Ik ben Ludo Geens
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is ex-magazijnier in de Antwerpse haven.
Ik ben geboren op 15/04/1947 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: varen in de zeeuwse delta, wadvaren, fotografie en camperreizen.
Bergumermeerkotter, thuishaven Burghsluis, Zeeland.
18-04-2013
verjaardag
Zondag 14 april : morgen is het mijn verjaardag. Dan zit ik op "route 66"!! Maar reeds vandaag komen vrienden uit Lovendegem ons in de haven opzoeken. De weerman heeft een schitterende lentedag beloofd en om 12.00h zitten we met hen aan de apéro. Het is weer een blij weerzien en ik word in de watten gelegd en getrakteerd op een etentje in m'n favoriete restaurant "Zeelandia" in Colijnsplaat. Als we later terug aan boord zijn zit er nog een tochtje in met hen over de Oosterschelde. We maken los om 17.00h en varen met een ZW 3 Bft door de Hammen. De avondzon geeft een speciaal licht en schittert op het water. Een uur later zijn we terug in de haven en zitten we even later aan onze clubtafel in " 't Oliegeultje " en nuttigen wat vishapjes en oesters. Het wordt nog een supergezellige avond maar rond 22.00h nemen onze vrienden afscheid. Als wij terug aan boord zijn kan de kachel weer aan.... Maandag 15 april : feest !! ook de steigermaten hebben er lucht van gekregen en brengen een bezoekje terwijl 's middags weer vrienden aankomen waarmee we weer naar "Zeelandia" afzakken....het eten is er super en vooral...betaalbaar !! Nadien belanden we nog in Zierikzee voor een afzakkertje in de "Gekroonde Suikerbiet" en daarna nog naar " 't Oliegeultje" voor een fris wijntje en oesters !! Rond 21.30h vinden we het allemaal welletjes en nemen we ook van hen afscheid. Wijzelf blijven nog aan boord slapen en rijden morgen naar huis. Aan boord gekomen vind ik in de bakskist nog twee flessen wijn: cadeautje van de havenmeester Ad. Bedankt,iedereen, voor deze twee superdagen !!!
Zaterdag 13 apr. : bij het ontbijt moet de kachel aan !! het is koud buiten (stif koed) , 10°C en half bewolkt maar de wind is geluwd en blaast met 3 Bft uit het ZW. Om 9.15h komt Ad aan boord, onze havenmeester die door z'n bezigheid in de haven zelf weinig kan varen en dus deze gelegenheid aanpakt om mee te varen....eerst koffie, anders kun je met die Zeeuwen geen land bezeilen !! Om 9.40h vind ik het welletjes met dat geslurp en worden de lijnen losgegooid. We hebben het afgaande tij nog mee tot 12.20h dus dat moet nog lukken voor de vloed komt. We varen door de Schaar van Yerseke naar de verkeerspost Wemeldinge waar we ons melden en daarna door het hoofdvaarwater richting Kats en Zeelandbrug. Het is de eerste keer dat Sonja het eerste seizoensreisje meevaart. Eerder kwam ze altijd met de auto achter maar we hebben haar toch het liefst erbij !! Ik geef het stuurwiel over aan Ad, ondertussen komen er broodjes met ham en kaas op tafel en ....koffie !! In de Overloop van Zierikzee trekt de wind wat aan, we hebben wind tegen stroom en dus wat meer golfslag. Altijd gedonder hier voor Zierikzee !!! Ik zet het zeil bij zodat onze "Catharina" haar evenwicht terugvindt en wij weer rustig aan de koffie kunnen. Het is nu bijna laagwater en we komen in de beschutting van de immense Roggeplaat en een weldadig zonnetje verwarmt onze ruggen. De Plompe Toren komt in zicht, dan de rode koepel op de haven. Het is 12.30h als we Burghsluis binnenlopen en maken voor het eerst vast aan onze nieuwe zijsteiger. We zijn weer thuis.
Vrijdag 12 april : het is de dag dat ons scheepje weer in actie gaat komen !! Als we in Yerseke in de Julianahaven arriveren is het nog maar 08.30h en de "Catharina" hangt reeds in de banden....men laat er daar geen gras over groeien !! Als ze in het water ligt volgt altijd een spannend moment. Alle toevoerkranen gaan open....dan moet de motor lopen. De "Peer" geeft twee kleine kuchjes en schiet dan in actie, verlost uit zijn winterslaap. Ze loopt weer als een zonnetje terwijl het personeel van de werf goeddunkend toekijkt naar het koelwater dat naar buiten spuit. Ik controleer nog eventjes op eventuele lekken en dan gaat de mast terug omhoog, de club-en wadvaardersvlag in top....eindelijk !! We varen naar de hiernaast liggende Beatrixhaven en meren aan de passantensteiger. Vandaag blijven we hier liggen want het waait zowat de str... van de dijk. Morgen gaat de wind luwen en dan gaat het richting thuishaven.
