Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Terug naar Thailand
Verhalen van onze winterreis door Thailand
02-02-2025
Traag naar het zuiden.
Na een rustige tijd in de natuur, is het terug tijd om wat cultuur op te snuiven. We trekken door naar Petchaburi.
Wikipedia zegt hierover:
'Phetchaburi (Thais: เพชรบุรี) is een stad in Centraal-Thailand. Phetchaburi is hoofdstad van de provincie Petchaburi en het district Petchaburi.' Trouwens, de stad ligt ook aan de Petchaburi rivier.
Hier geven de Thais in elk geval geen blijk van een groot vermogen tot creatieve naamgeving!
Wikipedia vertelt verder nog dat de gemiddelde jaartemperatuur 30 graden bedraagt, wat evenveel is als de gemiddelde leeftijd van de bevolking.
Volgens de 'Lonely Planet' is 'Phetburi' zoals de lokale bevolking de stad noemt, een rustige plaats met veel tempels, oude teakhouten huizen en een heel speciale keuken, afwijkend van de rest van Thailand.
Dat klinkt allemaal schitterend, dus op weg.
De taxi die we besteld hebben (met taximeter!) arriveert stipt om 6.15 uur aan het hotel. Hij brengt ons voor de dagelijkse files losbarsten naar het 'Southern busstation' in Bangkok, waar we overstappen op een minibus.
De rit verloopt voorspoedig, tot we op een gegeven ogenblik merken dat we in de richting van Hua Hin aan het rijden zijn. De buschauffeur is ons vergeten af te zetten!
In het busje is er niemand die ook maar één woord Engels (of Frans of Spaans ….) spreekt, maar gelukkig hebben we onze vertaal-app! De chauffeur beseft dat hij ons vergeten is. Hij rijdt door tot aan de volgende opstapplaats, steekt met ons de straat over naar de plaats waar de minibussen naar de andere kant passeren, onderhandelt met de kaartjesverkoper en zorgt er zo voor dat we terug kunnen rijden naar Petchaburi.
We hebben hier een kamer geboekt in een klein guesthouse aan de rivier, juist tegenover een prachtig tempelcomplex en op vijf minuten stappen van de 'nightmarket'. Om een idee van de prijs te geven: we betalen 721 Thai bath (omgerekend € 20,54!) voor een heel propere kamer met airco, douche, TV, internet en gratis ontbijt. Het hotel staat bekend om zijn vriendelijke eigenaars en vooral om de vrouw des huizes die elke morgen een ander ontbijt maakt met producten en gerechten uit de streek.
Hier blijven we een paar dagen, genieten van het ontbijt, wandelingen langs en door de tempels, de avondmarkt (tientallen eetkraampjes!) een tocht naar het oude centrum waar minstens drie Thaise koningen een zomerpaleis en of een tempel gebouwd hebben....
Op onze tocht komen we langs een optreden van een tempeldanseres/zangeres, die een zangvoordracht geeft, begleid door een plaatselijk orkestje en een vrouwenkoor.
Het was prachtig! We hebben genoten van ons verblijf hier. Als verrassing nemen de eigenaars van het guesthouse hun gasten de laatste avond mee naar een 'festival'. Elk jaar wordt hier na de rijstoogst het 'cow racing festival' gehouden dat enorm populair is. Gedurende de dag zijn er wedstrijden (cow races) en 's avonds zijn er ontelbare eetkraampjes en wordt er op een groot podium muziek gemaakt.
Dan terug de natuur in. In het guesthouse hebben we kennis gemaakt met een man die al jaren naar Thailand komt en hij raadt ons het dorp Cha Am aan. Aan zee gelegen, rustig …
We wagen het er op. De eigenaar en zijn vrouw brengen ons naar het busstation en onderhandelen voor ons over de prijs.
Na een rustige rit bereiken we onze bestemming. Het verschil met ons vorige hotel kan niet groter zijn: we checken in in het 'Thomlek Swiss Style' hotel, gedreven door een Zwitserse expat en zijn Thaise vrouw. Heel ruime kamer met klassieke Europese meubelen. Zelfde prijs als vorig hotel en ook hier weer ontbijt inbegrepen. Alleen bestaat het ontbijt hier uit brood, spek met eieren, gebakken worstjes, confituur en een kop koffie. Je kan er ook lunchen en dineren; varkensgebraad, goulash, Wiener schnitzel met frieten ….
