4 juli, een speciale dag in de USA ! (onafhankelijkheidsdag)
Het wordt weer een doorvoerdag vandaag, dus vroeg op zoals altijd, en
om 8 uur al aan het ontbijt. Deze keer geen pancakes maar toast met spek en
eieren.
De lucht was al zeer warm maar bedekt met sluierwolken, heel goed om in
te rijden want het ging warm worden. De eerste 70 miles hadden we gisteren al
gedaan tot Dutch John en dan moesten we verder richting Moab. Op de hoogvlakte
al even heel hard moeten remmen voor een hert dat de weg kwam over gewandeld,
dat scheelde niet veel oef ! Zoals het eerste deel wel mooi was maar eentonig,
waren de volgende miles al even saai. Onderweg was er nog een ongelukkig hert,
iets groter dan het onze, tegen een camion gelopen en lag dood naast de weg, de
remsporen van de camion waren duidelijk zichtbaar op de malse asfalt. De
bergwegen wisselden zich af met andere bergwegen en het bochtig parcour was
vermoeiend voor onze chauffeur. Op een hoogste punt stopten we nog even om het
panorama te bewonderen en werden we ineens vergezeld door prairiehondjes die
gretig stukjes appel uit onze handen kwamen eten; mooie fotos natuurlijk !
Ter hoogte van Dinasaurpark reden we de staat Colorado in. Blijkbaar is
dit niet enkel bij ons het geval, maar de kwaliteit van de weg was er beduidend
slechter dan in de staat Wyoming. Onze benzine geraakte op en nog steeds geen
benzinestation tegengekomen ! Aha we naderden een dorpje met verschillende
mooie paardenranches, overal de Amerikaanse vlag natuurlijk, dus hier moest wel
een station zijn, Edy ging het even vragen en 3-4 miles verder moest er één
zijn. In een lokaal winkeltje met station kochten we een ijsje en een broodje
en de vrouw zei dat het sinds begin juni nog niets had geregend, het was ook te
zien, alles was dor behalve de continu besproeide velden. Een eind verder
gingen we de highway op richting Moab. Het landschap veranderde weer en werd zo
vlak als een pancake met in de verte eigenaardige rotsformaties; het werd ook
steeds warmer, nu al 38°C (100°F). Met het laatste stuk kregen we al de mooi gevormde
rode rotsen te zien waar we voor kwamen. Moab reden we in en op de Main street
was ons gereserveerde hotel, weer een Best Western.
Voor het avondeten nog enkele winkeltjes afgelopen en dan bij Jays
restaurant gaan eten. We kenden het nog van de vorige keer en de lasagna was
buitengewoon lekker !
Nu maar naar ons bedje, met op de TV, met reeksen als Bonanza en Mash
!! Nostalgie uit de oude doos !
Fantastisch geslapen en om 8 uur gaan ontbijten. Dit was hier soberder
dan in de andere Best Westerns, maar voldoende.
Buiten was het in dit woestijngebied al veel warmer dan de vorige
dagen. Om 9 uur waren we al op de baan om de Flaming Gorge te verkennen. Onze
verwachtingen waren groot omdat de site prachtige beelden gaf van visvangst en
watersport. We namen de kleinere weg (530) langs de westkant omdat kleine wegen
meestal de mooiste kanten laten zien. Nee dus 70 miles rijden langs een
eentonige weg met een even desolaat landschap als gisteren, woestijn met kleine
struiken. Als we aan het meest zuidelijke punt van de Gorge aankwamen, dat
toen nog steeds niet veel voorstelde, werd het interessanter. De weg werd
bergachtiger en we kregen mooie uitzichten op het stuwmeer. Aan Red Canyon Loge
draaiden we in om iets te gaan drinken en eventueel iets te eten. Een marmot
trok al meteen onze aandacht en ineens was onze uitstap naar de Gorge toch niet
zo slecht. Op een mooi terras met parasols namen we een fris pintje met een
heerlijke kippensandwich met honingsaus en de nodige toebehoren. De garçon vroeg
aan Jeannineke of ze soup or salade wilde, en jaja zij wou een super salade,
de veelvraat. Op de weide naast de loge krioelde het van de marmotten,
prairyhondjes en kolibries, die we konden filmen en fotograferen naar
hartelust. Het private meer straalde echt rust uit en na enkele uurtjes
volledige kalmte vertrokken we op de terugweg, die we morgen om verder te
trekken terug moeten nemen. De uitgestrekte vlakten en bergen imponeren toch
wel alhoewel ze na 70 miles wel eentonig lijken in deze verzengende hitte (38°C).