In Oropesa del Mar nemen we de trein naar Valencia. Het ticket is goedkoop , 13 Euro heen en terug. Er is een speciale trein ingelegd die ons naar de Fallas brengt....hét grote feest van Valencia. En we zijn niet alleen: dat wordt rechtstaan op de trein. In Valencia komen we al direkt onder de indruk van het station zelf. De houten loketten van weleer zijn nog altijd in gebruik, de wachtzaal is een juweeltje, volledig betegeld met voorstellingen van het Valenciaanse leven : Estacio del Nord !! De straten kunnen amper de mensenstroom aan. Wij hebben ons voorbereid en weten precies hoe we moeten lopen om de voornaamste pleinen te zien maar al vlug zitten we bij "Valor" aan de koffie. Op de Plazza (de la) Virgin wordt de H. Maagd met bloemruikers bekleed. Een immens werk dat in drie dagen af moet zijn en dan weer afgebroken wordt. Op verschillende plaatsen in de stad staan reuze-afbeeldingen door de verschillende wijken gemaakt en die elkaar beconcureren voor de mooiste en eerste prijs. Ze zijn zo fijn afgewerkt dat we bijna niet kunnen geloven dat ze gemaakt zijn van...papier maché. En dat wordt om middernacht allemaal in BRAND gestoken !! 's Middags belanden we als bij toeval in een Belgisch café-resto. De eigenaar is spijtig enkele dagen afwezig maar de garçon kan toch met enige moeite "goeiendag" zeggen. Lekker eten enne...ne blonde Leffe !! Om 15.00h worden op de grote markt een reeks knallers afgeschoten....zo hard hebben we nog niet meegemaakt..... de ruiten trillen in de gebouwen. We bedenken dat het er zo in Syrië nu moet toegaan, alleen vallen hier geen doden of gewonden en storten er geen gebouwen in. De knallen in een tijdspanne van vijf minuten zijn niet te tellen...indrukwekkend. Daarna wordt het stilaan tijd om het station terug op te zoeken. We laten de kaas niet van ons brood halen en versieren een comfortabele zitplaats op de trein. Ondertussen hebben we allang besloten om volgende week terug te komen om de stad nog eens rustig te bekijken.
Na een tiental dagen hebben we ons kamp opgeslagen op de ons al bekende camping "Didota" in Oropesa del Mar waar we ondertussen al wat "Belga's" kennen die daar wonen en/of overwinteren. Zo zaten we al vlug met z'n zevenen bij "den Italiaan" te tafelen terwijl er buiten zowaar een regenbui viel. Niemand die zich daar schijnbaar druk over maakt...een uurtje later schijnt de zon weer !! Toch plezant om weer Vlaams te kunnen spreken met landgenoten. We zijn ook op bezoek geweest bij Sonja en André die hier zeven !! maanden verblijven en pas in juni terug naar Belgie afzakken. In het station van Oropesa del Mar ontdekten we een (oud) plakkaat in de muur welk ons vertelde dat we daar 6,8 m boven de zeespiegel staan. Als ik het goed kan vertalen is dit bord geplaatst door het Algemeen Bestuur/ Geografisch Instituut van de Statistiek. Het is hier bloedheet......we staan te wachten op de trein naar Valencia .
Toen we eind januari besloten om een maand naar Spanje te reizen met de camper waren we er ons niet van bewust dat de winter hier in België nog zo hard zou toeslaan. Op onze heenweg kwamen we ook in Frankrijk de eerste sneeuw tegen in Briare en het was ijskoud....Tussen besneeuwde bermen reden we Spanje binnen en eens de Pyreneeën achter ons lagen was ze daar....de koperen ploert, Aurora, alsof ze ons achter de bergen opwachtte. Een verademing was het na die donkere dagen in Vlaanderenland. In Peniscola vonden we de zeer goed uitgeruste camping "Eden". Ook in Spanje is het weer minder dan andere jaren, zegt men. Dat neemt niet weg dat we in de loop van de dag 20°C halen maar 's morgens is het wel te fris om buiten te ontbijten, ook 's avonds is vanaf 17.00h het vet van de soep. Maar de zon schijnt elke dag, wat wil je nog meer in februari ? We zonnen op ons favoriete plekje aan het groene havenlicht op de pier van Peniscola, uit de wind. We blijven hier een tiental dagen, gaan naar de markt, fietsen veel, bezoeken de oude stad op de rots en eten pescadillo's (gefrituurde ansjovis) aan de haven.
Een zonnige winterdag in februari maar met een koude oostenwind. Rond de middag ga ik aan boord van het M.S. HERMES waarop mijn zoon Dieter schipper is. Hij wacht mij op voor de sluis van Kallo en heeft al drie bunkeringen achter de rug. Het wachten is op een zeeschip van de Grimaldi Lines die naar buiten moet geschut worden. Als die eenmaal in de sluis is gaan er nog 6 binnenvaartschepen bij waaronder de "HERMES" als laatste. Bij het uitvaren is er wel enige stuurmanskunst vereist omdat we de zeereus in de sluis met weinig ruimte moeten passeren. Op de Schelde is het wachten op groen licht voor de Van Cauwelaertsluis en dat zal nog een tijdje duren nu de Boudewijnsluis juist in onderhoud is. Voor mij is dat geen straf met de zon die schittert op het Scheldewater. Voor een beroepsschipper ligt dat anders want wachten is verloren tijd. Het loopt al tegen 17.00h als we het 4e Havendok binnenvaren. Hier ga ik van boord....het was weer eens plezant om mee te varen en bij te praten met liters koffie. Deze avond nog gaat de "HERMES" terug naar buiten en aan de Scheldekaaien liggen om morgen bij het krieken van de dag naar Rupelmonde te varen waar ze op de helling gaat om de herstelde kopschroef terug in te bouwen. Daarna zal het weer van de ene naar de andere bunkering gaan....goede vaart !!
In deze barre tijden staan we soms met "gebonden handen" naar ons scheepje te kijken omdat sommige werken door de koude niet kunnen worden uitgevoerd. Nochtans brengt zij de winter door in een verwarmde loods maar ook al vriest het buiten de stenen uit de grond dan zal in de loods de t° niet hoger oplopen dan 8°- 10°C. En gelukkig maar...anders zouden we ons blauw betalen aan de stookkosten die toch altijd op de klant verhaald worden. Schilderen met twee componenten verf lukt dus alleen maar vanaf 15°C en een matige luchtvochtigheid. Dat wordt dus nog even op de tanden bijten tot pakweg half maart, begin april !! Daarom verzinnen we allerlei onderhoud wat wél kan gedaan worden zoals schilderen van het ruim in één component en ook de ankerbak wordt onder handen genomen. De gasbun krijgt ook een beurt....alles in het grijs onzer marineschepen !! De deuren worden lichtjes opgeschuurd en krijgen een laagje vernis. Onvoorstelbaar wat zon en zout op één seizoen kunnen aanrichten... Het deksel van de ankerbak en de ankerlier neem ik mee naar huis, die zal ik daar onder handen nemen. Ik installeer me in ons tuinhuis met een warmeluchtverwarming, zodat ik al vlug aan 18-20°C zit. Zo krijg ik die twee kopbrekers toch weer in prima conditie. Wél een masker opgezet want twee componentverf stinkt als de pest en geeft giftige dampen in zo'n kleine ruimte.
