Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
16-04-2017
16-04-2017 Asse
Club: WRC MANKE FIEL VZW (4046)
Manke Fieltochten
Plaats: Asse
Afstand: 12,9 Km
Weer: Licht bewolkt (11°C)
Deelnemers: 1565
Pajotten: 39
♥♥♥♥
In Asse heb ik voor een gps-wandeling gekozen. Al de afstanden werden ineens ingeladen en ik heb voor de 13,4 Km gekozen. Het was al later dan 15uur voordat ik uit de vertrekzaal geraakte en ik moest doorstappen om tijdig terug te geraken. Het eerste gedeelte was een parcours waar de wandelaars die de pijlen volgden niet kwamen. We wandelden langs het station en dan de kouters in richting Kobbegem. Daarna stapten we naar de vallei van de Warebeek en langs de Kloosterbeek kwamen we aan de spoorweg en op een gedeelte van het parcours van onze laatste 2e maandagtocht. We stapten nu niet naar Mazenzele maar naar het gehucht Krokegem waar de rustpost was. Ik was daar de laatste wandelaar maar werd er zeer gastvrij ontvangen. De terugweg ging langs de velden en bosjes naar het centrum van Asse en zo terug naar de vertrekzaal. Het gps-parcours was vooral rond Krokegem bijzonder mooi met een paar nog maar weinig bewandelde stukjes. Voor de rustpost was er wel een stuk parcours onbegaanbaar (afgesloten).
Weer: Licht tot zwaar bewolkt, klein regenbuitje. (10°C)
Deelnemers: 1151
Pajotten: 2
♥♥♥♥
Vandaag ook nog eens aan de andere kant van Vlaams-Brabant gaan wandelen. De wandeling bestond uit twee delen met een rustpost in de vertrekzaal. Eerst was er een lange lus door Veltembos. Dit was het mooiste stukje met een paar hellingen, veel bos en op de heuveltoppen mooie zichten op de omgeving. Van de tweede lus heb ik geen gps-bestand. Het was een zeer korte lus van 1,9 Km rond het dorp.
We wandelden vandaag door 3 kleinere deelgemeenten van Lede. Er was eens wat minder natuur en aardewegjes maar het is niet altijd mogelijk om die aan te bieden. We wandelden eerst naar Smetlede en dan door de velden naar Wanzele. Dan kwamen we in de buurt van Lede en was er maar weinig aardeweg te bespeuren. Van Lede naar Impe gingen we dan weer wel door veld- en boswegeltjes.
De maandagtocht van april vertrok vanuit Asbeek en werd geleid door onze Piet. We startten al dadelijk met een pittige beklimming en dat maakte ons duidelijk dat we in het Pajottenland waren. We stapten daarna door het Waalborrepark van Asse en via het station kwamen we in een wat minder heuvelachtig gebied. We wilden door het Kartelobos wandelen maar dat werd door een boer bemoeilijkt. Na een korte omleiding zijn we er toch nog geraakt. De rustpost was in café "Den Bruinen" in Mazenzele. Na de rust stapten we via het Kravaalbos naar Asse-ter-Heide en zo terug naar Asbeek. Het was een mooie natuurwandeling door een stukje Pajottenland in lentetooi.
Wat mij betreft een wandeling om vlug te vergeten. Het parcours op zich was met dit mooie weer wel best aangenaam. Helaas was al de rest minder aangenaam. Ik ben op een verkeerd parcours terechtgekomen en het GPS bestand is de weg die ik gewandeld heb maar dit is geen parcours van de club. Het was erg druk in het domein en we wandelden eerst voorbij de verschillende kenmerkende attractiepunten. Daarna wandelden we langs de buitenkant van het domein naar de oevers van de Rupel. Langs de ene kant was er de rivier en langs de andere kant de vergane glorie van de steenbakkerijen. De rustpost was in Terhagen. Daar is het dan verkeerd gegaan. Ben uiteindelijk op mijn GPS terug naar Boom gewandeld.
Wat later dan gepland gaan wandelen in Diest. Wilde de 20 Km doen maar is dus de 13 geworden. Het was eens een wandeling door een ander landschap. Wat vooral opviel was de stilte, tenminste als er geen vliegtuig van Schaffen overkwam of er geen drukdoende wandelaars passeerden. We wandelden van de vertrekzaal in Deurne door de bossen naar het hoogste punt van de omgeving (42 m). Door het ijzer in de bodem was het water in de beekjes veelal bruin gekleurd. De rustpost was in Engsbergen (Tessenderlo). De terugweg was wat minder heuvelachtig en ook wat minder bosrijk. Het was een mooie, rustige natuurwandeling.
