Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
21-10-2017
2017-10-21 Mazenzele
Club: WSV DE HOPBELLETJES OPWIJK WSV (4252)
10e Herfsttocht
Plaats: Mazenzele
Afstand: 17,8 km
Weer: Licht bewolkt (13°C)
Deelnemers: 657
Pajotten: 4 (?) Foutief!
♥♥♥♥
Traditionele wandeling in Mazenzele maar met dit mooi herfstweer toch wat speciaal. Ik heb er in ieder geval van genoten. Heb eerst de lus door het zuidelijke Kravaalbos gewandeld. Zo op de rand van het bos wandelen was soms verrassend met de weinig bewandelde paadjes. De tweede lus van 6 km ging richting Krokegem. Veel veldbanen en langs al kale akkers. Je zag de herfst hier ook maar op een ander manier dan in het Kravaalbos. Het was ondertussen al vijf uur en de stempelcontrole was gedaan maar ik heb dan nog de lus van 4,5 Km langs het noordelijke gedeelte van het Kravaalbos verkend. Het was er heel rustig en in de zon kwamen al de herfstkleuren tot hun recht. Om het kleurengamma nog te vervolledigen kwam er op het eind nog een regenboog bijstaan. Enig mooie wandeling. Hopelijk is het volgende week ook zo'n mooi weer.
De laatste wandeling van de vierdaagse bracht ons de bergen in. We stapten een eind langs de kust en dan ging het langzaam omhoog. Het laatste stukje was een grintweg die extreem steil was. Boven hadden we dan een mooi zicht op het stuwmeer "Lago Istan". We daalden meteen af door een natuurgebied en kwamen voorbij het Lago de Las Tortugas. Een meer waar vroeger veel schildpadden zouden gezeten hebben. We daalden dan verder af langs de bedding van een droge rivier en kwamen zo in San Pedro De Alcantara en aan de kust. Vanaf hier volgden we de kustlijn tot in Marbella. Op deze laatste dag werden we aan de aankomst verwelkomd met muziek en voor elke deelnemer een gladiool en een medaille. Natuurlijk was er ook weer ambiance met muziek en dans.
De derde wandeling vertrok langs het mooie La Alameda Park. Langs de villa wijken stapten we dan naar het hoogste punt van de wandeling en via een smal pad ging het dan terug naar beneden. De "30 Km stappers" mochten dan nog eens een lus wandelen en daarna via het historische centrum van Marbella ging het naar de finish.
Tweede dag van de vierdaagse. Vandaag zijn we in de andere richting vertrokken. We volgden de kustlijn tot voorbij de Yachthaven en dan trokken we de bergen in. Eerst was het een langzame stijging maar eenmaal de autoweg onderdoor begon de beklimming. Het was een vrij korte maar heel steile beklimming. Gelukkig scheen de zon nog niet al te hard. De 30 Km-stappers wandelden daarna samen met de 20 Km-stapper naar beneden , maar wij mochten dan nog een lus en een bijhorende beklimming doen. Die lus was een wandeling rond de bedding van een uitgedroogde rivier. Na de lus gingen we samen met de andere afstand naar de kust. We mochten dan enkele kilometers op het strand wandelen. Het was best aangenaam om eens wat op blote voeten te stappen.
Aan de aankomst was er weer al volop ambiance en ik denk dat het wel alle dagen zo zal zijn.
Vandaag de eerste dag van de 4 daagse samen met Marcel gewandeld. 's Morgens hebben we eerst een verfrissend buitje gekregen maar voor de rest van de dag was het warm zomer (herfst) weer. Voor de eerste dag hebben de organisatoren het niet te zwaar gemaakt. Bijna geen beklimmingen en het grootste gedeelte was wandelen langs het strand. De tocht ging tot San Pedro Alcàntara. Ik was wel onder de indruk van de weelderige groei van bomen en bloemen. We kregen natuurlijk ook mooie zichten op de kust en het vrij kleine strand. Het was voor deze eerste dag wel veel wandelen over verhard wegdek. De organisatie is in de handen van Nederlanders en op de aankomst was er natuurlijk veel ambiance met dans en muziek. Vlamingen (en zeker Belgen) zijn hier in de minderheid. Het allergrootste deel van de wandelaars zijn Nederlanders.
Vandaag was het de herfstwandeling van Marie-Jeanne, Roger en Etien. Het was een mooie herfstmorgen en er stond een grote groep wandelaars klaar als Roger ons verwelkomde en vertelde wat we vandaag konden verwachten. Tijdens het eerste gedeelte nam Roger het voortouw. De zon scheen wat en in de bossen kwamen de herfsttinten mooi tot hun recht. Het wandelen door de Vallei van de Serskampse bossen en langs het Meentochtbeekje was een unieke ervaring. Daarna stapten we door Smetlede en langs de kouters en het Poreibos in Impe terug naar Wanzele. De rust werd genomen in café "Hoop in de toekomst". Na de middag was het dan aan Marie-Jeanne om ons op het goede pad te houden. We wandelden nu langs het Nonnenbos, de onnenbossen en door de talrijke boom- en bloemen plantages. Na de wandeling kon er nog wat nagepraat worden in het café.
