dan gedacht-
maar, als ik
jou laat zitten, waar
je nu bent
-dan doet het wellicht geen pijn-
niet elk ding, wat
diep schuilt, hoeft
per se
zeer te doen.
31-07-2008 om 18:21
geschreven door Littledolphin
Dobbelstenen
Waar ik dacht,
gelukkig te zijn
met jou, waren
de dobbelstenen allang gevallen;
rekensommen, die
niet opgingen
voor ons, hoe
wij het ook draaiden en keerden;
een plus een
maakt nog
steeds geen twee, als
er drie in spel zijn;
"alia iacta est" zei jij
en ik-
ik wist, dat
deze partij
verloren was
voor mij.
31-07-2008 om 18:08
geschreven door Littledolphin
Gewaarwording Zachte ochtendschemering
op naakter huid,
fluisterende liefdestonen, die
ten hemel stijgen in
zaligheid van het
absoluute niets;
Niets moeten
niets hoefen, slechts
ultiem nietsisme; dat
is de gewaarwording
van
jouw genegenheid.
31-07-2008 om 14:17
geschreven door Littledolphin
Pruisisch blauw
"Schenk mij een kleur van vergeving",
zei ik, en
-jij-
liet mijn lippen drinken aan
de oorsprong van het bestaan;
zuiverde ik mijn ziel in
pruisisch blauwe wateren, die
stroomden aan
grensen van dit universum
-oneindig-
vol overvloed; waste
ik zonden van dit geschonden lijf
-bevrijde deze geest-
om te mogen wederkeren
tot dat, wat
ik ooit
was;
o mens, in
zonde geboren
-gij-
zult vergaan tot stof; maar
ik smeek vergeving aan
pruisisch blauw, want
ook ik heb gezondigd
en
mijn dood
wacht.
31-07-2008 om 14:15
geschreven door Littledolphin
Okselholte
Mens,
je lijkt wel in
mijn okselholte
gekropen;
hebt jezelf genesteld in
elke kleinste
huidopening, krijg
het warm van
al die liefde, die
je straald;
nu zit je daar
muurvast; en
ik?
ik ben bang, om te zweten.
31-07-2008 om 14:14
geschreven door Littledolphin
Gezandstraald Wanneer jouw handen glijden
over mijn naaktheid,
schilder je gedachten tussen
droom en werkelijkheid in
kloppend leven;
-mijn hart-
en slechts met
de fijnste zandkorrels, die
mij doen rillen
zandstraal je liefde
diep in de wortels van
mijn onbedekt bestaan;
kleed mij met de eenvoud van
enkele deeltjes
kwarts en glimmer.
31-07-2008 om 14:13
geschreven door Littledolphin
Stilte absorberen Ik nam jouw woorden op,
alsof er
geen nieuwe morgen meer kwam;
sterren en zelfs de maan
straalden niet meer
wit licht
zoals ze anders deden, wanneer
ik bij jou was;
"het ga je goed", zei je
en alles wat ik nog kan,
is enkel
de stilte absorberen
van deze
eeuwigduurende
ademtocht.
31-07-2008 om 14:13
geschreven door Littledolphin
Pas op-lief!
In mij schuilt het kind
van de
eeuwige rebel
-pacifist, greenpeaceactivist-
praat vaak snijdend, met
het hartje
op mijn tong, spreek woorden
die kunnen raken;
ironie huist
startklaar op
een snelle lip, naast buurman
die sarcasme heet; en
laten we de mix maar
smaken, met een
dressing van cynisme
-wereldverbeteraar, anarchist-
noem het, wat
je wilt; en
toch zeg jij
-eeuwige optimist-
pas op, zij is wel
lief.
31-07-2008 om 00:00
geschreven door Littledolphin
De wonden likken
Mijn ziel breekt open,
schreeuwd haar
oude pijnen;
verdriet vloeit door
de pen,
woorden
bloeden op papier;
ja, het is tijd
tijd, deze
wonden te likken
ik val, en
val;
steeds dieper
in de armen van
mijn geliefde
poëzie.
31-07-2008 om 00:00
geschreven door Littledolphin
Wezenlijk "Kijk en zie" sprak jij
maar ik
had mijn hart
met open ogen versloten;
tastte, probeerde
te voelen, wat
onvindbaar was
althans, zo dacht ik;
draaide mezelf in cirkels
maar toch geen
open lijn
te bekennen;
in deze
zoektocht naar
dit "zien"
vergat ik enkel en
alleen een ding,
namelijk dat
het wezenlijke
de mens
voor ogen
verborgen blijft.
31-07-2008 om 00:00
geschreven door Littledolphin
Zwerver der zeeën
Vrij en ongebonden in
oneindige dieptes
van blauwe
oceanen, met
slechts
wind en getijden
als mijn
vrienden; op
een odyssee door
ruimtes zonder
einde of
tijd; daar
waar gouden
zonnestralen en
zilveren maanlicht verzinken
aan wijde horizonnen,
is mijn thuis, enkel
het water
als levenselement; ben
vrijbuiter, en
liefste kind
des
Neptunus;
altijd ongebonden
als
zwerver der zeeën.
31-07-2008 om 00:00
geschreven door Littledolphin
Stilte Het was niet
stilte, die
alles sprak, wat
allang gezegd, met
snijdende tongen;
ook niet bedroefde
zang van
neerstrijkende kraaien
in vroege ochtendmist, wijl
jij lakens
onaangeroerd achterliet, die
ik nog steeds
beween; neen
slechts het geluid
der schervenlagen
op koude grond; splinters
van een gebroken hart
spreken enkel en alleen
stilte.
31-07-2008 om 00:00
geschreven door Littledolphin
Dorst
Zielsakkers liggen verlaten,
eenzaam in een schrale
wind, en er is
geen leven, wat
nog groeit;
keel is schor, te veel
gehuild; en
ogen genadeloos
verbrand
door felle zon;
mijn hele zijn
schreeuwt om
elke druppel water,
broodnodig
levensvocht;
ik heb dorst.
31-07-2008 om 00:00
geschreven door Littledolphin
Welkom op de gedichtensite van littledolphin!
Over mijzelf
Ik ben
Barbara Valkova , en gebruik soms ook wel de schuilnaam
Littledolphin .
Ik ben een vrouw en woon in
Zuidveen, Overijssel (Nederland) en mijn beroep is
verpleegkundige geweest .
Ik ben geboren op 18/06/1971 en ben nu dus
53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, schilderen, mijn paarden.
Sinds een aantal jaren helemaal verzot aan schrijven, ben ik altijd op zoek naar mijn eigen kern, het innerlijke kind.Omdat ik door ziekte niet meer werk, heb ik hier voldoende tijd voor. Ik wens iedereen veel plezier bij het lezen van mijn site. Liefs, B
Ik ben Barbara Valkova, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Littledolphin.