Tijdens onze week in Blankenberge, op de niet aangekondigde dus onverwachte zonnige dag de tram genomen richting Nieuwpoort. Rond de klok van tien opstappen in Blankenberge, dan moet het lukken om rond de middag aan tafel te schuiven in Nieuwpoort. Maar, O wee, met calamiteiten hadden we geen rekening gehouden. Momenteel zijn er veel werken door het vervangen van tramsporen zowel in Blankenberge, Den Haan en Bredene en wij zaten nog niet neer op de tram toen er bericht kwam dat een kraanarm een kabel had afgerukt tussen Den Haan en Wenduine. Gedaan met rijden.....maar "De Lijn" speelde kort op de bal want amper vijf min. later stond er al een bus om ons verder naar Oostende te brengen. Door de werken moest de bus tweemaal een grote omweg maken om mensen aan de volgende tramstops op te pikken maar eens in Oostende stond er een tram klaar om ons verder naar Nieuwpoort te brengen. Het was toch al tegen één uur toen we in Nieuwpoort-bad afstapten en het kostte ons nog wat moeite om een resto te vinden die nog open was !! Na de maaltijd werd het tijd voor een wandeling langs de geul terug naar Nieuwpoort-stad, ondertussen wat mooie foto's makend. Aan de vismijn is het al triestheid wat de klok slaat. De visserijvloot is zo goed als dood....de enkele schepen die er nog liggen daar durf ik niet mee naar zee....sloopmateriaal. Enkel de N 93 zag er nog bedrijfswaardig uit, afgepeigerd, dat wel !! Terug in Oostende stappen we af aan het Marie-Joséplein en drinken koffie in het nostalgische Hotel du Parc. Hier belanden we terug in pakweg begin vorige eeuw, de obers in zwarte gilet, wit hemd en zwarte vlinderdas. Correcte bediening !! En om over het interieur nog maar te zwijgen...daar moeten we zuinig op zijn !! Naar de tram is maar twintig meter en nu de kabels hersteld zijn gaat het vlot naar Blankenberge. Toch speciaal, met de tram bijna over het strand rijden tussen Middelkerke en Oostende.....
Aan al mijn bloglezers: een gezond, voorspoedig en "voortvarend" nieuw jaar gewenst !! Wij trakteerden onszelf op een weekje Blankenberge op een appartement aan de jachthaven. Zo konden van daar Sonja's familie bezoeken met de kusttram en zodoende tijdens deze feestdagen ook eens een pintje of een wijntje meedrinken... Zwaar bewolkte dagen, maar ook enkele schitterende zon dagen waarvan de tweede een onverhoopte was. Ook eens een frisse neus gehaald op de wandelpromenade en het staketsel maar het strand bewandelen vonden we een stap te ver ...flauw, hé !! In plaats daarvan lekkere garnaalkroketten gegeten in " ZEE...ZEE" aan de overkant van het staketsel....ook een flinke wandeling rond de jachthaven om daar te geraken.
Het schilderij van een theeklipper-viermastschoener op bijgaande foto vonden we in Antwerpen. Toen we één van onze kinderen hielpen een huis te zoeken, zagen we dit schilderij op straat staan, bij het "groot vuil" !!! Toen we het van dichtbij bekeken kwamen we tot de vaststelling dat het hier een prachtig werk betrof; zéér verfijnde scheepslijnen, dreigende wolkenlucht en vooral de ontstuimige zee zéér mooi weergegeven...het doek was in de rechteronderhoek een beetje beschadigd, net of er iemand een vinger had doorgestoken. Onmiddellijk hebben we bij het huis aangebeld om de eigenaar te vragen of we het mochten meenemen. Die was nog verwonderd ook dat we daar interesse in hadden !! Dolgelukkig hebben we haar meegenomen en thuis het doek in de lengte 5 cm verkleind zodat het gaatje wegviel, ook de bijhorende kader verkleind en vaal-wit geschilderd. Dit maritiem doek is al jaren lang een "eye-catcher" in ons huis. Het doek is niet gesigneerd, meester onbekend.
Het zeilscheepje op bijgaande foto vonden we ooit in een antiekwinkel in Knokke. Engels antiek. Dat kunnen we zien aan de oude verfsoort. De romp is van vol hout, het beslag en helmstok en roeraanhang van geel koper. Het is een wedstrijdyacht d.w.z. men vaarde er wedstrijdjes mee op plassen of vijvers. Door het roer in rechte stand te zetten kon het dus maar één enkele richting varen, dus overstag gaan of zo dat was er niet bij of een toevallige windshifting moest daar zelf voor zorgen. Aan de stroomlijn te zien moet het een snel yacht zijn geweest. Zelf durf ik haar niet uitproberen want de zeilen zijn tot op de draad versleten, het minste zuchtje zouden haar zeilen doen scheuren.
