Allee zo konden we met Pasen dan weeral is ne keer een uitstapke maken, het werd hoog tijd want het was lang geleden dat wij nog in de Ardennen waren geweest.  We trokken weg met mooi en zonnig weer.  Toen we in de Ardennen kwamen leek het daar in de valleien dat er een mist hing. De sneeuw was ook al foetsie en de jonge lente hing daar ook al in de lucht.  zo reden we dan richting Hombourg naar Plombières eerst dat koepelvormig kerkske met dat loden wagonneke dan daar tegenover afdraaien en dan naar het gemeentepark. Het stond er nog hoor, we zijn zelfs onze spokenboom gaan begroeten.  De barbequehuisjes stonden ter ook nog.  Dan terug naar achter in het park.  Achter de huisjes was de heuvelflank er nog maar ik ben nu is ne keer niet rechtdoor gegaan naar dat oude loodtreintje maar natuurlijk zoals het een nieuwsgierig spook betaamd ging het is een kijkje nemen in het grote berkenbos dat juist op de Kempen leek na een paar klimmetjes daar gedaan te hebben kwam ik op een open vlakte die leidde naar een afdaling met in het dal de Geul die door een tunnel onder de straat door naar Gemmenich leidde.  Over de Geul was er nog een brugje gemaakt en zo kon je naar omhoog kruipen langs een koord en  wat onderkomen trapkes de heuvelflank op. In het dal zag je een mooi lentebos ontluiken en dit langs de oevers van die beek.  Ook het klotsen van het water was prachtig te horen.  Dan ben ik maar teruggegaan naar het oude boemeltreintje dat daar al een eeuwigheid stond te wachten op jullie bezoek maar de helft was al foetsie.  men was daar de sporen waar het opstond aan het opruimen. En het voorste deel was ook al weg maar goed dat ik er nog fotootjes van gemaakt heb.  Dan maar verder doorgegaan totdat je de brokstukken van een gebouw tegenkwam in het bos.  Verder door naar het moeras, de vijver is gaan begroeten, achter de slakkenheuvel liep nog steeds een stuk van die vijver door, er was daar juist of er vroeger ooit een grote groeve was geweest daar aan die slakkenheuvel.  Misschiens nog een overblijfsel van een openluchtmijn.  En zo het hele terrein nog is verkent maar helaas waren er nog geen zinkviooltjes te vinden en de andere zinkflora was ook onzichtbaar. Uitgezonderd een paar boterbloemen die waren er wel te zien.  Verder dan maar is gewandeld tot aan de achterkant van het domein, daar stond ook al een heel klein inkommetje met een onderkomen poortje dat je op slot kon doen met een oud verroest kettingslot zoals een fietsenslot.  Er kwamen daar ook paarden en ruiters rijden, en een hond die niet wilde luisteren was zich daar prima aan het amuseren in die afvalheuvels. en rollen als hij kon z'n of haar naam was daisy. En de baasjes maar achter de hond aanlopen met vient ici daisy maar daisy had het te druk om zich in de slakken te rollen en te spelen.  Daarna zijn we dan maar doorgespookt tot op het drielandenpunt in Vaals waar wat toeristen van een mistig uitzicht profiteerden.  In de bokkerijder maar een lekker koffietje door onze keel gegoten he spokenvangertje het was lekker eh ! Dan onze portemonee een beetje lichter gemaakt in het souvenierswinkeltje, een piepklein grenspaaltje gekocht (met made in china) moeten ze daar tegenwoordig ook al onze grenspaal maken. En een mooi spaarvarkentje.  En zo zijn we dan maar terug naar Vlaanderen gespookt met de regen als gezelschap, want daar op Nederlands hoogste punt begon het weeral te regenen. Vandaar dat die mist er hing . zo dit was dan ons eerste tripke naar de Ardennen in het land van Herve in 2006 en dat heeft ons deugt gedaan oeps.