Hier wandelen we langs het strand, doen we onze dagelijkse wandelingen in het 'wilde' gedeelte achter ons hotel en doen we twee grote vogelwandelingen: naar de vissershaven en pier en een wandeling naar het Cha Am Forest Park. Dat laatste is een kruising tussen een park (aangelegde wegen …) en een natuurgebied.
Ook hier vriendelijke eigenaars. De bazin doet zelfs gratis onze was, maar spijtig genoeg speelt ze hem ook kwijt. Gelukkig vindt iemand op straat de zak met onze (nu propere) was en brengt hem terug naar het hotel.
Maar eigenlijk zijn we nog niet ver opgeschoten en besluiten we om ons te verplaatsen naar Hua Hin.
Waar Cha Am wat lijkt op Wenduine (klein, familiaal, gezellig) lijkt Hua Hin meer op Blankenberge: veel groter, drukker, beetje commerciëler …. We gaan hier proberen een grote uitstap te maken naar Khao Sam Roi Yot National Park (in de voormiddag om vogels te kijken) en naar Kui Buri (in de namiddag), een park dat bekend staat om zijn grote kudde wilde olifanten en om zijn wilde gaurs (runderen).
Hier komen we terecht in een simpathiek hotel gedreven door een Franse expat. Proper, heel vriendelijke mensen ….
Het boeken van onze tocht loopt echter niet echt van een leien dakje: de hoteleigenaar moet ons helpen, want we geraken er niet uit.
Na veel over en weer ge-SMS komen we tot een akkoord: twee nationale parken (een in de voormiddag en het andere in de namiddag) met een taxi met chauffeur en in het tweede park met een jeep. Dan blijkt dat onze chauffeur/gids niet kan op de dag dat wij willen gaan. Dus de tocht een dag later plannen, alleen is ons hotel volzet en we hebbem maar drie dagen geboekt. Dan voor twee nachten naar een ander hotel. Heel groot, heel hotelachtig, ruime kamer, zwembad …. weer voor €20, alleen is hier geen ontbijt inbegrepen.
Op onze uitstap bezoeken we drie natuurgebieden: een mangrovegebied (mooi, maar niet veel vogels), Khao Sam Roi Yot national park (er zouden heel veel vogels zitten, maar het park is zo groot en onze gids weet zo weinig van vogels dat de oogst maar mager is) en tenslotte Kui Buri national park, bekend om zijn grote kuddes olifanten. We waren eerst van plan om dit park over te slaan (we hebben al regelmatig olifanten in het wild gezien), maar we zijn toch in de buurt dus we besluiten een kijkje te nemen. Het park is enkel open van twee tot vijf in de namiddag, het aantal bezoekers is beperkt en je mag er niet te voet of met eigen vervoer in. We huren dus een (privé) terreinwagen met chauffeur en gids (850 Thai bath of € 24,5 voor drie uur!) en ontsnappen zo aan het gezlschap van olifant-zoekende medemensen. We maken onze (officiële park)gids duidelijk dat we niet in olifanten of apen geïnteresserd zijn, maar enkel in vogels. Volgens haar is het de tweede keer in haar carriere dat die vraag gesteld wordt.
Wat volgt is fantastisch: onder leiding van onze gids brengt de chauffeur ons naar een aantal plaatsen waar we veel vogels zien. Onze gids wordt zelf gaandeweg enthousiaster, zeker als we haar de (Engelse) namen van de vogels leren. Tegen het einde van de tocht zegt ze dan ook niet meer: 'Daar is die blauwe vogel weer', maar heel netjes: 'Look, an Indochinese roller!'.
We wekken wel de verbazing van de andere Jeeps op: telkens rijden we voorbij groepjes die in de schaduw van een boom zitten te wachten op olifanten, terwijl wij actief op jacht zijn naar vogels om te fotograferen.
Resultaat 26 soorten gezien, waaronder drie 'lifers'. Oh ja, we hebben ook net als de anderen een halve olifant gezien: het beest staat met kop en voorpoten achter een struik en enkel het dikke achterste + staart is zichtbaar. We raden onze gidsen dan ook aan om zich te herscholen tot vogelgids: veel plezanter en met meer kans op succes.
Bij het avondeten wacht ons nog een verrassing: omdat er verkiezingen zijn, mag er vandaag in heel Thailand geen alcohol geschonken worden!
Dat doet men hier wel vaker: op de verjaardag van de vorige koning was die dag (5 december) ook in heel het land alcoholvrij.
Dit was het voor dit verslag. Nu trekken we op een paar dagen echt naar het zuiden om eens te kijken wat daar te beleven valt.