In onze patio bespraken we het verdere verloop van de reis nog en na
een frisse plons in het zwembad maakten we ons klaar om te gaan eten. Zoveel
keuze is er hier niet dus maar bij de grill aan de overkant. Buffolo-vlees op
zijn Mexikaans met een Budweiser, het heeft lekker gesmaakt.
Morgen trekken we meer naar het zuiden, nog warmer dus, richting Moab
waar we weer twee dagen verblijven.
Het was een warme nacht alhoewel het raam was open gebleven. Om 8 uur
gingen we al naar ons vast ontbijtplaatsje. Het is maandag dus dachten we dat
er minder volk zou zijn, maar niets was minder waar.De service duurde lang enzo waren we toch nog laat buiten. Alles in de
auto geladen en aanschuiven aan de ingang van het park. Waarschijnlijk hebben
veel Amerikanen brugdagen genomen voor de 4de juli, nu woensdag en
vandaar die drukte.
Het eerste gedeelte, dat wij natuurlijk al van buiten kennen, was
precies voor deze nieuwelingen nog whaaw en voor alles hielden ze ons op, ,
die toeristen hé. Eens voorbij de Old Faithful ging het vlotter en konden we
aan de gezapige snelheid van het landschap genieten. Het Teton-park heeft ons
weer prachtige beelden opgeleverd, de besneeuwde toppen afgetekend tegen het blauwe
water van het Teton Lake is ongelooflijk mooi.
Deze weg hebben we in het heengaan ook al gedaan maar is toch telkens
anders. Als we in Jackson Hole aankomen moeten we natuurlijk eens stoppen voor
een pitstop en die nemen we in de overbekende Million Dollar Cowboy Bar. Een
enorm grote bar, met langs beide zijden een toog, waar men op paardenzadels
moet zitten en bediend wordt door een Cowgirl. Als men teveel heeft gedronken
moet men wel de voeten in de stijgbeugels steken om niet van zijn zadel te
vallen. Bij het park er juist over staat op de vier hoeken een soort poort
gemaakt van hertengeweien. Een authentieke postkoets rijdt enkele toeristen, waarschijnlijk
niet gratis, langs de houten winkeltjes door het stadsgedeelte. Dit is een
typische cowboystad die uitgegroeid is tot een toeristische place to be.
Eens Jackson Hole uitgereden wordt de weg bochtiger en bergachtig en
voorbij de Snake River verandert het landschap in een desolate woestijn waar
geen einde aan schijnt te komen, een hoogvlakte enkel begroeid met kleine
struiken.
Een hele tijd rijden we door een verraderlijke rooklucht afkomstig van
de bosbranden, die in Colorado nog steeds hevig woeden, het lijkt wel een
zonsverduistering ! De bewolkte lucht kleurt grauw en gelukkig rijden we in de
goede richting naar Rock Springs. Aan de hoogspanningslijnen zien we dat we
Rock Springs naderen. Toch een industrie stad van 18000 mensen en langs de
hoofdweg zien we ons Best Western hotel al staan. Het is snikheet als we uit
onze airco-auto stappen en melden ons vlug aan in het hotel. Onze kamer ligt
aan een overdekte patio met zwembad voor onze kamerdeur. Zoals altijd een
prachtige kamer met alles erop en eraan, en eindelijk snel internet !
Ons avondeten nemen we maar in het restaurant van het hotel deze avond om ons niet meer te hoeven verplaatsen. Een lekker flesje Italiaanse wijn bij een overheerlijk BBQ gerecht met honingsaus smaakte weeral perfect en om 22 uur waren we in onze kamer voor een koele nachtrust. Morgen verkennen we de Flamingo Gorge hier niet zover vandaan.
