copyright by Barbara Valkova
"Poëzie is onthulling van gevoel"
Verbrijzeld Mijn naaktheid rust
in een hoek; verlaten
en
mijn zielswezen verbrijzeld
in
duizend kleine deeltjes;
goud en glimmer vergaat tot
stof
het is er niet meer, mijn
zijn ademt resterende
windvlagen
van jouw geur, die
schrijnende pijnen diep
onder de huid schrijft
-alleen gelaten-
transpireer ik enkel nog
onuitgesproken woorden, die
jouw enkelvoud niet meer
bereiken; zoals
de aanwezigheid niet
voelbaar is;
-vergeef me-
ik sterf in een dood
van
vergeten, en
dit verscheurde hart
houdt nog steeds
van
jou.
05-08-2008 om 13:16
geschreven door Littledolphin
De wereld en een egel
'K zal je iets vertellen,
de wereld is vandaag
heel hard op
mijn kop gevallen
-boem, bats!-
met al haar ellende
kleine zorgen, en
groot verdriet; is
alles blijven hangen
-gedachten, zo flink als tientonners!-
kan niet meer filteren,
laat staan loslaten
'k ben slechts maar
de wereld aan het
absorberen; en
alles weegt zwaar,
voel me eenzaam
en ook wel
een beetje alleen
-verloren zicht, zinkend schip!-
toen ben ik een egel geworden,
heb me lekker opgekrulld, dikke
stekels opgezet, van
-die hele lange!-
kom wereld, kom op
probeer nu eens
maar
mij te raken!
05-08-2008 om 13:11
geschreven door Littledolphin
Oratorium Dit lijf weent berouw,
verhuld
in passiedoeken, als
levend standbeeld
van spijt en
zondebesef; waar
mijn zijn naar goedheid
trachtte, waste
ik handen slechts in
water der verdorvenheid;
zie dit corpus van
de schuld, het
smeekt vergeving;
mijn vlees was zwak.
05-08-2008 om 13:06
geschreven door Littledolphin
Bagage
Het leven rust
zwaar op deze
rug,
meer dan
zielswervels
kunnen dragen
mijn steunpilaren kraken; en
gewetensschoenen
beginnen aardig
te drukken; blaren
heb ik allang opgelopen,
op de boulevard
des levens, die
bezaaid was
met obstakels van
illusies
desillusies; waar
veel dromen
onder
stenen zijn
begraven;
zelfs
treurwilgen buigen
diep
over donker water, zoals
ik buig
onder
mijn bagage.
05-08-2008 om 13:04
geschreven door Littledolphin
Diamantkloven
Zorgvuldig kliefde
jij, door al
de jaren heen
kleinste kristallen; sleep
facetten der
liefde, die
fonkelden op
een fragiele ziel; breekbaar
kerfde zich
jouw naam in
kostbaar kleinood, als
meesterstuk van genegenheid; toch
kwam de dag, daar
warme ogen
blind gemaakt, door
streven naar meer glans; en
deze diamant in
duizend stukken
brak, voorgoed verkocht
aan lonkende liefdesdood.
05-08-2008 om 12:57
geschreven door Littledolphin
In stilte sterven
Ik sterf
in stilte
eenzaam,
alleen;
de godsverlaten dood, waar
schemering
mij koud
heeft omarmd, daar
heb ik
allang
geen licht
meer gezien; tijd
is niet
meer, en
zal nooit
zijn, want
het sterven
is
begonnen, de
verlossing
van mijn
pijn.
04-08-2008 om 18:16
geschreven door Littledolphin
Globe
Ik had jou vast
vastjes, vast
was bang, om
te verliezen;
je liet mij los
losjes, los
liet mijn
wereld zomaar vallen;
nu lig ik stuk
stukjes, stuk
en wil
de globe plakken;
wil niet lukken, is
zo zwaar
zwaartjes, zwaar
zijn splinters van verdriet.
04-08-2008 om 10:18
geschreven door Littledolphin
Dichterlijk ontwaken
De ochtend kijkt
met slaapdronken ogen
door
halfopen ramen, waar
bij dageraad
eerste gedachten
stromen, in
brokstukken van
spiegels
der nacht, die
zinnen vorm geven, om
met vroege lichtstralen
dichterlijk
te ontwaken.
04-08-2008 om 09:03
geschreven door Littledolphin
Welkom op de gedichtensite van littledolphin!
Over mijzelf
Ik ben
Barbara Valkova , en gebruik soms ook wel de schuilnaam
Littledolphin .
Ik ben een vrouw en woon in
Zuidveen, Overijssel (Nederland) en mijn beroep is
verpleegkundige geweest .
Ik ben geboren op 18/06/1971 en ben nu dus
53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: poëzie, schilderen, mijn paarden.
Sinds een aantal jaren helemaal verzot aan schrijven, ben ik altijd op zoek naar mijn eigen kern, het innerlijke kind.Omdat ik door ziekte niet meer werk, heb ik hier voldoende tijd voor. Ik wens iedereen veel plezier bij het lezen van mijn site. Liefs, B
Ik ben Barbara Valkova, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Littledolphin.
