Wowwwwwwww zondag 26 november 2006 was het toch zo'n pracht van een weerke, tja waar zouden we is ne keer naartoe kunnen gaan, want het is toch al zo lang geleden dat we nog is een uitstapke gemaakt hadden.  Opeens kregen we een leuk idee. We zouden is naar Valkenburg rijden, en foets we waren richting Valkenburg  eerst in Maastricht nog zo lang moeten wachten aan een rood licht brrrrrrrrrrrr we zaten maar te zuchten op die drukte daar in Nederland.  Allee zo kwamen we dan eindelijk richting Valkenburg, het oude land van de bokkerijders, hihihihhiiiiiiii die zagen we jammer niet meer, wel waren er een paar bokken in de weide aan het grazen.  Ze kwamen is een nieuwsgierig kijkje nemen.  Zo reden we dan maar door naar het heuvelland, de ene groene heuvel achter de andere. En toen eindelijk daar aangekomen, zagen we daar een zee van mensen tjonge, tjonge wat een drukte was het daar wel niet.  Na eindeloos zoeken achter een parking, de ene op en de andere af, konden we onze auto eindelijk kwijt daar op een eenzame parking.  Veel autobussen waren er ook van de partij, vooral Engelsen en Duitsers. Na een ferme wandeling kwamen we het stadje binnen, en o wat een drukte was dat daar wel niet.  Een snorfietske kon het niet laten om veel lawaai te maken, op een eenzaam pleintje;  zo kwamen we dan in de drukke straatjes waar er nog vele terrasjes waren.  Aan de gemeentegrot was het een drukte van belangstelling, tja wat dacht je het was daar kerstmarkt.  Maar wij gingen richting fluwelengrot, vanuit onze parking zagen we vlak voor ons een zeer grote grijze mergelheuvel, amai die was lang, ik veronderstel dat daar de onderaardse catacomben van Valkenburg liggen. En verder lag er nog een eenzaam kerkje te koekeloeren.  Uiteindelijk kwamen we bij de fluwelengrot, waar we gingen aanschuiven, en bonnekes kochten om binnen te gaan.  Na lang stoten en duwen kwamen we binnen geslopen. Amai  wat was het daar heet in die grot.  We zweten ons kapot.  Er was daar weeral vanalles te zien, kraamkes, met kerstartikelen, we zagen daar een kerstman hangen en ik moest absoluut die kopen he, die kerstman kon zo prachtig zingen, sjotten met z'n voetjes.  Hij hing te bengelen aan een parachute en vliegen als hij kan.  Hij vliegt nu in het spokenkot rond en kan ondertussen nog een liedje kwelen.  Ook het thema van de kerstmarkt was , dat een klein meisje op bezoek ging bij de kerstman en daar aankwam en de kerstman zag zitten samen met z'n elfen die vanalles aan het maken waren voor de leuke kinderen.  Je zag overal van die kerstelfen fladderen, zelfs wel aan de ingang vlogen ze van het ene kot naar het andere het was net of je in de efteling zat , want hier was het op na gemaakt.  Ook waren er mergelplaten te koop, glas, kerststallen, porseleinen poppen, slingers, lampkes, beelden, bloemen, tuingereedschap, enz...; Na ons bezoek aan de markt gingen we nog een lekker glaasje gluewijn drinken, hum dat was lekker.  Daarna waren we nog is door de straten van het stadje gaan wandelen, er was zeer veel volk, hhhhhhhhheeeeeeeeeeeeeeeeeeelllllllllllllllll druk, en zijn we nog is een souvenierswinkeltje binnen geweest het ik heb er vier prachtige little ladys gevonden die ik bij de grote poppenklub kon zetten, ze lonkten nog zo mooi, en ze zijn met ons mee gegaan en nu staan ze hier in ons spokenkot, nu mogen ze hier lekker spoken.  Onze portemonee werd ook een beetje lichter want hij voelde toch zo zwaar aan, en in de uitstalramen, lonkten nog aller hande kerstprodukten van kom toch binnen en koop ons, zoals huisjes, lampkes, beeldjes, treintjes, kerstkabouters kerstengelen, kerstelfen ,enz.;; Maar ja die lieten we maar lonken, als we dat kochten zou onze geldbeugel wel heel depressief worden, en dat was de bedoeling ook niet.  We gingen toch nog is ne keer naar Aken en daar was de keuze veel groter en veel goeie koper.  Dus zeiden we maar bye bye kerstprodukten lonken jullie maar naar iemand anders ons zal het een worst wezen.  Zodra we terug aan de auto kwamen, had die autogezelschap gekregen van een iemand, want er hing een papierke achter de ruit.  Tja dat was wat anders, de autos langs ons hadden hetzelfde papierke achter de ruit. nu mogen we weeral is ne keer 48 eurokes betalen, omdat er nergens stond dat je een kaartje moest hebben om te parkeren.  En een parkeerautomaat was er niet.  Dus dit konden we al niet rieken.  Ze gingen daar weeral profiteren van de ontwetendheid van de mensen niet afkomstig uit de streek en argeloze toeristen die er komen, potvolkoffie das rap verdiend daar.  Dikke profiteurs zijn het daar met hun parkeerboetes.  Moeten ze maar een parkeerautomaat zetten, de snullen.  Typisch iets voor daar.  Allee met een heel beteuterd spokengezicht vertrokken we maar weeral richting Maastricht en zo terug naar thuis en zo hadden we weeral een bezoekske gebracht aan die wereldberoemde grottenkerstmarkt.  Met al die drukte daar amai die hebben daar ne goeie verdient.  met de kerstmarkten verdienen ze ook ne hele goeie aan al die betaalparkings en al die boetes.  Allee zo zijn we dan maar weeral thuis gekomen en dat weten we nu ook al weer voor een volgende keer.