Je zou niet zeggen dat dit een groene kikker is langs de rand van de vijver , zo'n aanpassingsvermogen ( camouflage ) dat die dieren hebben . Het is ongeloofelijk ! Deze kikker paste zich perfect aan aan de kleur van zijn omgeving !

Van sier - naar koivijver ...

Had ik een siervijver met goudwindes , ondertussen groeide mijn interesse voor een koi vijver , waarover ik het nu wil hebben .

Drie middelgrote koi kwamen mijn goudwinde vergezellen in 1989 . Het vijverwater was na een poosje niet zo helder meer , dat nam ik dan maar voor lief . Het was een plezier de koi’s te voederen , die kwamen op mij af in tegenstelling tot die goudwindes die altijd schichtig van mij wegzwommen. Na 14 dagen bij zo’n voederbeurt bemerkte ik een wit vlies over de ogen van de koi (kruisbesmetting). In paniek vroeg ik raad in de zaak waar ik de koi had aangekocht . Daar raadde men mij aan de koi in quarantaine te plaatsen , een product werd aangeschaft en ik huiswaarts . In quarantaine zetten , gemakkelijker gezegd dan gedaan , vooral als u daarvoor niet uitgerust bent ! Bij familie werden de plastieken waskuipen weggehaald en bij mij in de garage geplaatst . Water met het juist gedoseerde product werd in de wastobben gedaan waarna de koi werd overgezet . Nog niet alle drie mijn koi’s waren overgeplaatst of pardoes zo’n kanjer was al uit een kuip gesprongen en lag te spartelen op de garagevloer . Eerst handen bevochtigen , (want u neemt nooit een vis vast met droge handen , om verbranding te voorkomen) en de koi werd teruggezet in de kuip . Gelukkig had ik in de berging nog een net liggen om de aardbeien in ’t seizoen te overspannen tegen vogelvraat , daarmee kon ik de bakken overspannen en met een koord rond de kraag van de kuipen vastzetten . Nog een zuurstofsteen toevoegen en nu maar afwachten .

s’Anderendaags , de koi lagen rustig op de bodem van hun waterreservoir , onze garage was voor enkele dagen omgevormd tot een medisch centrum . Bij een controle zag ik dat de ogen van de karpers weer helder waren waarna de vissen na watertemperatuur aanpassing terug in de vijver gezet werden . Waren de koi nu terug gezond , na een poosje diende een volgend probleem zich aan : Het vijverwater werd donkergroen en mijn o zo mooie vissen waren weeral niet meer te zien , juist enkel bij een voederbeurt . Water filteren werd de uitdaging . Filtereenheden zoals die nu ter beschikking zijn waren er toen niet en lectuur over filters vanuit Japan (de bakermat van de koi) was ook niet ter beschikking . Dan maar mijn licht opgestoken in boeken over filtratie van aquaria , dat bestond wel . Mits alles groter te maken en aan te passen aan de vijver waagde ik mij zelf een filter te bouwen .

Twee zwarte tonnen van elk 80 l inhoud werden verdoken achter de beplanting aangesloten op de vijver met een pomp die op de bodem van de vijver werd gelegd . Als filtermassa werden de tonnen gevuld met plastiek voetmatten , een goed filtermedium , ik had een zeer groot oppervlak waar aërobe bacteriën zeer goed gedijen in een respectievelijk kleine ruimte .

Bovenop de matten kwamen er filterwatten om het vuil tegen te houden , die dan dagelijks dienden gespoeld te worden . Zodoende ontwierp ik een droge filter ,die veel zuurstof bevatte om de bacteriën hun werk te laten doen . Het gefilterde water stroomde zo weer via een waterval in mijn vijver . Na een paar weken filteren kreeg ik het vijverwater terug helder .

Ik kon ook een filter ingraven maar dat was veel arbeidsintensiever . Op de bodem van de vijver plaatste ik een 3 cm dikke laag vijversubstraat die meehielp het water helder en gezond te houden . Later werd nog een Japanse water cleaner toegevoegd . Na de mislukkingen en tegenslagen kon ik nu volop genieten en wegdromen aan de rand van de vijver en mij ontdoen van de dagelijkse stress die het huidige levensritme meebracht.

