Wat was dat lang geleden dat we nog is in Kelmis op bezoek gingen, het werd dus tijd om daar nog is gaan rond te spoken, na een ritje van een uurke kwamen we daar aan, en wat was het weerke mooi, dat konden we ook gerust meenemen op ons wandeltochtje daar. Nadat onze auto een beetje bijkwam van die heel lange rit gingen we natuurlijk nog is kijken hoe het daar was, amai wat stonden daar vele huizen op die heuvels achter de casinovijver. Dat hadden wij ons niet voorgesteld en van de zinkflora was nog niks te bespeuren, jammer, want het was zo mooi weerke, en de meubelwinkle de addler die stond daar ook nog in al haar glorie, maar van de meubels zelf was niks meer te bespeuren. Na een goeie , fijne en deugdzame wandeling gingen we ook nog is een kijkje nemen aan de klimmuur en een paar stoere bonken waren er tegen de rotsen aan het klimmen net of er hun leven vanaf hing. En onze spokenboom zijn we ook nog is gaan bezoeken, hij stond er nog steeds op ons te wachten. Daarna kwamen we terug bij de vijver, en daar zaten lustig eendjes te kwetteren, rietvogels te fluiten, het riet stond er maar geel en droog bij, ook de waterschildpadden lagen er lui in de zon te genieten. Een koppel ganzen kwamen ons ook al is begroeten met een kwaakske. En zo keerden we dan terug naar onze auto, reden verder naar de Voerstreek waar we zo vaak komen, en dan gingen we naar het wijnkasteel in Genoelselderen, waar we nog een paar heerlijke flesjes wijn aan de haak gingen slaan. Kregen er nog een lekker glaasje wijn gepresenteerd en dat smaakte, en na een lekker frietje was het weeral is tijd om naar huis te rijden
De galmeiheuvel van het reservaat Vieille Montagne of Altenberg.
De Casinovijver en de galmeiheuvels getuigen van het steenkoolverleden van Kelmis-La Calamine. De vijver werd immers aangelegd als watervoorziening voor de ertswasinstallatie. Vandaag zijn de galmeiheuvels omgetoverd tot het natuurreservaat Vieille Montagne Altenberg dat beheerd wordt door de natuurvereniging Ardenne et Gaume, ook eigenaar van de site.
De galmeiheuvel Casino is een van galmeioorden met de rijkste flora. U treft hier onder meer het zinkviooltje, zinkschapengras, Engels gras en zelfs zinkveldmuur aan. De spierwitte zinkveldmuur vindt u slechts in twee Waalse gebieden, namelijk in Kelmis en in Theux. Hier gedijen ook tal van andere vaatplanten, zoals beemdhaver, een in Wallonië uiterst zeldzame soort.
Lieveheersbeestjes, sprinkhanen en vlinders, zoals de parelmoervlinder die zich enkel op het zinkviooltje voortplant, vervolledigen dit prachtige decor. En de vele vogels op en rond de galmeiheuvels aanschouwen het kleurrijke tafereel. Mooie voorbeelden daarvan zijn de ijsvogel of de bosrietzanger die vooral in het riet leeft. Ook de zinkblaasselène met witte klokjes komt hier voor met de blauwvleugelige sprinkhaan. Deze zeldzame planten groeien op metaalhoudende bodems die nergens anders te vinden zijn dan hier.
Een uitstapke naar het Safaripark de Beekse bergen
Met het mooie weer op kop trokken we weeral is ne keer op uitstap, want het was al heel lang geleden dat we nog is ergens naar toe gingen. Zo reden we richting van Hasselt naar Turnhout, en onderweg waren er natuurlijk de wegversperringen van al die wegenwerken die ze op de oude baan of autostrade doen, vooral lag er een mooi klaverblad in Lummen. Onderweg kwamen we natuurlijk zeer grote vrachtwagens tegen of reden we ze voorbij, ook andere autos waren er te zien, en na twee uur rijden kwamen in Hilvarenbeek aan. na de parking en de ingang kwamen we in het grote dierenpark terrecht en daar achter een bus zoeken en even wachten, want er stond een hele lange rij te wachten op die grote bus. Een vriendelijke gids verwelkomde ons en gaf uitleg bij al die mooie dieren die daar in het wild liepen. Vogels, neushoorns, olifanten, giraffen, buffels, kangoeroes, struisvogels, gnoe's, antielopen, enz. was er te zien, ze liepen daar in de vrije natuur rond, ook leeuwen en chyta's waren er te zien, een vietnamese ezel die zeer zeldzaam was. Ze wisselde ook veel dieren met andere dierentuinen uit in heel Europa, ook om de soort in stand te houden, want vele dieren waren met uitsterven bedreigd. Zo kwamen we dan aan het Kongorestaurant daar konden we onze honger en dorst lessen, en na de heerlijke maaltijd gingen we weeral wachten op de volgende bus. Die een kwartier later aankwam om ons door de volgende route van het park te brengen en zo terug naar de ingang. Hier zagen we ook de andere dieren die op de eerste route niet te zien waren zoals kamelen, vogels en allerlei anderen.We konden een tocht maken met een jeep, bus, boot of auto of te voet de keuze lag aan ons. Nadien kwamen we voorbij een klein souvenierswinkeltje waar we onze portemonee een beetje dunner konden maken en hebben een paar knottige aapjes gekocht, de één al schattiger dan de andere. En zo konden we dan met een tevreden gelaat weer naar onze auto gaan die heel geduldig stond te wachten, en ons weeral is naar huis bracht, en genoten hebben we met volle teugen van deze heerlijke dag, daar kan je donder opzeggen.