De maquette van dit Franse vissersschip heb ik, in totaal verwaarloosde toestand, van vrienden gekregen die er eigenlijk geen blijf mee wisten. Ze had 30 jaar (!!) verweesd en vergeten op een zolder gestaan en nu kwam ze bij een verhuis terug "boven water" maar ze zag er niet uit : helemaal onder het stof, masten en touwwerk in een kluwen aan dek en de romp van pallisanderhout een beetje uitgezakt. Gelukkig was die in polyester gegoten zodat het bijna niet opvalt. Ook heeft er nog een motor ingezeten, jawel, ze kon écht varen. Die is er lang geleden uitgehaald om een andere bestemming te krijgen. Niettegenstaande dat heb ik de uitdaging aangenomen om haar terug in goede conditie te brengen. Het betreft hier de maquette van een bestaand vissersschip nl. de "LUTECE" visserijnummer 8598 CC met als thuishaven het Bretoense Concarneau. Na jarenlange dienst in de Atlantische wateren werd ze naar Afrika verkocht en is sedertdien niet meer op te sporen....
In de herfst en winter zijn er altijd wel werken uit te voeren in de haven. De meeste schepen zijn dan vertrokken naar de winterberging, waarna er een ademloze stilte valt over de haven van Burghsluis. Een ideale tijd dus om de nieuwe zijsteigers op de kade te monteren, die in het voorjaar zullen geplaatst worden. Als we horen dat enige hulp wel op prijs wordt gesteld, tekenen we onmiddellijk present. We vertrekken met de camper op maandagvoormiddag en vinden in de haven een goede plek op de kade. In de namiddag kan er al gewerkt worden. De hardhouten vloerdelen worden op maat gezaagd ,60 st./steiger, gaten boren, frezen, afschuinen en vastschroeven, 240 stuks per steiger. We staan buiten in weer en wind om ze af te monteren maar gelukkig houden we het droog. 's Anderendaags zit het dik van de mist en het is nog flink koud ook. Om 10.00 h en om 15.00 h is er koffie, daar ontkom je in Zeeland niet aan. In de persoon van Sonja vinden we de geknipte koffiedame. Bij de mist komt nu ook nog wat oostenwind, het is nu écht "natte neuzen" weer. 's Avonds is er warme soep in de camper, het is gezellig warm en we hebben TV om ons wat te verstrooien en als we nadien onder onze warme winterdons liggen horen we enkel nog de krijsende schreeuw van een enkele meeuw, voor de rest is het doodstil. De woensdagmorgen brengt, zoals beloofd, de zon. We horen de roep van de wulp en het gekwek van overvliegende Canada-ganzen...dit wordt een prachtige herfstdag waarvan we gebruik maken om goed door te buffelen zodat er voor morgen nog maar één steiger overblijft. Donderdag, wéér mist en ijskoud : gelukkig maar één steiger nog te doen. We hebben tijd voor een uitgebreide koffiepauze waar we naar hartelust kunnen "ouwe teuten" . Om 14.00 h zijn alle steigers klaar. Nu moet er nog gebaggerd worden en dat schip komt op 8 jan..( koud, koud !! ) Dan kunnen de steigers in het water en op z'n plaats gevaren worden.
Na een verblijf van 5 weken in Frankrijk en Spanje komen we op zaterdag 20 oktober weer aan boord...eindelijk ! Het is stil weer, het water lijkt wel een dansvloer. Een flauwe namiddagzon nodigt uit voor een volledige kuisbeurt van onze "Catharina" . Tijdens onze afwezigheid zijn ook alle filters en impeller vervangen, de bilge is gekuist en alle slangklemmen zijn nagelopen. Ook is het vetkoord in de schroefasgland vervangen. Alles ziet er prima uit, in het vlak kun je van de bodem eten...onze monteur, André Pekaar heeft weer z'n beste beentje voorgezet. We laten de motor alvast draaien om warm water te hebben maar bij het starten kucht en zucht onze Perkins alsof ze bruusk uit haar slaap wordt gewekt maar na enkele seconden loopt ze weer als een zonnetje....'s avonds moet de kachel aan en het wordt gezellig warm in het stuurhuis, we zakken onderuit met een boek, afwachten wat de morgen brengt!!
Dat zullen we geweten hebben. 's Nachts begint het omstreeks 04.00 h te waaien. Allebei wakker!! Lijnen klapperen tegen masten en kettingen ratelen over kabels en in onze beschutte haven schommelen we licht over en weer. Dan komt er regen, véél regen maar als het rond 08.00h licht wordt, houdt het op met veel condens op de ramen als gevolg. De kachel gaat weer aan en het waait nog altijd krachtig uit het NNO Bft 5-6. We luisteren naar de verkeerspost en horen dat de wind "later" zal afzwakken naar 3-4 Bft.
Ad en z'n dochter Veronique komen aan boord om ons schip mee over te varen naar Yerseke, naar de winterstalling. Volgens afspraak moeten we maandagmorgen om 08.30h onder de kraan liggen. Eerst is er koffie want anders krijg je die Zeeuwen niet aan de gang !! En ...we vervroegen ons vertrek met één uur want de wind is inderdaad afgezwakt. Laag water is om 14.20h dus dat wordt anderhalf uur tegen stroom zwoegen om met de kentering voor Zierikzee te zijn. Vertrek te Burghsluis om klokslag 13.00h door de Hammen naar de Zeelandbrug en via het Brabantsch Vaarwater langs de Schaar van Yerseke naar de Beatrixhaven. Bruinvissen en zeehonden lijken met de noorderzon verdwenen, of toch, één zeehond steekt de kop op vlak onder de Zeelandbrug. Aankomst Yerseke: 16.30h bij heiig weer. Ook Sonja en Jacqueline zijn met de auto aangekomen. Nog een laatste poetsbeurt en de mast nog strijken, dan kunnen we met z'n allen gaan eten bij Piet v. Oost. Het is al stikkedonker als ik de fam. De Hamer terugrijdt naar Burghsluis en ik ben terug a/b om 21.15h. De kachel snort al en we lezen nog wat...niet te lang want morgen is het vroeg dag !