De Groepsfoto voor het café met tekst is van Etien die met wat kunsttrukjes er ons allemaal opgekregen heeft, waarvoor dank.
De wandelingen in Merchtem zijn meestal natuurwandelingen en dat was nu ook weer het geval. Eenmaal buiten het centrum van Merchtem volgden we de vallei van de Grote Molenbeek tot in Mollem. Het smalle wegje naast de beek was wel wat glibberig (zijn we niet meer gewoon) maar we mochten dan ook door een mooi maar wat wild stukje natuur stappen. Na de rustpost volgden we een stukje de steenweg en dan draaiden we terug de velden in. Het was in de buurt van Bollenbeek al flink heuvelachtig en van boven hadden we mooi zicht op de uitgestrekte weiden met paarden. De tweede rustpost was in de bibliotheek van Brussegem. Na deze rust moesten we de Hondsberg beklimmen. Het was een pittige beklimming maar wel over een verharde weg. Een beetje verder heb ik dan een alternatief parcours gevolgd.
Door omstandigheden maar een korte wandeling door het centrum van Tervuren kunnen doen. Zoals alle jaren was het nu ook weer gezellig druk in de vertrekzaal. De wandeling voor rolstoelgebruikers ging lang de grote markt en de kerk. Halfweg was er dan nog een rustpost. Op het einde begon het nog wat te miezeren.
De tweede verkenning is de wandeling van de vertrekpost in Liedekerke naar de rustpost in Sint-Katherina-Lombeek en terug. Met de dreigende wolken was er weer weinig belangstelling. We stapten eerst door het centrum van Liedekerke en deden zo een stuk van het rolstoelparcour. Na de doortocht in het centrum wandelden we langs de Dender naar Denderleeuw en stapten we daarna door het vernieuwde station van Liedekerke. Vervolgens wandelden we voorbij de kapelletjes in Muilem en via een veldwegje bereikten we de rustpost in Sint-Katherina-Lombeek. De terugweg ging dan traditiegetrouw door het Liedekerke- en Hertigembos. Als de zon wat kwam schijnen konden we ten volle van de schoonheid van deze stukjes natuur genieten.
Vandaag hebben we onze eerste verkenning van de Herfsttocht van 29 oktober gedaan. We hebben de lus door de vallei van de Paitsebeek en langs de Pamelse Meersen gaan verkennen. Ook de lus in Sint-Kaherina-Lombeek werd verkend. Het was een wandeling hoofdzakelijk door de natuur.
We stapten eerst door het centrum van Ternat en daarna langs de "geboorteboomgaard" , over de Steenvoortbeek en dan door een licht golvend landschap naar de rustpost in het Jeugdcentrum Castelhof in Sint-Martens-Bodegem. De terugweg ging langs de kouters van het Pajottenland.
18e Deliriumtocht - 16e 50 Km door het land van Rode
Plaats: Melle
Afstand : 15,1 Km
Weer: Zwaar tot licht bewolkt (14°C - 16°C)
Deelnemers: 1962
Pajotten: 10
♥♥♥♥
In de namiddag heeft het opgehouden met regenen en ben dan nog een toertje van 15 Km gaan wandelen. We stapten eerst richting Kwatrecht door het Geerbos en langs het bijhorend kasteel. Daarna keerden we terug naar Melle en Gontrode en via een ommetje kwamen we dan aan de rustpost in Lemberge.
De terugweg was wat korter en ging door de akkers naar het knooppunt van de autostrade en de spoorweg. Dan was het nog even en waren in de brouwerij Huygh waar onze Delirium Tremens stond te wachten.
Het was alweer onze laatste dinsdagavondwandeling van 2017. Het afscheid nemen begon al bij het begin van de wandeling. Roland en Godelieve stonden ons aan het vertrek aan de Sint-Annazaal op te wachten. De trouwste dinsdagavondwandelaar trakteerde ons nog op een afscheidscadeautje. Bedankt Roland! Het gaat je goed. De wandeling zelf ging eerst langs de wijken Schaarbeek en Sint-Apolonnia en daarna was het een korte rondgang door een nieuw stukje Aalst. Het kruispunt met ondertunneling van de Siesegemlaan en de Gentsesteenweg was het centrale punt. We stapten voorbij het crematorium in aanbouw en door de nieuwe fiets(en voetganger)tunnels.
Aan het einde van de wandeling werden we nog vergast op een natje en een droogje door Jos en Arlette. Iedereen was tevreden en Patrick maakte al een afspraak voor 2018. De eerst wandeling zou doorgaan op dinsdag 27(geen 26) maart 2018. Tot dan en bedankt Patrick en zijn team.
Wie het kort filmpje niet kan openen , kan eens proberen met het eerst te downloaden.
Vandaag dan eindelijk de dagstapper vanuit Temse gaan wandelen. Het is een combinatie van de Streek-GR Reynaertland , de GR 5A Zuid en vele verbindingsstukjes.
