Ik ben José Millecam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joske.
Ik ben een man en woon in Dendermonde (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 01/11/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen / Reizen.
Dag
21 - Salamanca Le Cubo de la Tierra del Vino 25 km
Het
vrouwtje zet me aan de Puerta de Zamora af daar waar ik gisteren de laatste
gele pijl had gezien toen ik de Camino verliet richting camping. Eerst moet ik
enkele kilometers de N630 volgen om de agglomeratie te verlaten.
Vervolgens een mooi pad tot in het dorpje Calzada de Valdunciel, eet er mijn
broodjes en drink er een koffie in de bar. De volgende 20 km, een nieuw eentonig
pad evenwijdig aan de nieuwe snelweg A66 tussen Salamanca en Zamora, een stuk Camino
om vlug te vergeten. In El Cubo staat de taxi klaar om me terug te brengen naar
Salamanca. Morgen
rustdag!
Zoals
gisteren vermeld, deze morgen vroeg vertrokken, 6h15. Het is ongelooflijk hoe
groen het landschap blijft, maar ja zoals al gezegd het is nog lente. Enkele
kilometers voor Salamanca haal ik terug Christiaan, Paulo en Laerte terug in,
gisteren waren zij 4 km verder door gelopen naar de volgende Albergue. We
hebben er een prachtig zicht op de stad. Veel tijd besteed ik niet om het oude
centrum te bezoeken, we hadden dit al uitgebreid gedaan in 2009. Ik doorkruis
de stad en heb de andere kant afspraak met het vrouwtje want de camping bevindt
zich 7 km verderop. Morgen zet ik mijn tocht verder en overmorgen verplaatsen
we onze sleurhut naar Zamora.
Dag
19 Fuenterroble de Salvatierra San Pedro de Rozados 28km
Vandaag
loop ik alleen en laat de anderen onmiddellijk achter mij, heb zin om eens
flink door te stappen! Op het pad zijn er geen voorzieningen enkel halfweg de
klim naar Pico de la Dueña (1100m) van waar men een prachtig zicht heeft over
de Meseta, even omzien, achter ons de besneeuwde bergtoppen. Om 12h15 bereik
ik San Pedro en twijfel om door te lopen tot Salamanca, uiteindelijk beslis ik
hier toch te overnachten, heb een beetje schrik, niet van de afstand (52km)
maar vooral van de warmte! Ik neem er rustig de tijd voor het dagelijks
ritueel: douche, was, siësta enz. Gisterenavond vertelde Christiaan me dat ze
op mijn rustdag met verschillende de bus hadden genomen omwille van het slechte
weer, zo zie je maar elk op zijn manier! Morgen zal ik vroeg vertrekken om in
de voormiddag tijdig Salamanca te bereiken want dan ga ik slapen in mijn eigen
mobiel bed! Carpe
Diem!
Dag
18 - La Calzada de Béjar Fuenterroble De Salvatierra 20 km
Het
is rond 7 h als het vrouwtje mij afzet aan de Albergue in La Calzada, de
fransman Christiaan en de twee Brazilianen Laerte en Paulo staan net klaar om
te vertrekken. Het wordt terug een mooie tocht en we doorkruisen de dorpjes
Valverde en Valdelacca. Enkele kilometers voor we Fuenterroble bereiken, dalen
we af en hebben de vlakte van de Meseta de Salamanca voor ons, prachtig. Rond
14 h na de douche en de was gaan we samen eten in de plaatselijke bar, dan de
siësta op bed in de mooie Albergue van Padre Don Blaz.
Dag
17 - Aldeanueva del Camino La Calzada de Béjar 22km
Zoals
gewoonlijk om 7h de weg op en alles blijft even groen als voorheen. De kleine
klim naar Puerto de Béjar valt best mee en links van mij zie ik in de verte
de vrachtwagens op de snelweg naar boven kruipen. Net voor de col nog het
dorpje Baños de Montemayor door. Op de col ligt de grens tussen twee
landstreken, nu verlaat ik Extremadura en komt Castilla y Léon aan de buurt,
provincie Salamanca. Uiteindelijk bereik ik La Calzada de Béjar waar mijn taxi
mij opwacht. Ik zit nog maar 5 minuten in de auto en men zet de hemelsluizen
wijd open! Ik heb weer geluk gehad en zo zit de poncho nog steeds in de rugzak. Morgen
rustdag!
