Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Terug naar Thailand
Verhalen van onze winterreis door Thailand
16-03-2025
Naar de grens met Myamar
Naar de grens met Myanmar.
We zijn drie uur onderweg van Chiang Mai naar Pai. Afstand: 130 km. Aantal bochten in de weg: 752, waaronder verschillende U-bochten. Desondanks verloopt de tocht vlot en wordt er niemnd (wagen)ziek onderweg.
Het is 20 jaar geleden dat we nog in Pai zijn geweest. Pai was toen een klein dorpje, hoofdzakelijk bezocht door backpackers waar 's avonds de vrouwen van de bergstammen (hilltribes) hun produkten kwamen verkopen.
Dat is nu totaal veranderd: Pai heeft slechts 2500 inwoners, maar heeft een luchthaven en betere toegangswegen, met als gevolg dat er nu een massa (nog eens 2500) toeristen is. Dat merk je aan het aantal hotels en restaurants, maar ook aan het aantal shops waar men weed verkoopt.
Dit is een vreemde toestand. Sinds 1920 is de verkoop, het gebruik en het bezit van drugs verboden in Thailand. Overtreding van deze wetten wordt streng bestraft, maar toch worden deze drugs openlijk verkocht. Het verschijnsel is duidelijk toerist-gerelateerd. In plaatsen waar weinig of geen toeristen komen zijn er geen weed-shops. In andere steden (Bangkok, Chiang Mai, Pai …) zijn er heel veel winkels waar de drugs openlijk worden verkocht en waar er, aan de stank te ruiken, ook duidelijk wordt gebruikt.
Hier heeft An een mooi guesthouse gevonden net buiten de stad.
Een aantal bungalows in een mooie tuin met een vijver, uitzicht op de rivier en een geweldig grasveld met zitbank en parasols. Het geheel is gelegen naast de rivier aan de rand van een bos.
Hier brengen we een paar dagen op dezelfde manier door: 's morgens ontbijt in het guesthouse aan de overkant van de straat, dan vogeltocht in de tuin en in de omgeving. We ontdekken het authentieke Pai met zijn rivier, bamboebrug, tempels.... als alle toeristen nog slapen.
Op de middag naar het hotel terug. An leest in de schaduw in de tuin, terwijl ik vogelfoto's determineer en bewerk.
Vieruurtje in het dorp, gevolgd door avondeten (het lekkerste eten ter wereld) en een wandeling over de nightmarket, een nagerechtje inbegrepen.
Ondanks het toerisme heeft Pai de uitstraling van twintig jaar geleden behouden en hebben wij hier een zalige tijd.
Na een kleine week trekken we verder. We willen nog verder naar het noorden, maar vanuit Pai is er geen simpel openbaarvervoer naar de plaatsen waar wij heen willen. Dus: terug naar Chiang Mai. Dus 752 bochten en 2,5 uur later worden we afgezet op een van de drie busstations van de stad. Ons oorspronkelijke plan was om hier een nachtje te slapen en dan terug naar het noorden te trekken naar Fang.
Toen kwam An met een geniaal plan: als we toch hier terug zijn, kunnen we misschien een vogelgids inhuren om naar een van de beste voegelgebieden van Thailand te gaan: Doi Inthanon, het hoogste punt van Thailand. Zogezegd, zo gedaan. Na wat onderhandelen (helft van de prijs af gekregen) maken we een afspraak.
Twee uur rijden met de auto (vertrekken om zes uur) en dan vogels kijken op verschillende plaatsen op de 'berg'. We zien ongeloofelijk veel vogels en vooral veel 'lifers'. Naarmate je hoger gaat, veranderd het biotoop en dus ook de vogelsoorten. We besluiten met een lekkere lunch en dan terug twee uur met de auto naar ons hotel. Heel moe, maar een geweldige dag, met dank aan onze gids Thana.
De dag erna rustdag (foto's!), gaan eten, vieruurtje …. en dan weer op weg.
Bestemming : Fang, helemaal in het noorden, bijna op de grens met Myamar. Rustige busrit (in een zeer grote, oranje bus, deze keer geen mini-van!). Na een rit van drie uur zijn we ter plaatse.
We hebben een heel goed hotel geboekt, midden tussen de rijstvelden. Spijtig genoeg is het gelegen aan een zeer drukke weg, wat wandelen in de omgeving wel bemoeilijkt.
Groot hotel, ruime kamers, heel proper, airco, tv, goede douche …. dat alles voor € 13, ontbijt inbegrepen. Hier hervatten we onze vogeltochten.
Van hieruit doen we ook een uitstap naar 'Fang hot springs' een gebied vol heetwaterbronnen met een geiser die op regelmatige tijdstippen een enorme wolk heet water en stoom de lucht in spuit. De grootste atraktie is hier om in een poel zelf je meegebrachte eitjes te koken in de natuurlijke hitte van de bron. Een leuke uitstap!
En dan onze laatste bestemming: Thaton. Een dorp(je) op de grens met Myamar. We logeren in een mooie 'hut', gemaakt uit rietmatten, maar perfect ingericht met een apart toilet, douchecel, ruime kleerkast (zeldzaam!) en gelegen in een mooie tuin met zwembad.
Hier doen we twee vogeltochten: 's morgens om zeven uur komt de taxi ons oppikken om ons naar de 'watertower' te brengen. Die watertoren is gewoon een herkenningspunt tussen de velden (vooral uien en kleine pikante pepertjes), de rivier en een paar grote plassen. Hier kijken we vogels tot kwart voor tien, waarna onze taxi ons komt oppikken en juist op tijd in het hotel terug afzet voor het ontbijt.
We krijgen een uitgebreid ontbijt: voorgerecht fruit (mango, papaya, banaan, watermeloen), hoofdgerecht gebakken eieren met spek, nagerecht: kleine pakketjes sticky rice (kleefrijst) met een sausje over en gewikkeld in palmbladen. Koffie en thee à volonté.
Na het eten wordt het hier geweldig heet (telkens boven de vijfendertig graden). Ik trek mij terug in onze bungalow om aan de foto's te werken en An duikt in het zwembad om daar wat verkoeling te zoeken.
Zo brengen onze laatste dagen door voor onze terugtocht.
Wie wil weten hoe dit verloopt moet zeker ons volgende verslag lezen
