Pelgrimstocht naar Santiago de Compostela langs de Via Plata
16-05-2008
Salamanca
Zoals in mijn kort verslagje vermeld vindt men hier nog de pre -historie van het internet. Mijn laatste verslag was dus uit de wondermooie van kunstvolle architectuur getuigende herberg aan de stuw op de Taag. Zeer mooi, Ikea-aard ingericht en met een immer bereidstaande jonge herbergvader. Jammer genoeg zijn de meeste van deze herbergen gesloten uit een of andere reden. Uit reden van het niet te halen heb ik dus een etappe overgeslagen en heb ik de etappe naar caceres met de bus gedaan.Het was eerstens voor mij te warm en ik had schijnbaar een beetje teveel hooi op de vork genomen, St Jacob zal het mij hopelijk vergeven. In Caceres was er een jaarlijks muziekfeest met nogal veel hippievertoon en de toestanden die daarbij horen, de muziek hoorde volgens mij (wie ben ik) in de categorie sterk lawaai, maar het jonge volkje amuseerde zich,en natuurlijk ontbraken de liters wijn gemengdd met cola of limonade niet. Na deze rumoerige nacht ging het dus naar de hierboven vermelde Albergue Alcantarra aan het stuwmeer op de Taag, pittige etappe met temperaturen boven de 30 graden, gelukkig was er af en toe een verfrissend windje. Maar de laatste 10 Km tharmac waren moordend voor de voeten.
Na Alcantara ging het naar Grimaldo een korte trip van 22 Km door een licht golvend landschap. Daar was de logies een povere herberg naast het dorpscafe, we hadden weeral pech wat de nachtrust betreft, want dorpsfeest met muziek tot 0600Hr, tijd voor ons voor het opstaan.
Volgende dag 11 mei naar Carcabaso, waar we overnachten in de Bar Ruta de la Plata bij de bekende Senora Elñena. Deze kranige (en een beetje bazige!) oude dame ontvangt ons met veel Spaanse uitleg over gebruik van de douche , stil zijn, enz... en mijn stapgenoot Hans krijgt de uitleg over de handwas (dat kenden we nog niet) Ook het schetsje over de volgende route hoort erbij. Ik zou niet willen weten hoeveel maal zij dit reeds getekend heeft. Schijnbaar krijgt iedereen dit. Volgt een smakelijke maaltijd in het nabij gelegen restaurant Caparra, waar een Spanjaard ons met de nodige tractaties overvloedigd uitvraagt.
12 mei tevens mijn huwelijksverjaardag, is de trip naar Aldenuevo del Camino via de Acra de Caparra. Aanvankelijk een wondermooie wandeling door de weidse Dhessa in de schaduw van de talrijke kurkeiken, tot aan de boog. Een wonder eigenlijk dat dit stuk bouwwerk de tand des tijds heeft doorstaan, als een echte getuige van wat in de Romeinse tijd eens een bloeiende stad was. Na de boog gaat het verder richting etappedoel, maar na een paar km komt de onvermijdelijke tharmac weer onze voeten geselen, neem daarbij nog de niet immer gemakkelijk te vinden markering en je kan je voorstellen dat we met een zucht Aldenuevo bereiken . Het resultaat van deze trip is een reuzeblaar op mijn linkerhiel, voor mij was het tot hiertoe de zwaarste etappe, en voor de eerste maal was ik echt moe .