Deze
morgen als ik ontwaakte was het lichtjes aan het regenen, toen ik de bar
verliet na het ontbijt was het droog. Buiten wat gedruppel bleef het droog en
kon ik gelukkig mijn poncho in de rugzak laten. Ik trek verder door het groene
landschap, soms twijfel ik of dit wel degelijk Spanje is, het lijkt meer op
Oostenrijk, vooral omdat de koeien hier ook vrij rondlopen met een bel om de
hals! Ja, het is nog lente, ik denk als men hier terug komt na de zomer, het
hier alles anders uitziet, dor en bruin i.p.v.groen! Onderweg een plaats het
vernoemen zeer waard is: Caparra een Romeinse nederzetting dat men is aan het
opgraven met de mooie Triomfboog. De Albergue Municipal hier in Aldeanueva is
het tot nu toe de minste die ik gehad heb, maar die is dan ook gratis. Het is
nu 18h en we zijn er nog maar met twee! De tweede is ook een Belg, afkomstig
van Limburg maar woont in Antwerpen. Nu ga ik wat rusten, want het was een vrij
lange dag, maar alles loopt vlot. Carpe
Diem
Na
het ontbijt in de bar zijn we terug vertrokken voor een prachtige wandeling
richting Galisteo. Een prachtig stadje volledig ommuurt zoals Avilla en
Carcasonne, wel iets kleiner. Maar alvorens we het bereiken stappen we door
groene weiden en velden waar het graan op sommige plaatsen al geoogst is! Dit
is allemaal mogelijk door een ingenieus kanalensysteem waarmee de velden en
weiden bevloeien worden. We waren op een bepaald ogenblik totaal mislopen, wat
blijkt, er is een grondeigenaar die het niet zo heeft voor de pelgrims en die
heeft alle pijlen verwijderd, maar we worden goed geholpen door een landbouwer.
Die heeft het ons alles uitvoerig verteld! Dus werd het een tocht van ongeveer
35 km. De laatste 11 km tussen Galisteo en Carcaboso ging over de verharde weg,
minder aangenaam, dus vlug vergeten. Het is nu 20h en we gaan vlug wat eten
want morgen wordt het terug een lange dag.
We
zetten onze tocht verder en laten het stuwmeer achter ons. Na 12 km laten we
het dorp Cañaveral die op de zuidflank van een heuvel is opgebouwd links van
ons liggen. Na een kleine col de los castaños is het terug een ander
landschap, meer heuvelachtig en veel groener. Grimaldo is de halte plek voor
vandaag, er is een kleine Albergue met 12 bedden, dus die is al vlug volzet!
Straks ga ik in de bar net naast de Albergue een menu del dia eten en wat
rusten want de volgende dagen mogen er best wezen, 30 en 40 km!
Eerst
Christiaan gaan opzoeken in de Albergue, was nog aan het eten. Hij vertelde me
onmiddellijk dat er gisterenavond 10 pelgrims zijn aangekomen vanuit Cacéres
met taxis waaronder de twee Brazilianen. Ik voel me soms wat onwennig met mijn
assistentie (vrouwtje) nooit veraf, maar wat ik wel kan zeggen, 1km overslaan
zal ik nooit doen, je bedriegt er alleen maar jezelf mee. Wat de wandeling betreft,
rustig in de uitgestrekte vlakte, waar vooral schapen rondlopen binnen de
kleine omheiningmuurtjes. Iets na 11h bereiken we de nieuwe Albergue, gebouwd
in 2008, eenvoudig maar zeer functioneel opgetrokken uit beton, prachtig
gelegen aan het stuwmeer Alcàntara. Verder is hier niets, of toch één
boerderij tussen enkele bomen. In de late namiddag kregen we onweer, maar een
half uur later schijnt de zon opnieuw in alle glorie. Carpe
Diem
Deze morgen terug vertrokken en vlug haal ik Christiaan in. We lopen terug samen en proberen de stad Cacéres zo vlug mogelijk te doorkruisen wat niet altijd evident is. Toch nemen we even de tijd voor een koffie. Na een 3 tal km op een zeer drukke weg gelopen te hebben, kunnen we die terug verlaten en hebben nu de oneindige kale vlakte voor ons voor de komende dagen, zonder bomen, dus geen schaduw, dat beloofd! In Casar bevindt de Albergue zich midden in het dorp, recht tegenover het gemeentehuis en is gratis.
Na het ontbijt in de bar tegenover de refuge met ons vieren vertrokken om 7h30. Terug een mooie wandeling, ditmaal voor een groot gedeelte over de oude Romeinse weg, met verschillende herinneringen uit die tijd, zoals de oude mijlpalen en mooie bruggen. In Valdesalor neem ik afscheid van de Spaanse vrienden Valentin en Louwis, want zij lopen nog morgen tot Cacéres en keren dan terug naar huis. Zij overnachten hier tesamen met Christiaan in de sportzaal op matten, anders is er niets voorhanden. Mijn taxi haalt me hier op om een 12km verder in Cacéres op de camping te overnachten. Hier heb ik ook even de tijd om mijn blog bij te werken. Het werd weer zeer warm vandaag meer dan 30°. Morgen trek ik verder, maar overnacht ik terug op de camping! Wat een Luxe.