Weer lekker geslapen en om 9 uur naar ons vast ontbijtrestaurant. Er was veel volk, het is zondag vandaag, en we moesten even wachten voor een plaatsje. Weer een lieve serveuse bediende ons en ze was al direct verliefd op ons sexy Iers dialect. Vandaag hielden we het een beetje soberder, eieren en spek en Jeannineke en Edy de Sunday Special. Zeer lekker en we hadden weeral genoeg om de dag door te komen. Vandaag ging de rit langs de midden ring, dan hebben we het hele Yellowstone-park gedaan. Een onverwachte pitstop van de meisjes bracht ons naar prachtige watervallen, waar de Yellowstone River een diepe Canyon had gegraven in het ongelooflijk gekleurde landschap. Om aan de voet van de waterval te geraken, moesten we via een steile helling zigzaggend 600 foot dalen, niet van de poes, maar weeral de moeite waard. Iets verder maakten we prachtige fotos van de Grand Canyon of the Yellowstone, een kleine kopie van de grote Grand Canyon; indrukwekkend ! Vandaar verder naar Lake Village, waar we langs de weg weer een ranger het verkeer zagen regelen omdat er een prachtig volwassen Wapiti-bull lag te herkauwen in de schaduw van een grote dennenboom. Op een open plek langs de baan stond een groep mensen met grote kanonnen (telelenzen) de overkant van de onmetelijke vallei te bespieden. We wisten direct waarom, aan de overkant was een grizzly moeder met twee jongen op wandel. Op de uitgestrekte vallei liepen ook bizons, ganzen en er daalde een mooie witte pelikaan,op het water. Onze telelenzen waren een beetje te klein om de grizzly zeer nabij te kunnen bekijken, maar een vriendelijke toerist leende zijn camera met telelens (400mm) en met onze SD-kaart mochten we zo fotos maken, nu kon onze dag helemaal niet meer stuk ! We reden een heel stuk langs het Yellowstone meer om uiteindelijk een getrouw stuk weg te vervolgen naar ons hotel.
Morgen is onze doorreisdag naar Rock Springs, dus moesten we vandaag nog even tanken en proviant opdoen; spijtig genoeg wordt er op zondag hier geen sterke drank verkocht. Het was dus maar een klein aperoke vandaag, de rest van de fles. Vanavond in 'Three Bear' lekker gegeten met Californisch wijntje en in de
lounche afgesloten met een verse koffie. Slaapwel en morgen vroeg op !
Weer vroeg op, voor mij toch, en weer lekker
gaan ontbijten in de Running Bear, deze keer alleen pancakes met
aardbeiensaus en bananen en veel slagroom.. Er was maar één probleem ik heb
het niet opgekregen en dat is toch niet normaal hé !
Gisteren hebben we de zuidkant gedaan van het
park en vandaag doen we de noordkant. Alhoewel de zuidkant indrukwekkender is
met de vele geisers en modderputten, bevalt de noordkant ons toch ook . Het
landschap verandert continue en toont ruwer en wilder dan de zuidkant. Voor één
enkele bison stoppen weal niet meer,
dat wordt al gewoontjes. Langs de rivier lopen Wapitiherten en één enkele baadt
in het water,Door de vele bosbranden, die hier toch alle jaren voorkomen, zien de jonge bossen er heel eigenaardig
uit.Lange zwartgeblakerde tandenstokers
steken hoog boven de kleinere dennenbomen uit. We rijden hier altijd boven de
2500 meter en toch is de temperatuur steeds boven de 25-30°C ! Voorbij Mammoth
Hot Springs , waar de kalkformaties het landschap kleuren,lopen de elken (grote herten) gewoon tussen
de huizen en grazen naast de kerk. Een eind verder staan enkele autos langs de
weg en een parkwachter doet teken om door te rijden, hier moet iets te zien
zijn Voorzichtig passeren ween bingo
een mama zwarte beer met twee jongen zitten in het bos. We zijn juist op tijd
want ze gaan verder tussen de bomen, maar we proberen toch fotos te nemen en
een stukje te filmen .. maar de parkwachter doet ons verder rijden, spijtig
maar toch heel tevreden ! We stijgen steeds verder in het prachtige onmetelijke
landschap en naderen nog overblijfselen van de wintersneeuw.
We stoppen waar een man met de telelens zit te
wachten ? Hij merkt op dat er een marmot zit. Als het wat stiller is kruipt ze
langs de weg en filmen maar ! Later blijkt dat dat stukje film door een
stommiteit van mij er niet op staat, maar we hebben toch fotos !!
Op het hoogste punt, rond de 8800 feet, willen
de meisjes nog wat in de sneeuw spelen en we ontmoeten daar een Canadees met
een Honda Goldwing die helemaal alleen op drie dagen al meer dan 3000 km had
gereden. Zijn ouders waren Nederlanders en was tevreden om eens met ons te
kunnen babbelen in het engels.
