Bron foto: IVN vecht & plassengebiedxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De staartmees (Aegithalos caudatus )   zijn zang klinkt zo!

Deze rubriek zal uitsluitend over deze bijzondere vogel gaan.

Bijzonder is hij al omdat hij niet tot de familie van mezen behoort, neen, hij heeft een eigen familie … de staartmezen familie. Een mooie zangvogel die uiteraard enorm hard opvalt door zijn uitermate lange staart (zo lang zelfs dat hij niet als vanzelfsprekend op zijn eieren kan gaan zitten. Dus moet hij helemaal omhoog slaan op zijn rug.)

Zijn staart is net zo lang als zijn lichaam en in totaal is het staartmeesje ongeveer 14 cm lang en weegt om en bij de 9 gram.

De op deze foto weergegeven staartmees is de meest voorkomende soort maar de familie is eigenlijk een groepsnaam van vele ondersoorten, in Nederland komen verschillende groepen voor, die voornamelijk dankzij hun kopveren een naam kregen (witkoppig,of donkerkoppig)

Opvallend aan deze vogel is dat er bijna per land binnen Europa, een andere ondersoort voorkomt.

Zelfs buiten Europa, in Japan, komt er een soort staartmees voor(caudatus), die ook in de Scandinavische landen voor komt.

Ze hebben allemaal wel de lange staart gemeen en ook de nestvorming is bij de verschillende soorten hetzelfde.

De staartmees van bij ons heeft een duidelijke oogstreep(dikke wenkbrauw),een witte kruin en zijn lange staart is omboord met een witte rand. Zijn bovenzijde is zwart-wit en zijn buikje en romp hebben een mengeling van zwart,wit en roze kleuren.

Het is een vogeltje dat meestal in erg grote groepen samenhangt en tijdens de winter slapen ze, omwille van hun gevoeligheid, ook in groepjes tegen elkaar gedrukt. Het zijn trouwens zeer sociale vogels en vertonen geen agressief gedrag naar anderen toe.

Hun nestje is bolvormig (wat ze zelf maken), met de opening aan de voorzijde, sommigen zeggen dat het aan de opening aan de zijkant zit. Zo zie je maar dat naar dit vogeltje nog veel onderzoek wordt verricht, want we weten nog lang niet hoe het allemaal in elkaar zit met dit zeer complexe ventje.

Ze leggen tussen de 8 en 12 eitjes (groot aantal, om dezelfde reden als bij het winterkoninkje )

Ongeveer 2 weken nadat de eitjes zijn gelegd komen de jongen er uit en na een intensieve voeding gedurende 18 dagen, verlaten deze geborenen hun nestje.

Daarna zullen ze te zien zijn op verschillende plekken, waaronder voornamelijk heidegied, bossen, parken en tuinen.

Daar voeden ze zich vooral met insecten, larven, maar ook zaden, alhoewel je ze niet onmiddellijk op een voedertafel zal aantreffen.

Vetbolletjes in de winter nemen ze wel graag aan.

Dus wanneer je de volgende keer in uw tuin zo een vogeltje ziet, dan weet je er weer wat meer over.

Geniet er van.