Van 9000 L naar 83000 L water , een grote stap !

Waar het hart van vol is , loopt de mond van over , zegt het spreekwoord . Ik deed een grondige kennis op via boeken , over de technische kant en werking van de filtratie van een koi vijver . Een plan werd op schaal uitgetekend en regelmatig aangepast / verbeterd tot ik er van overtuigd was er een goede werking van te kunnen verzekeren . Eerst maar mijn plan en bedoeling uitgelegd aan de overheid ( gemeentehuis ) en met een bouwvergunning op zak kon ik de werken startten . Ja, op 16 maart 1996 was het zover , de planten in de tuin werden allemaal uitgegraven en achteraan zo dicht mogelijk opeen voorlopig terug ingeplant met de bedoeling in groei te blijven om dan later terug uit te planten in een nieuw concept , nog meer Japans en nog meer de perfectie nastrevend.

Er begon voor mij een hele karwei , met kruiwagen , schop en spade begon ik aan iets waar ik het einde nog niet van wist . Het ware natuurlijk beter geweest indien ik met een minigraaf –

machine de vijver kon uitgraven , maar de tuin was aangeplant in 1980 en ik kon nergens meer achteraan geraken met zo’n machine zonder alles te moeten verwijderen , wat ik ook niet zag zitten . Tijdens de werkdagen , kon ik na mijn dagtaak nog 3 uren bezig blijven . De aarde werd achter de vijver opgehoopt om reliëf in de tuin aan te brengen met de bedoeling dan later op één plaats een bergriviertje en op een andere plaats een waterval aan te leggen . Na een tijd gespit te hebben leek mijn hoop uitgegraven aarde veel groter te zijn dan de put die ik maakte . Daarmee bedoel ik dat dit uitgraven een hele opgave zou zijn . Tijdens het weekend vulde ik in anderhalve dag een container met aarde die werd afgevoerd . Dit bleef zo maar een tijdje doorgaan . In totaal gingen er toch zo’n 12 containers weg . Gelukkig hadden wij een zeer droog seizoen , ’96 was het droogste jaar van de eeuw , wat voor mij zeer zeker goed uitkwam . Van maart tot juni kende ik maar 1 regendag dat ik s’ avonds niet kon werken . Eens mijn grote vijver 80 cm ( 2 spadensteken ) diep was werd het tijd om mijn oude vijver af te breken want die werd eveneens opgenomen in de nieuwe vijver . Probleem , mijn vissen zwommen daar nog in ! Dan maar zo’n bovengronds zwembad opgezet op mijn terras achteraan de tuin , 9000 l water overgepompt , de filtertonnen bijgeplaatst en mijn vissen zaten daar rustig in tot de nieuwe vijver zou af zijn . Ergens in juni was ik klaar met uitgraven van de vijver en de plaats waar het filter zou komen , er waren 3 delen van de vijver 2 m. diep en de bodem was conisch gegraven . Het grondwater stond zo laag , het was zo een droog seizoen dat ik pas op 2 m. diepte vochtige aarde had . Wat een geluk , het zou nogal een rampzalige toestand geweest zijn had het tijdens de graafwerken veel moeten regenen ,vooreest de graafwerken zouden veel langer hebben aangesleept en inkalven van de boorden zou ook tot de mogelijkheid behoort hebben wat dan stutten tot gevolg zou hebben . Ik mocht er niet aan denken tot wat een meerwerk dit uiteindelijk zou geleid hebben . Gelukkig bleven we daarvan gespaard . Alle nodige buizen werden geplaatst , 3 bodemdrains , 3 zwembad skimmers , leidingen voor riviertje en waterval . In juli werden de vijverwanden uitgemetseld in betonstenen , wand en bodem bepleistert , in poleyster gezet , gevuld met 60000 l leidingwater en eind augustus konden de vissen in hun nieuwe thuis . Wat zagen ze er gelukkig uit en de eigenaar ook !

