Vandaag hebben we weeral is ne keer een uitstapke gedaan en dit naar Wallonie, in de gletsjers, amai daar lag nog sneeuw hoor in die hoge Nederlandse bergen van 300 meter in Vaals. Je kon heel ver kijken daar aan de uitkijk in de bokkerijder alles lag mooi wit en in de verte zag je in Duitsland de hoge rookpluim van Ertsweiler van de elektriciteitscentrale. Het was er ferm druk daar in de taverne, je hoorde er allerlei talen. Van dialekt, Duits, Nederlands, Vlaams, en Frans. Tja het was ook vlak bij het drielandenpunt. De vlaggen waren fel besneeuwd; en een sneeuwskooter stond er ook geparkeerd. Daar aan gekomen hebben we een heel lekker oerdegelijk hollands koffietje gedronken met alles eraan en erop. En smaken als dat deed ongelofelijk. Nadien zijn we naar beneden gereden via Gemmenich en Plombieres waar ook alles wit was. Zo langs de Voerstreek, en naar de visjes in Berg gaan zien, maar de vijvers waren nog steeds leeg. En o wat vloekte dat toch alles zonder visjes. De sneeuw was in de Voerstreek al goed verdwenen en de banen lagen mooi open. Zo kwamen we dan door de verschillende Voerdorpkes gereden en richting Eben Emael, daar mochten we in een file staan, de oorzaak, waren de broederkes van Liefde en Barmachtigheid, die ons staande hielden (onze vrienden de flikken) Iedereen zei daar natuurlijk bonjour, in het Frans, en die moesten hun papieren laten zien en werden gekontroleerd. Wij zegden heel groot goeie dag en mochten doorrijden, ze verstonden geen Nederlands, en wij vertikten het om in het Frans te babbelen, en natuurlijk hadden we chanche, we werden verwelkomt op het woord roulez, roulez en zo mochten we doorrijden goed he ! En wij natuurlijk heel goed lachen of wat dacht je hahahahaaaa! Zo reden we dan maar door naar het wijnkasteel van Genoelselderen, daar lag gene sneeuw meer. Daar natuurlijk genoten van het mooie witte kasteel en het park, nadien binnen gegaan om een lekker fris wijntje te kopen, of wat dacht je wijntje om z'n treintje. Na gekeurd en gedronken te hebben gingen we weeral goed verzadigt richting huis en zo was ons tripke dan nog goed meegevallen zeker om die broederkes van liefde. die geen Nederlands verstonden.
Vandaag, na een lange periode van sneeuw en ijs zijn we nog is eindelijk op uitstap kunnen gaan. Nu gingen we nog is richting Voeren, er was daar nog hier en daar een beetje wit van sneeuw en ijs, maar al bij al was het te doen, na een trip van een uurke kwamen we aan in St Pieters Voeren bij de vijvers van Berg waar we in de zomer op een visje gingen vangen. Maar de vijvers waren leeg en het was gesloten. Daarna vertrokken we maar naar het kasteel, naar die vijvers en er zaten natuurlijk prachtige forels op, echt om van te vloeken, want hier mochten we ze niet vangen. hahahahaaa. En er waren van die joekels bij. Eentje sprong nog tot een stuk tot boven het water. Mooi om naar te kijken en er lagen drie grote honden op wacht. Die kwamen is ne keer voorzichtig snuffelen, en gingen nadien weeral tevreden liggen. Daarna gingen we is ne keer een kijkje nemen in de schuur, en daar waren heel klein visjes te zien, niet groter dan 1 cm, moest dat zo'n grote vis worden die in de vijvers zwommen. Amai wat een lengte en eikes lagen er ook nog in het water, het was er warm, tja wat dacht je met zo'n kleintjes, die konden natuurlijk niet in die koude zwemmen. OOk ganzen waren er te zien, en de voetpaden lagen nog vol met ijsplekken, zeker niet gebaand daar voor de toeristen. na een lekker koffietje, een pannekoekje, of een stukje vlaai reden we weeral terug naar Limburg, tja en zo was de namiddag ook al om het vloog vooruit.