Na het ontbijt uit eigen voorraad, met ons vieren vertrokken iets voor 7h. Na 2km steken we de N630 over en nemen een koffie in het nabije benzinestation. Het is terug een prachtige wandeling in de volle natuur. Het pad slingert zich door de vele weiden met de gekende groene eiken, hier en daar grazen koeien. Om 11h30 bereiken we al ons einddoel voor vandaag, het is een heel groot gebouw waar een congregatie van priesters werkzaam zijn en er de opvang doen van licht mentaal gehandicapten en armen. We kregen er een bed op een zeer grote dortoir. Hier valt het tevens op dat men met een grote groep pelgrims onderweg zijn (35p). De bijdrage is vrij en men kreeg er voor in de plaats de overnachting en het avondmaal, om 19h was er een eucharistieviering en om 19h30 gingen we met zijn allen aan tafel. In de namiddag zijn we eerst gaan eten in het dorpje in een barrestaurant, menu del dia voorgerecht, hoofdschotel, wijn dessert en koffie en betalen er 10,50. Voor. Van 16h tot 18h siësta en dan het dagelijks verslag schrijven wat jullie nu aan het lezen zijn.
Na het ontbijt in de Albergue om 7h vertrokken met Christiaan, Louis en Vanlentin, twee Spanjaarden. Het wordt terug zeer warm, vorige week was het altijd tussen 20 en 22°, maar nu voorspelt men constant boven de 30°. Na 16 km, dus halfweg moeten we Merida, de stad met de Romeinse overblijfselen zoals de mooie brug en het aquaduct doorkruisen. We bereiken Aljucèn rond 15h waar de kleine Albergue Municipal al volzet was. Wij vinden een mooie overnachtingplaats in een Casa Rual. Voor de rest het dagelijks ritueel: douche, was, siësta, gaan eten en rond 22h in bed.
Dag 08 - Villafranca de los Barros Torremejia28km
Mijn Taxi brengt me 120 km terug zuidwaarts naar Villafranca waar ik vorige zaterdag was aangekomen. Om 8h15 vertrek ik opnieuw aan de kerk voor een 28km lange, vlakke onverharde wandeling tussen de wijnvelden (druiven), zover het oog reiken kan, niets anders dan druivenstokken. Onderweg kom ik voorbij een eenmansbedrijf, het is iemand die van oude druivenstokken houtskool maakt. In Torremejie vind ik al vlug de Albergue Municipal Palacia de las Lastras, terug een prachtige overnachtingplaats. Er zijn verschillende kamers met 6 stapelbedden, ik krijg een kamer met 2 enkele bedden wc en douche, waarom weet ik niet precies, een 4 sterrenhotel. Ik ontmoet er terug Christiaan uit Toulon en we spreken af deze avond tesamen te gaan eten.
We verplaatsen onze caravan 180 km noordwaarts naar Cacéres. In de namiddag werk ik mijn blog bij van de eerste 7 stapdagen, en gaan we in het restaurant lekker eten, het is trouwens Moederdag!
Deze morgen al om 7h vertrokken voor opnieuw een tocht over overwegend onverharde wegen. Na 4 km in het dorpje met de lange naam Los Santos de Maimona begon het te druppelen maar de regen bleef toch gelukkig uit. Onderweg schoven de velden met olijven en druiven als een lappendeken voorbij, alles goed onderhouden. Ronde 11h bereikte ik Villafranca waar vrouwtje Jaklien me met de auto oppikte, want morgen is het een rustdag.
Na het ontbijt in de Albergue zoals gewoonlijk om 7h30' vertrokken. Het werd een verlengstuk van gisteren, terug rustige onverharde wegen door het golvend landschap, een prachtige groene vallei met veel bloemen en een riviertje waar de schoenen en de sokken terug uitgingen, het was net iets te breed en te diep om erover te springen! De slapende dorpjes Calzadilla en Puebla de Sancho Perez lagen ook nog op mijn pad. Bij het naderen van Zafra kwam ik de eerste druivenvelden tegen, en net voor ik het stadje introk leidde het pad mij over een oud rangeerstation met hopen oude treinrails. Na wat zoeken vind ik de Albergue Municipal, die terug is ondergebracht in een voormalig klooster net als gisteren betaal ik 10,00 voor mijn bed.
Deze morgen terug om 7h30' vertrokken voor een nieuwe prachtige wandeling. Het groene golvend bebost landschap met de alom tegenwoordige eikenbomen waar de schapen, geiten, varkens en de koeien grazen, wordt geruild voor het kale golvend landschap van de Extreadura. Deze avond overnacht ik in de Albergue Municilap, ondergebracht in de gebouwen van een voormalig klooster. Ik betaal er 10,00 voor het bed en 2,00 voor het ontbijt. Het was net een driesterren hotel, een oase van stilte en rust.
Na het ontbijt in de bar om 7h30 vertrokken. Voor een lange mooie natuurwandeling. Vanuit Andalusië ben ik nu Extramadura ingelopen. De tocht ging over mooie landwegen, tussen de dehesas, even onderbroken door het dorp El Real de la Jara met de oude kasteel ruines. Een ontmoeting met de varkens, die de gekende Pata Negra leveren stond ook op het menu. In Monisterio is de albergue Municipal nog steeds gesloten en zijn er enkele hotels voorhanden om te overnachten. Voor mij geen probleem, want mijn bed is al opgemaakt in de caravan op de camping en het vrouwtje zal wel iets lekkers klaargemaakt hebben.
Ik ben José Millecam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joske.
