NA ROWERZE DO ARKOS DE VALDEVEZ met de ganzen mee.
KIJK OOK IN
HET ARCHIEF PER WEEK VOOR OUDERE MEEMAAKSELS
17-09-2014
Wij moeten toch ook eten!
De foto is hedenmorgen gemaakt in de ruit van de supermarkt in Dax. Die mevrouw wilde er ook graag op. Nu zitten we 90 km verder uitgeput voor de kathedraal een verkoeling te nuttigen. Het heet hier Oloron-Ste. Marie. Een echt scrabble-woord, categorie 'plaatsen en streken'. Morgen omhoog.Â
54 jaar oud. Zoon van een katholieke vader en een protestantse moeder. Geboren in Noord Ierland. Engelsman dus in een land dat meer op z'n strepen staat dan onze troetel-friezen. Een rusteloos type, ideaal voor het britse leger om de belangen in Ulster te verdedigen. Iedereen herinnert zich de bomaanslagen, de rellen tijdens de jaarlijkse oranje mars en de hongerstakingen van de politieke IRA gevangenen. Spanning en sensatie voor John. Je raakt af en toe een collega kwijt, maar dat hoort nou eenmaal bij een legerbaan. Wel jammer dat je familie tussen katholieken woont want die haten je zoals ik knoflooklucht.
John trouwt, maakt liefdesbaby en nog een tweede en scheidt na 5 jaar mislukking. De verschillen zijn te groot. Hij laat zich na 20 jaar overplaatsen naar Gibraltar voor nieuw avontuur. John zit op de apenrots met jonge soldaatjes , verveelt zich en heeft behoefte aan spanning. Dat wordt zuipen. Hij nam ontslag toen hij 22 jaar in dienst was en met een klein pensioen verblijft hij in de kroegen in Spanje. Je kunt in Spanje 24 uur per dag aan het glas. Na 4 jaar,
7 jaar geleden dus, besloot hij dat hij voor "life" wilde kiezen " or else I die". Z'n paspoort was verlopen en al kroegen en bars negerend, ging hij lopen naar Dover om in Londen een nieuw te halen. Sindsdien loopt hij. Soms verblijft hij een paar weken bij een vriend in Spanje maar na enige tijd gaat het kriebelen en gaat hij weer op pad. Zijn interesse ligt bij de twee wereldoorlogen en hij heeft alle graven van gevallen kamaraden bezocht. In Nederland heeft hij de four bridges bezocht. Je kunt heel wat lopen in 7 jaar met al je bezittingen in je rugzak. Hij was niet zielig of zoiets. Het was zijn manier om met zijn verslaving om te gaan. Why are you walking? I don't know. Een lonely soul die onze koffie niet wilde omdat hij al koffie van zichzelf had ingeschonken en hij dronk maar 1 kopje voor de nieuwe mars. Zijn tweede army- rugzak was tot de draad versleten en was prachtig. Ik wilde er een foto van maken maar vond dat niet gepast. Toen hij met een blij gemoed ons een fijne dag toe wenste had ik het gevoel dat ik veel van hem geleerd had. Daar kan geen Robinson-eiland tegen op.Â
Gelukkig kwam ik wel een afbeelding van Herman van Veen tegen in de kerk van Dax. Dan daar maar een foto van gemaakt.
Hoi daar. We hebben bij de toeristeninfo een camping geselecteerd en gaan aan ons feestprogramma beginnen. Als er tijd over is delen we onze ervaringen met irish walker John nog met de blogvolger. 'T was namelijk weer een prachtige ontmoeting.
Het was een beetje een hondenpoep/ pis/ rotte vissenlucht plek waar wij met ons tentje stonden, maar okee, je kunt niet op alle slakken zout strooien. We zijn weer op pad. Eerst een vlakke route, maar verderop in de week wordt het serieuzer. Sommige campings zijn vanaf vandaag gesloten, dus we gaan wat meer inproviseren. U hoort hoe dan ook van ons.
Vandaag hadden we onze 'memorie-Jan-dag. We hebben lang gekeken bij de fontein. Wat een prachtige speelplek is dat voor jong en oud. Daarna zijn we naar het einde van de boulevard gelopen. Het was warm, net als 4 jaar geleden.De schuchtere vrouw waar je toen bij kon bestellen was er niet. We hebben binnen in het cafe een consumptie genuttigd. Het was anders. Maar af en toe een flitsje verleden was gelukkig onvermijdelijk. Er worden toeren uitgehaald op de skate-baan, maar we keken maar met z'n tweeen. Het werd een stille dag dit keer. Onze jongens hadden toen nog titelkansen in Zuid Afrika. Nu zijn we derde geworden. Boeien!!