Na een lange trip waar niet veel te beleven
viel, zijn we dan bij Norris aangekomen, vermits we nog tijd genoeg hadden
hebben we hier ook nog de thermische activiteiten gaan filmen en fotograferen.
Hier zijn ook verschillende brullende geisers en ook de grootste die maar om de
15 à 20 jaar uitbarst met een fontein tot 120 meter.Zoveel geluk hadden we niet dat ook deze nu
wou beginnen spuiten !
Weer een prachtige dag achter de rug en we
komen terug aan in ons hotel, maar eerst nog in de supermarkt een fles likeur
gaan kopen voor de apero op de kamer. We maken ons klaar om te gaan eten en het
ging vis worden vandaag. We duiken een andere restaurant binnen, mooier dan dat
van gisteren en worden naar onze plaatsen geleid. Koud buffet en soep en daarna
verse zalm metaardappelen, ziet er goed
uit, kunnen we de wijnkaart krijgen a.u.b. Dit is onze witte wijn zei de
dienster heel opgewekt, hier wordt geen alcohol geschonken lap weer een
mormonenrestaurant ! We hebben die avond dan maar drie liter van hun witte
wijn gedronken, echt lekker !
Nog een grote cappuchino onderweg op een terrasje en
terug naar onze kamer. Diane sliep al om 21u30 !
29-06-12 Niet alle WiFIszijn even goed,dat hebben we gisterenavond al gemerkt, we
hadden wel internet maar konden geen Europese sites openen, vreemd ! De lokale
IT-man erbij gehaald maar niets aan te doen
Dan maar een ontbijt gaan zoeken en jawel
dit is voor herhaling vatbaar. Eitjes, spek en toast, fruitsap en koffie à
volonté en ik heb er nog wat pancakes bij besteld met aardbeiensaus, mmmmm
Ik kreeg direct de bijnaam van Mister Sweety. We hebben al gereserveerd voor
morgenvroeg, dat belooft
De dag beloofde weer prachtig te worden en
vermits we tijd genoeg hebben reden we rustig het park in. Inderdaad
ongelooflijk al die dampende warmwaterbronnen en stinkende slijkputten die
staan te pruttelen, dat het een plezier is om zien. Wild zoveel we willen,de bizons staan tot bijna naast uw auto te
grazen met de jongetjes bij de moeder. Hele kuddes rijden we voorbij en nemen
natuurlijk de prachtigste fotos en filmopnames. We eten een pizza in de Old
Faithful lodge en we hebben geluk, we zijn juist op tijd om het spektakel van
onze oude getrouwe te aanschouwen, ja toch wel de moeite !
Maar we worden blasé en vinden de ene
watergeiser al mooier dan de andere. De kleuren zijn ongelooflijk en leveren
weer prachtige fotos op. Onderweg weer herten en nog maar eens een kudde
bizons die de toeristen trekt. Even verder nemen we een afslag langs een
kleinere weg en komen aan de white dome geiser aan. Juist op dat moment,
hoorden we het zeggen van fotografen die al in de aanslag stonden, dat de
geiser zou uitbarsten rond deze tijd, en nog geen twee minuten later was het
zover, iets kleiner dan de oude getrouwe maar toch zeker de moeite waard en zo
dichtbij, van geluk gesproken !
Op de terugweg stond een zwangere Elk, een
groot hert, langs de waterkant te grazen met aan de overkant nog enkele van
haar familieleden, op enkel meters konden we fotos nemen.
Vanavond gingen we bizon eten in het
restaurant Three Bear, dit adres hadden we op het stadsplan gevonden. Een groot
en lekker stuk vlees met een lokale Montana pint erbij,dat is vakantie !
Terug bedtijd, want de oogjes vallen weer stilaan
dicht.
Na een onrustige nacht, waarschijnlijk te lang niet meer geslapen, om 8 uur opgestaan en een heerlijk ontbijt gaan nuttigen. Was dat lekkermet die zelfgebakken pancakes !
