Hoewel ik enorm veel foto's van onze kinderen nam, weigerde hij me ook maar één foto van ze te geven. Met persoonlijke kado's van mijn vader of diens vriend ging het dezelfde kant uit. Nochthans nam ik niets van hem mee. Het enige dat ik hem ontnam is zijn ziekelijke macht over me. En dus de vrouw waarop hij zijn zelfhaat en tirannie botvierde.
Ik heb me later vaak afgevraagd wat hij nog overhield van zelfrespect... . .
En plots duikt het terug op, al die gemenigheid van jaren geleden.
Ik kwam dat wat mijn vader met zoveel liefde had verzorgd en mij had gegeven, ophalen. Maar toen ik de man die me beloofd had niets van mij weg te gooien, ernaar vroeg, kreeg ik als antwoord dat hij ze bij het vuil had gegooid.
