Pelgrimstocht naar Santiago de Compostela langs de Via Plata
22-05-2008
hallo nieuwsgierige lezers Zoals ik merk is het weeral een 10 tal dagen geleden dat ik de gelegenheid had jullie een berichtje te schrijven. In Zamora was er gelegenheid, maar... op zondag gesloten. Op donderdag 15 mei stappen we van Fuenteroble de Salvatierra naar Morille. In Fuenteroble was er ook een mooi kerkje te bezoeken, met mooi in hout gekapte beelden rond het altaar. Naast de kerk heeft men een stuk Calzada, zoals de Romeinen die bouwden nagebouwd, men moet toegeven dat zij meesters waren in de wegenbouw. Voor de eerste keer is het een vertrek met een dreigende hemel, maar onze voorzorgen met de poncho blijken niet nodig, het blijft de ganse dag droog. We zijn reeds op de hoogvlakte en dat merken we aan de koude wind, wat een verschil bij de voorgaande dagen. Langs een brede historische weideweg wandelen we naar het hoogste punt van onze route tot nu toe, nml het Cruz de Santiago op 1150 m hoogte. Maar... ergens staan er pijlen teveel want ondanks het volgen van de gele pijlen komen we in een ons onbekend dorp terecht. Bij navraag in de plaatselijke bar blijken we in Pedrosiuo te zijn. Maar geen nood, een vriendelijke man schets ons een plannetje hoe we in Morille terechtkomen (we doen zelfs 2 Km profijt) maar deze weg is evengoed gepijld zoals de andere , dus geen probleem. In Morille halen we de sleutel van de Albergue af bij de nukkige heer van de plaatselijke bar, maar die nadien als we er gaan middagmalen al heel wat vriendelijker voorkomt. ( waarschijnlijk teveel werk op dit moment)
Op vrijdag 16 mei gaat het van Morille naar Salamanca Het is een druilerige morgen, dus poncho boven en bij wijlen is de motregen onze gezel. Door de regen van de voorbije nacht, kleeft de vettige rode leemaarde aan onze schoenen. De twee Nederlanders Jan en Herman (die met het systeem luxe-kruiwagen) steken ons voorbij, daar ze geen goesting hebben op een ommetje van een Km voor een goede kop koffie. Na twee uur stappen klaart de hemel uit en het wordt een gezellige stap naar Salamanca. Bij de Albergue aangekomen verwelkomt ons een Duits koppel die juist aangekomen is om hier 14 dagen Hospitalero te spelen ( nu ja spelen, het is een harde job) We kunnen onze rugzak binnenzetten en vanaf 1600Hr kunnen we ons inschrijven.Hier neem ik afscheid van Hans, die vanaf Sevilla mijn gezel was bij het eten en s avonds in de albergues, soms stapten we ook tesamen en zochten we tesamen naar de schaarse pijlen. Het bezoek aan de historische binnenstad is niet te missen, naast de impossante kathedraal in Gotische stijl, zijn er talrijke merkwaardige gebouwen, en de plaza Major is een mooi voorbeeld van hoe je een stadsplein kunt ontwerpen.Jammer genoeg staat het plein vol met stalletjes ter gelegenheid van de jaarlijkse week van het boek. Eeen goede maaltijd sluit mijn dag af, en na installatie in de herberg en kennismaking met een paar nieuw startende pelgrims gaat het lichtt uit voor een rustige nacht in salamanca. Zaterdag 17 mei is mijn rustdag, maar ik heb besloten om er maar een halve van te maken en zo de kans te nemen een komende grote etappe in twee te delen. Eerst nog een paar inkopen, o.a. nieuwe inlegzolen, want ik vermoed dat daar de oorzaak ligt van de ellende met mijn voeten ( blaren,pijn,) Aan de Albergue bij het klaarmaken van mijn rugzak, komt een, naar het blijkt Vlaams koppel, nieuwsgierig een kijkje nemen in de herberg, het blijken Westvlamingen te zijn en dan nog uit de buurgemeente Bekegem, zij zijn op bezoek bij hun aan de Uni van Salamanca studerend zoon. Wat deze morgen opviel waren de veel mooi opgeklede, Senors en Senoritas met zonen en of dochters, blijkbaar was er aan bepaalde faculteiten proclamatie.. Dus op stap naar El Cubo de Tierra de la vino. Met een flinke stap gaat het dwars door de stad richting Zamora en de N 630. De eerste 6 km is niet veel soeps, veel buitenwijken, maar kort voor Aldeaseca gaat het over een veldweg richting Calzada de Valdunciel Gezien onderweg de werken aan de nieuwe autoweg, en het stappen op de zeer drukke N 630 , besluit ik ter hoogte van het gevangenis de bus te nemen, of de inzittende van de bus gedacht hebben dat ik juist losgelaten werd , heb ik niet gevraagd. In El Cubo wordt uitgestapt en gaat het naar Casa Carmen . Deze lieve oude dame ontvangt mij vriendelijk, wijst mij een kamer , en biedt mij een welgekomen biertje aan. Na de gebruikelijke was en plas geniet ik op de patio van deze gezellige wonig van de namiddagzon. Na een tweetal uren verschijnt Manfred de peregrino uit Frankfurt en we maken kennis met elkaar. De maaltijd s avonds is overvloedig, met een heerlijke vissoep met allerlei zeevruchten als voorgerecht, en als hoofdgerecht 3 flinke lapjes kotelet met fritten (frit op zijn spaans) dat alles vergezeld van een fles wijn en brood en een grote kom sla. Na een goeie nachtrust en een Spaans ontbijt bestaande uit tost, madeleines en koffie stap ik om 0700Hr op richting Zamora.
