Goed geslapen, ja. Na 2 uur komt hij aan te Aalbeke en stopt even bij een kapelletje. Ik schrijf hem in berichtje dat er veel duimen voor hem,vrienden het koor...Om te eten zit hij in een taverne. Maar om 18.30 pas een bericht dat hij nu uiteindelijk een slaapplaats gevonden heeft. Eerst navraag gedaan waar Mr. pastoor woonde. Maar deze was niet thuis ,dan maar bij de nonnetjes aangebeld te Pecq. Zij mochten niemand te slapen leggen. Kwestie van christelijke mensen? De man waar hij reeds één en ander had aangevraagd, kwam hij opnieuw tegen en zei:"Je mag ook bij ons slapen als je wilt". Hij moest het eerst nog vragen aan zijn madame, maar deze was veel vriendelijker dan de nonnetjes. Een gezin met 4 kinderen en ze namen er nog één bij!!! Zij spraken Frans en de kinderen enkele woorden Nederlands. Best geen gemakkelijke om slaapgelegenheden te vinden. Ik zal hem morgen oppikken met de mobilhome en hem enkele dagen begeleiden tot hij meer zekerheid om ergens te kunnen slapen. Misschien in Reims of. We zullen zien.
Na het ontbijt bij Joke vertrok hij. Om 13.34 "Ik zit in Ledegem 9 km van Menen, maar zit in een maïsveld. Oi moe kakken moei kakken." Let maar op Jan van de ruggeventjes! 16.43 Na wat navraag gedaan te hebben in het toeristisch bureau is hij beland in Haluin. Juist over de taalgrens en logeert daar in de ecologes. Beslist geen kamer voor een pelgrim. Twee bedden voor 2 personen." Picon gekregen van een kapitein." In zijn kamer met 2 grote bedden kan hij rijst en vis koken. Daarna probeert hij een poging tedoen om voor het eerst te skypen, dit lukt hem. Joepie we zien hem en hij is toch wel bezig aan een glas rode wijn te nippen. Hij zal wel goed kunnen slapen. Hij ziet er opgewekt uit maar hij heeft wat last van zijn schouders door de zware rugzak. Dat zal wel over gaan, drink nog eentje, Jan.
Jan belde verschillende plaatsen op om te slapen. Maar nergens nog plaats ... in de herberg. Zo kon hij toch een slaapplaats krijgen bij een ex-collega en haar man, Bij Joke Pollet in Ardooie. Daar heeft hij natuurlijk veel herinneringen boven gehaald over hoe kan het anders ... de school. Gelukkig zijn er nog goeie mensen in de wereld.
Stipt om 8.30 uur verliet hij de woning. Na zorgvuldig vele literatuur te lezen waagde hij het erop. 3 keer heeft hij de rugzak ingepakt. Het afscheid was wat emotioneel, maar ik zal hem toch nog wel wat boeken brengen om zijn reis verder te zetten. We namen enkele foto's en op de hoek van de straat keek hij niet meer om. Wat dacht hij... Wie weet... aan het huis van Toon, zijn broer bleef hij niet staan, om nog eens afscheid te nemen. Het was warm en het ging nog warmer worden die vrijdag, 2 augustus 2013. Stipt om 12 uur kreeg ik een bericht dat hij in Lichtervelde was. Hij zat in de kerk en zocht er verkoeling. Hij schreef:"warm en zweterig".