Jan is er niet meer bij en dat is wennen. Kus voor H en F en M.
Dit epistel is nooit naar het blog gegaan. Als je niet meer snapt hoe het allemmal zit? Wij ook niet. Op 13 sep. 2014 09:59 schreef "willem huijgen" <huijgen007@gmail.com> het volgende:
Hoi. We kwamen Ullrich en Claudien weer tegen. In Melle stonden ze bij de toeristen-informatie. De e-bike van C, ze is overigens wiskundedocent en heeft een sabbatical, heeft kuren. Een kontaktje brandt door omdat ze 130 kg. in totaal is, en als je dan de berg opfietst met de motor op maximale hulp wordt de stroomsterkte te groot. Dat had U, die iets met natuurkunde doet, uitgevogeld. Nu waren ze op zoek naar een soldeerbout, zodat ze een omleiding zouden kunnen maken. Ik knikte dat ik het allemaal begrepen had. Dat had ik beter niet kunnen doen. C. testte mij of ik wel wist hoe stijl een helling van 100% is en U. wilde weten of er ook zonnebrandcreme bestaat met beschermingsfactor 0. Ik kon het niet laten om te vragen hoeveel kilogram U. weegt op de maan inclusief bepakte e-bike. Dolle boel dus. We hebben elkaar bon courage gewenst voor de volgende dagen. U. vond het fijn dat hij kan zwemmen in zee want dat is goed voor pseuriasis. Of juist tegen..
Dan hoef je niet naar de Dode-Zee. Want dat is toch wel een stukje uit de route. Later kwamen we aan in Taillebourg, maar daar was geen camping meer. Who cares: dan plakken we er toch nog 15 km aan vast. Dat heb je vast ook wel eens met een auto. Je wilt tanken en dan is het station opgeheven. Denk maar aan het tankstation van garage Slomp. Ik had met mijn eerste brommer en verdubbel: het station was weg. Moest ik mijn Honda Scoopy helemaal naar pompstation Noordeloos duwen. Toen was daar nog een winkeltje bij. Ach ja, wat zei onze toenmalige burgemeester ook al weer: "stilstaan is achteruitgaan". En de bevolking van Hoornaar klapte de handen blauw. En nu hebben we dus een zwart plein en hangjeugd en winkelleegstand naast de bloemist. En een weitje naast de pastorie voor de schaapjes. Je hoofd gaat helemaal op hol na zo'n dag fietsen. Ik snap best dat Pantani de weg kwijt raakte. Allee, douchen en morgen gezond weer door.
Ik hoop dat onze relatie niet onder mijn gezeur lijdt.
De foto's spreken voor zich. De belgen gingen tot diep in de nacht door met hun Pinkpopgedoe, aangevoerd door hun opdringerige dj..
Toch heeft hij bij, in ieder geval mij, wel wat los gemaakt.
Ik kreeg weer zin in zo'n ouderwetse brandnetelsigaret. En ik hoorde Ruth ook stiekum in haar slaapzak wat danspasjes oefenen. Of het kwam door de zonsondergang aan het strand. Net voor de ondergang kwam een prachtige surfhunk 'zo van het kruis' met een prachtige fee achter hem aan voorbij, met ook zo'n brandnetelstick tussen zijn zwoele lippen. Even later huppelde hij poedel naar de vloedlijn en waste zijn handen waarschijnlijk in onschuld.
Genieten voor ons beiden. Levenselixer!
Vanmorgen zijn we als twee stoute jongetjes onder het loket door weer weggesjeesd.
Nu zijn we op weg naar Biganos. Morgen gaan we een dag naar Bordeaux met de trein. Eigenlijk gaan we naar het plein aldaar. Het wordt een in memori-jan-day. Maar eerst wil Ruth hier aan het strand naar surfdudes kijken. Ik probeer er dan nog 1 keer ook als een griekse god naast te staan. U hoort wel of dat gelukt is.
