Etappe 28: 27 meixml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
A Gudina Laza.
De regen is nog niet van plan op te houden. En toch eindelijk rond elf uur trekt de hemel open en wordt het heerlijk wandelweer, geknipt voor de mooie panoramas die de wandelgids ons alweer voor vandaag beloofd.
Het is rustig wandelen boven op de hoogtes, waar in de diepte het stuwmeer van Das Portas ligt, en zelfs de regenboog laat zich niet kennen en is op zeker ogenblik in volle schoonheid te bewonderen.
Het gaat door een schaars bevolkt gebied en de sporen van de vroegere bosbranden zijn nog altijd te merken. Het stijgt langzaam verder tot op een hoogte van ongeveer 1000m. Rond 1100Hr bereik ik het eerste dorpje van de dag, en ook voor de rest van de dag de enige gelegenheid tot eten. Na een bocadillo met kaas wandel ik verder op de hoogvlaktes van de Montes do Invernadeiro. Onder ons de spoorweg (*) die regelmatig uit de berg opduikt en een paar honderd meter verder weer in de zoveelste tunnel verdwijnt.
Na nog een pauze in het dorpje Portocambra merk ik later, dat er een dorpje verder, in As Eiras, een mooi uitgebouwde picknick plaats, speciaal voor de pelgrims gebouwd is. Vanaf nu gaat het snel naar beneden. Waar we deze morgen op een hoogte van xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />987 m vertrokken zijn en onderweg gestegen zijn tot 1035m gaan we nu naar 487m. Om 1430Hr na 7 HR stappen ben ik in Laza. Inschrijven in de Albergue gebeurt bij de Protecion Civil en ieder logee krijgt met de nodige uitleg, een sleutelbosje van de albergue.
Nu ja gelukkig past dan toch één sleutel op een bepaalde deur en geraken we binnen. In deze mooie moderne albergue zijn schijnbaar kosten noch moeite gespaard. De verlichting is een truc voor zich, in de slaapkamers van telkens 4 stapelbedden is geen mogelijkheid zelf het licht aan of uit te schakelen, behalve in de gezelschapsruimte en in het sanitairgedeelte is de verlichting automatisch geregeld.
s Avonds gaan we eten in de ons aanbevolen bar Picota en er wordt ons daar waarlijk een koninklijk pelgrimsmenu geserveerd.
Met starten met twee soorten soep, een Gallische en een linzensoep, als hoofdmenu Macaroni met kaas en karbonaden, een kalfslapje en een stuk vis, daarbij een gemengde sla, wijn, water en brood. Als dessert een pannenkoek met ijs en dit alles ons gebracht door een vriendelijke señora die ons ook als toetje een magenbitter offreert.
Als afscheid krijgen we van de dame een vriendelijke handdruk en buen camino gewenst.
In de herberg en ook aan tafel een jong Zuid-Tirools koppeltje die met de fiets van uit Brixen naar Santiago fietsen en dit als huwelijksreis. Er zijn nog alternatieve jonge mensen in deze wereld.
(*) De spoorweg tussen A Coruna aan de kust tot in Zamora is een meesterwerk van spoorwegbouwkunde.
Zij is na de Spoorweg Belgrado - Bar, de spoorweg met in de wereld de meeste tunnels. Ongeveer 78 km van de 452 Km zijn tunnels. De spoorweg waaraan men 40 jaar heeft gebouwd was klaar in 1959 en was een beduidende verbetering voor het goederen - en personenvervoer tussen Gallicïe en centraal Spanje