We staan op om 07.30h en na het ontbijt in de ochtendschemer met Sonja naar de Julianahaven gevaren. Om O8.45h onder de kraan. De motor en het toilet worden gespoeld met zoet water en dan gaat ze op de kant om af te spuiten. Het is bijna middag als ze veilig en wel in de (verwarmde) loods staat. Opgelegd voor de winter. Gasflessen en noodvuurwerk gaan van boord: veiligheid !! Einde vaarseizoen 2012......laat nu koning winter maar komen!!
Vandaag worden door de Stichting Rugvin, een organisatie die gesteund wordt door het Wereld Natuur Fonds, bruinvissen geteld in de Oosterschelde. Wij hebben hiervoor ons schip ter beschikking gesteld met nog 8 andere schippers. De telling gebeurt door op één linie vanaf Neeltje Jans tot Burghsluis gelijktijdig te vertrekken om zo het hele gebied uit te kammen. Deze methode wordt in de Oosterschelde als énige ter wereld gebruikt. Het is zonnig en de wind variabel 2 Bft. Om 11.00h komt de ploeg van de Stichting aan boord met de cöordinator Roger van der Veken en de spotters Conny en Ilia. Tien minuten later varen we naar onze startplaats aan de gele tonnen van de Kering. Ook de "Stern" en de "Elise" nemen hun plaats in waarna, eindelijk, om 11.30h het startsein over de marifoon klinkt. Onmiddellijk tellen we al twee bruinvissen. We varen langs het ondiepe gedeelte van de Roggeplaat terwijl de "Stern" en de "Elise" de diepe geul uitkammen. Tot aan de Zeelandbrug (en dat is een héél eind) zien we niets meer, hier volgt een hergroepering van de schepen en wordt een nieuw vertreksein gegeven. Onze route gaat door het Brabantsch Vaarwater maar we zien geen enkele bruinvis meer. Wél veel zeehonden op de Galgeplaat. Halverwege het Br. Vaarwater keren we tegenstrooms terug richting Burghsluis, een beetje ontgoocheld.Geen enkele bruinvis daagt nog op tot we ze, vlak voor onze haven, zien opduiken : moeder met kalf !! Een zwarte vin "breekt" het spiegelgladde water van de Oosterschelde. Een nog kleiner vinnetje volgt snel....één seconde boven water en weer onder. Het scenario herhaalt zich een paar keer om vervolgens een poosje onder water te verdwijnen, slechts de "footprints" achterlatend. Waar zal het moeder-kalf opnieuw opduiken? En daar ook nog 2 volwassen dieren !! En nog één !! De spotters kunnen nu naar hartelust foto's maken maar om dubbeltellen te vermijden worden dezen niet meer in de telling opgenomen maar het maakt hun en onze dag helemaal goed. In totaal werden er vandaag 44 bruinvissen geteld. Dat is minder dan verleden jaar (63) maar het lijkt erop dat de bruinvis zich definitief heeft gevestigd in de Oosterschelde. Positief is ook dat er verschillende kalfjes zijn geteld. Om 17.25h varen we de haven binnen en nemen afscheid van onze "crew" . Het was eens te meer een positieve ervaring en we sluiten deze mooie dag af met een etentje in "Het Vissershuis" te Burgh-Haamstede, op het terras tot 21.30h. Zeer lekker en verzorgd ondanks alle drukte. Onze laatste vaartocht zit erop, met uitzondering van het overvaren naar de winterberging , eind oktober, in Yerseke.
We verwachten de "crew" van het productiehuis "De Mensen" met presentator Chris Dusauchoit aan boord om 13.00h en gaan alvast aan de P-steiger liggen om het instappen met filmmateriaal te vergemakkelijken. Bedoeling is om de bruinvissen op te zoeken en ze te filmen. Daar wordt dan een verhaal rondgeweven met als thema : een vader en zoon op zoek naar bruinvissen. Het is goed weer maar wél veel wind om bruinvissen te spotten : ZW 2-4 Bft. Zo min mogelijk golven geven het beste resultaat om deze kleine dolfijnensoort te spotten, dus ikzelf geef ze weinig tot geen kans om ze te zien. Een telefoontje leert ons al vlug dat het wat later zal worden maar eindelijk, om 15.30h komt de cameraploeg aan boord. We vertrekken uit de haven om 16.00h. Eerst maar eens naar de gele tonnenlijn van de Stormvloedkering en dan langs de Roggeplaat waar we veel zeehonden spotten maar daar zijn ze niet voor gekomen...bruinvissen willen ze zien!! We varen langs de slikken tot aan de schelpenberg en keren dan terug omdat er witte schuimkoppen staan in het gebied van de Roompotgeul. Reeds op onze terugweg zien we plots tussen de Flauwers en de Schelphoek verschillende bruinvissen aan de oppervlakte komen. De cameraman kan nu voluit filmen : missie geslaagd !! Een tevreden presentator maar ook een tevreden schipper, blij dat hij ongelijk kreeg, zetten hun volk terug af in Burghsluis om 18.30h aan de P-steiger. Als de rust aan boord is teruggekeerd verhuizen Sonja en ik naar onze vaste ligplaats en kijken terug op een zeer zonnige en geslaagde namiddag, een ervaring rijker !!
VADER STEVEN MET ZOON REIN.... HOOFDPERSONAGE REIN IN BEELD DE HAPPY FEW MET CHRIS....
