De roodborst (Erithacus rubecula)xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Door zijn rode borst kun je hem meteen onderscheiden van alle andere vogels.

Jagen doet hij in zijn eigen territorium, dat overigens helemaal niet zo groot is.

Wat echter wel zo is, is dat hij/zij geen andere roodborst zal dulden in hun territorium, of ze nu mannelijk of vrouwelijk zijn, tenzij het broedseizoen er aan zit te komen.

Een vrouwtje zingt net zo mooi als een mannetje maar dat komt wellicht vanwege het feit dat ze familie zijn van de lijsters (Turdidea). Dit vanwege de sterk bespikkelde jongen. Maar omdat hij zo mooi zingt zijn er veel mensen die hem tot de zangvogels rekenen.(iedereen is tenslotte vrij van denken hé )

Wat dus ook merkwaardig is zijn hun jongen, ze lijken nogal sterk op die van de kleine vliegenvanger. Hun verenpracht, de rode borst krijgen ze pas in het najaar van hun eerste levensjaar.

Een volwassen vogeltje is ongeveer 14 cm groot(klein) en weegt om en bij de 16 gram.

Een lastig iets is dat een mannetje en een vrouwtje uiterlijk gelijk zijn.

Iets wat ik persoonlijk ook wel interessant aan deze vogel vind, is dat wanneer hij het contact met zijn ouders verliest, hij schijnbaar ook (‘kzal maar zeggen) niet meer de taal van de ouders spreekt, waardoor zij hem/haar niet meer zullen herkennen.

Verder bestaat ‘een nestje’ uit ongeveer 4 tot 6 eitjes, die na een goede 14 dagen uitkomen.

Nadat ze een 15 tal dagen onder moeders vleugels hebben geleefd vliegen de jongen uit.

De jongen zijn nu klaar om zelf spinnen, slakken, kevers, bessen en wormen te gaan zoeken.

Dit alles kan zich een tweede maal herhalen in éénzelfde jaar.

Leuk toch hoe zo een ‘beestenboel’ kan zijn.niet?