Marijke Rits is geboren op 16 december 1968 te Willebroek en groeide op in de Schorheide te Tisselt. In het najaar van 1989 trok ze naar Antwerpen, waar ze 2 jaar later haar man Tony leerde kennen. Na enkele jaren in de stad te hebben gewoond, verhuisden ze naar de noorderkempen. Eerst St. Job-in-‘t-Goor, vervolgens Kalmthout en sedert begin 2011 wonen ze in het groene, bosrijke Schoten.
Geïnspireerd door haar grote liefde, de natuur, trekt ze er regelmatig op uit met haar camera. Sinds ze een vijftal jaren geleden ook de macrofotografie ontdekte en hierdoor alles in detail kon vastleggen, ging er een nieuwe wereld voor haar open, waar ze zich tot op heden met grote passie op toelegt.
In september 2013 had ze, samen met kunstenaars Ludo Van Den Heuvel en Albrecht Nees, haar eerste tentoonstelling. Deze werd verwezenlijkt door Ter Wijmen en Waterwegen en Zeekanaal en vond plaats in de kapel te Klein - Willebroek. Datzelfde jaar, in december, deed ze mee aan “De Kunststal”, een groepstentoonstelling in het pittoreske Begijnhof te Mechelen.
In juli 2014 organiseerde ze samen met kunstschilder Jozef Boden een prachtige grote expo in de Oude Pastorij te Essen. Dit was in samenwerking met fuchsiaclub Magellanica, die hun jaarlijkse bloemenshow hadden in de grote bijhorende tuin. Zo vonden vele liefhebbers van flora en fauna hun weg naar de tentoonstelling. De samenwerking werd een succes en Marijke werd gevraagd om dit jaar met haar werk in een tent op de bloemenshow zelf te komen staan. Dit zal doorgaan in het weekend 18 en 19 juli.
Dankzij internet kan Marijke haar foto’s nu ook internationaal delen. Ze is lid van talrijke fotografiegroepen over de hele wereld, waaronder ‘Extreme Macro’, ‘Fotobacheca Macro’, ‘Indian Macro’ , ‘Vogelaars en Natuurfotografie’, ‘Close ups’ enz.
Ze hoopt nog vele jaren plezier te kunnen putten uit deze creatieve bezigheid.
Albrecht Nees genoot zijn opleiding aan onze Academie voor Beeldende kunsten. Eerst leerde hij er schilderen bij leerkrachten als Dierckx en Tuerlinckx. later kwam daar beeldhouwen bij, bij illustere leermeesters als Lode Eyckermans (die tevens directeur was van de academie), en Walravens en Van den Brande. Dit waren en zijn volstrekt niet de minsten.
Zo begon het.
Albrecht zocht zijn eigen weg. Hij exposeerde regelmatig op individuele en diverse groepstentoonstellingen in Brussel, Amsterdam, Rijsel, Oostende, Konokke, en zelfs Parijs en Rome... In Mechelen konden we zijn werk al bekijken op de Kunstvestdagen en op Kunst op het Groot-Begijnhof.
Albrecht is een aangename gesprekspartner die met veel liefe, maar ook met grote bescheidenheid praat over zijn kunst.
Ludo voorstellen hoeft haast niet meer daarom een korte inhoud van zijn levensloop
Opleiding Kunstonderwijs
Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst Mechelen. Tekenen: leraars Francis de Koninck, Gust Dierckx en Rene Smits. Schilderen: leraars Gust Dierckx en Jean Pierre Tuerlinckx. Workshops Aquarel bij Sonja Craen.
Masterclasses Aquarel: 1998 Brian Ateyo, 2010 Alvaro Castagnet
Huidige werkzaamheden
Vanaf 1992 docent tekenen en schilderen aan het "Willebroeks Kunstatelier"
Docent aquarel in CC "de Kollebloem Puurs" en "Pulse"
Lid van Atelier 307, Lucasgilde te Mechelen, Pose te Willebroek en Aquarel Instituut Belgie
Prijzen
1980 Eerste Prijs Jules Bernaerts voor Zelfportret te Mechelen
1991 Eerste Prijs Antoon Catrie prijs 1991 "Moeder en Kind" te Drongen
1991 Eerste Prijs Wedstrijd "Kiezen voor Kunst" Gewest Mechelen
Laureaat wedstrijd en eindtentoonstelling "Kiezen voor Kunst" te Dilbeek en Bornem
Jean Pierre De Maeyer, beeldhouwer en een echte inboorling. Hij werd in 1950 hier in Klein Willebroek geboren en bracht er zijn jeugd door.