Zondag gingen we weeral is een kerstmarkt bezoeken, en deze keer ging het weeral richting Riemst en het Mergelland, via Eben Emael naar de Voerstreek in Moelingen. Zo kwamen we na een tijdje aan het centrum in Moelingen en verder naar Graven Voeren richting St Pietersvoeren, en zo naar het kasteel of de kommanderie, ook zijn we de visvijvers van Berg gepasseerd. Hier hebben wen nog ooit is een visje aan de haakt geslaan hahahaha, verder reden we richting Remersdaal en zo kwamen we in een onbekend gebied voor ons, nadien zaten we in de Planck juist over de grens met Nederland, daar stonden we opeens aan een heel vreemd gebied, het leek wel of we er nog wel is ooit gepasseerd waren in een vroegere uitstap. Nu wisten we al helemaal niet meer waar we zaten, en zo kwamen we uit in het Nederlandse Epen. Dan maar de GPS of zoiets gebruikt en dan richting Kelmis aangeduid waar we ondertussen 35 kilometer vandaan waren, amai nog zo ver. Zo kwamen we nadien uit in Vaals het hoogst gelegen dorp in Nederland, dan doorgereden 12 kilometer verder naar Aken in Duitsland, zo hadden we nog tenminste op 1 dag tijd 3 landen aangedaan. Dan voorbij het Akense woud zijn we dan richting Kelmis aanbeland, daar was er een kleine kerstmarkt bezig, onze auto dan maar ergens geparkeerd op de Luttichstrasse en een lekkere tas warme koffie gaan drinken die vloog erbinnen hahaha en die smaakte. Nu gingen we dan maar is kijken op de kerstmarkt, en ja daar stonden van die kleine kraamkes met allerhande produkten zoals kleren, groenten, fruit, gluewijn, kippen, konijnen, hanen, kerstartikelen enz.... OOk de brandweer stond er, en zelfs Sinterklaas stond daar in een kraamke met de nodige Zwarte Pieten. We zijn ook bij een speelgoedwinkel binnen gaan wippen om is naar de mooie poppekes te kijken en er waren daar lieve babiekes van Charlotte Aardbei te bewonderen, en mooi als ze waren amai, ze zijn zelfs met ons meegegaan, naar huis goed he ! en staan al bij de grote poppen verzameling hahahaha, nadien waren er ook nog Duitse kerstliedjes te horen. Een heel romantische ronde daar aan die kerstmarkt en alle wegen naar het dorp waren afgesloten, en zo begon het ook donker te worden, want het regende daar. jammer, maar we hebben er toch een wandeling rond de kraamkes gedaan. en het deed deugt, volgende zondag is er in de buurt op het kasteel Eyneburg ook een kerstmarkt, maar daar kunnen we helaas niet naartoe. We zijn al vele kerstmarkten gaan afschuimen en zo zal het wel genoeg zijn denkelijk. Anders worden we kerstmarkten bekijken beu.
Vandaag was het weeral is prima weer en zeker goed voor een uitstapke te doen, nu hadden we is een andere weg gevonden en dit recht via de Voerstreek, zo reden we dan richting Eben - Emael en zo naar Moelingen. Een heel stuk korter dan voorheen. Eerst gingen we de visjes van Berg nog is begroeten, en zo kwamen natuurlijk vast te zitten in een bos via een heel smal wegske. En onderweg kwamen we ook aangenaam gezelschap tegen namelijk twee varkens die los gebroken waren zo op de weg aan het wandelen waren, het waren van die hangbuikzwijnen een grijs en een zwart. Natuurlijk daar gedraaid en zo verder gereden via Veurs naar Remersdaal richting Hombourg en dan via Kelmis, daar een lekker frietje gaan eten en het smaakte, natuurlijk gingen we ook nog is naar de casinovijver wandelen, wat was het daar druk. Vele Duitsers vooral uit Aken waren er aan het wandelen, en op de vijver zaten er vele siberische ganzen die kwamen overwinteren op de vijver, en langs de kant stond ook nog een klein tentje zeker van een eenzame visser of wandelaar, die daar het weekende kwam doorbrengen. Rondom de casinovijver waren vele huizen bijgekomen en vele bomen weggekapt. Jammer dat er daar ook al veel gebouwd wordt. Nadien zijn we maar terug naar huis gereden en onderweg kwamen we heel wat tegen, : vele paarden en paardenkoetsen, ruiters, motos, voetgangers en old timers, ook op het kerkhof van Henri-Chapelle waren ze aan het werken zeker om het in orde te krijgen voor 11 november. Verder hebben we heerlijk genoten van de dag en koud was het ook niet veel echt fijn weer om te wandelen.
La maison du site minier
een mijnschacht die toegemetselt is.
Hier kan je de moffelpotte van Plombieres zien.
Een landschap aan het zinkreservaat.
Een onvervalste Voerense hoeve.
De grote hoeve en de koe.
Een rasechte Voerense kat.
De kasteelhoeve in St Pietervoeren.
Een landschap in Genoelselderen.
Genoelselderen het kasteel.
Zicht op het wijnskasteel
Het besneeuwde drielandenpunt in Vaals.
Een zicht op de tuin van het domeien in Kiewit in Hasselt.
De kruidentuin op het domein van Kiewit in Hasselt.