Fw: 2 SEPT 2012 - STEIGERUITSTAP NAAR COLIJNSPLAAT
2 SEPT 2012 - STEIGERUITSTAP NAAR COLIJNSPLAAT
Na overleg met onze steigerburen werd besloten om met verschillende schepen naar Colijnsplaat te varen en daar een gezellig samenzijn te hebben met een etentje aldaar. Met een ZW-windje van 2 Bft, zonnig weer en 18° - 20° C vertrok de "Catharina" als eerste het havengat uit. De "Dragonfly" van Ad en Jacqueline, de "Yoda" van Dennis en Anita en de platbodem - zonder naam - van Jan en Hils volgden in de namiddag. Rond 17.00h waren alle schepen aangekomen in Colijnsplaat en was er palaver aan boord van de "Dragonfly" met de nodige natjes. Jan begon al direkt met het heftige werk want die toverde al vlug een fles ouwe klare te voorschijn !!! Ondertussen kwam ook Karin van de "Luna" met de auto naar Colijn omdat haar man, Frank, het schip van P.Lem momenteel van Spanje naar Burghsluis mee overzeilt. Tegen 18.30h lopen we door de Voorstraat naar rest. "Zeelandia" waar het weer een drukte van belang is. Het eten is weer uitstekend, de bediening voortreffelijk, iedereen is in z'n nopjes en het is gezelligheid troef. Het is dan ook bijna 23.00h als we ons terug aan boord begeven.....op de "Catharina" wordt er met z'n allen nog een laatste glas geheven op deze geslaagde samenkomst en iedereen duikt na middernacht weltevreden in de kooien. De volgende ochtend brengt een flauw windje en het wordt zeer zonnig, 22°C ! Als eerste wakker, begroeten we onze vrienden die met dichtgeknepen ogen en een beetje slaapdronken beduusd terugzwaaien. Blijkbaar werkt een en ander nog na. Wijzelf besluiten om eerst nog een laatste bezoek aan Zierikzee te brengen, de anderen zullen rechtstreeks naar Burghsluis varen. Vijftig minuten hebben we nodig om de Oosterschelde over te steken en in Zierikzee krijgen we een goede plaats aan de lange steiger. Karin komt bij ons aan boord voor de koffie en om na te praten over gisteren. 's Avonds eten Sonja en ik in "De Werf" nabij de oude scheepswerf waar platbodems worden gerestaureerd. Ook hier bewonderen we een nautisch schilderij van "onze" Dennis Lagarde. Dinsdag 4 Sept : we staan op om 08.30h maar het is dik van de mist. Bij het ontbijt priemt de zon al eventjes door de mist en als we later wat proviand inslaan in de stad wordt het al zéér warm....25°C. De koperen ploert heeft het wéér gewonnen....we maken los in Zierikzee om 10.40h met een zwak zuidwesten windje 2 Bft en laten ons op de ebstroom door de Hammen voeren, richting Burghsluis, terwijl drie zeehonden nieuwsgierig de kop opsteken.
Terwijl onze kleinkinderen Hannelore en Lotte vakantie houden aan het strand van Renesse blijf ikzelf meestal aan boord om zomerwerk te verrichten zoals de relingen poetsen, de kuipvloer schuren met bruine zeep en de badkamervloer eens onder handen nemen. Uiteraard vergeten we ook niet de "steigerbabbel" met de buren, het zogezegde "ouweteuten", meestal vergezeld van een hapje en een drankje en het uitermate schitterende zomerweer leende zich hier dikwijls voor. De eerste avond toch met de fiets naar Renesse gereden waar er zes (!) kg mosselen wachten om gekuist en gespoeld te worden....gelukkig vind ik in Tom een handlanger. Het feestmaal laat niet lang op zich wachten....in de avondschemering zitten we met z'n allen knarsetandend naar Tia te kijken die met een sprong van 1,97 m onder de verwachtingen blijft. Toch is het voor ons een unieke sportvrouw !! Het is 23.00h als we de gordijntjes van de "Catharina" dichtschuiven.
Als Sonja naar het strand is, de dag is weer mediteraan, ben ik aan boord aan het klussen, regelmatig onderbroken door bezoek. Eerst zie ik Ad verschijnen, daarna komt ook ouwe Willem voor een praatje....en altijd moet er koffie bij !! In de namiddag doe ik nog een fietstochtje en maak 's avonds wat spaghetti voor mezelf.
Het weerbericht voor de volgende dagen belooft zomerse temperaturen. Ik leen m'n fiets aan Rina voor haar boodschappen en trek naar het strandje om een verse portie mosselen. Met het kuiswerk heb ik werk tot 21.10h. In de avondschemering neem ik nog een glaske wijn en lees nog wat tot de oogleden zwaar worden....Als ik 's morgens opsta is het al drukkend warm maar voor mij begint de dag slecht. Ik heb hoofdpijn, een keelontsteking en tot overmaat van ramp stoot ik m'n hoofd tegen de deurkader. 's Morgensvroeg al bloed deppen....er zijn leukere momenten om de dag te beginnen. Enfin, ik blijf de hele voormiddag hangerig en in de namiddag raap ik genoeg moed bijeen om nog naar Flauwershaven te fietsen. Eén lichtpunt: seffens komt Sonja voor een uurtje aan boord om wat bij te praten. Ik ben weer in zoverre hersteld dat ik de mosselen kan koken en ze smaken nog ook ! Nog een praatje met de buren en dan in de kooi !!
Ik sta op om 08.30h maar voel me nog altijd niet lekker. De verkoudheid speelt me parten. De weergoden zijn nog altijd in een goede bui en blazen een zachte wind uit het oosten. In de voormiddag met Sonja, Lotte en Hannelore naar de Plompe Toren gereden voor het verhaal van de zeemeermin die door vissers gekaapt wordt. Zij is de vrouw van Neptunus die behoorlijk boos is en bezweert dat Koudekerke in de golven zal vergaan...."alleen de toren zal blijven staan" ! En zo geschiedde !! Daarna rijden we naar de Pannekoekmolen in Burgh. Als ik terug aan boord sta komen Dennis en z'n dochter Claire binnen met hun zeiljacht "Yoda". Ze hebben er een reis naar Duinkerke en Oostende opzitten en komen bij mij aan boord voor een pintje. Dennis doet weer lyrisch over de Belgische keuken, hoe goed je wel in België kunt eten en hoe verzorgd het allemaal op tafel wordt gebracht...de rest van de dag trekken we samen op en zitten meestal op het balkon van het havenkantoor waar we de totale controle over de haven hebben...genoeg om alle schepen van commentaar te voorzien !! 's Avonds speelt de interland België - Nederland waarbij onze noorderburen met 4-2 worden ingepakt..joehoe !!
