Bij mijn aankomst donderdagnamiddag op Zaventem wachtte mij een grote verrassing, ik werd er opgewacht door de familie en enkele zeer goeie vrienden.
Hierbij wil ik iedere bezoeker en schrijven van onze BLOG bedanken voor de vele aanmoedigingen ! Vooral een heel grote merci aan mijn vrouwtje die me de mogelijkheid gaf om deze tocht te maken. Dank ook aan de ganse familie en vrienden die meeleefden. Ook een bedankje aan Danny die mij de kans gaf om dit te doen.
Was dat stom ongeluk iets voor Leon niet gebeurd, wie weet waren we dan samen gebleven
Ik raad wel iedereen aan om tijdens deze wandeling de tijd te nemen en er vooral van te genieten en loop je eigen tempo, op de Camino loop je nooit alleen. Bij de vraag of je als een ander mens terug komt, ik denk het niet daarvoor is de tijd te kort. Dat je tijdens het wandelen veel nadenkt is zeker, over vriendschap, familie en gebeurtenissen en dat wij als Belgen het toch niet zo slecht hebben, vooral als je ziet hoe de Spanjaarden daar leven.
Het aantal vrouwen dat alleen onderweg zijn is enorm, ze moeten mij niet meer zeggen over het zwakke geslacht, want deze dames verbaasden mij elke dag. Ook veel personen tegen gekomen waarvan ik onder de indruk geraakt, Xavier de kalme spanjaard ,Luigi de man met de bruine onderbroek, den Hollander die mijn kleren vol plaste, Pedro die al 24 jaar hetzelfde eet met zijn gasten en altijd zegt pi-pi, po-po, mijn Duitse vriendinnen uit het Zwarte Woud en als laatste Mats die eigenaardige maar ondoorgrondelijke Deen en vooral Truus niet te vergeten.
Hierbij sluit ik af en raad iedereen aan om deze tocht helemaal of in stukken eens te doen, met rugzakvervoer is het te doen.
Nieuwe Pelgrim Herman
PS : Misschien volgend jaar eens een tocht doen van Le Puy naar St-Jean-Pied-De-Port , het is ongeveer dezelfde afstand en het zou ook zeer mooi zijn.