Welkom verhalen die waar gebeurt zijn.

De zondag die verliep gewoon.
De maandag op maandag ochtend belde de
oma van het kind, haar moeder en zei: hallo
ik wou iets zeggen wij kopen een doos dat
gemaakt is door Rien Poortvliet voor het kind.
Mocht het in ziekenhuis belanden hebben wij
iets om het haar te geven. Wil je het door geven
anders krijgt ze misschien wel twee of drie.
Ja dat ben goed ik zal het door geven.
Het was ongeveer elf uur.
En die dag ging gewoon voorbij.
Ook de dinsdag ook de woensdag.
Tot donderdag in de avond daar ging de telefoon,
wie kan dat zijn?
Een stem aan de andere kant van de lijn
zei je spreekt met. En met het meisje gaat alles goed.
Met wie gaat alles goed?
Met het meisje ze ligt in Sofia kinderziekenhuis.
De mensen schokken.
Hoe komt het?
Nou je weet wel.
O daarvoor ja.
Is het goed gelukt?
Ja.
Weet haar vader het al?
Nee
Maar ik bel hem zo op.
En wat mij betreft mogen jullie best
komen vrijdag avond of zondag want
maandag is ze weer thuis.
Mogen we zaterdag want het is zo
gauw laat Vrijdag?
Nee zaterdag niet want dan komen
er mensen.
Een halfuurtje later kwam
haar vader na ons toe.
Gaan jullie vroeg hij?
Wanneer?
Er blijft niets anders over dan zondag ik

Vrijdag de koorts.
Het was weer vrijdag geworden
en daar ging die telefoon weer.
Hallo met mij,
ik moet jullie melden het kind
heeft ineens koorts gekregen maar
je mag wel naar haar toe.
Koorts hoe kan nou. ?
Maar komen doen we zondag oké.
Zaterdag rond de klok van zes uur
in de ochtend daar ging de telefoon
en of ik wat wist wat ze ging vertellen,
zei ik ja we konden komen.
De anderen kant zei snel want
ze ligt in coma.
Het was ondanks het gevoel van wetend
te zijn toch een grote schok.
Vlug onze kleren aan en daar stond
de vader van het meisje ons al op te
wachten en zo gingen wij naar het
meisje toe met een brok in de keel.
We waren kapot.

Vervolg van zaterdag
Toen de familie in het kinder ziekenhuis
aan kwamen, stonden in het kamertje
ook de anderen familie.
En het was raar maar het leek net
of deze de schuld aan de ander familie gaven,
omdat het meisje in coma was gevallen.
Het hoeft niet zo te zijn maar zo voelde
die familie het.
Een voor een mocht iemand naar het kind toe.
Zo was het de beurt aan een vrouw.
Toen die bij het kind stond wou deze haar
hoofdje aaien dat deed het kinds moeder ook,
terwijl zij haar arm de richting naar
het hoofdje deed, voelde het kind waarschijnlijk
haar energie want haar armpje ging naar de vrouw toe.
Maar omdat het kind aan beademing lag had het in
haar armpje een slangentje en deze vloog er uit.
Snel kwam de zuster en deed deze gelijk erin.
De vrouw schok heftig maar nog meer toen het
een standje kreeg van het kind haar moeder.
De vrouw zei ik kan er niets aan doen dat deze
plaats vind, maar snap dat je schikt ik zelf ben
ook geschrokken maar blijf je zelf denk aan het kind.
De moeder zei ja je heb gelijk.
De vrouw ging naar de anderen familie leden en zei:
ik kan hier niet verder blijven ik zoek frisse lucht.
Ook de anderen wouden naar buiten.
Toen vroeg de vrouw zullen we naar St.Williebrod gaan?
De anderen vonden het een goed idee.
Ze konden met het blijven niets voor het kind doen,
dus naar St.Williebrod.
Daar aan gekomen gingen zij naar de kapelaan
de vrouw had hem wel eens gemagnetiseerd terwijl
hij voor haar een on bekende was,
voelde zei zijn pijn in zijn been,
dus waren zij vrienden geworden.
Zodoende belde de familie op zijn bel en daar
kwam kapelaans moeder aan ze deed de
deur open en vroeg wil je mijn zoon?
Graag.
Ze liet hen binnen en deed een deur open van
een kamertje en liet daar de familie naar binnen.
Even later kwam de kapelaan hallo zei hij wat
kan ik betekenen voor jullie.
Wij komen net van een meisje die in coma ligt.
En de familie vertelde hem hun verhaal.
Toen vroeg de familie om een kaars voor in
de grot van Maria te zetten.
Hij ging naar zijn kast toe en pakte daar
twee kaarsen uit.
Hij gaf het de familie en zei zet deze bij de
moeder en ik zal vanavond bij de mis voor
zieken kinderen aan haar denken,
en morgen ook.
De man wou de kaarsen betalen maar de
kapelaan zei nee deze zijn voor het kind.
Toen zag de familie voor het eerst de man
tranen hebben en hij zij bestaat er dan toch echte liefde.
Want zo kaars kosten eigelijk F10- gulden
dus twee zijn F20-. vervolgt

De Oma, s
Er waren twee oma,
s die van elkander niet af wisten dat zij
een op dracht hadden gehad s, nachts.
Toen ze eenmaal onder weg waren naar
hun meisje die in coma lag zei de een
tegen de ander.
Ik heb vannacht een opdracht gehad.
De ander ik ook.
Wat gaven ze jou door?
Ik moet zingen wordt wakker het
zonnetje is al op. I
k kom kleine meid en dans voor mij.
Toen daar aan gekomen lag hun meisje
ondanks ze in coma lag maar zelf kon ademen
op haar eigen afd. in haar eigen bedje.
Voor de oma,,s was het nieuw want zij waren
nog niet op deze afd. geweest.
En voor een oma was het helemaal een
blijdschap toen deze op die afd.
een grote raam zag en daar achter
alles van Rien Poortvliet zag staan.
Zij dacht Rien jij bent het vannacht
geweest net als die vrijdag.
Ze hebben hun liedjes gezongen en de
oudste oma zei als je de oogjes open wilt
doen mag het hoor.
En zo zagen opeens de twee oma,
s twee oogjes open gaan. Maar wat was dat?
Er zaten geen pupillen in.
Het waren helder blauwe oogjes
die je aan keken. tot driemaal toe
heeft ze het gedaan.
Ook toen de andere oma zong voor haar.
Het was heel erg mooi.
Echt waar gebeurd.