Ik ben Ludo Geens
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is ex-magazijnier in de Antwerpse haven.
Ik ben geboren op 15/04/1947 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: varen in de zeeuwse delta, wadvaren, fotografie en camperreizen.
Bergumermeerkotter, thuishaven Burghsluis, Zeeland.
06-02-2012
AUG. 2005 - NAAR TEXEL
In het voorjaar 2005 vertoefden we met onze herboren "Catharina" vooral op de Oosterschelde. Kwestie van oefenen ; zij mocht niet met ons varen maar wij wél met haar. Zonder boegschroef ben je in kneuterige haventjes zoals Burghsluis of Stavenisse een beetje verplicht om na te denken en dus rekening te houden met wind en stroom maar ze gedroeg zich telkens zeer voorbeeldig.
Wanneer het begon te zomeren hielden we het niet meer en besloten we, na vele jaren, terug de Waddenzee op te gaan. Toen we een beetje verwaaid in Enkhuizen lagen hebben we de eerste eigenaars uitgenodigd die daar niet ver vandaan woonden. Het echtpaar voer 23 jaar met dit schip en toen ze daar op de kaai stonden sprongen bij die mevrouw de traantjes in de ogen. Dat hebben we opgelost met koffie en gebak en we geraakten gewoon niet bijgepraat: ze bleven 5 uren aan boord !! Het abdijbier heeft toen rijkelijk gevloeid...
Twee dagen later lagen we in Den Oever en konden we de zilte lucht van het wad opsnuiven. " Eerst maar eens naar Texel" zeiden we tegen elkaar "daarna zien we wel wat het wordt met het weer". We luisterden naar het weerbericht voor 's anderendaags en dat zag er niet écht fraai uit. Men voorspelde toenemende wind voor de namiddag dus besloten we om vroeg te vertrekken en reeds om 08.15 h voeren we de Stevinsluis uit, het wad op. Via de betonning van het Visjagersgaatje tot aan de scheidingston M14/B11, langs het Vaarwater over de Bollen draaiden we bij de T19/B2 bakboord in de Texelstroom, tegenstrooms naar Oudeschild. De passantenhaven was redelijk vol maar toch vonden we een mooie ligplaats aan een kopsteiger... en nu maar eens het eiland verkennen.... wordt vervolgd !!
Sent: Saturday, February 18, 2012 6:07 PM Subject: EINDELIJK GEVONDEN
In het milleniumjaar zaten we, door omstandigheden, al negen jaar zonder schip en dat is best lang ! Tot we op een mooie zomerdag op een kleine scheepswerf in Zeeuws Vlaanderen belandden. Sonja en ikzelf liepen kwijlend langs al die mooie scheepjes. Toen we plotseling, wat verdoken in een hoekje, een roestig casco van een motorboot zagen staan. Een trieste aanblik van een ten dode opgeschreven scheepje. Ondanks haar penibele toestand deden haar lijn ons hart een paar slagen méér dan normaal slaan. En praatje met de werfbaas bracht al wat opheldering : in de gure oudejaarsnacht had ze besloten zich op de bodem van het modderhaventje Paal te laten zakken ; een afsluiter had het door de vrieskou begeven. Verschillende getijden gingen over haar heen tot ze na Nieuwjaar werd gelicht en als verloren kon worden beschouwd. En nu stond ze daar in een hoekje achter de schuur te wachten tot haar vonnis geveld werd : de sloop !
De eigenaar zag een restauratie niet meer zitten, dus zou ze kapot gebrand worden.
Terug thuis kregen we dat scheepje niet meer uit onze gedachten en langzaamaan groeide bij ons een sterk verlangen om haar te redden. Na heel wat over en weer gepraat met de werf besloten we om ervoor te gaan. We gaven de werf opdracht om haar volledig te restaureren en verklaarden onszelf daarbij onmiddellijk voor gek. Ja, bootjesgek, dat wel. Het schip was een Bergumermeerkotter van 10 meter, stevige stalen scheepsbouw uit 1973 van de friese werf Terpstra te Eestrum. De restauratie duurde 4 jaar. Lang, ja, maar het resultaat is ongekend. Zij is weer helemaal in topvorm en we bevaren de Zeeuwse delta en Waddenzee naar alle tevredenheid.
