Aarzel niet om mij te mailen voor meer uitleg - Don't hesitate to mail me for more info - N'hésitez pas à me contacter pour plus d'info
29-08-2010
En wat op je 41ste ...
Men zegt dat je als wielertoerist op zijn minst de 3 mythische fiets-events moet gedaan hebben, met name: de kasseien, de mont ventoux en de alpe d'huez.
Dit eerste, de kasseien, zoek ik meerdere keren per jaar op door in onze vlaamse ardennen te gaan fietsen. Het tweede, de mont ventoux, had ik op mijn 40ste gedaan. Bleef nog het derde, alpe d'huez, over.
Eind 2009 moest er beslist worden waar de vakantie in 2010 zou naar toe gaan. De voorkeur ging naar een combinatie van hotel, bergen, niet zo warm, maar toch een beetje Provence. Het werd uiteindelijk een 4-tal dagen Alpe d'Huez, gevolgd door een weekje Provence.
Gedurende de eerste 4 dagen heb ik natuurlijk de alpe d'huez opgereden. De klim is niet te vergelijken met de mont ventoux. Veel meer haarspeldbochten (21 in totaal), langs een drukke weg, ook korter maar toch ook steiler. Absoluut de moeite om deze eens te doen. Ook de moeite om te doen is de Croix de Fer. Een klim van 32 km naar boven de 2.000 meter. Tijdens deze 32 km zitten er ook een aantal vlakke stukken en zelfs lichte afdalingen tussen. Deze klim is gedurende de eerste 30 km dezelfde als de Glandon, maar splitst zich op het einde af. Na deze 4 dagen, ging het richting Provence, opnieuw Vaison-la-Romaine, en inderdaad de ventoux stond weer op het programma.
27-10-2009
Het uitzicht van op de Mont Ventoux
Schitterend uitzicht ...
25-10-2009
De tweede beklimming
Nadat de eerste beklimming gelukt was, had ik zin om ze nog eens te doen. Hoewel het initieel niet voorzien was om 2 maal de beklimming te doen, wou ik deze keer er meer van genieten. Op 27 augustus was het zover, opnieuw vanuit Bédoin, maar dit keer een ander weertype, 26°C beneden met de top in de wolken.
De eerste kilometers gingen vlotjes. De hartslag probeerde ik onder controle te houden (ong. 145-150 bpm). Eénmaal uit het bos begonnen de wolken een rol te spelen. In plaats van wind, was het eerder een klam en nat gevoel. Boven de wolken, met ongeveer nog een 2-tal kilometer te gaan was het een 12 °C. Deze keer kwam ik toe met 2 drinkbussen.
Ik heb de top bereikt na 1u54 aan een gemiddelde van 11,2 km/u.
De eerste beklimming
Op 23 augustus besloot ik toch maar er aan te beginnen. Ik koos voor de klim vanuit Bédoin. Het was 9u00 's morgens toen ik de fiets van de wagen haalde op de parking aan de start van de klim. Het was reeds warm (zo'n 30 °C) en de top lag mooi zichtbaar.
(foto vanop de parking in Bédoin)
De eerste kilometers voelde ik mij absoluut niet in al te beste vorm. Te weinig geslapen, te warm, ik kon gewoon mijn juiste kadans niet vinden.
Vanaf de bocht in Saint-Estève begon het beter te gaan. Het bos kwam in zicht en ik kon hier en daar wat schaduw opzoeken. Gelukkig was ik vergezeld door mijn vrouw en kinderen in de volgwagen, zodat ik genoeg kon drinken. Uiteindelijk heb ik 6 drinkbussen leeggedronken tijdens de klim. Net voorbij Chalet Reynard begon de wind wat op te komen, een welgekomen afkoeling. Nog ongeveer 1,3 km vanaf het monument van Simpson en de eerste beklimming was een feit. 1u57 had ik over de beklimming gedaan, aan een gemiddelde van 10,9 km.
De berg zelf
Vanuit Bédoin, zijn de eerste kilometers relatief minder steil. Na de bocht van Saint-Estève, rond kilometer 5, begint het bos met gedurende 10 kilometer ongeveer een gemiddelde stijging van rond de 10 %. Eénmaal uit het bos, kom je aan Chalet Reynard, waar de wind begint te spelen. Ongeveer een 6-tal kilometer tussen de stenen en rotsen resten nog tot aan de top.
De dagen ervoor
21 augustus. We vertrekken richting Provence met ongeveer 950 km voor de boeg. We waren op alles voorzien, behalve de warmte. Immers ter plaatse aangekomen was het 32°C, maw zweten geblazen, inclusief weinig afkoeling 's nachts.
De Voorbereiding
Hoe kon ik mij best voorbereiden op deze beklimming. Immers gelijkaardige bergen zijn hier in ons Vlaanderenland niet te vinden. De ardennen waren ook een alternatief, maar te ver om eventjes te gaan trainen. Dus bleef het maar bij het gebruikelijk fietsen.
Per jaar rij ik normaal zo'n 10 à 11.000 km, waarvan ongeveer een 5 à 6.000 op de rollen, immers ik ga werken tijdens de week en 's avonds is er meestal geen tijd meer om nog een ritje te doen. Door het minder goede weer tijdens de weekends in het voorjaar, had ik minder km op de weg ten opzichte van andere jaren.
Geen bergen, slecht weer, ik moest dus mijn trainingen op de rollen bijstellen om toch wat voorbereiding te hebben. Na wat naslagwerk, wist ik dat ik ongeveer 200 Watt zou moeten produceren tijdens de beklimming van de Ventoux om in ongeveer 2 uur boven te komen. Gezien ik mijn rollen kan instellen ben ik beginnen trainen op een constant vermogen van 210 Watt gedurende 2 uur.
Wat vooraf ging
Om mijn 40ste verjaardag ietwat speciaal te vieren, had ik mij voorgenomen om, als fervent fietser, de Mont Ventoux te beklimmen.
Het idee kreeg zijn vaste vorm toen we in December 2008, een weekje Provence gingen boeken. De laatste week van Augustus 2009 werd aangeduid met als vakantieoord Vaison-la-Romaine.
(foto vanop de parking in Bédoin)
