|
 . Gerlinde
Peinzend zit ik achter mijn toetsenbord
En ben een gedichtje aan het bedenken
Maar wat ik ook denk, ik weet niet wat het wordt
En vraag aan onze dochter, of zij mij wat hulp wil schenken.
Maak er maar êên over mij hoor ik haar zeggen
Ik kijk achterom, en ben wat verbaasd!
Meent ze dat nu echt, hoe moet ik dit nu uitleggen?
Mijn twijfel is groot, toch schrijf ik door ongehaast.
Nu ik hier eenmaal aan ben begonnen
Merk ik dat dit niet eens zo makkelijk is
Ja inderdaad wat regels heb ik al wel verzonnen
Maar over haar nog maar heel weinig, als ik mij niet vergis
Gerlinde is haar naam door ons aan haar gegeven
Ze is nu al weer 13 jaren jong
Vernoemd naar oom Gert, je weet wel de broer van Teunie van Steven
Je bent de laatste die het hazehol uitsprong..
In Zwolle, zag jij je eerste levenslicht
Waar je gelijk al goed van je liet horen
Een pond of zeven, dat was je gewicht
O wat een lawaai, en je was nog maar net geboren..
Toch ben je opgegroeid, als een vrij rustig kind
Weet je nog, dat je het fietsen wou leren?
Wat ging je hard, recht voor de wind
Ja recht dat ging nog wel, maar o dat keren
Maar ongemerkt, is dit blad al bijna vol
En zal ik hier een eind aan moeten maken
Want het is al weer laat, ik moet naar mijn hazehol
Wil ik morgenvroeg, tenminste op tijd ontwaken
Tenslotte wil ik hier nog enkele woorden kwijt
Dat ook jou levensweg, voorspoedig mag verlopen
Want ook jij bent op reis, naar de eeuwigheid
Dit is wat wij als ouders hopen..
Dat ook jij je blik op Hem mag wenden
Vertrouwend, en hopend alles van Hem verwachten
Dan mag je weten, dat Hij je Zijn bijstand zal zenden
Wat je ook mag vergeten, maar dit, houd dit in je gedachten
Je ouders
| 
Ik ben Teunis