Vandaag, na een lange periode van sneeuw en ijs zijn we nog is eindelijk op uitstap kunnen gaan. Nu gingen we nog is richting Voeren, er was daar nog hier en daar een beetje wit van sneeuw en ijs, maar al bij al was het te doen, na een trip van een uurke kwamen we aan in St Pieters Voeren bij de vijvers van Berg waar we in de zomer op een visje gingen vangen. Maar de vijvers waren leeg en het was gesloten. Daarna vertrokken we maar naar het kasteel, naar die vijvers en er zaten natuurlijk prachtige forels op, echt om van te vloeken, want hier mochten we ze niet vangen. hahahahaaa. En er waren van die joekels bij. Eentje sprong nog tot een stuk tot boven het water. Mooi om naar te kijken en er lagen drie grote honden op wacht. Die kwamen is ne keer voorzichtig snuffelen, en gingen nadien weeral tevreden liggen. Daarna gingen we is ne keer een kijkje nemen in de schuur, en daar waren heel klein visjes te zien, niet groter dan 1 cm, moest dat zo'n grote vis worden die in de vijvers zwommen. Amai wat een lengte en eikes lagen er ook nog in het water, het was er warm, tja wat dacht je met zo'n kleintjes, die konden natuurlijk niet in die koude zwemmen. OOk ganzen waren er te zien, en de voetpaden lagen nog vol met ijsplekken, zeker niet gebaand daar voor de toeristen. na een lekker koffietje, een pannekoekje, of een stukje vlaai reden we weeral terug naar Limburg, tja en zo was de namiddag ook al om het vloog vooruit.
Dit is een heuvelachtig bos in Kelmis
Zondag gingen we weeral is een kerstmarkt bezoeken, en deze keer ging het weeral richting Riemst en het Mergelland, via Eben Emael naar de Voerstreek in Moelingen. Zo kwamen we na een tijdje aan het centrum in Moelingen en verder naar Graven Voeren richting St Pietersvoeren, en zo naar het kasteel of de kommanderie, ook zijn we de visvijvers van Berg gepasseerd. Hier hebben wen nog ooit is een visje aan de haakt geslaan hahahaha, verder reden we richting Remersdaal en zo kwamen we in een onbekend gebied voor ons, nadien zaten we in de Planck juist over de grens met Nederland, daar stonden we opeens aan een heel vreemd gebied, het leek wel of we er nog wel is ooit gepasseerd waren in een vroegere uitstap. Nu wisten we al helemaal niet meer waar we zaten, en zo kwamen we uit in het Nederlandse Epen. Dan maar de GPS of zoiets gebruikt en dan richting Kelmis aangeduid waar we ondertussen 35 kilometer vandaan waren, amai nog zo ver. Zo kwamen we nadien uit in Vaals het hoogst gelegen dorp in Nederland, dan doorgereden 12 kilometer verder naar Aken in Duitsland, zo hadden we nog tenminste op 1 dag tijd 3 landen aangedaan. Dan voorbij het Akense woud zijn we dan richting Kelmis aanbeland, daar was er een kleine kerstmarkt bezig, onze auto dan maar ergens geparkeerd op de Luttichstrasse en een lekkere tas warme koffie gaan drinken die vloog erbinnen hahaha en die smaakte.
Vandaag was het weeral is prima weer en zeker goed voor een uitstapke te doen, nu hadden we is een andere weg gevonden en dit recht via de Voerstreek, zo reden we dan richting Eben - Emael en zo naar Moelingen. Een heel stuk korter dan voorheen. Eerst gingen we de visjes van Berg nog is begroeten, en zo kwamen natuurlijk vast te zitten in een bos via een heel smal wegske. En onderweg kwamen we ook aangenaam gezelschap tegen namelijk twee varkens die los gebroken waren zo op de weg aan het wandelen waren, het waren van die hangbuikzwijnen een grijs en een zwart. Natuurlijk daar gedraaid en zo verder gereden via Veurs naar Remersdaal richting Hombourg en dan via Kelmis, daar een lekker frietje gaan eten en het smaakte, natuurlijk gingen we ook nog is naar de casinovijver wandelen, wat was het daar druk. Vele Duitsers vooral uit Aken waren er aan het wandelen, en op de vijver zaten er vele siberische ganzen die kwamen overwinteren op de vijver, en langs de kant stond ook nog een klein tentje zeker van een eenzame visser of wandelaar, die daar het weekende kwam doorbrengen. Rondom de casinovijver waren vele huizen bijgekomen en vele bomen weggekapt. Jammer dat er daar ook al veel gebouwd wordt. Nadien zijn we maar terug naar huis gereden en onderweg kwamen we heel wat tegen, : vele paarden en paardenkoetsen, ruiters, motos, voetgangers en old timers, ook op het kerkhof van Henri-Chapelle waren ze aan het werken zeker om het in orde te krijgen voor 11 november. Verder hebben we heerlijk genoten van de dag en koud was het ook niet veel echt fijn weer om te wandelen.