Het werk voor de filterinstallatie kon nu beginnen …

Bemerk een afvoerbuis in de muur van de vijver .Op de koivijver zijn 3 zwembadskimmers geplaatst . Deze water oppervlakte zuigers zuigen elk 8000 l oppervlaktewater met drijvend vuil per uur naar binnen in mandjes . Via een waterval komt het water terug in de koivijver . Regelmatig de mandjes ledigen want u staat versteld over de hoeveelheid vuiligheid dat de skimmers vangen .

Na het uitmetselen en bepleisteren van de muren moet alles in twee lagen polyester gezet worden . Een vuile karwei ! Kan u zelf doen met wat oefening en handigheid !

De werken aan de koivijver lopen op zijn einde . Na het polyesteren krijgt de vijver een afwerkingslaag ( topcote ) in groen of zwarte kleur voor een vijver . Hier werd zwart gebruikt .Dit maakt de vijver egaal en zeer waterdicht !

Het ontstaan van onze tuin .

Als de bouwperikelen in 1980 achter de rug waren , begon ik met volle moed aan het braakliggende stuk grond . Laatste bouwresten werden verwijderd . De aarde was zeer hard aangereden door verschillende voertuigen die bij de bouw van een huis te pas komen . Maar toch was er een sterke begroeiing van een soort gras . Dat woekert en maakt een net van worteling dat het bijna niet te doen is om deze uit te roeien . Pemen komen veel voor op braakliggende gronden . Ik spitte de grond drie spaden diep los om die harde laag te doorbreken en zo het latere aanplanten van de tuinplanten beter te laten groeien . Doet u dit niet dan kan het regenwater niet doorsijpelen door die harde lagen en de wortels van de planten kunnen ook niet door die harde laag groeien indien u juist maar de bovenlaag omspit en zo staan de planten met de wortels in het water en gaan deze rotten , dus de voorbereiding vraagt bijzondere aandacht .

De pemen werden daarbij opgeruimd maar er blijven altijd wel ergens restjes wortels achter , die dan weer gaan woekeren , vandaar dat ik het eerste jaar aardappelen oogstte en dit is een goede remedie om de laatste resten pemen te vernietigen .

Er werd rondom de tuin een border aangeplant van 2 à 3 m breedte met , struiken , bloemen , coniferen en enkele bomen maakten het geheel af . Een gazon werd aangelegd en een waterpartij wilde ik toch in het geheel betrekken .(zie artikel een waterpartij , maar dan … ) Zo genoten wij 4 jaar lang van onze prachtige westerse tuin .

Ik schreef mij in bij de plaatselijke volkstuin die keuringen deden bij hun leden , ik wilde ook wel eens weten welke score we zouden behalen met onze tuin . Zes keer deed ik mee , het 1^e jaar was ik 2^e en de volgende vijf keer was ik telkens de 1^e.

In 1984 kwam ik voor het eerst in aanraking met bonsai ,dit fascineerde mij zodanig dat ik het kunnen vormen en onderhouden van bonsai wilde onder de knie krijgen . In een bonsaiclub waarbij ik aansloot konden we de knepen aanleren en uit hun bibliotheek boeken ontlenen over bonsai uiteraard maar ook over oosterse tuinen . De foto’s in die boeken dat inspireerde mij zodanig dat ik besloot om zelf een Japanse tuin aan te leggen . Beetje bij beetje werd onze tuin omgevormd naar het oosters model ,daarin zou bonsai opgesteld in zo’n tuin ook beter tot zijn recht komen . Alle bloemplanten (en ik had er hele mooie) werden weggegeven aan vrienden , bomen die in een oosterse tuin niet pasten werden omgezaagd , stilletjes verdween ons gazon , andere planten kwamen in de plaats . Onze tuin kreeg langzamerhand een oosters tintje .

Onze westerse tuin , keurig opgebouwde borders . Waar de yucca staat kwam eerste wijziging : een bonsaitafel onder afdak .

Een als coulissen werkende beplanting vergroot het uitzicht van de tuin . U kan niet alles tegelijk overzien en weet niet wat er straks te bezien valt .