Vandaag zijn we weeral is ne keer op spokenuitstap geweest en we hebben er van genoten amai zenne, er volgde ons een heerlijke dikke regenwolk in de verte, maar dat trokken we ons niet aan hoor hahaha, we reden verder via Eben Emael waar een veldkoers plaatsvond door de weides en de kleine paadjes ertussen, tja dat kom je ook al tegen, daar in Wallonie kennen ze er ook wat van hoor. Zo kwamen we na een tijdje toen we de mooie mergelstreek gepasseerd waren, aan in de Voerstreek, we gingen de visvijvers is een bezoekske brengen, zo reden we via st Martensvoeren naar st Pietersvoeren, waar we aan het mooie kasteel kwamen, er stond daar een beetje verder een oude kerktoren ingepakt, die was men aan het restaureren. Maat aan die kerktoren daar moesten we niet zijn, we gingen naar de visvijvers aan de mooie commanderie een oud kasteel dat daar was gebouwd door de ridders van de Teutoonische orde van 1610 tot 1629 het was een prachtig kasteel met vele visvijvers, en erachter was de bron van de Voer zelf gebouwd die gebouwd was in 1933 . De vijvers worden gevoed met het water van de Voer en het water is er heel helder en proper, je ziet de vissen zo erin zwemmen samen met een paar lelijke ganzen die daar kwamen schetteren, er waren daar een paar vissers aan het vissen, en het was de oudste visteelt in Belgie die onstaan is in 1885, de vijvers samen zijn ongeveer 3 hektare groot. De soorten vissen die hier gekweekt worden zijn regenboogforellen, farioforellen, albinoforellen, bronforellen en steur. In de kweekvijvers zelf ook aan de commanderie zie je ook forellen zwemmen, en binnen zie je de hele kleintjes met zeer velen bij de vleet zwemmen in grote groepen en in vele kweekbakken, de eitjes zijn 1 tot 2 mm groot, dan verschijnen er pootvisjes, bij 10 graden c. ze zitten in blaasjes die na een paar maanden verdwijnen en ze kunnen zwemmen in de kweekbakken, ze groeien 1 cm per maand, nadien als ze groot genoeg zijn worden ze uitgezet in de vijvers. Het water in de vijvers is konstant 10 graden c. winter en zomer.
Van zodra we daar waren, verscheen er in de verte een onweer, dat naderde en wij dus onderdak moesten zoeken, in een nabij gelegen barakske om iets te gaan drinken. Bij de ingang van het kasteel zag je nog zo van die ouderwetse toiletten, met zo'n plank en een gat in zoals dat vroeger was. Daar leefden ze zeker nog in de jaren stillekes en was de tijd er blijven stilstaan. Ondertussen regende het een stortvloed daar, en er hing veel mist van die regen die stillekes voorbij trok richting Plombieres en Kelmis via het drielandenpunt zo naar Duitsland. Wij gingen nadien ook maar is verder, een heerlijk ritje maken achter de Voerstreek, we kwamen uit in Hombourg, gevolgd over het staion in Montzen, nadien naar Plombieres waar mooie en felgekleurde palen stonden die er ons aan deden denken dat er hier maar 30 mag gereden worden omdat er een school in de buurt lag. En verder reden we tot bij het kerkske van Bleiberg naar Moresnet, waar we vroeger ook al is gaan spoken zijn , en we hebben er mooi gespookt, daar mag je donder opzeggen. Zo kwamen we voorbij die grote spoorwegbrug van Moresnet, die tijdens de eerste wereldoorlog door Russische krijgsgevangenen gemaakt is in barre omstandigheden en waarbij er verschillende doden gevallen zijn en begraven, deze brug was gemaakt om de provincie Luik en Duitsland met de haven van Anwerpen te verbinden. Het is daar een pracht van een streek, en nog niet kapot gemaakt door het toerisme en das maar goed ook. De natuur is er heerlijk en spoken kan je er naar hartelust. Alleen natuurliefhebbers en wandelaars kennen het gebied. En de kleine dorpkes zijn er nog puur. Zo reden we dan maar is ne keer door deze mooie streek, want om gaan te wandelen was het geen weer, het regende er goed, en met de auto daar is doorrijden was ook de moeite. Zo was onze zondagnamiddag ook goed gevuld en zo reden we ook langs Henri Chapelle langs het kerkhof waar de gesneuvelde helden lagen begraven die hier gestroven waren tijdens de oorlog en dat dit zeer mooi onderhouden is. En zo reden we nadien maar terug naar huis zodat we nog is ne keer genoten hebben van deze prachtige streek.
|