Het verwachte onweer is aan ons voorbijgetrokken, het is warm, 25°C en ik ben ziek ; verkouden, maag-en darmklachten, lig heel de voormiddag op de bank en neem medicatie dat het niet mooi is. 's Namiddags zelfs in bed maar te warm. Dan maar terug naar het havenkantoor voor verkoeling maar iedereen zeurt aan m'n kop, heeft het beste met me voor, maar ik ga terug naar boord zonder eetlust. De hele dag niets gegeten en om 21.00h naar bed mét medicatie. 's Anderendaags ben ik stukken beter maar niet 100% ! Ik begin de dag met thee en een koekje en hou me gedeisd. Toch neem ik de fiets voor boodschappen en als Sonja terug aan boord komt voel ik me al een héél stuk beter; daar wordt ik op de steiger mee gepest natuurlijk. We genieten samen nog op het voordek van de warme avondzon.
Gisteravond heb ik weer met smaak gegeten en nu is het zomer , 30°c en wind ZO 3 Bft. Ik voel me weer kiplekker en we besluiten om dat direkt uit te testen. Sonja reserveert in Bistro "Zeelandia" terwijl ik alvast de motor start. Het tij kan ons niet beter gezind zijn : LW om 11.05 h dus om 11.00h varen we de haven uit en laten ons met 1800 toeren over de vloedstroom meevoeren naar Colijnsplaat waar we aanmeren om 12.40h . Het is nu zéér warm, we kleden ons om en "here we comes, Zeelandia". Tja, we komen uit een Bourgondisch land, hé...salade met geitenkaas, een griet met fritjes en vanilleijs met rood fruit (15 E ). Superlekker !! Als we terug aan boord zijn is het té warm om het gunstige tij af te wachten, op het water is het allicht een beetje koeler. Met de kentering van het tij zijn we terug in Burghsluis en krijgen Dennis en z'n vrouw Anita aan boord. Jongens, het lijkt de zoeten inval wel !!
Zo 19 aug: In het binneland worden temperaturen rond de 37°C verwacht. Hier is het rond de middag 33°C. Dat wordt platte rust en véél water drinken. In de namiddag zitten we bij Dennis en Anita aan boord van de "Yoda" voor den apéro !! Dennis laat ons z'n werkstuk zien: een oud dienblad dat ik hem heb gegeven en waar hij nu een prachtige garnalenkotter op aan 't schilderen is. Het is nog maar halfweg maar ge kunt nu al zien dat het prachtig wordt. We zitten nog lang buiten, dan komen er windvlagen en er vallen enkele druppels....in de verte donder en bliksemschichten, het onweer gaat wéér aan ons voorbij. Sonja neemt foto's van de zonsondergang.
Als we opstaan is het nog altijd zomer, zij het met mildere temperaturen van 23-25°C. Na de middag komen Ad en Jacqueline, Dennis en Anita en ook nog Jan aan boord. Lap, 't is weeral prijs !! Maar Dennis komt z'n schilderij afleveren, het is gewoonweg een schitterend stuk geworden. Hij heeft er tot 02.00h aan gewerkt !! En hij wil er nog niks voor ook...alleen onze vriendschap....is dat niet mooi, jongens !! Maar dat laten we niet zo, we verzinnen nog wel wat !!! Als 's avonds iedereen weg is, zitten we nog bewonderend naar het schilderij te kijken en we zijn het eens dat het dienblad nooit meer een dienblad zal zijn..... Morgen naar huis.......
Door de weder ingebruikname van de Kattendijksluis en de positieve berichten die ons bereikten over het Willemdok vonden we dat het tijd werd om de metropool weer eens te bezoeken. Versassen door de 150 jaar oude maar onlangs totaal gerenoveerde Kattendijksluis zou voor ons al een hele belevenis zijn. We hebben ook gehoord dat Antwerpen z'n slechte reputatie inzake yachtenbehandeling volledig heeft weggewerkt dus hebben we alle reden om de Schelde op te varen. Met een ZW-wind 4-5 Bft en halve bewolking, 22-23°C was het niet écht comfortabel varen ter hoogte van Zierikzee. Daarom steken we de Oosterschelde dwars over om bij Colijnsplaat onder de hoge wal te varen, het zeil bijgezet. Als we in de Beatrixhaven in Yerseke vastliggen en ons eerste pintje nuttigen breekt lichte paniek uit...ik ben thuis m'n kaart van de Westerschelde vergeten maar gelukkig kennen we nogal wat volk in Yerseke. Hier liggen drie Tradewind-yachts, allemaal gebouwd op de Austin Lion-werf waar ook ons schip gerestaureerd werd. Het zou al moeten lukken als er niemand aan boord is. En jawel, hoor, Frans en Joke van de "Noordster" zijn aan boord; en we hebben dubbel geluk want Frans heeft een splinternieuwe Westerscheldekaart bij die we wel voor een week mogen lenen...toch wel een opluchting.