Nadat we uit straten van Temse waren, was het prettig wandelen door "het Soete Land van Waes". Grote akkers, weiden en hagen. Eén van de hoogtepunten van de wandeling was de vallei van de Barbierbeek. Een stukje vergeten natuur. Hier was onze verjaardagstop en konden we midden in de natuur genieten van een glaasje of wat ander lekkers. Daarna ging het dan richting 't Gildenhuis in Bazel. Ik had hier voor een alternatieve weg gekozen maar dat zorgde toch voor enige hindernissen! Na het middageten stapten we naar Rupelmonde en zijn we een goeden dag gaan zeggen bij mijnheer Mercator. Vanaf hier was het nog een eind stappen langs de Scheldedijk. In Temse hadden we nog even tijd om het centrum te bezoeken.
Ik ben laat vertrokken en heb tijdens de wandeling zo goed als alleen gewandeld. Nochtans waren er volgens het bord veel wandelaars. Het eerste deel bracht me van Leeuwergem naar Grotenberge. Ik wandelde eerst naar de rand van Zottegem en dus door de velden, daarna liet men mij kennismaken met een uitgebreide KMO zone. Na de rust mocht ik dan door de nieuwe wijken rond het stedelijk ziekenhuis wandelen. Gelukkig was er toch nog een stukje natuur overgebleven en via een knuppelpad kwam ik dan in de buurt van de kerk van Godveerdegem. Vandaar ging ik dan langs het mooie domein Breivelde terug naar de rustpost. Het laatste stuk ging dan zo kort als mogelijk naar Leeuwergem.
De voorlaatste dinsdagavondwandeling van dit jaar ging door in Herdersem. Het was een vrij korte wandeling rondom Herdersem.
Op het einde van de wandeling mochten Patrick, Arlette en André van de dinsdagavondwandelaars een geschenk in ontvangst nemen voor hun inzet om de wandelingen elke week te organiseren.
Weer: Eerst zonnig, dan regenen zwaar bewolkt. (8°C - 16°C)
Deelnemers: 23
Pajotten: 4
Het was wel al de derde maandag van de maand maar vandaag dan toch onze tweede maandagtocht gewandeld. Het vertrek was aan de kerk van Oudegem. Er stonden om 9 uur stipt 22 trouwe wandelaars te wachten op het vertrek. Het was nu eens mijn beurt om de wandeling te leiden. Alhoewel men regen voorspeld had was het bij het vertrek nog mooi weer.
Het eerste gedeelte ging door het dorp van Oudergem en door de kouters van Oudegem en Appels. We stapten door het Appelsveer, een moerassig gebied tegen de Schelde. Dan staken we met het veer Appels-Berlare de Schelde over. We volgden dan een tijdje de Scheldedijk en maakten kennis met de verwezenlijkingen van het Sigmaproject. Via de polders bereikten we dan onze rustpost in taverne 't Oud Brughuys. Als we toekwamen stond de soep al klaar. Er werd ook gretig geproefd van speciale bieren. Tijdens ons verblijf daar was het gaan regenen maar gelukkig was het maar een bui en na een halfuurtje scheen de zon terug. We stapten nu door de velden van Schoonaarde en via Mespelare naar de Dender. Aan de sluis van Schellebelle keerden we dan richting Oudegem. Hieronder vindt je ook de link naar de foto's van de verkenning.
De wandeling ging van Heldergem naar Aspelare en terug. Het was zoals we van de IJsbrekers gewoon zijn een wandeling door de natuur. Tijdens de heenweg stapten we voornamelijk langs de kouters naar Nederhasselt en zo naar de rustpost in Aspelare. De terugweg ging eerst richting Sint-Antelinks en daarna langs een wat heuvelachtig parcours terug naar Heldergem. Het gebruik van de pijlen van Vlaamse Wandel en Jogging Liga vond ik wel verwarrend.
Weer: Eerst licht bewolkt, dan zwaar bewolkt en een bui. (16°C - 19°C)
Ik ben vandaag de dagstapper van 25 september gaan verkennen. Het is een combinatie van de Streek-GR Reynaertland, de GR5A Zuid en niet bewegwijzerde stukken. De aanduiding is op vele plaatsen gebrekkig. Het is een aangepaste versie van het parcours van de originele dagstapper. We vertrekken vanuit Temse en wandelen door de prachtige Barbiervallei(ik begrijp niet waarom met het GR pad hier niet laat langs gaan). Terugkeer is langs Bazel en Rupelmonde en natuurlijk de oever van de Schelde. Veel details ga ik hier verder niet geven. De foto's spreken genoeg denk ik.
Vandaag zijn we aan de kerk in Gijzegem vertrokken. Het wordt al vroeg donker en daarom een wat kleinere afstand. We vertrokken langs de statige Neerhoflaan. Die bracht ons in de kouters tussen Gijzegem en Oudegem. Halverwege draaiden we rechtsom naar Mespelare. Van Mespelare wandelden we door de polders terug naar Gijzegem.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
