|
Wat roepen ze met zijn allen, buiten komen
niet piekeren maar dromen
en bewegen
als je depressief bent, 't is eraan gelegen...
maar ga dan wel niet naar een bepààld warenhuis
met doe het zelver spullen
ergens in een van dorp tot stad verheven oord
ze hebben me daar vanmiddag psychisch vermoord
vriendelijk vroeg ik om raad
maar die nare man, geen leger des heils soldaat
snauwde en sneerde, wat was die man dom
hij deed het erom
want een vraag die ik stelde wist hij niet eens te beantwoorden
liever luchtte hij zijn ongenoegen door mensen
te kwellen en te behandelen als gestoorden
ik vroeg hem hoe ik die schroef kon verdraaien
hij deed of hij een gekke haan hoorde kraaien
en toen ik hem vriendelijk vroeg of zij die schroevendraaier verkochten
draaide hij niet niet met zijn ogen, of ze het vermochten
eerder leek het wel of hij mij een oplawaai wilde verkopen
was ik mesjogge of waren mijn hersenen uitgelopen
hij beet net mijn neus niet af
toen hij zei 'die zijn van het schap af'
ik begreep er hoe langer hoe minder van
wat bedoelde die man?
de toon die hij bezigde, echt onbeschoft
wist ik veel dat zij korteling verlaten zullen, hun doe het zelver loft.
zo'n onbeschokte kinkels moesten ze op staande voet ontslaan
en ik was nog wel daar speciaal naartoe gegaan
omwille van de rust en de vriendelijkheid van de baas
maar nu trof ik een gefrustreerde werkman, een waarlijk stinkende kaas.
even later zag ik de baas, die man bleef rustig en vriendelijk en gaf me net als vorige keer goed advies
maar 't was te laat... mijn hoofd leek op een gebroken servies.
Dus buiten komen en bewegen als je lijdt aan een depressie?
neen... niet daarheen, want je krijgt er te maken met agressie
van die ene man, die stinkende kaas
met hoofdpijn ging ik er buiten...
ik zag het leven door een nog donkerder waas.
©Marie-Gabrielle
|