Het was weer mooi lenteweer en men had ons een natuurwandeling beloofd dus alles aanwezig om een geslaagde wandeling te hebben. Eens de dorpskern voorbij zaten we al direct in de natuur. We volgden de Steenbeek, de Vondelbeek en daarna de wachtbekkens om in de rustpost Boonhof in Sint-Gillis-Dendermonde te komen. Hier wandelden we dan de lus langs het parkje, de spoorweg over en door een stuk wilde natuur. Daarna stapten we langs de dijk van de nieuwe Dender terug naar de rustpost. De terugweg ging via het Bellebroek naar de Dender en voorbij het sas van Denderbelle. Langs de Vossewegel en een ommetje rond Denderbelle kwamen we dan weer in de vertrekzaal. De wandeling heeft gegeven wat men beloofd had!
Weer:Licht tot zwaar bewolkt - Koude wind (10°C - 15°C)
Deelnemers: 1146
Pajotten: 25
♥♥♥♥
Wandeling bestaande uit 3 lussen. Ik ben begonnen met die van 8 Km. Tijdens het eerste gedeelte volgden we voornamelijk de Faluintjeswandelroute. We wandelden tot in Moorsel en door de velden terug naar Baardegem. De lus van 7 Km ging richting Lebbeke. De boomgaarden stonden hier ook al in bloei. We stapten een stuk op de Leirekensroute en langs de rand van het dorp terug naar de startzaal. De laatste lus heb ik samen met Roger en Jean-Pierre gewandeld. Het was de klassieke lus naar het Kravaalbos. We wandelden daar niet door de grote lanen maar langs de smalle boswegeltjes. Het was een mooie natuurwandeling door grotendeels bekent terrein.
Vandaag zijn we vertrokken aan de kerk van Denderhoutem. Iets minder deelnemers maar toch nog een mooi groepje. In tegenstelling van vorige week was het nu een volledige natuurwandeling. De lus die we maakten was helemaal in Westelijke richting en voerde ons tot in Lebeke. Patrick was weer in zijn gewone doen en had vele smalle wegeltjes en mooie stukjes natuur voor ons bijeengezocht.
Vandaag ook nog eens in het Hageland gaan wandelen. Het vertrek was in het centrum van Nieuwrode. We mochten al direct klimmen tot op de Panoramastraat. Van daar boven hadden we mooie zichten op Nieuwrode en omgeving. Daarna ging het door de velden naar de brug onder de E314. Dan was het niet ver meer van de rustpost in Gelrode. De terugweg naar de vertrekzaal ging bijna uitsluitend door veldwegen met af en toe een Holleweg ertussen. De 16 Km stappers moesten dan nog een lus van 5 Km vanuit de rustpost stappen. Het was geen parcours voor kinderwagens want er waren heel wat smalle paadjes en hellingen te verwerken. We stapten een stuk door het domein van Horst. Het was een mooie maar vrij zware natuurwandeling.
Het vertrek was aan het zwembad van Meise. Eerst wandelden we traditioneel door de woonwijken van het dorp. Daarna stapten we door de velden naar Beigem waar de rustpost was. De 16 Km stappers moesten hier een lus van 4 Km wandelen. Het ging langs de landerijen rond Beigem. De tweede rustplaats was in het vredegerecht van Grimbergen. Om daar te geraken stapten we voorbij de oude Liermolen. Het laatste stuk liet ons door Grimbergen centrum wandelen en door de velden naar Meise. We wandelden voorbij de Plantentuin maar daar mochten we helaas niet in. Via het centrum van Meise kwamen we dan terug aan de vertrekzaal.
Eindelijk eens een echte natuurwandeling van een club! Het eerste stuk heb ik samen met Etien gewandeld. Vertrek in Burst en door de veldwegen wandelden we via Bambrugge naar Ottergem maar daar werd er eerst nog een grote lus gemaakt vooralleer we in de rustpost in Vlekkem geraakten. Het was koers in Ottergem en het was daar wel even opletten voor de vele renners (170 vertrekkers hoorde ik ). De lus die ik daar wandelde bracht me naar Ottergem en Erondegem. Het parcours bestond voornamelijk uit veldwegen. De terugweg ging via Ottergem en langs het domein Steenberg en Bambrugge terug naar Burst.
Het eerste gedeelte van de wandeling van Zingem naar Asper langs de Schelde was het meest natuurvolle gedeelte. Door de beemden en daarna langs het jaagpad aan de boord van de Schelde. In Asper ter hoogte van de stuw verlieten we de Scheldedijk en gingen direct naar de rustpost. De lus van 6 Km was een rolstoelparcours op de 21 Km. De terugweg van Asper naar de vertrekplaats was behoorlijk ver. We stapten door de beemden en velden maar helaas veel op straten. Er is in Zingem veel verhard parcours bijgekomen.
De eerste dinsdagavondwandeling van het jaar kon direct op heel wat belangstelling rekenen. Verzamelpunt was aan de Zeebergbrug in Aalst. We stapten langs het jaagpad richting Erembodegem en dan halverwege door de Gerstjens. De hangbruggen zijn nog steeds een aangenaam extraatje. Via Erembodegemdorp gingen we dan het Osbroek in. Het begon dan al wat te schemeren en gelukkig ging het laatste gedeelte van de wandeling door "het stad". Voorbij de mooi verlichte watertoren en door het centrum van Aalst wandelden we terug naar ons vertrekpunt.
