Dit is het prachtige liedje van Harrie Bordon, geb.in Venlo op 14-9-1921 overleden op 3-11-1980. Mijn moeder van 91 jaar had in de nacht een droom, het was zo heftig dat ze er wakker door werd, ze begon ineens een Limburgs liedje te zingen in het dialect. Ze kon het niet en vroeg mij of ik er achter kon komen. Moeder woont in een Verpleeghuis in Leiden. Doordat ik een geluidsopname op Youtube heb gezet, kreeg ik een reactie van 2 lieve mensen uit Sittard Joke en Arjen, die werden geraakt door dit oude liedje, ze hebben mij de complete tekst toegestuurd waar ik deze mensen heel dankbaar voor ben. Leuk om op deze wijze elkaar te helpen, hier de tekst van dit mooie lied, een aubade aan een "Moeder".
Songtekst:
Ich zeen dich in gedachte weer wies doe ein leedje zóngs. Es dich gelökkig lachend veur t auwt fornuuske stóngs. Of wies doe langs dae zandwaeg leeps, dae noa t kapelke geit. Wo t bénkske, wos doe mich höbs liere baeje, noe nog steit. De wind zink langs n kaoreveld, n baekske, dat zink mit. dek is t jus es of ich weer in t auwt kapelke zit.
Refrein:
Wao mien mooder mich gelierd haet óm te laeve. Wie t laeve dat altied van mich verlank. Auch al kin ze mich heur leefde neet mier gaeve. Toch zek ik dék nog stil: mien mam doe bis bedank
En es de zoomer aovendzón heur létste straol lut gaon. Door rame van t kapelke, wo get boter-bleumkes staon. Vertélt t Limburgs léndje stil n jeugverhaol aan mich: Dan zeen ich in die létste straol mien mooder heur gezich. T is of det ze zégge wil: vergaet t plékske neet. Woo ich dich op n bénkske wie ste kind waas kniele leet.
Refrein
Strak zal ich mit mien kinjer auch nao t klein kapelke gaon. Woo ich mit zwart gevouwe hénj mit mooder hub gestaon. Dan zal ich auch mien kinjer liere baeje op die bank Die bank die dao al jaore steit, misschien al ieuwe lank. Och doezend van die plékskes zien dr in ôs Limburgs land. Wo ederein nao toe geit mit ein véldbloom in de hand.
Prachtige nummer van de CD Spirit of the Plains met een aantal citaten uit het boek "De verdwijning van het Universum.
Bijgaand gedicht van Tira is zo mooi bij dit prachtige nummer:
Over onze planeet valt een sneeuwdeken, is dat niet een kosmisch teken? Er gaan golven door mij heen Een gevoel als nooit voorheen
Het is een toestand van je zijn Weg opeens alle zielenpijn Gevoel van vree, van ga mee naat het nieuwe Het ongelooflijk vernieuwde De tijd is gekomen waarvan we in ons hart droomden Het is nu even wachten Dan komen krachten en machten Om ons te verhogen met kleuren van regenbogen
De chakra's van aarde en mens ontvangen dan ongekende oorden Waar we vroeger eens bij hoorden Te mooi om waar te zijn, dan weg is alle pijn Neen, het is geen droom, geen fantoom Het is echt en nu in deze tijd Met alle haat en nijd
Dus ga mee met die stroom, het komt echt uit die droom!
Dochter mag maar 1 uur per week naar Demente moeder
Het verhaal van Monique van Loon, dit gaat over haar moeder die als dement in een verpleeghuis zit in Tilburg. Deze Monique en haar moeder zijn de dupe vanwege de klachten over eten wat ver over de datum was en oud brood. Monique deed activiteiten voor de demente mensen, zoals liedjes zingen en spelen. Nu is haar door het huis een bezoekregeling aangezegd van 1 uur per week. Dit is een lijdensweg voor beiden.
Mijn moeder verblijft in een verpleeghuis in Leiden, ze is 91 jaar, ze werd wakker naar een prachtige droom, waarin ze contact had met haar moeder. Het was zo heftig dat ze er wakker van werd. Ze begon het liedje te zingen die in de droom voorbij kwam. Ze kon het liedje helemaal niet, en is nu op zoek of er mensen zijn die dit liedje misschien kennen. Van een attente kijker uit Sittard kreeg ik de zanger van het liedje door, ze waren er door geroerd van de droom van moeder, hier het filmpje:
Dit gaat over mistoestanden in een verpleeghuis. Hier hoor je hoe de bejegening gaat van een zich noemende VERPLEEGSTER tegenover een demente vrouw van 93 jaar. De dochter met dit bewijs in handen moet jaren procederen via de instanties om hier wat voor elkaar te krijgen. Het is gewoon MISDADIG DAT DE POLITIEK HIER NAUWELIJKS AANDACHT VOOR HEEFT. Ze gaan liever bekvechten over elkaars verleden, zodat men de macht weer krijgt. Liefde voor deze mensen is er nauwelijks, beschamend in 2010. Hulde voor deze dochter, die voor haar moeder in de bres sprong. Een andere dochter in Tilburg heeft door te klagen nu een bezoekregeling aan haar broek gekregen, zie hier:
Hier het tweede gedeelte van de Deutsche Messe van Franz Schubert, door de zangkoren van Geleen en Sittard van de Nieuw Apostolische Kerk, kijk en geniet van deze prachtige presentatie. Het koor staat o.l.v. Rolf Dautzenberg, aan het orgel Esther Wildeboer.
De zangkoren van Geleen en Sittard van de Nieuw Apostolische Kerk gaven zondagmiddag een muziekuitvoering van de Deutsche Messe van Franz Schubert, hier een inpressie van deze prachtige uitvoering. Het koor staat o.l.v. Rolf Dautzenberg met aan het orgel Esther Wildeboer.
Dit artikel stond vandaag 20-10-2010 in het weekkrantje "De Trompetter", enkele weken geleden stond er een fotograaf te filmen, terwijl ik de dieren aan het voeren was in het mooie stadspark van Maastricht, daarna kwam de man een praatje maken, hier het resultaat.
Het zal de vaste bezoekers niet ontgaan zijn dat ik me zorgen maken over het lot van de 88-jarige Paragnost Wolf Manus. Vlak voor zijn arrestatie in Overveen, namen vrienden van Wolf Manus op 3 september j.l. in Zwitserland deze boodschap van hem op. Iedereen kan zien dat Wolf zeker niet gek en dement is zoals door zijn mentor en Cordaan wordt beweerd. Achter de schermen wordt nu hard gewerkt aan een media-campagne om Wolf vrij te krijgen. Ik wil iedereen vragen die begaan is met het lot van Wolf Manus deze film op zijn of haar blog te zetten. Overigens is de positie van Wolf zeker geen uitzondering. Daarover binnenkort meer. Zie ook: http://www.ouderenbescherming.nl/nieuws/856-wolf-manus--ik-ben-niet-dement-en-werd-gek-gemaakt-bij-cordaanq.html
In deze uitzending van het actualiteitenprogramma "EenVandaag" was een onderdeel dat ging over De Zorg in Nederland in de vakantie". Samen met mijn 91-jarige moeder zijn er opnames gemaakt in Cafe Einstein aan de Nieuwe Rijn waar mijn moeder een kijkje gaf van de situatie in het Verpleeghuis Overrhyn in Leiden.
Een impressie uit het stadspark van Maastricht waar de kunstenares en de dieren ieder hun eigen plekje hebben. Met zang van de Maastrichtse zangeres Anita met het liedje: Ut groet gelòk