Geachte meneer de Gebittenman, ik heb echt geprobeerd zorgvuldiger te poetsen zodat elk croissantje uiteindelijk de maalderij verlaten heeft.. En ik moet meedelen dat mijn ivoren wachters zich goed kunnen
We hebben vandaag in de remmen geknepen toen we camping La Croix de la Motte tegen kwamen. Marmotten aan een kruis? Daar moeten we meer van weten. Op de camping werden we binnengehaald alsof we Sarkozy en zijn verse minnares zijn. Schrijf maar burgemeester op en doe ook maar twee biertjes, want met Ruth heb ik de afspraak, dat ik bij aankomst net zo veel bieren mag bestellen als het aantal keren dat we de verkeerde route-afslag kiezen. We hebben vandaag enige omwegen gereden, maar dat vind ik in combinatie met deze afspraak niet erg. Ruth kan namelijk heel goed kaartlezen. Er gaan dagen voorbij dat ik expres stiekum fout ga om aan mijn quotum te kunnen komen. De fietsen zijn in Tours goed onder handen genomen en reden vandaag als een zonnetje. Morgen maar weer eens echt kilometers maken. Hoeveel bier moet de burgemeester dan bestellen aan de meet? In ieder geval proberen we voorbij Poitiers te geraken.
Als jongste telg neem ik de verantwoordelijkheid van de blogmaster over indien hij moeilijkheden heeft met de wifi. Het voorgaande bericht met foto's is goed gelukt dus ik probeer het nog een keer.
Mijn ouders zijn nu in Vivonne en hopen morgenavond in St Jean d'Angely aan te komen.
Vandaag zit ons warme weekend er op. De jeugd gaat weer dagelijks brood bij elkaar verzamelen en de Oldies gaan richting Bordeaux. Tours is een prima lokatie gebleken. Vanaf de camping was je binnen de kortste keren op het strand langs de Loire, en zelfs een duik in het heldere water behoorde tot de mogelijkheden. Dit blog is geen vakantiekiekjes-uitwisselplek dus de pikante opnames moet je zelf bij elkaar fantaseren. Google maar eens op de naam Brigit Bardot. Nou ja, en route. En het verslag van het zondagtochtje wordt in Parijs door Jo op het net gelanceerd i.v.m. de beroerde wifi hier. Nog even geduld.
Een zonnig begin van de week. De juffrouw van de acceuil is de wanhoop nabij, want de wifi ligt er al dagen uit. En dat doet pijn. De moderne senior kan niet zonder dit magische stralingswondermiddel. Hij moet ervaringen delen en door thuisblijvers op de hoogte gehouden worden van het feit dat Pascalletje minder last heeft van rode billetjes nu hij geen braampjes meer heeft gegeten. Wijzelf staan te popelen verslag met foto's te kunnen doen van ons warmekantfamilie-uitje naar Tours. Dat laat dus nog op zich wachten. Ik tik nu op de mobiel van Lot. Dit wonderapparaat meent mij steeds te moeten verbeteren. Â Ik zeal nu even door tie pen zonder steeds in te vrij pen. Â Het wordt al gauw dude lijkt, Â dat dat een on lees aardvark ge heel op lever. Ik heb hear gevraagd om de ze goed bedoelde be moi zucchini uit te shake length, Â maar zijn weet niet hoe dat moet. We gaan maar weer gewoon per postduif communicate. Also wel, Â hoe kom je hier aan een leven de vogel?Â
Ik zat net zo lekker in een ritme en nu dit weer. We zitten inderdaad op de veranda van ons spiksplinter nieuwe mobilhome vlak bij Tours aan de Loire. Alleen een hollandse dijk zit er tussen. Dat wilde ik even kwijt.
Druk op onderstaande knop om een bericht te plaatsen.
Je kunt dan ook schrijfsels van anderen lezen.
Over mijzelf
Ik ben wim, en gebruik soms ook wel de schuilnaam blogmaster.
Ik ben een man en woon in giessenlanden () en mijn beroep is between jobs .
Ik ben geboren op 03/08/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik kijk graag tv en ik vind mensen die vissen eten stom.
Over mijzelf
Ik ben ruth (en wim), en gebruik soms ook wel de schuilnaam de juf.
Ik ben een vrouw en woon in giessenlanden () en mijn beroep is naailerares.
Ik ben geboren op 16/09/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles wat met naaien te maken heeft.
zelfs de drummer was niet helemaal tevreden
Ik ben wim, en gebruik soms ook wel de schuilnaam blogmaster.
Ik ben ruth (en wim), en gebruik soms ook wel de schuilnaam de juf.