Vr. 03 aug : gisteravond hebben we het tij al uitgerekend om nog voor het hoogwater in Antwerpen te zijn dus vertrekken we om 09.20 h naar het Kanaal v. N-Beveland en sluis Hansweert. De wind is nog altijd ZW maar afgezwakt tot 3 Bft en we worden op de Westerschelde gezet om 11.30h . Met de vloed halen we in het Zuidergat al bijna 7 Kn. en varen al vlug over de ondiepe Schaar van de Noord, langs het troosteloze Doel en aan de overkant Lillo. Ook de oude sluis van de vroegere marinebasis van Kallo wekt bij mij nostalgische gevoelens op...wat een mooie tijd beleefden we daar !! Aan boei 114 zijn we bij "Boomke" en hier wordt volgens oude traditie een borrel genomen. Deze gewoonte stemt uit de tijd van de grote zeilschepen waarbij de bemanning door de kapitein getrakteerd werd op een jeneverke voor de behouden thuiskomst....dat gebeurde bij boei 114-Boomke !! Er stond vroeger een eenzame boom op de dijk, een aanwijzing voor de kapitein voor z'n traktatie. Met de dijkverhoging verdween ook de boom maar het siert de Antwerpenaars dat er nu een nieuwe geplant is....godzijdank !!! Het wordt tijd om de Kattendijksluis op te roepen en we krijgen te horen dat er binnen een kwartier geopend zal worden. We schutten met zes andere yachten naar het Kattendijkdok en moeten dan drie kwartier wachten voor opening van de Londenbrug....tijd voor koffie en een praatje met de Nederlandse buren. Ondertussen heeft de havenmeester al poolshoogte komen nemen en we krijgen een goede ligplaats in het Willemdok aan de lange steiger. We zijn verrast door de vriendelijkheid van zowel sluismeester als havenmeester en we voelen ons hier direkt thuis !! Bravo Antwerpen !!
04 tot 07 aug. : het worden zonnige dagen in Antwerpen: we maken een fietstochtje rond het Eilandje, doen een terrasje bij Bar du Port en maken kennis met Frank en Pascal uit Dendermonde en hun schip "Donky". We zitten tot 23.00h bij hen aan boord en er wordt veel over en weer verteld..zéér gezellig. De volgende dag fietsen we van Noord naar 't Zuid en Frank en Pascal komen bij ons aan boord om afscheid te nemen...ze varen vandaag naar Wintam. In de namiddag véél volk aan boord ; vrienden en familie....ik tel tien koppen. Gezellige boel en geluk met het weer....stralende zon ! 's Avonds eten we met Mark en Lieve in het Felix Pakhuis, lekker en niet duur en een mooi interieur. Als we later weer met ons tweetjes zijn luisteren we naar...."Radio Minerva" . Dé radio van Antwerpen. 's Anderendaags doen we boodschappen, vooral drank terug aanvullen !! en dan een fietstocht door de oude stad, we bezoeken de Carolus Borromeuskerk en schuilen voor een regenbui in "'t Heilig Huisken" en drinken koffie in café "Zurich". Als we terug aan boord zijn breekt een zwaar onweer los met hevige regen. 's Avonds belanden we op de St. Aldegondiskaai in "Het Duvels Genot" waar we uitmuntend tafelen. De volgende dag nog maar eens naar Delhaize en terug op de steiger krijgen we groeten van Leo en Marleen Merks, van voor ons totaal vreemden. Verschillende mensen blijven staan om onze spreuk te bewonderen, plezant, toch wel ! Als er schepen naast ons vertrekken maken we gebruik van de vrijgekomen ruimte om te zwenken en krijgen later de mooie "Helena" naast ons, een 40 jaar oude Doggersbank en 15 T zwaar. In de namiddag maken we tijd voor het MAS, Museum aan de Stroom, schitterend, maar om 16.30h vallen we uitgeteld op een stoel van café "Storm" voor een frisse Vedett, pfff ! 's Avonds kan men ons, helemaal opgeknapt, vinden in "Het Duvels Genot".
Wo. 08 aug. : zwaar bewolkt en motregen. Tijd om Antwerpen te verlaten. Omdat het tij ons niet uitkomt kiezen we ervoor om via de doorgaande route door de dokken naar Tholen te varen. We maken los om 09.50h en passeren de Londenbrug om 10.00h, de Siberiabrug om 10.20h en aan de Noordkasteelbrug wijst de peilschaal 6,5 m terwijl de kaart 7m aangeeft. Onze mast heeft een hoogte van 6,55m dus die wordt gestreken binnen 10 minuten. Geen meevaller in die klotsbak van dokken. We varen door het 5e Havendok, waar ik m'n oude werkterrein nog zie, door het Hansadok, Kanaaldok B1 en B2 naar de ingang van de Schelde-Rijnverbinding. Hier roepen we de havendienst op met vermelding van ons FD (financiele dienst) nummer en melden ons af op Kan. 2 . Weerom worden we zeer vriendelijk te woord gestaan en men wenst ons nog een goede vaart naar Tholen. Nogmaals, bravo Antwerpen !! Slecht zicht, regen en motregen....de Kreekraksluis komt in zicht en na een vlotte schutting maken we vast in Tholen terwijl het zonnetje weer door de wolken priemt en de mast, de fierheid van een schip, wordt weer gerecht.. We zitten zonder lucifers en we lopen ons te pletter om dit onmisbare kleinood te vinden...de C1000 brengt de oplossing waarna we op het terras van "The Sixties" vallen voor een verfrissing terwijl het weer zich herstelt. Pfff, wat is reizen vermoeiend !!
Do. 09 aug. : We krijgen een prachtige dag met véél zon en draagbare temperatuur van 22-23°C. De wind is onbestaande tot flauw NN0 1-3 Bft. Op de Oosterschelde is het HW om 08.45h dus vertrekken we in Tholen naar de Bergsediepsluis om 09;00h . In het Brabantsch Vaarwater zien we veel zeehonden op de Galgeplaat en met de ebstroom lopen we 7,1 Kn naar de Zeelandbrug. Langs de Hammen, met z'n prachtige droogvallende slikken en wadvogels, bereiken we onze thuishaven om 13.00h . Zoals gewoonlijk weer veel ambiance op onze steiger. Voor ons wordt het opkuisen en inpakken. Als we naar huis rijden passeren we nog in Yerseke om de geleende kaart bij de havenmeester in bewaring te geven samen met een bedankkaartje en een klein kadootje
