.       Gerlinde…

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Peinzend zit ik achter mijn toetsenbord

En ben een gedichtje aan het bedenken

Maar wat ik ook denk, ik weet niet wat het wordt

En vraag aan onze dochter, of zij mij wat hulp wil schenken.

Maak er maar êên over mij hoor ik haar zeggen

Ik kijk achterom, en ben wat verbaasd!

Meent ze dat nu echt, hoe moet ik dit nu uitleggen?

Mijn twijfel is groot, toch schrijf ik door ongehaast.

Nu ik hier eenmaal aan ben begonnen

Merk ik dat dit niet eens zo makkelijk is

Ja inderdaad wat regels heb ik al wel verzonnen

Maar over haar nog maar heel weinig, als ik mij niet vergis

Gerlinde is haar naam door ons aan haar gegeven

Ze is nu al weer 13 jaren jong

Vernoemd naar oom Gert, je weet wel de broer van Teunie van Steven

Je bent de laatste die het hazehol uitsprong..

In Zwolle, zag jij je eerste levenslicht

Waar je gelijk al goed van je liet horen

Een pond of zeven, dat was je gewicht

O wat een lawaai, en je was nog maar net geboren..

Toch ben je opgegroeid, als een vrij rustig kind

Weet je nog, dat je het fietsen wou leren?

Wat ging je hard, recht voor de wind

Ja recht dat ging nog wel, maar o dat keren

Maar ongemerkt, is dit blad al bijna vol

En zal ik hier een eind aan moeten maken

Want het is al weer laat, ik moet naar mijn hazehol

Wil ik morgenvroeg, tenminste op tijd ontwaken

Tenslotte wil ik hier nog enkele woorden kwijt

Dat ook jou levensweg, voorspoedig mag verlopen

Want ook jij bent op reis, naar de eeuwigheid

Dit is wat wij als ouders hopen..

Dat ook jij je blik op Hem mag wenden

Vertrouwend, en hopend alles van Hem verwachten

Dan mag je weten, dat Hij je Zijn bijstand zal zenden

Wat je ook mag vergeten, maar dit, houd dit in je gedachten…

Je ouders…