Dinsdag 30 mei trokken we vanuit Wellen aan de kerk met een prachtige bus en natuurlijk vele kakelende vrouwen richting Doornik.  We hadden nog een paar minuten gewacht maar er waren ter een paar niet komen opdagen.  De bus was een mooie bus met een toilet aan de deur en een televisie vanvoor.  EEn zeer gedienstige chauffeur die met zoveel taterende vrouwen op stap moest, amai z'n oren.  Maar ja de goeie ziel vond het toch fijn met zoveel vrouwevolk op stap gaan.Onderweg kregen we ook de nodige bagage uitleg mee van onze goeie voorzitster Tiny. Ze had de uitstap zeer goed geregeld.  Na drie lange uren in de bus doorgebracht onderweg ook via Brussel en Koekelberg de baseliek lag daar ook ergens in de verte en de blinkende bollen van het Atonium (nog een overblijfsel van de wereldtentoonstelling).

Zo kwamen we dan in Doornik aan in het centrum, er stond daar een pracht van een kathedraal met vijf torens die we toch is zo graag wilden bezoeken.  Maar bij gebrek aan tijd kon het helaas niet doorgaan.  Er hangt daar maar in de middenste toren klokken en de andere vier staan leeg das ideaal om is gaan te spoken.  Deze kerk moest een pracht van kunstschatten hebben.  Er was daar een grote molen te zien er was pas kermis in Doornik geweest zo zijn we dan een wandelingske gaan maken naar een heel smal cafeetje waar we verwacht werden.  Hier kregen we een koffietje, en konden nog andere dringende boodschappen gaan doen.  De mensen die er zaten moesten gedacht hebben amai zoveel vrouwen op  stap.  Daarna kregen we nog een voorstelling over de geschiedenis van Doornik.  Het was goed uitgelegd door zo'n kwibus die daar stond rond te springen leek wel een nar die ergens uit een kasteel ontsnapt was.  We kregen een standsrondrit met een gids die ons alles zo mooi uitlegde over de ring en de stadswallen, ook het oudste huisje uit 1214, een dierenpark waar de inbeslaggenomen dieren toekwamen die van Zwaventem waren. Een mooi park rond het gemeentehuis, de Schelde die hier doorstroomde, Doornik was een zeer rijke stad met prachtige patricierswoningen, hallen, kerken in overvloed, vele musea's o.a. porselein, archeologisch museum, eentje van wol, krijgsmuseum enz. Er was een marmergroeve van 30 meter diep waar nog in gewerkt werd, hier was ook een museum van en heel veel scholen. 

Daarna was het tijd voor het middageten, waar werden wij naartoe gebracht, ver buiten de stad ergens in een zeer mooie groene omgeving.  Met een prachtig vergezicht op de groene heuvelen, het eten was heel goed maar er waren daar dames bij die heel graag een lekker wijntje dronken en natuurlijk met alle gevolgen van dien ze hadden blozende kaakjes, en hun wekker liep prachtig af amai die konden tetteren, en lawaai maken ze waren tipsy.  Tja dat moet ook is kunnen he ! In de namiddag zijn we verder gereden naar Lessen naar het hospitaal van de Dames van de Roos.  Hier was een pracht van een oud museum te zien van de genees- en de verpleegkunde door de eeuwen heen.  Eerst wilden ze het hele complex met de grond gelijk maken om er parkings van te maken, maar de Waalse erfgoed heeft er een stokje voor gestoken.  Het is gelukkig behouden want het is een echt juweeltje. De abdij bleek al zeer oud te zijn van in de 11e en 12e eeuw zouden hier al mensen verzorgd en verpleegd zijn.  Er waren daar vele schilderijen te zien, zelfs wel eentje wat de zusters moesten uitvoeren overdag omdat de meesten niet konden lezen of schrijven werdt het gedemonstreerd via een schilderij.  Er waren oude geneeskundige instrumenten te zien, ook verpleegkundige wel niet zoals nu natuurlijk, oude medikamentenpotjes en potten, bedden met rode dekens, alsook met witte dekens, een gedekte tafel met tinnen eetgerief, een ziekekamer die op de kapel uitkwam als men de deur ervan opende kon men zo de mis vanuit het ziekebed volgen, een operatie of een aderlating werd in het midden van de ziekekamer gedaan, er lagen ongeveer 30 zieken op een zaal, meestal arme mensen, de rijke op het kasteel daar kwam de chirugijn op ziekebezoek, veelal werden daar ook mensen opgenomen met oogletsels omdat er in de nabijheid een marmergroeve lag waar vele splinsters van marmer in de ogen kwamen men had in die tijd nog geen beschermende maatregelen om in de groeves te werken.  Tot 1989 was het hospitaal een bejaardentehuis geweest en de laatste kloosterzuster is ook omstreeks die tijd gestorven.  Er was daar een luxekamer te zien voor het verblijf van een bisschop; monseigneur had daar een eigen pompebak met mooie blauwe bloemetjes in en warm water werd vanboven door de zusterkes in een vergaarbak gegoten en kwam dan zo bij die monseigneur op de kamer terrecht via een kraantje in de pompebak. Dit hetzelfde met het toilet.

Er was een leeszaal met zeer oude boeken en bijbels, glazen kasten met medische instrumenten, oude maskers van de pest (in de neus daarvan deden ze kruiden om geen pest te krijgen enfin dat dachten ze in dieje tijd.) Verder was er ook mooi porselein te zien, mooie meubelen van hout, een kapel, keuken, een grote hoeve die men aan het restaureren was , het oud ziekenhuis was al voor een gedeelte gerestaureerd, een pracht van een kruidentuin was er te zien met vele bekende en onbekende kruiden, grote papavers, citroenmelisse, marjolein, brave hendrik, lavendel, enz.  de tuintjes lagen in een bedje van kleine afgemaakte tuintjes van haagjes. die mooi waren geschoren en goed onderhouden uniek voor Belgie.

Later zijn we doorgereden naar Halle waar we een mooi nieuw station zagen, dan verder naar het marktplein waar we de kerk een bezoekje brachten om de kunstwerken is te bewonderen, er was daar juist nog een mis bezig.  Verder hebben we daar dan maar wat rondgeflodderd op de markt en de zijstraten, want alle winkels waren er gesloten, veel was er helaas niet te zien, en zo vertrokken we weer richting Hasselt naar Wellen maar onderweg hebben we een zeer donkere lucht ontmoet waar plensbuien in waren, aan de ene kant was het heel donker en de andere kant scheen de zon.  Was het helder.  Er was zelfs een pracht van regenboog te zien.  Je zag bijna niks zo donker was het en het regende dat het goot, gelukkig zaten we heerlijk in de bus te kletsen zoals echte onvervalste kletskousen. En s'avonds kwamen we dan maar terug in Wellen en ditmaal zonder regen.