Dagstapper van de provincie Antwerpen Putte-Kapellen (GR12)
Plaats: Putte-Kapellen
Afstand: 22,9 Km
Weer: Stralend lenteweer (12°C - 20°C)
Deelnemers: 25
Pajotten: 5
Vandaag onder een stralende zon de dagstapper in Putte-Kapellen kunnen wandelen. De treinen en de bus waren stipt op tijd en we konden om 9 uur starten met de wandeling. Het parcours van de wandeling is hetzelfde als dat van mijn verkenning van begin deze maand. We stapten eerst door het domein van het kasteel Ravenhof en door het Moretusbos. Daarna volgden we de antitankgracht tot aan het fort van Stabroek. Hier gingen de winterjassen uit en het was zalig wandelen door het Reigerbos. Hier hebben we dan ook de jarigen van de maand gevierd. We vervolgden onze weg door de dorpjes Berendrecht en Zandvliet. Het was inmiddels één uur geworden en tijd om onze boterhammen op te eten in café "De Leeuw van Vlaanderen". We konden op het terras van de goeddoende zonnestralen genieten en dan wat afkoelen met lekker gerstenat of wat ander koels. Op de terugweg wandelden we over Nederlands grondgebied. Een heidegebied met veel dennenbomen. We kwamen dan terug toe aan het kasteel Ravenhof. Nu langs de promenadelaan en het theehuisje van het kasteel. Het was dan nog even wachten op de lijnbus en in Kapellen was er nog wat tijd over om een beetje na te praten over deze mooie wandeldag.
De klassieke lentewandeling! Dit jaar eens met echt lenteweer. Van de vertrekzaal wandelden we via enige omwegen direct naar Opdorp en de lentebloemen op het kerkplein. Dit jaar geen plastieken konijnen of ander gedierte maar kunstobjecten. Van Opdorp wandelden we dan langs de velden naar Peizegem waar de tweede rustpost was. Het laatste stuk ging dan door Buggenhoutbos en zo terug naar de rustpost. Op de kaart ontbreekt het begin van de wandeling wegens GPS storing.
Het was vandaag zonnig maar koud weer met een gure wind. Ben wat laat vertrokken maar wilde toch de 21 Km doen. Gelukkig waren alle afstanden wat korter dan opgegeven. Het eerst stuk was een lus naar het oude-vliegveld in Waasmunster. Het was wandelen langs de velden en boerderijen maar wel op straat. Het tweede gedeelte bestond uit een grote lus van 14 Km met een rustpost in de taverne "Bistro". We stapten eerst tot over de E17 en kwamen dan in de Durmemeersen. Vanaf hier was het onverhard en konden we volop van het Durme-landschap genieten. Eerst langs de vijvers en daarna volgden we de Durme tot we terug de E17 dwarsten. Wat verder was de rustpost maar die bleek al gesloten te zijn. We stapten dan nog rond een vijver en kwamen in het Molsbroek. Sinds het begin van de maand was het daar nog niet veel veranderd. Vermits de rustpost gesloten was heb ik maar een alternatieve rust genomen in het café Breimachien. Het laatste stukje was stappen opzij van de steenwegen maar gelukkig was er op de meeste plaatsen een breed voetpad.
Wandeling van de vertrekzaal naar Genbrugge centrum en terug. De heenweg ging langs de bebouwde kom van Gentbrugge maar wel met een maximum van steegjes, kleine parkjes en kastelen. Het was zeker geen stratenwandeling en er waren verassende stukjes natuur. Na de rust wandelden we door het nieuw aangelegd stuk natuurpark en langs de volkstuintjes.
Weer: Zwaar bewolkt, af en toe wat motregen (11°C)
Deelnemers: 831
Pajotten: 1
♥♥♥
Van Moorsel naar Vossem door een afwisselend landschap gestapt. Wel voornamelijk langs verharde wegen. Na de rustpost gingen we naar het park van Tervuren. Zoals steeds mooie zichten op de vijvers en toch ook stukjes onverhard. Spijtig van het slechte weer en de harde wind rond de vijvers. De terugweg van Vossem naar de startzaal ging door de velden met weidse zichten op de omgeving. Het parcours was ditmaal zorgvuldig uitgepeild en de afstanden waren juist.
Heb twee lussen gewandeld. Eén door het Liedekerkebos en één naar het cetrum van Sint-Katherina -Lombeek. De eerste lus heb ik samen met piet gewandeld. Het laatste gedeelte hebben we een alternatief parcours gebruikt. Het was wel op bekend terrein maar nu eens in lentetooi. Helaas was van die lente nog niet veel te merken. De natuur lag er nog drassig bij en waarschijnlijk daarom hebben we veel verhard gekregen. De tweede lus naar het centrum was het parcours voor rolstoelgebruikers en dus ook allemaal verhard.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
