Vandaag kwam hij twee vrouwelijke leerkrachten tegen. Hij heeft er een 10 tal km mee gewandeld. Zij deden een week een deel van de tocht en gingen dan al liftend terug naar Namen. Vandaag had hij 32 km in de benen.Hij had zijn tent opgeslagen in Sezanne. Twee Jabekenaars vroegen of hij bij hen wilde komen eten. Wat een luxe, anders moest hij nog 2 km naar de winkel. Zij hadden een oom die ook naar compostela vertrok. Daarna heeft hij nog even wat kledij gewassen in de wasmachine (gratis). Als pelgrim valt er toch nu en dan iets uit de lucht!!!
Van Epernay ging het naar Montmort. Voor hij vertrok op de camping uit Epernay ontdekte hij dat Pasar van Zedelgem ook daar was. Wat een toeval! Het was weer een lange dag. Mooi weer maar veel kilometers in de benen,waardoor hij 's avonds moe aankwam in Montmort weerom op een camping. Maar eerst nog wat boodschappen doen in de carrefour. Wat zijn er veel mooie dorpen! Hier een foto van het kasteel van Montmort.
Van Reims naar ... Wij, dat is de dochter en ik gaan naar het huwelijksfeest van Melina, de jongste dochter van Kristine, zus van Jan. Hij kan er niet bij zijn. Hij had eraan gedacht om zijn tocht uit te stellen tot na haar trouw, maar het weer kon dan ook al veel veranderen. Dus ging hij maar niet naar het feest. Ja op één zal het niet komen hé, maar toch voor ons doet het raar. Spijtig dat je er niet zult zijn. Maar de droom gaat voor.
De vorige dag waren ze gestopt in Reims, dus moest hij terug naar Reims. De tent kon blijven staan in Epernay want hij moest vandaag hier aankomen. Nu was hij dus weer alleen en Emmelie moest afscheid nemen tot november misschien? Weerom keek hij niet om en was vlug uit het zicht verdwenen. Om 19 uur kreeg ik bericht dat hij er was.
De heer in de kathedraal zei dat er van maart tot nu al iets meer dan 400 stemels gegeven werden en dan nog degene niet meegerekend die geen stempel komen halen. Dat is zeker veel. Moedige mannen en vrouwen. Ze zagen een vrouw die alleen naar het beoogde doel ging. Als ze Reims voorbij waren zagen ze de druiven. Champagne, Jan! Jan waste zijn kleren en zichzelf zeker ook? Emmelie maakte op de camping, spaghetti(glutenvrij) en ze dronken er, hoe kan het anders een fles Champagne. Daarna zijn ze nog even naar een Mc. Donald geweest om te skypen met mij. Voor Jan niet gemakkelijk, denk ik. Gelukkig is Emmelie er nu om het nog eens te tonen. Toen de fles geledigd was hebben ze beiden heel goed geslapen. Beter dan de vorige nacht. Pa zal wel gesnurkt hebben zeker! Inderdaad,zei ze.
Nu moest Emmelie hem terug brengen, waar hij de dag ervoor gestopt was. Naar L' Ecaille over Bazancourt, een streek waar suiker geproduceerd wordt. Om vervolgens de oude Romeinse weg te nemen naast Pomacle en Béthency naar Reims. Het zag er wederom een mooie dag uit. Nog maar 1 dag regen gehad gedurende de trip.
Het heeft nu even geduurd om verder te werken aan de blog, omdat de dochter vertrok om haar vader nog eens te zien en zo kon ik er wat foto's bijvoegen. Ze is maandag in de late namiddag vertrokken, maar eerst moest ze nog wat boodschappen doen :nog een hoes tegen de regen halen,wat glutenvrij brood en koekjes. Ik zelf bereidde ondertussen hun avondmaal, zodat ze niet moesten uit eten gaan en veel konden bijpraten. Ze kwam hem, na veel rondrijden toch op het spoor te L' Ecaille. Niet gemakkelijk zei ze, de GPS toonde het kleine dorpje niet. Je moet de kleine paadjes inrijden om hem te zien. Samen reden ze dan naar een camping in Guignicourt. Daar sloegen ze beiden elk hun tent op en hij smulde van de overvloed aan eten die ik had meegegeven. Wat gezellig bijpraten en het was slapenstijd.
