Naar Zuid – Afrika mijn eerste verre reis 

 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik moest  voor de firma Danckaert ook naar Zuid –Afrika. De machines waren aangekomen en ter plaatse was niemand om deze te monteren.  Men gaf mij niet veel tijd om alle formaliteiten te regelen. Mijn visa heb ik verkregen op 17/02/1974 om te vertrekken op 24 februari 1974. Maar eerst moest  op die korte periode ook mijn inentingen hebben tegen gele koorts, pokken, cholera, ik moest ook kinine pillen innemen tegen de slaapziekte, dit alles acht dagen op voorhand. Al deze inentingen kreeg ik op enkele dagen tijd zodat bij mijn vertrek mijn linkse schouder pijn deed mijn rechtse ook ik had koorts van de pokken vaccinatie  en ik moest mijn valiezen werktuigen en attaché case dragen. Ik kon geen van mijn beide armen volledig bewegen. Over de ganse wereld was dit de tijd van de eerste petroleum crisis 1974.

Ik vertrok bij ons in de winter, en ginder was het zomer. Hier was het drie graden, op 23 februari 1974 rond veertien uur voor een vlucht van dertien uur zo een 11.000 kilometer. De vlucht ging van Zaventem naar Luanda in Ouganda, waar wij iets na  middernacht aankwamen  om bij te tanken. Wij waren verplicht om in de luchthaven te gaan wachten tijdens het tanken. Voor die gelegenheid waren al de shops van de luchthaven enkele uren open om de wachtenden de gelegenheid te geven allerlei Afrikaanse souvenirs te kopen. Ondertussen heb ik aan de Westzijde de zon zien onder gaan.Enkel uren later werd er verder gevlogen naar Johannesburg. Daar kon men van in het vliegtuig oostwaarts de zon zien opkomen. Het vliegtuig landde om zes uur kwart  op een zomerse zondagmorgen 24/02/1974 ( met 28 graden). Het was wel in het regen seizoen.  Men wachtte mij op aan de luchthaven en bracht mij onmiddellijk naar het Hotel  in een buitenwijk van Johannesburg. Ik sliep er op de negende verdieping en op de tiende verdieping was het zwembad 25 m x 12 m.

Moe van de reis ben ik in mijn kamer efkens op het bed gaan liggen en ook ingeslapen.

Ik was nog maar pas in mijn bed toen heel het hotel daverde. Eigenlijk wist ik niet wat er gebeurde maar ik dacht aan een aardbeving. Later vertelde men dat dit instortingen waren in de goudmijnen onder Johannesburg op 2.000 meter diepte.

Om acht uur rinkelde de telefoon in de kamer. Het was de baas van de invoerder die mijn kwam ophalen om een beetje sightseeing of toerisme te doen. Maar eerst was er het Zuid Afrikaans ontbijt. Ik had er keuze tussen oneindig veel lekkere zaken. Ik noem even op appelsiensap, tomatensap, ananassap perzikensap, dan waren  kornflakes met chocoladepoeder, melk en suiker, om verder te gaan met toast, worstjes, hesp, eieren gekookt, gebakken, paardeoog, het is nog niet gedaan. Verder kon men er ook vis bestellen, vlees, biefstuk en ander, met kroketten, frietjes, aardappelen en meer en vruchten of ijsjes als dessert. Normaal at men 's middag niet en dronk men juist een frisdrank.

Wij zijn dan die zondag naar het slangenpark geweest, waar men het gif van de slangen aftapte in een glas met vlies erover om er serum van te maken tegen slangenbeten. Dit alles gebeurde op enkele meter afstand van ons.

In de namiddag zijn wij naar een wildpark geweest waar wij tussen de leeuwen, olifanten, struisvogels, giraffen, zebras reden  alles in de wilde natuur.          

De volgende morgen was het vroeg opstaan. Ik ben toen naar het kantoor van de invoerder geweest waar mijn programma in grote lijnen vast gelegd werd.

Toen werd mij een begeleider toegewezen, een John een Engelse technieker met de firmawagen.( in Zuid-Afrika rijd men links) Er werden ook enkele praktische instructies gegeven  als voorzorg in die tijd van apartheid en rassenhaat zoals: 

Ingeval van ongeval met een zwarte, blijft niet staan, maar rijdt onmiddellijk naar de politie

De kans is groot dat ge zijn stamgenoten op uw nek krijgt en uw laatste uren geteld zijn ttz men vermoordt u uit wraak.

Nooit in de brousse alleen (zonder politie) in een negerdorp gaan men komt er zelden levend uit. 

Nooit naast de baan in het gras lopen, zelfs niet om naar het toilet te gaan, wegens de slangen.

Als uw benzine tank half leeg is moet zij terug vol de bezinelevering was in die tijd zeer onregelmatig, en men weet nooit wat er kan gebeuren.

Altijd iets te drinken bij hebben voor onvoorziene omstandigheden.

's Nachts in de steden niet buiten gaan of rondlopen zeker in Pretoria niet, dit is levensgevaarlijk.

Voor de meisjes!!! Nooit met een zwarte naar bed gaan daar staat gevangenisstraf op, omdat de kinderen die er uit voort komen (koffie met melk) die worden niet geaccepteerd door de zwarten en ook niet door de blanken. Die hebben geen toekomst en moeten moorden en branden om aan de kost te geraken, van daar de nachtelijke onveiligheid.
Ik was toch in een fabriekje met Griekse baas die daar zijn voeten aanveegde en  getrouwd was met een zeer mooie half blanke of half zwarte vrouw Zij deed de administratie van zijn bedrijf.  Tot hier dit eerste deel Zuid Afrika 
Victor 10