De temperatuur was al behoorlijk gestegen en we gingen eerst proviant opdoen in de lokale kleine Walmart. Vooral water en wat om te snoepen onderweg en we konden vertrekken richting Jackson in Tetonpark.. We hadden het landschap helemaal anders voorgesteld, veel ruwer, nu ging het over van hoge bergen, tot brede valleien en veel klaterende beken. Op de hoogste bergen lag nog een beetje sneeuw maar het meeste was al afgesmolten, we zijn ook eind juni. Onze grote Dodge doet het prima en de chauffeur is de beste die we momenteel bij hebben. Een enorme rookwolk steeg op uit de bergen waar een bosbrand woede. Met de telelens konden we de oranje gloed goed zien en met de hevige wind was blussen hier geen optie ! Door de lage vochtigheid, minder dan 10%, zijn deze branden hier momenteel veel in het nieuws.
Druk is het hier zeker niet op de baan, enkel alser iets van wild te zien is staat er wel een kleine file, zoals toen er een hele kudde bizons langs de weg aan het grazen was. Prachtige fotos kunnen nemen van moeders met hun kalfjes. Een eind verder, kwam er een mannelijke bizon, niets vermoedend, met een ganse file achter hem, rustig wandelend naar een malsere weide. Allecameras in de aanslag natuurlijk. Terug in ons hotel, vlug wat opfrissen want het was al 20u30 om een restaurant te gaan zoeken. Veel was er in West_Yellowstone niet dus maar het eerste het beste binnen. Het eten was OK maar de service viel dik tegen, hier komen we niet meer !
Onze driver viel direct in slaap en ik heb nog wat internet geprobeerd maar tevergeefs
OK, here we go na een comfortabele taxirit, veilig
en wel in Zaventem aangekomen. Onze vlucht van 11 uur is al met wat vertraging
gestart, wegens security problemen. 11u20 dan toch de lucht in voor een vlucht
van 8u30.Onderweg niets dan wolken en iedereen
sloot zijn raampje en in een donker vliegtuig gingen de uren voorbij. Drinken,
eten, terug drinken en terug eten opgediend door een niet al te vriendelijk
personeel. Eindelijk konden we de meren voor Chicago zien en de landing werd ingezet. We
hebben al zachtere landingen meegemaakt ... maar goed voor de piloot was het ook
de eerste keer vandaag. Bij de immigratiedienst viel het nog vrij goed mee, na
een redelijk korte controle van paspoort, vingerafdrukken en foto van de ogen
konden we de valiezen halen en terug afgeven bij United Airlines. Het is hier nog maar
middag en bijna 30°C. Nu wachten voor de volgende vlucht naar Salt Lake
City.5u30 wachten, dat is lang en geen
café om eens een goeie Leffe te drinken, dus maar wachten in de Gate. Iedereen met een laptop op de schoot of met zijn smartphone bezig, dit is echt Amerika. Eindelijk om 6u25 instappen in onze kleine Express-Jet voor nog eens 3u30 vliegen. Nog maar eens een broodje gegeten en om 9 uur lokale tijd in Salt Lake City. Bagage ging vlug en het afhalen van de auto bij Alamo ging voorbeeldig. Met de splinternieuwe Dodge automatic, reden we reeds in het donker, naar Logen onze eerste stopplaats, waar we toch vermoeid om 12 uur zijn aangekomen. We zijn nu al meer dan 26 uur op en ons bedje roept. Morgenvroeg begint onze reis naar Yellowstone !
Reisduur : van 27 juni tot 17 juli De geplande route loopt door 5 staten van de USA ! Van Utah --> Wyoming --> Montana --> Wyoming --> Utah --> Arizona --> Nevada
We beginnen onze reis in Salt Lake City, waar we na het ophalen van de huurauto vertrekken tot Logan in de staat UTAH, waar we één nachtje slapen. Daarna trekken we richting Yellowstone waar we 4 dagen overnachten in West-Yellowstone op de grens van Montana. Van hieruit kunnen we het vulkanische Yellowstone Park verkennen. We rijden terug richting Utah naar Rock Springs (2 nachten) om van daaruit de prachtige Flaming Gorge te bekijken en verder de parken rond Moab te bezichtigen. 4 nachten hebben we zeker nodig om in Arizona rond Page deze prachtige streek te ontdekken, waar we de Glen Canyon stuwdam, met de boot op het meer, Antilope Canyon, ... zeker nog eens moeten meepikken. Vanuit Page is het richting Mount Carmel waar we weer 4 nachten verblijven om Bryce Canyon, Zion Canyon, de roze duinen, ... te bezoeken. Van hieruit is het nog enkel richting Las Vegas in Nevada, waar we onze laatste centjes moeten opdoen ! (uiteraard met winst ?) En dan is het spijtig genoeg de terugreis naar Brussel.