Het is nu begin oktober en de okkernoten worden door de wind afgeschud. Ganse korven liggen er van onder de bomen. Vandaag 1 oktober de ganse dag okkernoten geraapt, ik heb wel twee manden te drogen gelegd op een rooster. Okkernoten zijn zeer voedzaam en bevatten ongeveer 8% alfa-linoleenzuur, een vetzuur of olie die in maar heel weinig planten of zaden voorkomt. Het is het omega-3 vetzuur waar tegenwoordig zoveel over gesproken wordt. Misschien zijn okkernoten in de verre toekomst wel onze enige bron van alfa-linoleenzuur, als zeevis te duur gaat worden en teveel zware metalen bevat. Veldsla is ook een bron van alfa-linoleenzuur maar de sla bevat slechts 0,25% van de gezonde olie. Okkernoten bevatten nog meer ingrediënten zoals olie (linolzuur), eiwitten, mineralen en vitamines maar daarover ga ik het hier niet hebben omdat in onze westerse voeding alfa-linoleenzuur een nog maar weinig voorkomende voedingsstof is. Voor de twee wereldoorlogen aten de mensen hier veel zoetwatervis, wellicht was dat toen een goede bron van omega-3 vetzuren. Om okkernoten goed te bewaren moeten ze goed verzorgd worden. Het drogen is belangrijk om schimmel te voorkomen. Na een maand drogen op een rooster in een droge en luchtige plaats zijn de okkernoten geschikt om te kraken en in de diepvriezer te bewaren. Zo kan een jaar rond genoten worden van de gezonde ingrediënten van de noten. Ik persoonlijk gebruik iedere dag 40 à 50 gram ingevroren gemalen okkernoten, die gaan dan rechtstreeks van uit de diepvries onder mijn gekookte aardappelen (geplet met een vork). Okkernoten worden het best rauw gegeten, je kan de kernen mixen en in soep of gewoon in water of zelfs in melk doen om te drinken. Notenmelk maken van verse okkernoten is een goede manier om s'morgens okkernoten in de voeding te voorzien. In brood gebakken of gekookt is het alfa-linoleenzuur niet altijd vers genoeg, omdat dit vetzuur gemakkelijk oxideert door de zuurstof in de lucht. In pannenkoeken kunnen gemixte kernen gemakkelijk verwerkt worden. Als de pannenkoeken dan ook onmiddelijk na het bakken opgegeten worden, zodat er weinig of geen peroxides gevormd worden. Onze dagelijkse behoefte aan alfa-linoleenzuur is 1% van ons calorie verbruik. Een werkende man verbruikt om en bij de 2.500 kilocalorieën per dag, 1% daarvan is 25 kcal, wat overeenkomt met 2,8 gram olie, omdat 1g olie 9 kcal zijn. Om dus 2,5g alfa-linoleenzuur in ons dagelijks dieet te voorzien is het nodig 2,8g x (100:8) = 35g okkernoten te eten. Wat overeenkomt met 5 à 6 okkernoten. Het is niet aan te raden meer okkernoten te eten omdat de pel rond de nootkern tanninen bevat. Tanninen zijn wel een antioxidant en wij kunnen er resveratrol van maken met onze verteringsenzymen, maar teveel is niet gezond. De tannines kunnen grotendeels verwijderd worden door de kernen te weken in koud water gedurende 16 uur, waarbij om de 4 uur het water ververst wordt. De tannines lossen gemakkelijk op in water en worden telkens weggegoten. De kernen nemen dan 30% water op, maar de pel is dan gezuiverd. Weken van noten is ook goed om het fytinezuurgehalte in de kiem te verminderen. Het fytinezuur of inositol is niet bevorderend voor de vertering en doet de mineralen opname van magnesium, calsium, ijzer en zink verminderen. Na het zuiveringsproces moeten de kernen zo vlug mogelijk in een diepvriezer gelegd worden.
Notenmelk kan van alle noten gemaakt worden, maar de meeste noten bevatten heel weinig alfa-linoleenzuur. Okkernotenmelk is de aangewezen notenmelk om gezond te blijven.
:-DOkkernotenmelk :-D 40 gram gekraakte en geweekte okkernoten. 250 ml water 50 gram vruchtensap naar keuze, liefst vers geperst. 10 gram vlaszaad, een vingertipje venkelzaden toevoegen, vers malen in een koffiemolen.
Bereiding: Alles in een blender en mixen tot het voldoende fijn is en de okkernotenmelk is klaar om te drinken. Met een staafmixer kan het ook.