JP kreeg zijn basisopleiding op zeer jonge leeftijd in het Sito in Mechelen. In 1968 behaalde hij zijn diploma beeldhouwen. Hij ging daarna aan het werk als sculpteur in de meubelindustrie.Perfectionist dat JP is deed er nog een 2tal jaartjes bij in het Sito.
Helaas ging de meubelindustrie stilaan teloor en JP ging in dienst bij het gemeentebestuur van Willebroek waar hij het bracht tot ploegoverste.
Sedert 1996 volgt hij lessen beeldhouwen aan het Willebroekse Kunstatelier onder leiding van Henri Van Beersel. Hij kon dus geen beter leermeester vinden.
Onze 2e exposant Rita Bonte brengt ons kalligrafie en aquarel.
Ze begon met tekenen bij Leo De Wachter in het Willebroeks kunstatelier .
Daarna volgde ze aquarel bij Ludo van den Heuvel.
Met kalligrafie is ze in Antwerpen gestart bij Anna Van Damme en volgde ook cursussen kalligrafie bij Fons de Hertogh in Kapelle op den bos in verschillende lettertypes.
Ook verschillende cursussen gevolgd in Bonheiden bij An Vanhentenrijk
en ook workshops bij diverse kalligrafen oa Leterme uit Brugge en nog enkele anderen . Momenteel volgt ze terug aquarel in het Willebroeks kunstatelier !
De meeste mensen hebben de gewoonte om in het voorjaar of de grote vakantie een grote schoonmaak te doen . Ze zitten dan meestal met een pak spullen waarmee ze niets meer kunnen doen , maar die eigenlijk nog te bruikbaar zijn om naar het containerpark te brengen. Ter Wijmen geeft U die mogelijkheid om deze spullen een nieuw leven te geven door uw garage of andere plaats aan uw woning , open te stellen voor het publiek.
Een garageverkoop is een sociaal gebeuren. Mensen rijden van de ene garage naar de andere en praten tegelijkertijd met de bewoners en andere deelnemers. Mensen zijn steeds op zoek naar leuke spulletjes en die vinden ze gegarandeerd op zo een verkoop .
Garageverkoop over heel Tisselt van 14 tot 18 uur.
open op Zaterdag 9-16-23 en zondag 10-17en 24 augustus telkens van 14 tot 18 uur...
Een toelichting geven bij nieuwe creaties van Willy is weliswaar geen 'wandelingetje in het park'. Het is zondermeer een opdracht. Willy zijn werk laat zich immers niet zomaar onder een hoedje vangen. Zijn doeken zijn vrije vogels die naar je toe fladderen met hun veelkleurige vlerken: vlakken en vlekken, hier en daar een figuratief element, een of ander mysterieus woord, lijnen en strepen, en daar moetje dan mee aan de slag.
Wat meteen opvalt, is alleszins dat Willy zich niet bezighoudt is met het nabootsen of verfraaien van de zichtbare realiteit op een manier die iedereen dadelijk mooi en aangenaam vindt. Niet dat met dat soort kunst iets mis zou zijn maar de artiest 'pur sang' die Willy is, is duidelijk met heel andere dingen bezig dan met een eenvoudige imitatie van wat er rondom hem te zien is. Hij schept zo te zien een nieuwe onherkenbare, abstracte realiteit met eigen regels en wetmatigheden, gebaseerd op een veelheid van vragen: welke kleuren passen bij mijn initiële aanzet, hoe krijg ik evenwicht in de chaos die ik zelf geschapen heb, moet er nog een kleur bij of laat ik het zoals het nu is, staat die compositie nu of rammelt ze nog? Door voortdurend te wikken en te wegen ontstaat een nieuwe wereld die verbluffend in mekaar zit. Als u straks de 'nieuwe collectie' bekijkt, moet u er maar eens goed op letten hoe weldoordacht die composities van Willy inderdaad zijn: brutale, wilde, fauvistische kleuren worden afgewisseld met de verfijnde zachtaardigheid van pasteltinten; krachtige uithalen contrasteren met fijne, breekbare lijntjes, een kleur in de ene hoek wordt op een andere plaats in een andere tint herhaald en het wilde voile coloriet dat je direct naar de keel grijpt wordt ook weer getemperd met transparante vlakken die zinderen van tere levendigheid.
Evenwicht is essentieel, ordening in de chaos is de regel, want Willy wit zijn publiek dan wel niet behagen of verlokken met gemakkelijke klassieke harmonische schoonheid maar hij wil zijn publiek evenmin schofferen met een compositie die er niet 'staat'. Een schilderij moet immers 'kloppen', want anders zakt het ineen als een mislukte soufflé en dat is ontoelaatbaar. Compositorische perfectie is immers een kwestie van metier, een kwestie van stielkennis, een kwestie van elementair respect ook voor de toeschouwer en dat heeft Willy allemaal.
