Vandaag gingen we nog is een uitstapke maken, en we zouden is naar het kasteel van Genoelselderen gaan, hier verkochten ze lekkere wijn, wij richting Riemst, naar het wijnkasteel, en zo kwamen we na een paar kilometers bij het kasteel terecht, het stond prachtig aangeduid, in de verte zagen we al een heel wit groot gebouw liggen met vele landerijen en velden waar de druiven op gekweekt worden, om wijn te maken, maar helaas was het kasteel gesloten, het lag wel in een prachtige omgeving, en het dorpke Membruggen lag ook in de buurt, wat was dat een klein en eenzaam dorpke, er lag daar in de buurt ook een eenzaam kerkhof en een kerkpleintje uit de jaren stillekes. Aan de andere kant lagen wat golvingen van het Haspengouw. Ook lage heuvels waren er te bezichtigen, het was er zeer kalm en rustig. Er waren daar geen uitbundige kerstverlichtingen en reklames te zien hetgeen wat een mooie charme had. Want ja kerstverlichting loopt de spuigaten uit hier in Limburg, je komt ze overal tegen, het kasteel lag een beetje van de weg al omringt door een prachtig park met een vijver. Zo reden we dan maar door naar ergens anders en zijn we terug richting Riemst naar Visé gereden, en zo kwamen we dan door Eben Emael en waarom zouden we het oude fort daar is geen bezoekske brengen? Daar waren we nog nooit gaan spoken, zo gezegd zo gedaan, eerst door Riemst, daarna door de drie dorpkes Zichen, Sussen, en Bolder en zo verder naar Eben en Emael tot we aan de kerk kwamen en ineens een bordje zagen staan met de weg naar het fort. La forte de Eben Emael. Er was daar een parking die vol autos stonden, vooral onze Noorderburen waren er heel goed vertegenwoordigd. Ze kwamen voor de mooie streek, want ja de streek is zeer mooi, de mergelstreek. En de kalkheuvels. Het oude fort was zeer zwart van de beschieting in de oorlog, je kon er de kogelgaten nog in zien, en het was zwartgeblakerd door de bombardementen bij het inmenen door de Duitsers tijdens de tweede wereldoorlog. Het heeft lang nog gediend als kazerne om te oefenen bij het leger. Er was daar nog een soort oude kazerne te zien met van die primitieve toiletten zoals dat vroeger was met vanonder de deur een opening en idem vanboven. Er stonden daar nog oude tanks uit de jaren stillekes die in m'n jonge tijd gebruikt werden bij maneuvers. OOk was er een kanon te zien en een paar monumenten als herinnering aan de oorlog. Het fort zelf was gesloten, en is pas in de lente open. Er kunnen daar mooie wandelingen gemaakt worden, rondom het fort in de bossen alsook boven erop, want er is een heuvel om op te klimmen, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de mergelstreek. Het fort zelf ligt in de grond onder een heuvel. Wat er binnen te zien is, tja dat weet ik niet, dat zullen we bij een volgende uitstap wel ontdekken in de zomer zeker? Dat is nog is een plaatske om te ontdekken, zoals we al bij zovelen onbekende plaatsen in Belgie gedaan hebben. Na onze wandeling zijn we nog naar een prachtig entablisement geweest, waar we een heerlijke koffie genomen hebben en wat kwamen we daar tegen wellllllll heel veel Vlamingen en Nederlanders en het personeel was heel vriendelijk en het bediende ons in het Nederlands, het moet kunnen in een Waals gebied. Tja het ligt ook op de grens met Luik en Limburg he ! Kort bij Lixhe en Bassenge. Tja we hebben weeral een heel leuke uitstap gedaan, en hebben weeral is iets ontdekt om is rond te spoken bij een oud fort, het moet kunnen, ook de andere forten rondom Luik gaan we is zeker met een bezoekje vereren. En deze avond op VRT 1 komt de aflevering van de smaak van de keijzer met de bestorming van het fort van Eben Emael; dat moet kunnen he, dat we het deze namiddag hebben bezocht, in de zomer worden er weeral vele toeristen verwacht die de lokaties is gaan bezoeken en zo komt er natuurlijk weeral wat volk in dit stukje mooie Belgie. Wij gaan het zeker nog is ne keer vereren met een spookbezoekske en zeker in de zomer als het museum geopend is, dan is er nog vanalles te ontdekken in het fort zelf.
|
